Op deze pagina staan mijn meningen en belevenissen uit 2007. Bijdragen uit dit jaar vind je in het aktuele
log.
Weeralarm
IJsselstein - 31 december
2007 - Oudjaarsdag is meestal geen dag met politiek nieuws. Het CDA is het toch gelukt vandaag met een voorstel
in het nieuws te komen.
Joop Atsma, kamerlid voor het CDA, vindt het aantal valse weeralarmen te hoog. Hij wil daarom dat het KNMI
voortaan over berichtgeving gaat overleggen met andere deskundigen. Hij denkt aan MeteoConsult en Piet Paulusma.
Ik vind het werkelijk een geniaal idee en hoop dat Joop Atsma zo snel mogelijk met een wetsvoorstel komt. De Wet
van Paulusma lijkt me een goede naam voor zo een wet, waarin het KNMI dan verplicht wordt om weeralarmen pas uit
te geven na toestemming van Piet Paulusma. We kunnen immers niet van een nationaal weerinstituut verwachten dat
het adequatere weersverwachtingen kan maken dan onze clown uit Friesland. De reactie van het KNMI is dan ook een
beetje jammer: "We kunnen een weeralarm niet bespreken in een groepsdiscussie."
Zelf denk ik dat voor vanavond een weeralarm afgegeven kan worden. Vlak na middernacht verwacht ik een
dichte mist met hier en daar neerslag. Eén en ander kan gepaard gaan met felle lichtflitsen en behoorlijke
donderslagen. Ik raad dan ook af om rond die tijd de weg op te gaan. Dit alarm heb ik niet met Piet Paulusma
overlegd, maar toch durf ik het met zekerheid te publiceren.
Kunnen we ook een alarm instellen voor onzinnige politieke ideeën? Email mij!
Goede doelen
IJsselstein - 27 december 2007 - De kerst zit er op. Hopelijk wordt de inzameldrang van de zogenaamde
goede doelen ook weer wat minder.
Afgelopen maandag
liep ik door een drukke winkelstraat. Drie organisaties waren actief om donateurs te werven. Van één van
die organisaties sprak een meisje me aan. Ze vroeg me of ik haar organisatie kon, wat niet het geval was.
Vervolgens vertelde ze dat haar organisatie in heel veel landen actief is, met het verzoek of ik even wilde
tekenen voor een maandelijkse overboeking. Ze leek oprecht verbaasd dat ik niet zomaar tekende voor een
maandelijkse overboeking aan een mij onbekende organisatie. Schijnbaar tekenden veel mensen vanwege haar
mooie blauwe ogen? In een ultieme poging mij te overtuigen, vergeleek ze de donatie met maandelijks automatisch
betalen aan mijn telefoonprovider. Ik heb haar uitgelegd dat die commerciële organisatie daar gegarandeerd een
tegenprestatie voor levert. Die kon zij me niet toezeggen.
Dinsdagavond was ik min of meer gedwongen mee te kijken naar een uitzending op televisie. Bekende Nederlanders
deden opvallende acts. Tussendoor riep zieligheidskoningin Lucille Werner continue op tot het overmaken van
geld voor zielige Afrikaanse kindertjes. Ik kan het niet aanzien. Volgens mij is er afgelopen jaren zoveel geld
ingezameld voor waterputten dat ik me niet kan voorstellen dat er in heel Afrika nog één straat zonder waterput
is. Wil men nou echt dat we geld blijven storten in die bodemloze putten?
De ellende in Afrika kan eindigen als het een serieuze handelspartner wordt. Pas dan is men in staat zelf
inkomsten te genereren. Dat gebeurt wellicht als we handelsbelemmeringen verminderen. De eerste organisaties die
dan het loodje leggen, zijn de organisaties voor goede doelen. Zou er één zijn die dat nastreeft?
Wordt jij ook moe van onze goede doelen? Email mij!
Kerstsfeer op de gracht
IJsselstein - 24 december 2007 - Vandaag heb ik net als de meeste Nederlanders genoten van een vrije dag.
Vanmiddag was ik in de Utrechtse binnenstad. Het was druk en er hing een echte kerstsfeer. Overal speelde
straatmuzikanten mooie kerstliederen.
Zo aan het einde van de middag liep ik over de Oudegracht ter hoogte van de Vismarkt. Luid gezang trok
mijn aandacht. Er bleek een muzikant actief op het water. In de Oudegracht lag zijn bootje met draaiorgel
waar hij bekende kerstnummers op speelde. Het toegestroomde publiek vertolkte de teksten. Na enige tijd pakte
hij een hengel met klompje om de fooien te innen. Gul werd gegeven, wat uiteraard reden was voor enkele goede
toegiften. Hierna ging de varende draaiorgelman door naar de volgende brug. Ongetwijfeld had hij daar weer
succes.
Houd jij ook van straat- en watermuzikanten? Email mij!
Kerst in Maastricht
IJsselstein - 23 december 2007 - Gisteren heb ik de kerstmarkt in Maastricht opgezocht. De treinreis was
druk, de kerstsfeer in de stad volop aanwezig.
Rond
elf uur 's morgens stond ik op Utrecht Centraal op het perron. De trein voor me bleef dicht, in de verte hoorde
ik een verder onverstaanbaar omroepbericht. Als rasecht kuddedier ben ik daarom maar achter de massa aangelopen.
Deze korte wandeling eindigde vier perrons verder in een overvolle trein. Gelukkig kon ik nog een zitplaats op
de trap bemachtigen, ik had daarmee één van de meest comfortabele plaatsen. Tot Den Bosch zaten twee blonde
jongedames voor me. Voor het uitzicht was dat geen enkel probleem. Daarnaast kon ik meegenieten van hun uitermate
amusante gesprekken. De vraag of ze in 's Hertogenbosch uit konden stappen terwijl ze in Den Bosch moesten zijn,
hield het gesprek geruime tijd gaande.
De kerstmarkt in Maastricht was de moeite waard. Het concentreerde zich op en rond het Vrijthof, alwaar een
ijsbaan en een reuzenrad de grootste trekkers waren. Uiteraard ontbraken de kraampjes met lullige kerststukjes
en vette braadworsten ook niet. Gegeten heb ik bij een eetcafé aan de Maasboulevard. Dit is een aanrader. Het
uitzicht op de Maas is fenomenaal, het eten smakelijk. Het zat dan ook goed vol, maar gelukkig werden gasten
geweigerd voor het zo druk werd als in de trein.
IJsselstein - 16 december 2007 -
Gisterenavond was ik in het Fulcotheater. Ik was met mijn 35 jaar één van de jongeren in de zaal. Good old
Harry Muskee met zijn band Cuby and the Blizzards trad op.
De avond begon met een kort optreden van Ralph de Jongh.
Dat is een blueszanger in een pak met klompen en een gitaar. Hij zong, begeleidde zichzelf op de gitaar en
stampte ondertussen met zijn klompen op het podium. Nog nooit heb ik iemand zo in zijn muziek zien opgaan. Zijn
mimiek had meer weg van een epileptische aanval dan van optreden. Hij begon met drie covers, die mij muzikaal
niet konden bekoren. De wijze van optreden deden dat echter des te meer. Hij eindigde met een zelfgeschreven
stuk wat ik wel kon waarderen.
Na dit voorprogramma was het tijd voor Cuby and the Blizzards zelf. Het was een voor bluesliefhebbers muzikaal
perfect optreden door buitengewoon exotische Drenten. De toetsenist en gitarist speelden beiden de sterren van de
hemel en kregen daar van Harry Muskee ook alle ruimte voor. Van de bassist vroeg ik mij af onder welk hunnebed
die vandaan kwam. Hij zat op een kruk, speelde strak en gaf zijn basgitaar af en toe een kusje. Harry Muskee vulde
de tijd met bier en sigaretten: "Jullie zullen wel denken, wat drinkt die man veel." Dat dachten we inderdaad:
"Het valt mee hoor, thuis drink ik niet." Hij zal weinig thuis zijn. Zijn gezicht is getekend door de drank en
rook, zijn stem heeft er niets van geleden. Hij bewees voor mij nog steeds de blues te kunnen zingen zoals niemand
anders dat kan.
Houd jij ook van drank, sigaretten en blues? Email mij!
De eerste nachtvorst
IJsselstein - 15 december 2007 - December is traditiegetrouw de maand van Sinterklaas, Kerst, snoepgoed
en de eerste vorst. De eerste nachtvorst is gemeten, komende dagen komt de temperatuur maar nauwelijks
boven het vriespunt.
Vanmiddag was ik
in Nijmegen. In het Valkhof kon al op een ijsbaan geschaatst worden, ongetwijfeld met wat kunstgrepen. Het
zag er gelijk erg Nederlands uit: kinderen die maar net blijven staan, iets ouderen die er sierlijk tussendoor
schaatsen en koek en zopie langs de zijkant.
Ondertussen begint het in het noorden van het land weer te kriebelen. Er ligt nog een plas of vaart
dicht, maar de rayonhoofden mogen al bij elkaar komen. Het is inmiddels elf winters geleden dat de laatste
Elfstedentocht is gereden. Na elf jaar weer langs elf steden schaatsen klinkt natuurlijk te mooi om waar
te zijn. Het is en blijft het enige sportevenement waar echt iedere Nederlander van houdt. Zelfs de stugge
Friezen ontdooien ervan.
In Flevoland dacht men dit jaar de natuur te kunnen foppen. De opening van
FlevOnice, een ijsbaan in de buitenlucht, was gepland op 1 december. Dat was te veel gevraagd. Het waaide
te hard en de bodem was niet koud genoeg. Vanmorgen was het echter wel zo ver dat geschaatst kon worden. De vijf
kilometer lange baan was geopend van negen tot vijf. Ongetwijfeld hebben er al heel wat schaatsers rondjes
gemaakt, hopend op die éne grote ronde langs de elf steden.
Krijg jij ook Elfstedenkoorts bij de eerste nachtvorst? Email mij!
Groots Utrecht
IJsselstein - 9 december 2007 - Vandaag was ik in het centrum van Utrecht. Het is de vierde stad van
Nederland. De binnenstad is niet extreem groot, het zijn de buitenwijken die de stad groot maken. Er is
een sterke ambitie om de stad behalve groot ook groots te maken.
Met koopzondagen is dat niet gelukt. In 2005 is een referendum gehouden, waarbij gekozen is voor een
beperkt aantal koopzondagen. Groots is anders, hoewel Utrecht hierdoor de grootste stad van Nederland met
een beperkt aantal koopzondagen is. Dankzij of ondanks dit referendum zijn in december wel op alle zondagen
de winkels open. Ik vind dat heerlijk. Een stad gaat pas leven als er mensen zijn. En de meeste mensen
komen nou eenmaal niet voor gesloten winkels.
Momenteel wordt geprobeerd de stad grootser te maken door grote bouwprojecten. Dertig jaar geleden is dat
al eens geprobeerd met de bouw van Hoog Catherijne. Objectief gezien is dat geslaagd. Het winkelcentrum trekt
nog iedere dag vele bezoekers uit het hele land. Geen Utrechter zal dit beamen. Men vind het aanzien van de
stad verpest. Er zijn daarom plannen gemaakt om het gehele omliggende stationsgebeid weer aan te passen. Onlangs
is begonnen op het Vredenburg. Over twintig jaar hoopt men klaar te zijn. Er schijnen Utrechters te zijn die
nu al dromen van opnieuw uitgegraven grachten, mooie parken en gezellige pleinen. In werkelijkheid komen die
grachten tussen nog meer grote gebouwen. Alleen die maken de stad immers echt grootser. Ik ben benieuwd
wanneer men gaat zien dat deze nachtmerrie waarheid wordt.
Woon jij ook zo graag in een grootse stad? Email mij!
Speciale aanbieding
IJsselstein - 2 december 2007 - Afgelopen week werd ik vlak na etenstijd gebeld door Eneco. Ik nam de
telefoon op.
"Goedenavond,
met Edwin van Stralen"
"U spreekt met Eneco Energie. Spreek ik met de heer of mevrouw Van Stralen?"
"Jawel, met de eerste"
"Is het correct dat u bij ons uw gas en uw licht afneemt?"
"Ik weet het niet helemaal zeker, maar het zou goed kunnen."
"Volgens onze gegevens is het zo."
"Dan zal het zo zijn."
"Wij hebben een eindejaarsaanbieding. Wat vindt u daarvan?"
"Als me dat geld gaat besparen, ben ik er wel voor in."
"We bieden u aan de prijs van uw gas en licht vast te zetten. Als de prijzen dan stijgen, blijft u
hetzelfde betalen. Tevens krijgt u dan korting op het vastrecht."
"En als de prijzen dalen, dan blijf ik ook hetzelfde betalen?"
"Ja, maar als de prijzen stijgen blijft u ook hetzelfde betalen. Wilt u dat?"
"Ik wil komende week wel even kijken of dit voordeel voor me biedt. Kunt u me volgende week terugbellen?"
"Dat is goed. Ik bel u volgende week terug. Tot dan."
"Daag."
Ik heb even op de site van Eneco gekeken. Bij de veelgestelde vragen staat dat de prijzen in 2008 gaan dalen.
Wordt jij ook weleens gebeld met mooie aanbiedingen? Email mij!
Blub
IJsselstein - 26 november 2007 - De Nederlandse Sportvissers hebben de publiciteit gezocht over vissende
Polen. De Nederlanders vinden de Polen niet ethisch. Kan het gekker?
Nederlandse sportvissers
oefenen hun hobby uit voor hun rust. Ze laten vis in een haak bijten, trekken vervolgens de vis op het land,
halen de haak eruit en gooien de vis weer terug. Voor zo een vis kan dat onmogelijk een fijne ervaring zijn.
Wie wil er nu aan een haak in de mond omhoog getrokken worden? Sportvissers zeggen hier rustig van te worden.
Mij lijkt het meer een psychische stoornis om rustig te worden van het plagen van vissen. Het ethische aspect
hiervan laat zich raden.
Onze nieuwe Poolse landgenoten denken daar anders over. Ze vissen ook, maar gooien niets terug. In plaats
daarvan verdwijnt de vis in de pan. Volgens mij is dat een gezonde bezigheid. Vis is uitermate smakkelijk en
is zeer gezond. Het lijkt mij dan ook een stuk ethischer dan de vis teruggooien. Natuurlijk is het voor een vis
nog minder prettig, maar mensen zullen toch wat moeten eten. Bij de sportvissers ligt 's avonds waarschijnlijk een
moot van de visboer in de pan. Dan kan je maar beter je zelf gevangen vis opeten, uiteindelijk scheelt het
dierenleed. De vraag is of het opeten van je zelf gevangen vis dezelfde rust geeft. Ik vrees dat onze Nederlandse
sportvissers zeer onrustig worden van dat idee. En dan is het onethisch noemen van andermans gedrag erg makkelijk.
IJsselstein - 22 november 2007 - Afgelopen zomer heeft de Nijmeegse PvdA wethouder Paul Depla zich in de
fietsenkelder laten pijpen door VVD raadslid Jolanda van Veluw. Vandaag is dit officieel bevestigd door de
gemeente Nijmegen.
Geruchten over de affaire circuleerden al in juni. Burgemeester Thom de Graaff liet daarom enkele maanden
geleden al een onderzoek instellen. De conclusie luidde dat er geen sprake was van seksuele intimidatie,
machtsmisbruik of andere strafbare feiten. Men heeft het ontdekt doordat het tafereel is opgenomen door
bewakingscamera's. De bewakers schenen met rode konen voor het scherm gezeten te hebben. Binnen de VVD is
men nogal ongelukkig met deze actie. Jolanda van Veluw is daarom uit de VVD fractie gestapt. Ze blijft wel
raadslid.
Persoonlijk vind ik het een nogal lullige affaire. Een fietsenkelder is een mooie plaats om hem erin te
fietsen, maar of dit nou oraal moet? In ieder geval is het een teken van liefde tussen links en rechts.
Liefde gaat schijnbaar over partijgrenzen heen. Of is Paul Depla stiekem niet links- maar rechtsdragend? Het
maakt wel de zorgen binnen de PvdA over sexualisering van de samenleving begrijpelijker. Ik dacht altijd
dat die zorgen er waren over MTV, maar het zal over Big Brother Nijmegen gaan. Meest verbazingwekkend vind
ik dat de VVD zo makkelijk voor de PvdA door de knieën is gegaan. Schijnbaar gaat men daar ver om te kunnen
zuigen. Als ik Paul en Jolanda een advies mag geven: geef de pijp aan Maarten. Natuurlijk moeten ze doen wat
ze niet laten kunnen. Deze actie is echter te laag bij grond om serieus te nemen.
IJsselstein - 20 november 2007 - Op ebay worden kastanjes
aangeboden van de boom achter het Anne Frank Huis. Inmiddels wordt meer dan €6.000,- geboden voor één kastanje.
Waar gaat dit over?
De boom is verrot. Goede gewoonte is om rotte bomen te kappen. Zo wordt schade voorkomen. Punt met deze
boom is dat Anne Frank er over geschreven heeft. Volgens mij raken de drie regels over de boom de essentie van
het verhaal niet. Ik zie er dan ook geen enkele historische waarde in. Bij de Bomenstichting denkt men daar
anders over. Deze stichting heeft een rechtszaak aangespannen om kap van de boom te voorkomen. Vandaag was
de rechtszaak. Onder toeziend oog van media uit de gehele wereld is uitspraak gedaan. Komende weken moet
gezocht worden naar alternatieven voor kap. Te denken valt aan het met staalkabels in evenwicht houden van
de boom.
Wat mij intrigeert in dit verhaal, is de rol van de Bomenstichting. Ik kon deze stichting niet. Enig
speurwerk levert me het doel van de stichting op: "Bomen kunnen zichzelf niet verdedigen. Daarom is er de
Bomenstichting." De Bomenstichting is een landelijke stichting. Er is een netwerk van contactpersonen, dat
op lokaal niveau voor bomen opkomt. Deze mensen denken dus allemaal te weten wat bomen willen?! Als ik boom
was, zou ik een Stichting tegen verdediging door de Bomenstichting willen. Wederopstaan uit een verse kastanje
zou me vele malen aantrekkelijker lijken dan oud, ziek en beschimmeld in de staalkabels hangen.
Vraagt men bij de Bomenstichting weleens om de mening van een boom? Email mij!
Nederlands nieuws
IJsselstein - 16 november 2007 - Vandaag in het nieuws: Yab Yum moet de deuren sluiten. Zouden er meer
landen zijn waar sluiting van een bordeel landelijk nieuws is?
Het besluit is genomen in het kader van de wet Bibob. Het Bureau Bibob licht bedrijven door op integriteit,
bedrijfsvoering, herkomst van de financiën en zakelijke samenwerkingen. Yab Yum kreeg een negatief advies.
Bureau Bibob zet vooral vraagtekens bij de overname van Yab Yum in 1999, toen oprichter Theo Heuft na 24 jaar
zijn zaak verkocht. Deze verkoop is gedaan voor enkele miljoenen, een fractie van de werkelijke waarde.
In Nederland zijn bordelen enkele jaren terug gelegaliseerd. Toch zijn bordelen nog steeds per definitie
discutabele ondernemingen. Er zijn nou eenmaal weinig mannen die vertellen dat ze tot de clientèle behoren.
De uitzondering hierop was altijd Yab Yum. Op één of andere manier was dat een geaccepteerde onderneming.
Misschien komt het doordat de schrijver van de
Wikipedia heeft geconstateerd dat er vooral buitenlandse bezoekers komen. Ongetwijfeld zullen er voor deze
gasten voldoende andere gelegenheden blijven bestaan. Zo respectabel als Yab Yum zal er echter nooit meer één
worden.
IJsselstein - 15 november 2007 - Eind oktober ben ik met de trein naar Spanje geweest. Zoals hier al te
lezen was, had ik wat problemen met het treinkaartje. Mijn vriendin en ik hadden een kaartje voor een
mannencoupé. Het verbaasde me dat het bestaat, een klacht heb ik ingediend om de NS op de hoogte te brengen
van het probleem. Gisteren ontving ik een brief n.a.v. mijn klacht. Deze was drie keer fout.
In de trein op de heenweg
vertelde de conducteur me dat deze fout altijd wordt gemaakt met in Nederland verkochte tickets. De NS stelde
in de brief dat deze conducteur daar ongelijk in had. Volgens hun was het een incidentele fout van de verkoopster.
Wetende dat mannencoupés uitzonderlijk zijn, het op de ticket niet te zien is én er in de trein nog een stel met
hetzelfde probleem zat, geloof ik de conducteur.
Op de terugweg wilde de conducteur ons niet toelaten. Zoals ik al schreef op 28 oktober, lukte het pas na
veel gedoe een plaats te bemachtigen. De NS schreef daarover dat deze conducteur in zijn recht stond. Volgens
mij ben ik een klant die betaalt om vervoerd te worden. Hoe de diverse spoorwegbedrijven dat regelen, is niet
mijn zorg. Als ze onderling een voor mij niet te controleren administratief probleem creëren, wil ik daar in
ieder geval geen last van hebben. Het is me dan ook een raadsel in welk recht de conducteur stond. Volgens mij
had de man maar één recht en was dat zijn klanten netjes van dienst zijn.
In de laatste alinea gaf de NS aan één en ander te betreuren, maar het niet meer goed te kunnen maken. Als
excuus wordt een attentie aangeboden. Onderaan de brief stond dat er als bijlage twee gratis dagkaarten bijgevoegd
waren. Hoewel ik de rest van de brief een beetje dom vond, leek dit me attent. Ik heb de envelop drie keer
leeggeschud. Helaas ontbraken de dagkaarten.
IJsselstein - 11 november 2007 - Af en toe sijpelt in Nederland nieuws door over de regeringsformatie in
het mooiste land van Europa: België. De verschillende partijen ruzieën eindeloos over staatshervorming. De
Vlamingen willen meer decentrale bevoegdheden, de Walen niet. Na een parlementaire stemming over opdeling van
een kiesdistrict, is de chaos compleet. De koning heeft voor de derde keer ingegrepen. Hij heeft de federale
parlementsvoorzitters gevraagd een uitweg te vinden. Tot die tijd mag formateur Leterme zich alleen met
sociaal economische zaken bemoeien. I.t.t. de rest van de wereld vinden Belgen dat bijzaak.
Om iets te
begrijpen van de conflicten, is het aardig de structuur van België te kennen. Het is een federatie, maar geen
gewone. België is een federale unie van drie gemeenschappen (de Vlaamse, de Franse en de Duitstalige Gemeenschap)
en drie gewesten (het Vlaamse, het Waalse en het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest). De federale staat,
gemeenschappen en gewesten zijn juridisch gelijk. Federale wetten staan niet boven andere wetten. In het
Brusselse Hoofdstedelijk Gewest zijn de Vlaamse en Franse gemeenschap bevoegd voor hun eigen burgers. Al deze
organen kennen hun eigen regeringen en parlementen, maar ook dat is divers georganiseerd. Zo zijn in Vlaanderen
de parlementen voor gewest en gemeenschap samengevoegd, waarbij de leden uit het Brussel geen stemrecht hebben
voor gemeenschapszaken. Aan Franstalige zijde van het land is niets samengevoegd, gewest en gemeenschap hebben
ieder hun eigen regering en parlement. In totaal zijn er zes regeringen en parlementen. Daarnaast bestaan er ook
nog provincie- en gemeenteraden.
Weinig in het nieuws is de Duitstalige gemeenschap. Het lijkt of deze gemeenschap zich verre houdt van het
gekrakeel tussen Nederlands- en Franstaligen. Dat komt deels omdat er geen 'Duits' gewest is, het ligt geheel
in het Waalse gewest. Het heeft echter wel een gewestraad. Reden daarvoor is dat het Waalse gewest een deel van
de bevoegdheden heeft overgedragen aan de Duitstalige gemeenschap. Dit leidt ertoe dat de kleine Duitstalige
gemeenschap redelijk zijn eigen gang kan gaan. Men zit daar niet te wachten op staatshervormingen, maar zal
er ook geen grote moeite mee hebben. Misschien zijn de Duitstaligen wel het meest Belgisch van allemaal. Omdat
de gemeenschap te klein is om zelfstandig verder te gaan, wil het graag dat België blijft bestaan. Ze zijn
onderdeel van een onbegrijpelijk land, maar voelen zich vooral thuis in hun schitterende omgeving.
IJsselstein - 4 november 2007 - In Nieuwegein is enige tijd geleden het betaald parkeren ingevoerd.
Gisteren heb ik ervaren hoe het werkt.
Nederland kent twee systemen van betaald parkeren. Bij het éne systeem passeert men een slagboom, waar
een ticket meegenomen moet worden. Met deze ticket kan afgerekend worden. Binnen enige tijd na afrekenen kan
de slagboom bij de uitgang met dezelfde ticket geopend worden. Het andere systeem gaat uit van betaling vooraf.
Hierbij koopt men een ticket bij een automaat, waarbij vooraf aangegeven wordt hoe lang men blijft. Deze ticket
dient achter de voorruit gelegd te worden. Het tweede systeem is niet zo handig. Vaak weten mensen niet hoe
lang de auto blijft staan, waardoor te veel of te weinig betaald wordt. In Nieuwegein is men desondanks weg van
het tweede systeem. Zelfs in parkeergarages met slagbomen wordt het gebruikt.
Gisteren stond ik op zo een terrein waar ik een ticket achter de voorruit moest plaatsen. Na de chipknip
in de betaalautomaat geleegd te hebben, kwam in beeld de mededeling dat betaald was. Volgende stap is dan pakken
van de ticket. Dat werd echter niet geprint. Gelukkig stond op de automaat een telefoonnummer voor storingen. Na
gebeld te hebben, hoorde ik een nette computerstem: "Momenteel zijn wij afwezig. Indien u een boodschap heeft,
kunt u deze inspreken na de pieptoon." Ik heb het ingesproken en vraag me af of het parkeerbedrijf wel bereikbaar
is op tijden dat niet betaald hoeft te worden.
Betaal jij ook zo graag om te parkeren? Email mij!
Mannen?!
IJsselstein - 28 oktober 2007 - Gisteren zijn we weer in Nederland gearriveerd. De treinreis verliep
uitstekend, alleen het in de trein komen kostte wat moeite.
Net als op de heenweg bleek dat we een ticket voor mannen hadden. Deze keer troffen we een conducteur die
ons om die reden niet in de trein toe wilde laten. Hij vond dat we een ander ticket moesten kopen. Hij
zei er glimlachend bij dat deze trein echter vol zat. Zijn argument voor deze actie: "I am doing my job."
Uitleggen dat zijn baan bestaat uit het oplossen van van problemen i.p.v. maken van problemen, mocht niet
baten. Het toewensen van enige minder aangename zaken in het leven maakte nog het meeste indruk, maar boden
ook niet de oplossing.
Uiteraard kon de conducteur het krijgen zoals hij het hebben wil. We hebben ons bij de balie voor de
ticketverkoop gemeld. We hebben er echter niet om een ander ticket gevraagd, maar het probleem voorgelegd. De
ticketverkoper riep daarop de stationschef, die de hoofdconducteur erbij haalde. Gedrieën zijn ze naar de
onwillige conducteur gelopen. In onverstaanbaar maar toch wel begrijpelijk Spaans hebben te hem te kennen
gegeven wat hij te doen had. Hij moest ons naar een coupé in een andere wagon brengen. We troffen het daar
prima met een gezellige Australiër en een uiterst vriendelijke en behulpzame conductrice.
Tref jij ook weleens een onwillige conducteur? Email mij!
Vaarwel veelzijdig Barcelona
Barcelona - 26 oktober 2007 - Vandaag is alweer de laatste dag in Barcelona. Vanavond stap ik op
de trein, morgenochtend stap ik uit in Parijs.
Barcelona
heb ik ervaren als een stad vol tegenstellingen. In vrijwel de gehele stad overheersen de brede lanen en
ruime pleinen, maar de Gotische wijk bestaat geheel uit smalle straatjes en steegjes. Drukte is te vinden
op de Ramblas, rust op de stranden bij het Olympisch dorp. Op de straten rijden uitsluitend dure auto´s,
voor de kerken wordt volop gebedeld. Er staan schitterende gebouwen rondom het centrum en aan de kust, de
woonwijken bestaan uit lelijke woonkarzenes. De stad is echter vooral relaxed. Nergens heerst een bedreigende
sfeer, het is bovenal een heerlijke ontspannen mediterrane stad.
Mijn hotel was Hotel Oasis. Het heeft een perfecte ligging, op een pleintje tussen de haven en de
Gotische wijk. Ramblas, station en strand zijn op loopafstand. Het hotel zelf is eenvoudig, maar alle
benodigde faciliteiten zijn aanwezig. Het ontbijt is ook eenvoudig maar goed, voor ´s avonds is er een
gezellig café met tapas onder het hotel. Ik ben er nu een week geweest, maar zou het er prima enkele
maanden kunnen uithouden!
Wil jij ook wel enkele maanden naar Barcelona? Email mij!
De accordeonist
Barcelona
- 25 oktober 2007 - Zoals alle grote steden kent ook Barcelona vele straatmuzikanten. Eén daarvan is een
accordeonist.
Afgelopen maandagmiddag genoot ik op een terras van een kopje koffie en zijn muziek. Het viel me op dat
hij goed speelde. Uiteraard kreeg hij een fooi van me. Maandagavond was hij weer van de partij, terwijl ik
een heerlijke paella verorberde op de Place Reial. Weer vroeg hij om een fooi, maar mijn antwoord was
duidelijk: "You make good music, but I pay only once a day." De dagen erna kom ik hem iedere dag tegen.
Hij lacht als hij me ziet en speelt leuke deuntjes op zijn accordeon. Zoals beloofd beloon ik hem iedere
dag. Meer dan eens per dag ben ik hem echter niet meer tegengekomen...
Barcelona - 23 oktober 2007 - Wie Barcelona zegt, zegt Gaudi. De architect van de vele bijzondere
bouwwerken is de trots van Barcelona. Vandaag heb ik verschillende van zijn creaties bewonderd.
Gaudi heeft in
zijn jonge jaren al verschillende bijzondere bouwwerken gecreëerd. Voorbeelden zijn een flat, genaamd Casa
Mila, en diverse beelden in het Parc Güell. Het park heb ik vanmiddag bezocht. Het ligt boven de stad en
heeft schitterende uitzichtpunten. Er staan beeldwerken, standbeelden, hekwerken en het vroegere woonhuis van
Gaudi.
Vanmorgen heb ik de Sagrada Família bezocht. Het is een unieke kerk welke nog steeds niet af is. In 1882
werd met de bouw begonnen en een jaar later nam Gaudi de leiding over het project over. Ruim veertig jaar
daarna heeft hij besteed aan dit bouwwerk. Helaas liep hij vervolgens onder de tram. Op dat moment was hij
geen bekende Catalaan. Vijf dagen na zijn binnenkomst in het ziekenhuis werd hij pas herkend. Vlak daarna
is hij overleden aan de gevolgen van zijn verwondingen. De bouw wordt echter voortgezet en in 2026, honderd
jaar na zijn dood, hoopt men de kerk gereed te hebben. Hoewel het nog steeds en bouwplaats is, is het gebouw
nu al hét symbool van Barcelona. Eindeloze stromen toeristen bezoeken het gebouw. Dat is maar goed ook, want
van de entreegelden wordt de verdere bouw betaald.
Ken jij ook van die bijzondere bouwplaatsen? Email mij!
Treinen naar Barcelona
Barcelona - 23 oktober 2007 - Zaterdag stopten de Franse spoorwegbeambten met staken, dus zondag konden
we met de trein richting Barcelona.
De eerste
etappe was van Rotterdam naar Parijs, met de TGV. We zaten achter elkaar, maar gelukkig wilde een man ruilen
van zitplaats. Hierdoor kwamen wij naast elkaar te zitten. Voor de man pakte het ook goed uit. Hij trof het
naast een vrouw waar het goed mee klikte. Tot Parijs zijn ze druk in gesprek geweest, de momenten dat ze drankjes
voor elkaar haalde uitgezonderd.
Vanaf Parijs hadden we een slaaptrein naar Barcelona. Tot onze verbazing kwam een half uurtje na vertrek
de conducteur vertellen dat we in een mannencoupé zaten. Ik kon het begrip niet, maar de man was bloedserieus.
Gelukkig was er een Australisch stel met hetzelfe ´probleem´. Door wat te ruilen met plaatsen konden we het
prima oplossen. De conducteur vond het maar spannend. Rond tien uur kwam hij vragen of de bedden opgemaakt moesten
worden: "Can I make up your beds about fifteen minuts?". Wij zeiden dat het prima was, waarna hij bleef staan.
Hij wilde toch de bedden gelijk opmaken. Na dat gedaan te hebben, kwam hij nog één keer terug. Hij deelde mee dat
we bij geluidsoverlast van de buren hem konden roepen. Nodig hadden we dat niet, voor middernacht was alles stil.
De conducteur hebben we alleen de volgende ochtend nog even gezien.
Slaap jij ook weleens in een mannencoupé? Email mij!
Geluiden onderweg
IJsselstein - 20 oktober 2007 - Vandaag was ik met de bus naar de Kampeer- en caravanbeurs in Utrecht. Onderweg hoorde ik vanalles.
Op de heenweg zat
de onvermijdelijke beller schuin achter me. Het gehele gesprek was luid en duidelijk te volgen. Interessant was
het niet. Opmerkelijk was dat hij zijn monoloog voortzette na beëindiging van het telefoongesprek. Hij bleek
zijn levenservaringen te willen delen met het meisje naast hem. Alle details uit zijn leven heb ik mogen vernemen.
Helaas was geen van de details interessant. Het meisje was opvallend rustig, ik betwijfel of de levenservaringen
haar wel boeide.
Op het Jaarbeursplein speelde een draaiorgel een onbekend deuntje. Beneden aan de roltrap drongen mannen met
geldbakjes zich op. Passanten liepen geïrriteerd door. Toen ik enkele uren later terugkwam, had de draaiorgelman
zijn tactiek veranderd. Hij speelde een bekend nummer van André Hazes en Gerard Joling. Zelf stond hij naast
zijn orgel. Een vader en dochter dansten over het plein, enkelen zongen vrolijk mee. Mensen gaven spontaan
hun kleingeld aan de draaiorgelman. Irritatie was in geen velden of wegen meer te bekennen.
IJsselstein - 14 oktober 2007 - Gisterenavond heb ik in de Ontmoetingskerk in IJsselstein bezocht. Dat
was niet om een dienst bij te wonen. Theaterstichting Kwibus en het Nederlands Project Orkest brachten er
Heer Halewijn.
Het toneelspel
had een eenvoudige verhaallijn, maar was zeker amusant. Decor en kostuums pasten goed, er zaten leuke
woordspelingen in de tekst. Toch ontsteeg Kwibus deze keer niet het amateurniveau. Met produkties als
Matilda, De dood en het meisje, De Club en Ghetto heeft het bewezen eersteklas theater te kunnen maken.
Deze keer speelden er zeker goede acteurs mee, maar kwamen ze samen niet tot één geheel. Zo lukte het
b.v. niet om bepaalde teksten tegelijk uit te spreken.
Het samenspel met het orkest was wel goed. Het orkest oogde en klonk professioneel, de timing was perfect.
De stukken waarbij spel en muziek samen één geheel vormden, waren een genot om naar te kijken. Een enkel
muziekstuk duurde mij iets te lang, maar dat heeft met smaak te maken.
In de pauze begon ik te begrijpen waarom het gebouw Ontmoetingskerk heet. Ik wilde een drankje bij de
bar halen. Hiervoor moest ik eerst bonnen kopen bij een tafel naast de bar. De twee rijen die door elkaar
heen ontstonden, leverden aparte ontmoetingen op. Ik heb hele zinnige gesprekken gevoerd over de vraag wie
in welke rij stond.
Voer jij ook zinnige gesprekken in de Ontmoetingskerk? Email mij!
Burgemeestersreferendum
IJsselstein - 11 oktober 2007 - Het burgemeestersreferendum in Utrecht is mislukt. Men kan opgelucht
ademhalen in Den Haag, Aleid Wolfsen wordt burgemeester.
Het idee van democratie is dat burgers kunnen meepraten over belangrijke zaken. Natuurlijk kunnen we niet
met alle Nederlandsers samen over alle onderwerpen beslissen. De vertegenwoordigende democratie is daarvoor
bedacht. Eens in de vier jaar kiezen we de mensen die voor ons de belangrijke beslissingen nemen in gemeente,
provincie en land. Er is één uitzondering, dat is de burgemeester. Deze persoon heeft een belangrijke politieke
functie, maar zijn of haar benoeming heeft geen relatie met een verkiezing. De burgemeester wordt benoemd.
Een aantal jaren geleden is bedacht dat dit wel een beetje vreemd is. Het referendum is toen mogelijk gemaakt
voor gemeenten die dat willen. Uit de sollicitanten worden twee kandidaten geselecteerd waarop de burgers van
een plaats kunnen stemmen. In Utrecht is dat ook gedaan. Er hebben talloze kandidaten gesolliciteerd, in meer
en mindere mate populair bij de Utrechtse bevolking. Vervolgens kon op twee redelijk onbekende PvdA-ers
gestemd worden. Verschil tussen de kandidaten was er eigenlijk niet. Uiteraard werkt dit niet. Wie gaat er
nou stemmen als er niets te kiezen valt?
Guusje ter Horst, minister van binnenlandse zaken, reageert als volgt: "We moeten ons afvragen of we in
Nederland beter af zijn met het burgemeestersreferendum." Ze wil de wet weer veranderen om het referendum
af te schaffen. Ik denk dat we beter na kunnen denken over de uitvoering. De minister is van de PvdA, de
huidige burgemeester is van de PvdA, de voorzitter van de commissie die de voordrachten selecteerde is
van de PvdA, beide kandidaten waren van de PvdA. Ik ben blij dat we met de parlementsverkiezingen weer op
andere partijen kunnen stemmen.
IJsselstein - 7 oktober 2007 - De eerste prinsjesdag van het nieuwe kabinet zit er op, de belastingen
zijn weer verhoogd. Op één of andere manier gebeurt dat zelden op de laatste prinsjesdag van een kabinet.
Deze weken wordt bekend wat met het geld gedaan gaat worden. Minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en
Wetenschappen geeft het aan 'Hilversum'.
De
Publieke Omroep krijgt vanaf volgend jaar vijftig miljoen euro extra. Hiermee wil de minister zorgen dat
de omroep minder afhankelijk wordt van reclame-inkomsten. Plasterk wil eveneens dat er meer Nederlands
drama wordt gemaakt in Hilversum. Hiervoor stelt hij vijftien miljoen beschikbaar. Volgens hem wordt er nu
veel te weinig drama geproduceerd: "Dat is een groot manco." Ook wordt een media-educatie- en expertisecentrum
opgericht. Het kabinet wil hiermee bereiken dat ouders en kinderen verstandig gebruik maken van oude en
nieuwe media. Het centrum krijgt een adviserende rol.
Volgens mij heeft de minster wat gemist. Er is meer dan voldoende drama te zien op de Nederlandse
televisie. Het wordt uitgezonden door de commerciële omroepen, zonder dat deze daar een cent subsidie voor
krijgen. Bij de Publieke Omroep is minder drama te zien. Er is daar meer aandacht voor kunstvormen als
cabaret. Plasterk noemt dat een manco. Er zal belastinggeld uitgegeven worden om het succes van drama
bij de commerciële omroepen te beconcurreren.
Ouders die niet willen dat hun kinderen met ranzige sites geconfronteerd worden, kunnen filters op de pc's
installeren. Daar is geen educatie- en expertisecentrum voor nodig. Waar het wel voor nodig is, lijkt een
raadsel. Wie gaat het centrum adviseren? Gaat het ouders en kinderen advies geven over gebruik van muis en
afstandsbediening, of wordt het geld gebruikt om de inhoud te beïnvloeden? Het eerste doet de kijkwijzer
al. Het tweede werd ten tijde van de Sovjet Unie censuur genoemd. En wat gaat het centrum adviseren? Gezien
de emancipatienota van Plasterk, wordt dat waarschijnlijk minder smakeloze sex. Ik bedenk echter liever zelf
wanneer ik wegzapp.
Ondertussen blijft de
Publieke Omroep jagen op grote groepen kijkers. De commercieel oninteressante groepen worden bediend door de
regionale omroepen, die het met een fractie van het budget doen. De vernieuwing komt bij de commerciëlen
vandaan. Op de radio wordt dat gebracht door zenders als Kink FM, BNR en 100%NL. Op televisie is afgelopen
week een leuk initiatief gestart. Mediamilionairs Frits Barend, Ruud Hendriks en Derk Sauer zijn Het Gesprek begonnen. Het is een televisiezender die datgene
uitzendt wat bij de Publieke Omroep gemist wordt: langdurige goede gesprekken. Als het een succes blijkt, gaat
de vijftig miljoen ongetwijfeld gebruikt worden om ook daar de concurrentie mee aan te gaan.
Betaal jij ook zo graag belasting om het media-aanbod te beïnvloeden? Email mij!
Kermis
IJsselstein - 29 september 2007 - Tweemaal per jaar wordt evenemententerrein Het Podium in IJsselstein
omgetoverd tot kermis. Ook deze week is het weer zo ver.
Het woord kermis
is een verbastering van het woord kerkmis. Vroeger werden in veel plaatsen jaarmarkten gehouden ter ere
van de wijdingsdag van de patroonheilige. Inmiddels is de link tussen kermis en de kerk helemaal weg. Het
is een vorm van vermaak geworden waar menig kerkleider van gruwelt. Er wordt gegokt met de eenarmige
bandiet en de zondagsrust wordt ruw verstoord door luide muziek. Het maakt het allemaal niet minder
populair. Kleine kinderen genieten in de draaimolen, pubers leven zich uit met botsautootjes en de echte
waaghalzen genieten van de meer exotische attracties. Persoonlijk ben ik vooral een liefhebber van de atijd
aanwezige eettentjes. Ouderwetse gerechten als poffertjes en oliebollen doen het nog steeds goed op de
kermis. Ik vind ze heerlijk.
Vanmiddag was het kil en regenachtig, maar toch nog redelijk druk op de IJsselsteinse kermis. De
meeste attracties genoten van een warme belangstelling. In het midden stond de kraam waarbij met grijparmen
getracht kan worden knuffelbeesten of horloges te pakken. Er hing een briefje op het glas: "De spullen kunnen
onderweg van de grijparm vallen. Als u dat niet begrijpt, kunt u beter niet meespelen." Schijnbaar komen
velen bij die attractie van een koude kermis thuis.
Kom jij ook weleens thuis van een koude kermis? Email mij!
Jeans
IJsselstein - 28 september 2007 - Afgelopen woensdagavond was ik bij de try out van Jeans 17 - De
Jeans Factor. Het was een avond veelbelovend muziektheater.
Jeans brengt
een avondvullend programma met alle soorten muziek. Acht vocalisten zingen in wisselende samenstellingen.
Hierbij worden ze ondersteund door een vijf man sterke live band. De muziek varieert van ZZ Top tot Jan
Smit, alle genres komen aan bod. Jeans is echter meer dan muziek. Continue wordt gewisseld van thema,
met bijbehorende choreografie en kostuums. Zo is er o.a. een blok met palingsound in Volendamse kledij
en wordt "I believe I could fly" gebracht als pinguïn.
De vocale kwaliteiten zijn formidabel. De stemmen hebben een bereik en volume wat ik niet vaak hoor. Toch
heb ik het meest genoten van de bassist. Hij speelde, net als de nadere bandleden, de sterren van de hemel.
Maar dat was niet het enige. Hij zong mee, lachte volop, swingde continue en glom van trots. Zelden stralen
mensen zo een lol in hun werk uit. En is dat niet wat we allemaal willen?
IJsselstein - 22 september 2007 - In de jaren '80 zat ik op school op Kanaleneiland. Toen was het een
nette wijk. Inmiddels is de wijk regelmatig in het nieuws als grootste probleemwijk van Nederland.
Een paar jaar
na het behalen van mijn diploma kwam ik er eens voor mijn werk. Ik schrok van de puinhoop. Trappenhuizen
zaten vol graffiti, plantsoenen lagen bezaaid met huisvuil. Niet lang daarna is mijn oude middelbare school
gesloten. Het was niet meer mogelijk fatsoenlijk les te geven. Inmiddels schijnt een deel van de wijk zo
ver te zijn dat de politie op de vlucht slaat voor criminelen.
Op het moment duikelen de politici en deskundigen over elkaar heen met oplossingen. Ik hoor met name
roepen om harder op te treden. Het is maar de vraag wat dit teweeg brengt. De wijk omvat voornamelijk grote,
goedkope huurflats. Daar wonen meest Marokkanen die weinig tot geen kennis hebben van de Nederlandse
cultuur. Kinderen worden opgevoed volgens Marokkaanse gewoonten, zonder dat ze worden voorbereid op de
Nederlandse leefomgeving. Volgens mij leidt harder optreden tot een Marokkaanse reactie daarop: mensen zullen
zich gekrenkt voelen en zich nog verder terugtrekken.
Je hoort mij niet zeggen dat we criminelen daarom maar hun gang moeten laten gaan. Criminelen behoren opgepakt
en berecht te worden. Jongeren moeten we in investeren, heropvoedingskampen kunnen uitstekende bestemmingen zijn.
Harde confrontaties zullen echter de oorzaken van de problemen niet wegnemen. Deze zit in de samenstelling
van de wijk. Er woont een homogeen samengestelde groep die niet in staat is een plaats te verwerven binnen de
maatschappij. Elkaar aanspreken op gedrag gebeurt niet, bemoeienis van buiten wordt niet geaccepteerd. In die
uitzichtloosheid is ciminaliteit een aanlokkelijk alternatief.
In buurten met een gemengde bevolkingsopbouw spreken bewoners elkaar wel aan op gedrag. Op scholen trekken
kinderen van kansarme ouders zich op aan andere kinderen. Verschillende nationaliteiten leren van elkaar. Volgens
mij zit daar de oplossing. Sloop de wijk en verdeel de bevolking. Deze zal gelukkig worden met nieuwe buren in
fatsoenlijke wijken. Ik ben benieuwd welke politicus de sloopkogel door de wijk durft te gooien.
IJsselstein
- 22 september 2007 - In juni viel de theatergids voor komend seizoen weer in de bus. De aankondiging
van Nathalie Baartman viel mij op. Ik kon
haar niet, gisterenavond ben ik naar de voorstelling geweest.
Ze maaakt cabaret met alle facetten die daar bij horen: conference, zang, (buik)dans, zelfspot en spelen
met het publiek. Tegelijkertijd lijkt het helemaal nergens op. De teksten zijn volkomen absurd, deels in
onverstaanbaar Twents. In haar onderwerpkeuze springt ze van de hak op de tak. Dit is echter allesbehalve
storend. De overgangen zijn soepel. Door verwijzingen naar eerder gespeelde stukken, blijft er toch lijn in
zitten. Haar belangrijkste decorstuk is de jurk die ze draagt. Bij aanvang van de voorstelling trekt deze
onmiddelijk de aandacht. Gedurende de voorstelling komt en gaat er vanalles uit. Na anderhalf uur had ze de
gehele samenleving volkomen belachelijk gemaakt. Ik had vooral heel veel en heel hard gelachen.
Heb jij ook weleens gelachen om een vrouw in een jurk? Email mij!
Valkenburg
IJsselstein - 16 september 2007 - Afgelopen weekend was ik in Valkenburg. Het Limburgse stadje blijft
een toeristische trekker.
Voorjaar 2006 was ik ook een
dag in Valkenburg. Op dat moment leek het meer vergane glorie dan een leuke toeristenplaats. Inmiddels heeft
het tij zich gekeerd. Dit weekend zaten de hotels vol, waren de terrassen drukbezet en de straten levendig. Ik
had een kamer in hotel Heynen. Het is een
klein hotel, net buiten het centrum. De kamers zijn wat gedateerd, maar netjes ingericht. 's Morgens wordt een
Nederlands ontbijt geserveerd, lunch en diner is niet mogelijk. Voor één of twee nachten is het daarmee een prima
hotel.
Zaterdag heb ik de trein naar Maastricht genomen. Vijf minuten voor vertrek van de trein was ik op het
station en sloot aan in de rij voor de automaat. Snel stond een rij van tien minuten achter me. Op het moment
dat ik aan de beurt was, wenste een mevrouw even na te kijken of regiotickets verkocht werden. Ik heb geen idee
wat dat zijn, maar wees op de rij wachtenden. Ondertussen begon ze de automaat te gebruiken. Achter me klonk
protest. Ik legde de mevrouw daarom nogmaals uit dat ze achter kon aansluiten en ik een kaartje ging kopen. Na
dat gedaan te hebben, was de vrouw vertrokken. Op het perron bleek ze tegenover me te staan, aan de overzijde
van het spoor. Na een blik van herkenning keek ze snel de andere kant op.
Kijk jij ook weleens de andere kant op? Email mij!
Appelpop
IJsselstein - 8 september 2007 - Gisterenavond was ik bij Appelpop in Tiel. Het is ooit begonnen
als extraatje bij het Fruitcorso. Inmiddels is het een tweedaags festival waar de top van de
Nederlandse popartiesten staat. Ik kwam voor mijn favoriete band The Scene.
Het optreden
was weergaloos. The Scene is de fase van het uitproberen lang voorbij. Het is staan en spelen, rock-'n-roll
in zijn ruigste vorm. Ruim een uur lang was het hoofdpodium hun domein. De eerste vijftig minuten brachten
ze een aaneenschakeling van bekende en iets minder bekende nummers. Deze werden strak en hard gespeeld. De
oudere jeugd in het publiek genoot volop, de aanwezige pubers liepen wat vertwijfeld rond. Toegift was uiteraard
de klassieker 'Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen'. Ongeveer tien minuten lang zong,
danste en genoot de volledige tent onder aanvoering van zanger Thé Lau. Rauw, hees en teder bracht zijn
stem het publiek in vervoering. Subtiel regisseerde zijn hand de bijdragen van band en techniek. Zelden
heb ik meegemaakt dat een nummer zo geweldig werd gespeeld.
IJsselstein - 1 september 2007 - Het is weer zo ver, de jaarlijkse lijstjes met ziekenhuizen zijn weer
gepubliceerd. Elsevier, het AD en Ronald Berger hebben alledrie een lijst opgesteld. De verschillen tussen
de lijsten zijn het meest opvallend.
Bij Ronald Berger staat het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen op de eerste plaats. In het AD heeft dit ziekenhuis
nummer 72 bereikt, volgens Elsevier is het een matig ziekenhuis. Het geeft de verdeeldheid tussen de lijsten
goed aan. Iedere opsteller hanteert zijn eigen methode. Patiënten moeten maar raden welke methode het beste
resultaat geeft. Wat dat betreft lijken de lijsten net ziekenhuizen. Het is voor de leek nooit helemaal duidelijk
wat het kwaliteitsverschil is.
Het AD is het meest transparant in het publiceren van de beoordelingsmethode. Eén punt heb ik er uitgelicht.
Dat betreft contracten met specialisten. Volgens het AD is door het afsluiten van contracten met maatschappen
mogelijk het aantal fouten terug te dringen. In zo een contract kunnen immers afspraken gemaakt worden over
functioneren. Alle academische ziekenhuizen krijgen nul punten op dit item. De medisch specialisten zijn
daar namelijk in loondienst. Het AD gaat er schijnbaar van uit dat afspraken over functioneren niet mogelijk zijn
met werknemers.
Zouden journalisten van het AD weleens een functioneringsgesprek hebben? Email mij!
Swaziland
IJsselstein - 31 augustus 2007 - Koningshuizen spreken mij niet zo aan. Ik vind dat macht democratisch
verdeeld moet worden. Allleen Swaziland is een koninkrijk wat ik bewonder. Koning Mswati III heeft het
zo goed geregeld, dat kan ik wel waarderen.
De koning is
39 jaar jong en heeft twaalf vrouwen. Hij regeert als een dictator. Er zijn wel ministers, maar die worden
door de koning zelf aangenomen en ontslagen. Vooral het laatste schijnt vrij makkelijk te gaan. Wetten
uitvaardigen en intrekken doet de koning zonder enig overleg. Uiteraard gelden de wetten maar zeer beperkt
voor de koning zelf. Men zou denken dat een koning met dit gedrag zich mateloos impopulair maakt. Het tegendeel
is waar. Hij is razend populair, vooral op het platteland. Resultaten van zijn beleid mogen er ook zijn.
Hoofdstad Mbabane is een van de best onderhouden en modernste steden van Afrika. Er zijn overdekte winkelcentra
met meerdere verdiepingen, mensen zijn goed gekleed en bedelaars ziet men niet.
Zijn omgang met vrouwelijke onderdanen vind ik geniaal. Eens per jaar mogen de maagden onder hen voor hem
dansen, waarbij hij het zichzelf toestaat één vrouw uit te kiezen. Uiteraard gebeurt dat dansen niet zomaar,
de maagden dragen slechts rokjes en sieraden. Ook hieruit blijkt zijn populariteit. Het is niet verplicht om
te komen. Toch zijn 100.000 meisjes onderweg om komende zondag voor de koning te dansen. Dat is bijna 10% van
de bevolking van het koninkrijk. Helaas voor de meisjes heeft hij de afgelopen drie jaar geen nieuwe vrouw
uitgekozen. Waarschijnlijk vind hij twaalf wel voldoende, hoeveel meisjes ook hopen dat zij zondag de dertiende
vrouw van koning Mswati III worden.
Wat zou jij willen met 100.000 welwillende meiden? Email mij!
Uitmarkt
IJsselstein - 25 augustus 2007 - Zoals ieder jaar in het laatste weekend van augustus is gisteren de
Uitmarkt begonnen. Vanmiddag was ik er ook.
De afgelopen 29 jaar was de
Uitmarkt in de Amsterdamse binnenstad. Dit jaar is voor het Oostelijk havengebied gekozen. Ik vind dat
jammer. De markt miste de entourage van de oude binnenstad. In plaats van winkels en horeca waren er sporen
en bouwterreinen in de buurt. Het lopen van podium naar podium had daarom niet de sfeer die het anders had.
De optredens waren er echter niet minder om. Zelf vond ik het optreden van Kasper van Kooten met o.a. Candy
Dulfer het beste, maar ik heb lang niet alles gezien.
Tegelijkertijd met de Uitmarkt is de
tentoonstelling El Hema geopend. Een
typisch Nederlandse Hema is nagebouwd. Het verschil is dat er Arabische produkten of varianten daarop verkocht
worden. Te denken valt aan t-shirts met Arabische opdruk en rookworsten van halal rundvlees. Aanvankelijk riep
de tentoonstelling veel protest op. Organisatoren werden bedreigd, de echte Hema tekende bezwaar aan. Inmiddels
begrijpt de Hema dat het goede gratis reclame is en werkt het mee. De tentoonstelling werd vandaag goed bezocht.
Het was vooral leuk, op een komische manier worden Arabische produkten in een typisch Nederlandse context
geplaatst. De verschillen blijken dan opeens heel klein. Op 4 november is de opheffingsuitverkoop. Tot die tijd
is bezoek mogelijk bij Mediamatic in
Amsterdam.
IJsselstein - 23 augustus 2007 - In België zijn dit jaar verkiezingen geweest. De eerste poging om een
regering te vormen is mislukt. Verbazingwekkend is anders.
Vorig jaar zomer
was ik op vakantie aan de Belgische kust. Ik lees dan altijd de Vlaamse krant Het laatste nieuws. Er stond een interview in met Yves Leterme, de toenmalige premier van
Vlaanderen. Hij werd omschreven als een zeer kundig en geliefd man. Zijn meest opvallende uitspraak was dat
hij Walen te lui of te dom vond om Nederlands te leren. Het kwam zijn populariteit in Vlaanderen zeer ten goede.
Hij kon het goed gebruiken, want hij wilde graag premier worden van alle Belgen.
Afgelopen voorjaar was ik in Spanje, waar ik in een kiosk diezelfde Belgische krant kocht. Belangrijkste
nieuws was dat Yves Leterme de landelijke verkiezingen gewonnen had. Zijn tactiek om zich in Vlaanderen populair
te maken met nationalistische uitspraken had gewerkt. Het werkt in België zo dat landelijke verkiezingen apart
worden gehouden in Vlaanderen en Wallonië. In beide delen doen andere partijen mee, alleen in Brussel e.o. kan
men op alle partijen stemmen. De Vlaming die wint heeft vervolgens tot taak een regering te vormen met de partijen
die in Wallonië gewonnen hebben. Dat is omdat Vlaanderen meer inwoners heeft dan Wallonië. In dit geval is dus
gepoogd om een coalitie te vormen tussen Walen en de man die hen lui en dom noemt. Zelfs ingrijpen van koning
Albert mocht niet baten, men wilde en kon het niet eens worden. De koning van alle Belgen zal een andere premier
voor alle Belgen moeten uitzoeken.
Wordt jij ook weleens aan je uitspraken herinnerd? Email mij!
Treinen door Duitsland
Bad Rothenfelde - 17 augustus 2007 - Vandaag ben ik met de trein naar Bielefeld geweest. Ik kon het niet,
maar het blijkt een redelijk grote stad te zijn. Op het station ontdekte ik dat het tevens een knooppunt van
treinen is.
Het grootste deel
van de stad is nieuw. In een boekenzaak zag ik dat de stad tijdens de tweede wereldoorlog gebombardeerd is. De
binnenstad bestaat dan ook voornamelijk uit na-oorlogse winkelstraten, met een enkel oud gebouw aan de rand van
het centrum. Toch is het geen ongezellige stad. Het winkelgebied is autovrij en er zijn diverse terassen. Rond
het station is de nodige ranzigheid te vinden, maar in de rest van de binnenstad is daar niets van te merken.
Ik had de trein genomen vanaf Dissen. Dat is een dorp ten oosten van Bad Rothenfelde. Ik vind het altijd
interesant om in een ander land de trein te nemen. In mijn eigen auto draai ik Nederlandse muziek en kom ik geen
buitenlander tegen. In de trein krijg ik altijd meer indrukken van de inwoners van een land. Op de terugweg zat
ik naast een meisje dat uit school kwam. Nadat de trein vertrokken was, pakte ze haar huiswerk. In een werkboek
schreef ze wat onleesbaars en zette ze wat vraagtekens neer. Al voor het eerstvolgende station verdween het boek
weer in haar tas. Zelf vertrok ze richting dromenland. Volgens mij streeft ze eenzelfde schoolcarrière na al ik
ooit had.
Maakte jij ook weleens huiswerk in de trein? Email mij!
Een beetje apart
Bad Rothenfelde - 16 augustus 2007 - Op iedere camping staan caravans en tenten in alle soorten en maten.
De meeste mensen combineren het gebuik van de caravan met een tent, de zogenaamde voortent. Zo gebeurt dat
ook op onderstaande foto. De vraag is alleen of het woord voortent hier nog gerechtvaardigd is.
Is voor jou het verschil tussen de voor- en achterkant altijd duidelijk? Email mij!
Münster
Bad Rothenfelde - 15 augustus 2007 - Vandaag heb ik het Osnabrücker land verlaten voor een tripje naar
het nabijgelegen Münster.
Münster is de hoofdstad
van Westfalen en meer dan 1200 jaar oud. In de oude binnenstad is dat nog goed te zien. Er staan vele oude
gebouwen. Deels zijn dit indrukwekkende gebouwen als kerken en het stadhuis. Ook de winkelpanden en woonhuizen
in de binnenstad hebben echter een historische uitstraling. Door het aan banden leggen van reclame-uitingen
wordt het historische karakter bewaard. De aanwezige nieuwbouw is modern, maar past goed bij de oudere bebouwing.
Een buurman op de camping merkte eerder deze week op dat er veel fietsen zijn in Münster. Als Nederlander
was het me bijna niet opgevallen, maar het is waar. Er zijn net zoveel fietsen als in een willekeurige
Nederlandse stad. De wegen hebben gescheiden banen voor auto's, wandelaars én fietsers. Dat laatste ontbreekt
gewoonlijk in Duitse steden. De omgang met fietsen is ook zoals in Nederland. Fietsers hebben hun eigen
verkeersregels en stallen hun bezit overal waar het uitkomt. Vele Nederlanders zullen zich ongetwijfeld snel
thuis voelen in deze Duitse stad!
Bad Rothenfelde - 14 augustus 2007 - Sinds afgelopen zaterdag sta ik op camping
Campotel. Het is een bijzondere camping in het Osnabrücker land.
Na aankomst
bleek dat men aan middagsrust doet. Ik kon dat niet. De siësta is voor mij een bekend verschijnsel
uit Spanje, maar dit is anders. Men doet tussen 13.00 uur en 15.00 uur de slagboom van de camping dicht.
Verder verandert er niets. De receptie en de winkel blijven gewoon open. Enig merkbaar effect is dat
even na 15.00 uur een kleine rij auto's de camping overrijdt, terwijl er de rest van de dag slechts één
of twee per uur passeren.
Het campingterrein is vroeger een sanatorium geweest. In het oude gebouw daarvan zijn nu voorzieningen
gehuisvest als de receptie, een winkel, een restaurant, fitnessmogelijkheden en een saunacomplex. Ik
vind vooral het laatste uitermate relaxed. Er zijn twee saunacabines, een Turks stoombad, bubbelbaden, een
massagestoel en in de tuin heerlijke ligstoelen. Elders op de camping is een klein meer. Hier kan men zonnen
en in het water spartelen. Over het algemeen verblijven daar de gezinnen met kinderen. Voor 's avonds is
er een bar met terras. Hier is het nooit druk. De drank smaakt echter prima en de bediening is vlot en
vriendelijk. Wijn gaat men in Duitsland anders mee om als in Nederland. "Wenst u droge of halfdroge wijn?",
vroeg de barkeepster mij vanavond. Dat is geen vraag die ik verwacht als ik rode wijn bestel.
Hoe drink jij je rode wijn op een camping? Email mij!
Osnabrück
Bad Rothenfelde - 13 augustus 2007 - Vandaag was ik in Osnabrück. Het ligt een kleine dertig kilometer
ten noorden van Bad Rothenfelde. Tot nu toe kon ik het alleen als knooppunt op de snelweg.
Ik was
er rond half twaalf. Na wat gezocht te hebben naar een parkeerplaats, ben ik het stadscentrum ingelopen.
Het is een stad met veel winkels. De sfeer is precies zoals verwacht van een grote stad. Het is niet
heel gezellig, maar ook niet onaangenaam. Voor een maandagmorgen vond ik het opvallend druk.
Bijzonder vond ik een klein meisje met een viool. Ze speelde niet mooi, maar keek vrolijk. Er lagen een
paar munten in haar viooltas. Haar moeder stond erbij en keek goedkeurend.
Na wat rondgelopen en gegeten te hebben, kwamen we in de Altstad. Dit deel van de stad was rustiger,
maar ook mooier. De Domkerk van Osnabrück staat er, evenals andere bezienswaardige oude gebouwen. Het miste
de typisch Duitse grootheid. Het had meer de intieme sfeer zoals Nederlandse steden ook kunnen hebben. Na
dit gezien te hebben, liep ik weer terug richting winkelgebied. Het meisje met de viool stond er nog steeds.
Volgens mij waren er weinig muntstukken bijgekomen in haar viooltas, ik begreep waarom. Ze leek inmiddels wat
minder vrolijk. Haar moeder keek nog steeds goedkeurend toe.
Geniet jij weleens van kleine meisjes met een viool? Email mij!
Deutschland
Bad Rothenfelde - 12 augustus 2007 - Gisteren ben ik naar Bad Rothenfelde gereden. Dat is een Duits plaatsje
tussen Osnabrück en Münster. Kenmerkend voor Bad Rothenfelde is het grote aantal privéklinieken. Het
rollatorgehalte is dan ook vrij hoog. De omgeving is echter schitterend, met name de beboste heuvelen zijn
heerlijk om in te wandelen. Ik sta op camping Campotel.
Schijnbaar is kamperen niet meer weggelegd voor de oudere Duitser, want op de camping staan vooral gezinnen
en jongere stellen.
De reis verliep voorspoedig. Er was één omleiding bij Osnabrück, verder had ik geen vertraging. Bij de
parkeerplaats op de grens heb ik geluncht. Ik betaalde met Visa, wat even duurde. De cassière vertelde dat
het apparaat altijd zo langzaam was. Met name bij busgezelschappen vond ze dat vervelend. Vijftig klanten
één voor één laten wachten op een langzaam apparaat is natuurlijk geen pretje. Aan haar verhaal te horen,
dachten de meeste klanten daar net zo over. Mij maakte het niet uit, ik had alle tijd. Het broodje smaakte
heerlijk, het uitzicht op het terras was aangenaam. Toen ik weer verder ging, stopte een bus op de parkeerplaats.
Hopelijk hadden niet alle inzittenden een creditcard.
Moet jij ook weleens wachten bij de kassa? Email mij!
Wilders
IJsselstein - 8 augustus 2007 - Vanmmorgen op de voorpagina van de krant: Geert Wilders wil de koran
verbieden. Hij heeft een ingezonden brief naar De Volkskrant gestuurd om dat wereldkundig te maken.
De man is voorzitter
van de Partij van de Vrijheid. Ik vraag me af welke vrijheid dat is. Vrijheid van godsdienst valt er in ieder
geval niet onder. Vrijheid van meningsuiting is er één waar Geert Wilders zich op voor laat staan. Deze is
echter selectief. Op het moment dat iemand een mening verkondigt die afwijkt van het standpunt van de PvdV,
is het immers heel anders. In de brief wordt een vergelijk gemaakt met fascisme. De islam zou daar op lijken.
Ik denk dat het niet zo is, maar ken de islam onvoldoende om het zeker te weten. Van het fascisme weet ik dat
het groepen buiten de samenleving plaatst. Het stelt de natie boven het individu en past censuur toe om politieke
tegenstand de kop in te drukken. In feite wordt de cultuur van één groep opgelegd aan alle inwoners van en gebied.
Geert Wilders wil de Nederlandse cultuur dwingend opleggen aan alle inwoners van Nederland. Eén boek wil hij
verbieden, m.a.w. censureren. Waar lijkt dat op? Het heeft in ieder geval verdacht veel overeenkomsten met
datgene waar hij de islam van beschuldigt.
Soms zie ik kleine kinderen elkaar uitproberen. Het éne kleine kind pest het andere dan net zo lang tot
een klap gegeven wordt. Als ik dat vroeger deed, kreeg ik het volgende te horen: "Eigen schuld, dikke bult."
Zou Geert Wilders graag een dikke bult willen? Misschien dat daarna die tsunami van provocerende uitspraken
stopt.
IJsselstein - 2 augustus 2007
- Hier vlakbij staat de Gebrandy toren. Dat is een zendmast van 375 meter hoog. Vandaag is de zender op de top
gewisseld.
Het bouwwerk bestaat uit een circa 100 meter hoge betonnen toren met daarop een stalen buismast van 260
meter. Bovenop de buismast staat nog een antenne. Deze was analoog en is vandaag gewisseld voor een digitale.
Dat gebeurde op spectaculaire wijze, met twee helicopters. Op een filmpje van de NOS is te zien hoe het eerste deel van de oude zender verwijderd is. Hierna
zijn de andere delen ook verwijderd en is de nieuwe zender geplaatst.
IJsselstein - 30 juli 2007 - De Tour de France is voorbij, de halve wereld is op vakantie. De
komkommertijd is weer begonnen.
Het echte komkommernieuws is dit jaar dat de komkommer de tomaat in populariteit voorbij is. Volgens
AGF.nl worden er tegenwoordig meer komkommers dan tomaten
verkocht. De term is ook afkomstig van nieuws over komkommers. In het verleden werden door het warme weer
in de zomerperiode veel komkommers aangevoerd. Door de enorme aanvoer daalt de prijs drastisch. Bij gebrek
aan ander nieuws schreven de dagbladen in deze periode over de prijs van de komkommers. Tegenwoordig is de
aanvoer meer gespreid, van februari tot november. De zomerperiode met weinig echt nieuws heet echter nog
steeds komkommertijd.
Komkommers zijn natuurlijk bedoeld om op te eten. Ze smaken rauw heerlijk in plakjes op brood, als salade bij
pastagerechten of bij groenten als bloemkool, sperziebonen, snijbonen, tomaten, ui en paprika's. Een heel
goede combinatie vormen komkommers met fijnegroene tuinkruiden. Daarnaast zijn het puur goede dorstlessers.
Het is niet voor niets dat veel sporters komkommers eten. Er zijn echter meer toepassingen! Zo werkt het
als masker voor een mooie gladde huid of als verkoeling na het verbranden. Ook heeft het een geneeskrachtige werking. Sommige
vrouwen dichten de komkommer nog meer kwaliteiten toe, maar die kan en wil ik niet onderschrijven.
IJsselstein - 26 juli 2007 - In deze vakantietijd gebeurt er weinig in de meeste bedrijven. Dat is bij
ons niet anders. Vele collegae zijn op vakantie, projecten liggen stil. Het gevolg is een tamme sfeer. Ik
ben nu vier dagen terug en heb drie dagen gewerkt. Het went nog niet.
Natuurlijk is er genoeg te doen.
Ik hoef me zeker niet te vervelen, maar zo voelt het toch. Normaal ren ik van vergadering naar overleg. Tussendoor
klaag ik dan over de drukte. Nu ze er niet zijn, mis ik de nieuwtjes die ik tijdens vergaderingen hoor. De mailbox
blijft ook opvallend leeg. Van september t/m juni komen continue mails binnen. Daar kunnen we met z'n allen
flink over zeuren, vooral over de onnodige mail. Nu er bijna geen mail binnen komt, wordt het wel erg stil
achter het pc. Ook de telefoon brengt geen afwisseling. In drukke tijden begint deze altijd op ongelegen momenten
te rinkelen. In de vakantietijd belt niemand. Het hele jaar heb ik me voorgenomen zaken weg te werken in deze
maanden. Nu het zover is, komt zelfs dat er niet van. Ik ben weer aan vakantie toe. Zojuist heb ik daarom een
weekje Duitsland geboekt. Nog twee weken, dan kan ik weer!
Verlang je ook naar het einde van de vakantie? Email mij!
Webhosting
IJsselstein - 23 juli 2007 - Het uploaden bij hetnet werkte weer eens niet. Ik bel de helpdesk. Na een
keuzemenu van ongeveer vijf minuten krijg ik een medewerker aan de lijn.
"Met Joerie Durfel van de helpdesk van hetnet"
"Goedemiddag, met Edwin van Stralen. Het uploaden van de homepages werkt niet." "Oh, eh, wat is uw gebruikersnaam?"
"E.vanstralen"
"Heeft u uw website bij ons gehost?"
"Jazeker."
"Ik zal even kijken"
Na een minuutje wachten:
"Eh, weet u zeker dat uw homepage bij ons staat?"
"Ja, anders bel ik u niet."
"U wordt bijdehand?"
"Pardon? Ik was er van overtuigd dat domme vragen niet bestaan, maar u bent hard op weg het tegendeel te
bewijzen."
"Eh, goed. Wat is het adres?"
"Nou, gewoon, home.hetnet.nl met een ~ en mijn gebruikersnaam e.vanstralen"
"Dan verbind ik u even door met de tweedelijns."
"Tuut tuut tuut"
Vanaf vandaag wordt mijn site gehost door .
Heb jij ook van die goede ervaringen met hetnet? Email mij!
Über die Grenze
Plasmolen - 18 juli 2007 - Vandaag ben ik de grens weer over geweest. Eerst heb ik Duisburg bezocht, daarna
Krefeld. Het doel was winkelen op z'n Duits.
Duisburg had ik meer van verwacht. Het leek me dat zo een grote stad ook een behoorlijk centrum moet hebben.
Dat bleek tegen te vallen. Het centrum is niet zo heel groot en heeft maar weinig winkels. Er staan wel mooie
oude gebouwen als kerken en ook een stadspark ontbreekt niet. Ik kwam echter om te winkelen, dus ben snel
weer in de auto gestapt richting Krefeld.
Krefeld viel me mee.
Het centrum van de stad staat vol met winkels in alle soorten en maten. Ik heb er verschillende bezocht en
ongegeneerd rondgekeken. Tussendoor heb ik bij zo een typisch Duitse bakker een terrasje gepakt. Op het
tafeltje voor me zaten een moeder en dochter. De moeder had enkel wat te drinken, de dochter een pizzapunt.
Langzaam at ze, keurig met mes en vork. Ondertussen luisterde ze beleefd naar wat haar moeder te vertellen
had. Na ongeveer tien minuten vertrok de moeder richting toilet. Met moeders uit zicht legde dochterlief
het mes en vork neer. Ze pakte de pizzapunt met beide handen en werkte zeer snel de rest van de pizza weg.
Ze genoot er duidelijk van.
Plasmolen - 15 juli 2007 - Gewoonlijk kom ik niet in de kerk. Ik ben katholiek opgevoed, maar doe daar
niets meer mee. Hoewel de achterliggende gedachten me wel aanspreken, zijn de leefregels van de kerk me te
hypocriet. Vandaag heb ik wel weer een kerk bezocht. De houten banken deden me denken aan de kerkbezoeken uit
mijn jeugd. Toch was het de moeite waard. Er was namelijk geen mis, maar een optreden van I.O.S.
Het
optreden was in het kader van 'Kunst en muziek in de kerk'. Dat is een serie concerten die ieder jaar
tijdens de vierdaagsefeesten wordt gegeven in de Stevenskerk. De ruimte is zeer geschikt voor concerten. Er
is genoeg plaats en de akoestiek is geweldig. Dat was het optreden van I.O.S. ook. Hoewel ik niet veel nummers
bij naam ken, herkende ik er veel. Deze bekende nummers werden afgewisseld met nieuw werk. Het publiek klapte
en zong enthousiast mee. Van mijn eerdere kerkbezoeken kon ik me zo een goede sfeer niet herinneren!
Plasmolen - 10 juli 2007 - Vandaag ben ik in GochNess geweest. Dat is een zwemparadijs annex saunalandschap
bij het Duitse Kessel.
Duitsers staan bekend om de
Gründlichheit. In GochNess is dat in praktijk gebracht door middel van een magneetkaartje aan een armband.
Hiermee is alles mogelijk in het complex. Het fungeert als toegangsbewijs voor deuren, sleutel voor de
kledingkast en portemonnee in het restaurant. Gedoe met sleuteltjes, los geld en aparte kaartjes kent men
er niet. Daar kunnen de Nederlandse zwembaden en saunacomplexen nog wat van leren!
Er zijn mensen die moeite hebben met het naakt zijn in een sauna. Zelf heb ik dat niet. Als iedereen naakt
rondloopt, is de schaamte voorbij. Ik geniet van de warmte en de totale ontspanning, de sfeer is alles behalve
erotiserend. Spanning is immers volledig verdwenen als er niets meer te raden over blijft. Eén vrouw dacht daar
anders over. Vanuit het stoombad zag ik haar in gesprek met een oudere man. Heel even verdween haar keurende
blik onder zijn overhangende buikje. Snel daarna liepen beiden een andere kant op.
Plasmolen - 8 juli 2007 - Gisteren ben ik aangekomen op camping
De Geuldert in Plasmolen. Het is de achtste keer dat ik op deze camping verblijf. Hier aankomen voelt
inmiddels als thuis komen.
De camping
ligt aan de weg van Nijmegen naar Venlo, vlakbij de Mookerheide en de Mookerplas. Plaatsen in de buurt zijn
Cuijk, Malden, Gennep en Groesbeek. In de directe omgeving is volop gelegenheid voor wandel- en fietstochten.
Plasmolen zelf is vooral toeristisch. Er zijn diverse restaurants, een jachthaven, een bowlingcentrum en een
midgetgolfbaan. Voor de liefhebbers van grotere steden ligt Nijmegen op ongeveer twaalf kilometer afstand. De
wandelaars van de Nijmeegse vierdaagse kennen de camping allemaal. Er verblijven altijd veel deelenemers en
de route komt er op de derde dag langs. Ook ik heb de camping in 1997 leren kennen als vierdaagsewandelaar.
De kantine fungeert tevens als kroeg voor de dorpen in de directe omgeving. Gisterenavond heb ik daar
ook weer een avond doorgebracht. De barkeepster wist nog welke wijn ik drink, dezelfde stamgasten als
voorgaande jaren zaten aan de bar. Mensen uit het nabijgelegen Middelaar vertelden over het geroddel in het
dorp. Ze vonden het maar niks. Ondertussen roddelden we over wat er in het afgelopen jaar allemaal gebeurd
is. Dat bleek niet veel te zijn. De campingeigenaar zei het als volgt: "Hier verandert nooit wat." En dat
is maar goed ook!
IJsselstein - 6 juli 2007 - Sommige uitgaven doet een mens niet vaak. Een huis koopt men maar een paar
keer in een mensenleven. Een auto wordt vaker gekocht, maar het blijft voor mij een bijzondere aankoop. Vandaag
heb ik voor het eerst een nieuwe auto geleverd gekregen.
Tot nu toe had ik altijd
tweedehands auto's. Ook deze keer was ik daar naar op zoek. Ik wilde een Renault Kangoo van ongeveer een
jaar oud. Het bleek echter dat deze slechts weinig minder kosten dan een nieuwe. In Maarn had ik een
offerte opgevraagd van een showroommodel. Deze vond ik te duur, waarna ik in IJsselstein een offerte voor
een nieuwe heb laten maken. Dat bleek zelfs goedkoper uit te komen, wat voor mij reden was er één te bestellen.
Vandaag heb ik hem opgehaald. De auto glimt, ruikt nieuw, rijdt heerlijk en had 6 kilometer op de teller staan.
Ik ben er blij mee!
IJsselstein - 1 juli 2007 - Nieuwe technieken kunnen heel handig zijn. Na enkele jaren zijn ze vaak niet
meer weg te denken. Er zijn echter ook voorbeelden van volkomen mislukte nieuwe technieken. Wat mij betreft
valt de chipknip in de laatste categorie.
De bedoeling van de
chipknip is snel en gemakkelijk betalen. Het moet hét electronisch alternatief van klein contant geld
zijn. De praktijk is weerbastiger. Vandaag bleek dat weer. We hadden de chipknip opgeladen. Dat ging
prima, ons banksaldo werd snel verlaagd ten gunste van de chipknip. Vervolgens gingen we naar de
parkeergarage. Na de pas in de betaalautomaat gedaan te hebben, begon het wachten. Na de tijd die
normaal nodig is voor een pintransactie, kwam de verlossende mededeling: pas ongeschikt. Dat werd
dus toch contact geld halen.
Teruggekomen met contant geld, deden lotgenoten een poging met de chipknip. Ook zij stonden al enige tijd
te wachten op het oordeel van de automaat. In hun geval luidde het: saldo te laag. "Ik heb er net €10,-
opgezet!", riep de vrouw. Ze moest €6,60 betalen, wat vertrouwen gaf in de rekenkunsten van het apparaat.
Mijn kleingeld werd binnen luttele seconden geaccepteerd. Volgens mij is het een perfect alternatief
voor de chipknip.
IJsselstein - 27 juni 2007 - Gisterenmiddag hadden we wat te vieren op het werk. Dat hebben we gedaan in
The Basket, het enige café in de omgeving van het UMC Utrecht.
Op de Uithof
worden uitsluitend bijzondere gebouwen neergezet. Dat geldt ook voor The Basket. Op het dak bevindt zich
een basketbalkooi. In het café is door een deels glazen plafond te zien hoe het spel verloopt. Binnen wordt
sfeer gecreëerd door de combinatie van een strak design met de warmte van hout. Het pand is ontworpen door
NL Architects uit Amsterdam en heeft de Rietveldprijs en AM NAI prijs voor jonge architecten gewonnen.
Ik was er dus met collega's. Drinken met collega's is altijd gevaarlijk. Onder het genot van een drankje
worden al snel dingen gezegd met een minder prettige nasmaak. Nog erger wordt het als iemand echt te veel
drinkt. Bezopen thuisgebracht worden levert immers geen goede beoordeling op. Gelukkig gebeurde gisteren
geen van beide. Na enkele glazen gezelligheid vertrok iedereen weer. Vandaag werd er weer gewerkt alsof er
nooit wat te vieren is geweest.
IJsselstein - 23 juni 2007 - Vandaag in het nieuws: Jan van Zanen, voorzitter van de VVD, wil via een
gedragscode bereiken dat men binnen die partij weer fatsoenlijk met elkaar omgaat. Het lijkt mij van de
zotte om volwassen mensen op die manier met elkaar om te laten gaan. Het past wel uitstekend in de tijdgeest.
Afgelopen
week was in het nieuws dat onze regering pornofeesten wil verbieden. De PvdA wil, net als in Groot Brittanië,
een gewelddadig computerspel verbieden. De Europese Unie denkt erover om snelle auto's te verbieden. In
Suriname wil het Ministerie van Onderwijs junkfood op scholen verbieden. Arista, de Externe Dienst voor
Preventie en Bescherming van HDP Diensten voor Ondernemers, pleit voor een verbod op alcohol op de werkvloer.
De Partij voor de Vrijheid heeft nog een keer geroepen dat het immigratie van moslims de komende vijf jaar
wil verbieden. In Polen heeft men het praten over homoseksualiteit op scholen verboden. Men denkt in dat
kader nog na over het verbieden van de Teletubbies. De FIFA heeft voetballen op een hoogte van 2500 meter
en meer verboden. Tenslotte wil in Nederland de Reclame Code Commissie een spotje van TellSell verbieden.
Het bleek echter dat het de Reclame Code Commissie niet toegestaan is om het te verbieden.
IJsselstein - 23 juni 2007 - Het is alweer enkele dagen terug dat deze pagina bijgewerkt is. Oorzaak is
een storing bij Het Net.
Uploaden was niet mogelijk.
Ooit had ik een
werkgever die me het volgende leerde: "Het maakt niets uit wat je doet, als de timing maar goed is". Het
is één van de meest wijze lessen die ik geleerd heb. Bij Het Net kan men daar nog veel van leren. Tijdens
de storing kreeg ik een e-mail met reclame voor de homepageservice. Dit soort e-mail wordt ook wel spam genoemd.
Gewoonlijk verwijder ik dat en stoort het me niet echt. Reclame ontvangen voor een produkt wat op dat moment niet
functioneert, is een ander verhaal. Ik irriteer me er mateloos aan. Heeft men op zo een moment niets beters te
doen dan spam verzenden? Ik weet 100% zeker van wel. Ik wil als klant namelijk dat de door mij afgenomen
produkten gewoon werken.
Iedereen mag fouten maken, ook dat is een wijze les die ik ooit leerde. Wel hoop ik van harte dat deze fout bij
Het Net voor de laatste keer gemaakt is. De volgende keer ga ik namelijk hard op zoek naar een andere provider.
IJsselstein - 22 juni 2007 - Donderdagavond is traditioneel stapavond voor studenten. Het was daarom al even
geleden dat ik op donderdagavond de kroeg ben ingedoken. Meestal houd ik het bij winkelen en een hapje eten.
Gisterenavond wilde ik toch weer eens een café bezoeken.
Het werd
King Arthur aan de Oudegracht. Het staat op
een markante hoek en is wereldberoemd in heel Utrecht. Ik was er nooit eerder geweest. Het bleek dat beneden
ruimte is om te eten en boven om te drinken. Voor mij was dat reden naar boven te gaan. De inrichting deed
gezellig aan, met donkere houten tafels en stoelen en lichte muren. Bediening was in handen van één studente.
Ze deed haar best, maar voor echt vlot bedienen had ze het te druk.
Op de deuren van het toilet hing een vacature voor afwashulpen. Een slechtere baan kan ik niet bedenken.
Na bezoek aan het toilet begreep ik niet waarom er geen vacature voor een schoonmaker hing. Die leek mij
hoognodig. Anderzijds was ik er ook wel blij mee. Ik kon immers concluderen dat er eigenlijk niets is veranderd
sinds mijn studententijd.
Hadden de kroegen in jouw studietijd wel schoon sanitair? Email mij!
Speciaal aangeboden
IJsselstein - 17 juni 2007 - Gisteren was het een dag voor inkopen. Bij Het Kruidvat en C&A dacht ik
goedkoop uit te zijn. Dat viel een beetje tegen.
Het Kruidvat
is typisch een winkel voor goedkope gadgets. Van oorsprong is het een drogisterij, maar inmiddels lijkt mij
dat bijzaak. Ik zag een muismat met USB aansluitingen liggen. De prijs die erbij stond was €8,95. Bij de
kassa hoorde ik: "Dat is dan €10,-." We hebben het nagekeken en de cassière bleek gelijk te hebben. Bij
de vermelde €8,95 stond in hele kleine lettertjes het bijschrift 'toetsenbord'. De prijs voor het muismatje
was nergens te vinden, evenals de toetsenborden. Schijnbaar heeft Het Kruitvat geleerd van
verzekeringsmaatschappijen: kleine lettertjes zijn belangrijker dat eerlijke handel.
Bij C&A waren de spijkerbroeken in de aanbieding: de tweede met €10,- korting. Van elk model lag exact
één exemplaar van iedere maat. Voor mensen die dagelijks van afmetingen veranderen was het dus een perfecte
aanbieding. Helaas behoor ik niet tot die groep en ik vrees velen met mij. De korting zal weinig gegeven zijn.
Ben je ook altijd zo blij met aanbiedingen? Email mij!
Hoogmoed komt ten val
IJsselstein - 16 juni 2007 - Mensen die boodschappen doen bij de Albert Heijn is het misschien opgevallen:
lege vakken. De grootste kruidenier van Nederland lukt het niet meer om in korte weken de vakken vol te krijgen.
Logistiek Nederland kan er hard om lachen.
Bij elke cursus voorraadbeheer
of distributiemanagement is het me verteld: de logistiek van Albert Heijn is geniaal. De truc is simpel. Men
maakt extreme tijdafspraken met toeleveranciers. Op de minuut nauwkeurig moeten de distributiecentra bevoorraad
worden. Als een leverancier te laat komt, bijvoorbeeld door file onderweg, heeft men pech gehad. Men mag niet
meer lossen. Het gevolg was dat vervoerders ruim op tijd reden, op en parkeerplaats in de buurt wachtten en
exact op tijd voorreden. De goederen moesten immers bij Albert Heijn in de winkel, anders had men een probleem.
Het was de irritatie van iedere chauffeur en de natte droom van iedere voorraadbeheerder. Verstoring in de
toelevering is op deze manier immers onmogelijk.
Momenteel is er een gebrek aan chauffeurs. Er zijn vijf- à zesduizend vacatures. Het laatste wat vervoerders
nu willen, is tijd verspillen aan onnodige wachttijden. Albert Heijn wordt dus geweigerd. Men rijdt liever
naar flexibel ingestelde distributiecentra met goede service. Gevolg is lege vakken in de winkels. De chauffeurs
lachen zich rot, de voorraadbeheerders zitten met de handen in het haar. Ik ben benieuwd wat de docenten logistiek
hierover te vertellen hebben.
Is jouw lesstof ook ingehaald door de aktualiteit? Email mij!
Nederlandse wetten
IJsselstein - 13 juni 2007 - Inmiddels ben ik weer terug in Nederland. De wekker gaat iedere ochtend
weer om aan het werk te gaan. Ik mocht me daar in wetgeving over transport van gevaarlijke stoffen verdiepen.
Het vraagstuk was of we
kleine hoeveelheden gevaarlijke stoffen naar de overkant van de straat mogen transporteren. We hebben het
dan over vervoer over de openbare weg. Zelfs voor zo een kleine afstand gelden alle wetten en regels. Voor
kleine hoeveelheden kan echter vrijstelling gekregen worden van een deel van de verplichtingen. Die heb ik
samen met een collega uitgezocht. Er bleek een tabel in de wet te staan waarin nagekeken kan worden of
vrijstelling geldt. Op basis van verpakkingsgroep met uitzonderingen in klasses en daarbinnen UN nummers
kan de vervoerscategorie bepaald worden. Voor iedere categorie geldt een andere maximale hoeveelheid, die
uit kilogrammen of liters kan bestaan. Kan je het nog volgen? Hoewel het uiteindelijk gelukt is antwoord
op de vraag te vinden, geloof ik nog steeds niet dat ik het echt begrijp!
Torremolinos - 8 juni 2007 - De drukte van Torremolinos heb ik gisteren verlaten voor een bezoek aan
Ronda. Het is één van de vele witte steden in de het berggebied van Andalusië.
Ronda ligt ongeveer vijftig kilometer landinwaarts van San Pedro aan de Costa del Sol, in totaal twee en
een half uur met de bus vanaf Torremolinos. De weg tussen San Pedro en Ronda gaat over een schitterend
hooggebergte met prachtige uitzichtpunten. Het mooiste uitzichtpunt is echter in Ronda zelf. Vanaf
een park aan de rand van de stad kan men klimometers ver kijken over het berggebied. Vlakbij dat park
is ook de Puento Nuevo, nieuwe brug. Deze inmiddels ruim tweehonderd jaar oude brug gaat over een diepe
kloof, de El Tajo, die het stadje in tweeën splitst. De kloof is onvoorstelbaar diep en maakt Ronda tot
een unieke stad met inmense hoogteverschillen. Door de stad lopen is dan ook flink vermoeiend voor de
benen, maar een groot genot voor de ogen!
Torremolinos - 6 juni 2007 - Gisteren heb ik Granada bezocht. Het is één van de drie grote historische
steden in Andalusië. ´s Morgens heb ik de binnenstad verkend, ´s middags het boven de stad gelegen Alhambra.
De binnenstad is al de moeite waard. Het is een stad met het typisch temperamentvolle Zuid Europese
leven. Natuurlijk staan er allerlei mooie historische gebouwen. De kathedraal is de moeite waard om te
zien, evenals een oude Romeinse voetbrug. Meest opvallende vond ik de aanwezigheid van mensen met mondkapjes.
Ondanks de hitte, had ik zelf geen last van smog. Vrij veel Spanjaarden liepen echter met mondkapjes op.
Comfortabel lijkt me dat niet. Ik heb geen idee waarom men dat deed.
Letterlijk en figuurlijk hoogtepunt
van de stad is het Alhambra. Het is een paleis met bijbehorende tuinen dat stamt uit de Moorse tijd. Het heeft
schitterende uitzichtpunten, zodat de koningen in die tijd goed konden neerkijken op het volk. Opvallend is
de aanwezigheid van luxe als vloerverwarming en een mooi badhuis in de oudste delen. Later zijn gebouwen aangebouwd
door Karel de Grote, die er ook nog enige tijd gewoond heeft. Die delen zijn eenvoudiger.
Torremolinos - 4 juni
2007 - Vrijdag- op zaterdagnacht ben ik naar Torremolinos gevlogen. Het is de meest toeristische plaats die ik
ken. Niets moet!
Vliegen vind ik niet ideaal. Liever reis ik te voet of met de trein. Lopend kom ik echter nooit in Zuid Spanje.
En eigenlijk is de trein ook geen goed alternatief. Het duurt te lang. Maar toch, in twee en een half uur van
Schiphol naar Malaga is me te snel. Het zal vals sentiment zijn, maar ik mis het genieten van de reis.
Het
leven in een Spaans toeristenhotel speelt zich af rond het zwembad. De hotelgasten zijn grofweg te verdelen in
twee groepen. De éne helft is voor dag en dauw op om een handdoek op een strandbed te leggen. De andere helft
zegt zich daar aan te ergeren. De derde helft doet waarschijnlijk beide. Ik wil komende week niet zo gek veel
rond het zwembad blijven. De omgeving spreekt me stukken meer aan.
Woudenberg - 25 mei 2007 - Vanmorgen was ik in Maarn en vananvond in Doorn. Het zijn twee heel verschillende
dorpen op de Utrechtse heuvelrug.
Bijzonder aan Maarn is de ligging. Het ligt middenin de bossen, vlakbij het Henschotermeer en diverse
uitgestrekte landgoederen. Toch is dat niet het meest kenmerkende. Het dorp wordt doorkruisd door de A12
en de spoorlijn Utrecht - Arnhem. Beide lopen dwars over het dorpsplein. Aan de zuidelijke kant van het
dorpsplein staan het historische stadhuis en enkele woningen. Door een viaduct is het andere deel van het
plein te bereiken. Daar bevinden zich diverse winkels, het is de drukkere kant. Ik heb een kopje koffie
gedronken bij de lokale bakker aan dat deel van het plein. Het uitzicht is als op ieder ander dorpsplein.
Er passeren auto's en fietsen, mensen doen boodschappen en op een enkel bankje rusten mensen uit. De geluiden
op de achtergrond zijn afwisselend het gefluit van vogels, geruis van de snelweg en het gedonder van passerende
treinen.
Doorn ligt wat zuidelijker, enkele kilometers van de snelweg verwijderd. Het is groter dan Maarn en heeft
twee pleinen in het centrum. Eén plein ligt voor de oude kerk. Het andere ligt langs de doorgaande weg naar
Wijk bij Duurstede. Op de pleinen en daar tussenin zijn winkels en restaurants te vinden. Ik heb eerst een
terras op het plein langs de doorgaande weg bezocht, bij café De Notabelen. Dat is een aanrader. Het eten en
drinken is goed, de bediening snel en vriendelijk. Vervolgens heb ik wat winkels bekeken. Meest aansprekende
vond ik de boekwinkel. Er lag een interessante collectie en de eigenaar kon enthousiast vertellen over de
boeken die hij verkocht. Hij vertelde van zijn hobby zijn werk gemaakt te hebben. Is dat niet wat we allemaal
willen?
Woudenberg - 19 mei 2007 - Deze dagen rond Hemelvaart en Pinksteren verblijf ik op camping
De Heigraaf. Bij bezoek aan sanitaire gelegenheden
op campings zijn altijd opvallende constateringen mogelijk.
Gisterenmorgen was rond half tien een schoonmaker actief. Hij had bedacht dat de vloer moest drogen. Met
dat doel had hij de helft van de douches en toiletten afgesloten. Nu is het tussen negen en tien 's morgens
altijd spitsuur bij de douches op campings. Er ontstond een behoorlijke rij. Ik besloot me te gaan douchen in
de aanwezige badkamer. Saillant detail was dat de stop in het bad ontbrak, maar douchen ging prima. Ik was in
ider geval snel aan de beurt, i.t.t. de andere aanwezigen. Daarna sprak ik de schoonmaker nog even. Hij begreep
niet wat hij fout deed, zei in opdracht van van de campingbaas te handelen. Ik heb hem gevraagd of hij of ik
de gebeurtenissen moest uitleggen bij de receptie. De schoonmaker vond het prima als ik dat deed. Vanmorgen hadden
we een andere schoonmaker.
Later op de dag stond ik in de keurig schone toiletruimte te urineren. Achter me begon een kind in een
toilethokje zijn moeder te roepen. Ze voelde zich duidelijk ongemakkelijk in de voor heren bestemde ruimte. Binnen
enkele seconden verdween ze weer, verlegen lachend. Voor lang was het echter niet. "Mama!", riep het kind, "Mijn
poep is op." Op dat moment kwam ze maar weer naar binnen om haar zoontje van het toilet af te helpen.
Woudenberg - 18 mei 2007 - Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan Spakenburg.
Het is een bijzonder dorp aan één van de randmeren.
Het staat bekend om
de lokale klederdracht, brood, vis en voetbal. Op markten in het hele land zijn brood- en viskramen uit Spakenburg
te vinden. Over het algemeen heten de marktkooplui Koelewijn of De Graaf, de meest voorkomende namen in het dorp.
Het verhaal gaat dat het op de markten verdiende zwarte geld vooral wordt geïnvesteerd in de twee voetbalclubs die
het dorp rijk is. I.v.m. het christelijke karakter zijn het zaterdagamateurs. Of het waar is, weet ik niet.
Vandaag was een botterrace op het water bij het dorp. Talloze oude zeilschepen voeren langs. Het was een
indrukwekkend gezicht. Ik zat op een bankje langs het water te kijken. Een man stond vlak voor mij foto's te maken.
Ik denk dat hij voor een lokaal krantje fotografeerde. Hoewel hij op de fiets was, had hij een professioneel ogende
camera bij zich. Een oudere man kwam aan op een Spartamet. Hij vertelde me wat in onverstaanbaar Spakenburgs. Ik
groette terug. Schijnbaar was dat het verkeerde antwoord, want de oudere man ging verder in gesprek met de
fotograaf. Deze vertrok daarop snel, waarna de oudere man verderop naar de passerende boten ging kijken.
IJsselstein - 11 mei 2007 - Gisterenavond was ik in muziekcentrum Vredenburg voor een concert van Frank
Boeijen. Het was een bijzonder concert in een unieke zaal.
De zaal in muziekcentrum
Vredenburg heeft een weergaloze akoestiek. Er kunnen enkele honderden mensen in. Toch is ieder kuchje van iedere
bezoeker te horen. De muziek is dan ook zeer goed hoorbaar door de gehele zaal. Ondanks dat ik bovenin zat, hoorde
ik de muziek uit verschillende hoeken op me afkomen. Daarnaast is het ook sfeervol. Als materialen zijn grijs
beton, bruin hout en rode kussens gebruikt. Hoewel dat zeer basale materialen zijn, heerst er toch een warme
sfeer. Ik heb begrepen dat met de aankomende nieuwbouw om de huidige zaal heen gebouwd wordt. Dat vind ik
terecht, zo een zaal moet je niet willen slopen.
Opvallend aan het optreden van Frank Boeijen was het ontbreken van een drummer. Hij telde zelf daarom
bij vrijwel ieder nummer af. Voor de pauze waren vooral veel nieuwe nummers en bewerkte versies van oude nummers
te beluisteren. Na de pauze werden meer klassiekers uit de jaren '80 en '90 gespeeld. In de toegift werden nog
wat grote hits van weleer ten gehore gebracht. Het klonk allemaal fantastisch. In totaal duurde het concert een
kleine drie uur. Toch was het voor mij niet af: Kronenburger Park werd niet gespeeld. Voor mij is dat één van
de mooiste platen ooit gemaakt. Ik vond het dan ook onbegrijpelijk dat het zaallicht aanging voor de autolichten
die het lichaam beschijnen bezongen waren.
Wat wil jij horen in het muziekcentrum? Email mij!
Bevrijdingsdag
IJsselstein - 5 mei 2007 - Het is bevrijdingsdag. Sinds enkele jaren is dat de dag van de bevrijdingsfestivals.
Op dertien plaatsen in het land wordt zo een festival gehouden. Sommige bands gaan met een helicopter diverse
festivals af. Daarnaast heeft ieder plaats natuurlijk een eigen programma. Ik was vanmiddag in Almere. De sfeer
was relaxed, zelfs de in het zwart geklede beveiligingsbeambten met donkere zonnebrillen konden dat niet
veranderen.
De eerste
band die optrad was The Polease. Dat is een Engelse coverband die nummers van The Police speelt. De zanger wist
de sfeer er lekker in te krijgen met verschillende bekende nummers. De volgende band was Alderliefste. Gestart
werd met een serie Franse chansons. Voor de laatste twee nummers kwam een andere zanger het podium op: Ramses
Shaffy. De man kan niet meer lopen zonder ondersteuning. Bij de coupletten zingt hij niet meer helemaal tekstvast.
Tussendoor moet hij af en toe hoesten. Toch wist hij de show te stelen. Deels deed hij dat met zelfspot, maar
bovenal maakte hij nog steeds indruk met zijn stem. De kracht waarmee hij de refreinen van 'Laat me' en 'Zing,
vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder' zong, was onovertroffen.
Met de helicopter werd Racoon ingevlogen. Ze speelden een greatest hits show waar helemaal niks mis mee
was. Tussendoor brachten ze een cover van Thé Lau, het speciaal voor 5 mei geschreven 'In vrijheid'. Hoewel het
apart was om Racoon in het Nederlands te horen, vond ik het één van de hoogtepunten van het optreden.
IJsselstein - 4 mei 2007 - De Rijksuniversiteit Groningen heeft vandaag aangekondigd van naam te veranderen.
De nieuwe naam is Universiteit Groningen. Reden is dat rug in het Engels vloerkleed betekent. De naamsverandering
kost €500.000,- .
De naam staat op een
vloerkleed in de hal. Buitenlandse studenten moeten daar altijd erg om lachen. Dat vindt men maar niks in het
hoge noorden. Tweede reden is dat de naam Rijksuniversiteit Groningen niet in het Engels te vertalen zou zijn. Ik
weet niet of men daar een faculteit Engels heeft, maar de vertaling State University Groningen lijkt mij tamelijk
eenvoudig. Als ik die kan maken, moet het voor een professor in de Engelse taal toch ook mogelijk zijn. Het enige
wat onuitspreekbaar zal zijn voor een Engelsman is de naam Groningen. Die verdwijnt echter niet.
Eigenlijk snap ik het hele vertaalprobleem niet. Studeren op een vloerkleed lijkt mij niks mis mee. De
naamgeving in het Nederlands is eigenlijk veel gekker. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat veel wetenschappers
de ambitie hebben een vak op hun rug te leren. Of studeren op de ug veel beter klinkt, blijft natuurlijk de vraag.
IJsselstein - 3 mei 2007 - In de avond loop ik regelmatig een stukje rond. Ik houd niet zo van langdurig
binnen zitten. Bovendien is het goed voor de lichaamsbeweging. Op verschillende punten kom ik mensen tegen die
rondhangen. Hoe durven ze?!
Voor het
stadhuis in IJsselstein is een plein met hoogteverschillen. Dat maakt het een ideale plek voor hangjongeren.
Deze staan er te staan of zitten te zitten. Het mag duidelijk zijn, het is volstrekt nutteloze tijdverspilling
door de jeugd van tegenwoordig. Vaak staan er jongens met brommers bij. Ook wordt gekeken naar passerende mensen.
Dat is natuurlijk ontzettend bedreigend. Onbegrijpelijk is dan ook dat dit toegestaan is. Kunnen deze jongeren
niet naar heropvoedingskampen? Ik hoop dat de politie al foto's genomen heeft. Ze komen dan tenminste in een
politiedossier, wat nog enige kans op een fatsoenlijke toekomst geeft.
Nog erger is een bankje in de binnenstad, onder een standbeeld van Fulco de Ministreel. Het is de vaste
plek voor de IJsselsteinse rondhangouderen. Heropvoeden zal geen zin meer hebben, deze generatie is reddeloos
verloren. Men zit en praat. Af en toe staat er een rollator bij geparkeerd. Waarom zitten deze mannen niet
achter de geraniums? Daar horen bejaarden thuis en heeft niemand last van ze.
Word jij ook een beetje cynisch van de discussies over rondhangjongeren en -ouderen? Email mij!
Kanaalstraat
IJsselstein - 28 april 2007 - Gisteren was ik in de Kanaalstraat in Utrecht. Het is de belangrijkste
straat in de multiculturele wijk Lombok. Ik was er om een kast op te halen in een studentenhuis. Deze was
aangeschaft via Marktplaats.
Mij lijkt
het helemaal niets om iets te verkopen via zo een site. Het is me te veel gedoe. Na het plaatsen van een
advertentie gaan mensen ongetwijfeld bellen met vragen om informatie. Ik stel me voor dat altijd eerst
tien mensen met de meest onzinnige vragen bellen en daarna pas iemand met serieuze interesse. Vervolgens
is het maar afwachten of die persoon werkelijk koopt. Het kan alsnog gebeuren dat de potentiële koper
binnen komt, kijkt en vertrekt zonder te kopen.
Gisteren ging het niet meer over kopen of verkopen, ik ging mee om een kast op te halen. Het adres bleek
een studentenwoning boven een winkel te zijn. Een fris ogende blonde studente deed open. Ze was werkelijk het
enige in huis wat ik fris kon noemen. Haar kamer bevond zich op de tweede verdieping. De eerst trap was smal,
vies en versleten. De tweede trap was net zo smal, nog viezer en deels bewerkt met paarse verf. De tussenliggende
gang was in gebruik als opslagruimte van een koelkast en diverse ondefinieerbare zaken. Op weg naar boven zag
ik overal draden hangen. Nadat we met deel één van de kast weer beneden stonden, was het aantal hangende draden
behoorlijk verminderd. Volgens de studente was dat niet erg. Geheel uit eigenbelang was ik het roerend met
haar eens. Na de overige delen opgehaald te hebben, zijn we vertrokken. De studente en de rommel hebben we
achter gelaten, de kast en mijn verbazing meegenomen. Ik was blij dat ze niets te drinken had aangeboden.
Kom jij weleens in nette studentenhuizen? Email mij!
Beste Wouter,
IJsselstein - 22 april 2007 - Sinds kort ben je minister van financiën. Graag wil ik wat met je delen.
Ik wil namelijk meer inkomstenbelasting betalen. Jawel, je leest het goed, ik wil meer belasting
betalen. Van mij mag die met drie of vier procent omhoog. Natuurlijk moet daar wel wat tegenover staan. Ik
zal het uitleggen.
Vanmorgen viel een
envelop in de bus van het waterschap. Het bleek een belastingaanslag te zijn. Ik vind dat verneukeratief. Bij
een blauwe envelop telt een gewaarschuwd mens voor twee. Bij een witte envelop reken ik niet op aanslagen.
Mijn idee is om al die extra belastingen af te schaffen. Ik heb het dan over belastingen van gemeentes,
waterschappen, provincies en andere instanties met ongeveer drie uitvoerende ambtenaren. Namen van die
belastingen zijn onroerende zaak belasting, reinigingsrechten, rioolheffing, hondenbelasting, toeristenbelasting,
watergeld, afvalstoffenheffing en vermakelijkheidsretributie. Van het laatste weet ik ook niet wat het is, maar
het bestaat en het kost geld.
Met al deze belastingen, heffingen en andere geldverslindende aanslagen zijn ambtenaren bezig. Het moet immers
vastgesteld, per individu berekend, gefactureerd en ontvangen worden. Kunnen we daar niet gewoon mee stoppen?
Eén van de doelstellingen van dit kabinet is verminderen van het aantal ambtenaren. Dat hadden de vorige kabinetten
ook als doel en is nog nooit gelukt. Zou het niet mooi zijn als je als minister van financiën kan regelen dat het
deze keer wel lukt? Als je al die belastingen afschaft, kan je de ambtenaren die er mee bezig zijn ontslaan. Je
bent dan in één keer klaar met bezuinigen!
Ik begrijp dat je lokale vrienden van de PvdA mijn idee niet zullen waarderen. Al die burgemeesters, wethouders
en gedeputeerden vinden het maar wat fijn dat ze zelf belasting mogen heffen. Jou laten praten over inkomenspolitiek
en zelf vervolgens graaien om leuke dingen te doen. Natuurlijk vinden ze dat heerlijk. Wij burgers kunnen het
echter niet waarderen. Ik garandeer je dat je stemmen gaat winnen als je mijn idee uitvoert. En is dat niet wat
je zo hard nodig hebt?
En als je dan toch bezig bent, kan je gelijk de toeslagen goed regelen. Van mij hoeven al die toeslagen niet,
maar dat komt omdat ik er geen recht op heb. Ik kan zelf mijn ziektekosten betalen en heb geen kinderen. Vanmorgen
was in het nieuws dat je collega Rouvoet weer een fuckpremie extra geregeld heeft. We hadden al de kinderbijslag,
nu hebben we ook nog kindertoeslag. Het laatste is in plaats gekomen van de kinderaftrek. Alleen al vanwege het
woord vind ik dat een verbetering. Maar kunnen we deze toeslag niet zo verhogen dat de kinderbijslag kan worden
afgeschaft? Ik heb best wat over voor mensen met kinderen, maar toeslag én bijslag lijkt mij wat teveel van het
goede.
Dit advies kost je geen euro, het is helemaal gratis. Eén afspraak wil ik met je maken: je neemt het
helemaal over, of je blijft prutsen zoals nu. Alleen het eerste deel van het advies overnemen is niet toegestaan.
IJsselstein - 15 april 2007 - Vandaag was ik in Harderwijk. Dat is een oude stad aan het Veluwemeer. I.t.t.
de andere plaatsen op de Veluwe, is het niet christelijk. Ook op zondag is er leven. Ik heb geparkeerd bij de
oude stadwal en ben daarna richting Boulevard gelopen. Daar aangekomen, heb ik genoten van een broodje paling
op een terras en heerlijk met de voetjes in het water gezeten.
Ondertussen heb ik mensen bewonderd. Allerlei types liepen weer rond met dit mooie weer: motormuizen met hun
leren kleding, omaatjes met rollators, vermoeide ouders met jengelende kinderen, stoere pubers met sportkleren,
ordinaire types met grote tattoos, zonaanbidders in badkleding en schichtige meisjes met lange staarten in het
haar. Allemaal zijn ze me even lief om naar te kijken.
Het mooist vind ik de meiden met te kleine shirts. Deze shirts zijn gemaakt om de vrouwelijke vormen goed
zichtbaar te maken. De navels zijn volop in beeld en de borsten net niet helemaal. Daar gaat het echter niet
om. Natuurlijk is het een genot voor het mannelijke oog, maar nog mooier is het gedrag van de draagsters. Hun
hele dag staat in het teken van het shirtje. Als ze zien dat een passerende man zijn ogen afdwalen, wordt
verontwaardigd teruggekeken. Een dagtaak is het goed doen van het shirt. Minimaal één keer per minuut wordt het
over de navel heen getrokken. De borsten worden met een nog grotere regelmaat verstopt onder het kleine stukje
textiel. Dat is hier niet op gemaakt, wat het eindeloos maakt.
Eén type zie ik liever niet passeren. Dat is de vrouw in de legging. Nog nooit heb ik een mooie vrouw met
een legging gezien. Onder geen enkel kledingstuk hoeft een vetkwabbeltje te misstaan. In een legging is dat
anders. De meest afschuwelijke vormen worden zichtbaar. Boven de legging bevindt zich altijd een veel te
forse buik en een gezicht met een overdaad aan foute make up. Het ergste zijn de vrouwen in roze leggings. Deze
overtreffen alle wansmaak. Als je denkt nog niet al het onooglijke op aarde gezien te hebben, heb je de roze
legging gemist. Van mij mag dit kledingstuk met onmiddelijke ingang uit het straatbeeld geweerd
worden.
Draag jij leggings met te strakke shirtjes? Email mij!
The last five years
IJsselstein - 11 april 2007 - "Ze is geiler dan haar zus", dat was de samenvatting die ik gisterenavond
hoorde bij de herentoiletten in theater het Fulco.
Het ging over de musical The last five years, waar Birgit
Schuurman in meespeelt . Gisteren was ik bij de try out.
Birgit
Schuurman acteert in deze Nederlandstalige musical samen met Ara Halici. Hij is de schrijver Jona die steeds
meer succes krijgt. Zij, Sanne, droomt van een carrière als actrice. Los van elkaar vertellen ze het verhaal
van hun relatie, die uiteindelijk niet bestand blijkt te zijn tegen de druk van hun afzonderlijke idealen en
ambities. Hij beschrijft hun liefde chronologisch van het romantische begin tot het teleurstellende einde vijf
jaar later. Zij doorloopt het verhaal in omgekeerde richting - van het pijnlijke einde tot de euforie van de
eerste kus. Halverwege kruisen hun verhaallijnen elkaar, begin en einde van het stuk zijn vrijwel hetzelfde.
Ik had vooraf gelezen waar het stuk over ging. Daar was ik erg blij mee. Mensen die onbevangen in de zaal
zaten, hadden veel moeite met het achterhalen van de tegengestelde verhaallijnen. Het zang- en acteer werk van
Birgit Schuurman vond ik zelf erg goed. Ze zingt krachtig en zuiver en zet de goede houding neer. Ik heb haar
anders bekeken dan de heer die ik bij het toilet sprak! De bijdragen van Ara Halici spraken mijn minder aan.
Zijn uitstraling op het toneel was soms erg gemaakt. Bovendien vond ik zijn stem minder mooi. In het geheel
vond ik het stuk de moeite waard, maar niet overweldigend.
Gendt - 8 april 2007 - Pasen wordt steeds meer het feest van het voorjaar. Vandaag, eerste paasdag, was
dat goed te merken. De zon scheen volop, het leek of heel Nederland naar buiten kwam. Ook ik heb de buitenlucht
opgezocht.
Vanmorgen heb ik
een heerlijke wandeling gemaakt. Het eerste doel was cafetaria Karel in Gendt. Deze bleek gesloten, maar
De Gendtse hoek verderop was wel open. Dat is een typisch Nederlandse variant op een shoarmatent. Er staat
een moeilijk verstaanbare Turk achter de balie en de televisie is luid en duidelijk aanwezig. In het
assortiment zit zowel de Turkse pizza als de Nederlandse kroket. Ook alcoholische dranken zijn gewoon
verkrijgbaar. Ik heb een broodje Gendt genomen, een wit bolletje met gebakken ei, champignons en uien.
Na deze maaltijd ben ik door de uiterwaarden terug gelopen richting camping. In deze omgeving zijn na de
hoge waterstand in 1995 de dijken verplaatst. Hierdoor zijn de uiterwaarden groter geworden en veranderd in
prachtige natuurgebieden. Door de beschutte ligging waait het er vrijwel niet en dringt slechts weinig geluid
door. Tot mijn verbazing stonden er nog wel verschillende woningen. Als je van rust én natte voeten houdt,
is het schitterend wonen.
Later in de middag heb ik de auto naar Millingen aan de Rijn gepakt. De snelste weg daar naartoe is over
de Waalbrug tussen Lent en Nijmegen. Lent behoort tegenwoordig bij Nijmegen. De stad bereidt uit aan de andere
kant van de Waal. In de krant las ik de mening van een Nijmeegse makelaar. Hij vond het mooi dat mensen
nu de gelegenheid krijgen om een nieuwe woning in de stad te kopen. Als ik de nieuwbouw in de polder zie,
krijg ik niet het idee dat die in de stad Nijmegen staat. Gevoelsmatig blijft de Waal de stadsgrens. De file
naar de stad zal er hetzelfde over blijven denken. Het dorp Lent wordt inmiddels omringd door nieuwbouw. Als
dorp heb ik het nooit veel gevonden. Dwars door het centrum loopt de A325, de snelweg van Arnhem naar Nijmegen.
Ik blijf dat apart vinden, een kroeg tegenover de kerk met een snelweg ertussen.
In Millingen werd het mooie weer volop gevierd. De terrassen zaten vol, langs de Rijn zaten mensen aan het
water. Ik heb vrolijk meegedaan en een kop tomatensoep weggewerkt, ondertussen genietende van de zon en de
passerende mensen.
Gendt - 6 april 2007 - Na twee dagen werken ben ik gisterenavond weer aangekomen in Gendt. De camping
is vandaag redelijk vol gelopen. Het is goed te merken dat het een lang weekend met mooi weer is! Ik heb
van het mooie weer genoten in het Openluchtmuseum.
De meeste
musea zijn gebouwen met mooie schilderijen en/of andere soorten kunstwerken. Daar is niks mis mee, maar
het Openluchtmuseum is anders. Het is een terrein met allerlei verschillende gebouwen, samen vormen de
gebouwen een dorp op zich. Er rondlopen is als een wandeling door de recente geschiedenis van Nederland.
Zo staan er oude molens, is er een plein met Zaanse gebouwen en zijn herbouwde boerderijen te bezichtigen.
Ook rijdt er een historische tram. Deze gaat over het hele terrein en heeft diverse haltes. Het meest
indrukwekkend vond ik het wit-gele kruis gebouw. Het deed mij erg denken aan het kruisgebouw in IJsselstein,
waar ik als klein kind mijn inentingen kreeg.
Gendt
- 3 april 2007 - Gisterenavond was ik bij een optreden van Boudewijn de Groot in de stadsschouwburg
Arnhem. De avond was onderdeel van zijn Lage landen tour. Het concert was geweldig, de zaal wat minder.
Mijn zitplaats was op het tweede balkon. Dat ligt behoorlijk hoog. Ik zat op de eerste rij. Om mensen op
achterliggende rijen ook zicht te geven, is het erg stijl gemaakt. Volgens mij slikt zelfs de meest
ervaren acrobaat even bij het afdalen van de trap. Eenmaal bij de stoel aangekomen, is het zoeken naar een
plaats voor de benen. De architect van het gebouw leeft waarschijnlijk in de veronderstelling dat de gemiddelde
mens geen benen heeft. De beenruimte is zo mogelijk nog minder dan in een chartervliegtuig.
Gelukkig deed de muziek de omstandigheden snel vergeten. Boudewijn de Groot bracht voor de pauze vooral
nieuw werk. Na de pauze waren meer oude nummers te beluisteren, zonder te vervallen in een show met 'greatest
hits'. Klassiekers als Jimmy, Avond en De vondeling van Ameland werden afgewisseld met minder bekende juweeltjes.
Bandlid Ernst Jansz kreeg ook nog de gelegenheid een eigen lied te vertolken. Het siert Boudewijn de Groot
dat hij op zo een moment in staat is de achtergrond op te zoeken. Het geheel was een muzikaal sterk optreden,
waarbij pakkende teksten en mooie composities werden gecombineerd.
Luister je ook graag naar muziek uit De lage landen? Email mij!
Gendt
Gendt - 1 april 2007 - Gisteren zijn we aangekomen in Gendt. Dat is een dorp langs de Waal, vlakbij
Arnhem en Nijmegen. We staan op camping Waalstrand. Zoals
de naam al doet vermoeden, is dat een camping op de uiterwaarden van de Waal. Vanuit de caravan kijken we uit op
de vele vrachtschepen die passeren.
Vanmorgen
hebben we een monumentenwandeling door Gendt gemaakt. Het is geen grote stad, toch was het een aantrekkelijke
wandeling. Meest opvallende monument is de Nederlands Hervormde Kerk. Net als de Domkerk in Utrecht heeft de
kerk geen middenschip meer. Koor en toren zijn tijdens een restauratie verbonden door lage zijmuren. Het dorp
is niet groot, maar bezit wel een redelijk winkelbestand. Blijkbaar heeft het een regiofunctie voor de dorpen
in de omgeving. Het cafetaria in het dorp is ook prima. De soep smaakte er in ieder geval uitstekend.
Vanmiddag was het tijd voor een bezoek aan Nijmegen. We gingen voor de terrassen, tot onze verassing waren de
winkels ook open. Waarschijnlijk is dat niet vaak op zondag, want het was ontzettend druk. Eén van de weinige
terrassen met voldoende ruimte was dat van eetcafé Riva aan de Waalkade. Er was slechts één tafel bezet, wij gingen
aan een ander tafeltje zitten. Het personeel moest even wennen aan mensen op het terras, maar kon ons
uiteindelijk van thee voorzien. Vlak voor we weggingen, bleek ons bezoek goed getimed. Het terras zat inmiddels
helemaal vol, wat reden was het weer te sluiten. De andere gasten vertrokken daarom ook, in de meeste gevallen
om hun geld achter te laten bij andere gelegenheden langs de Waalkade.
Verdien jij ook graag minder dan je concurrent? Email mij!
Kamervragen
IJsselstein - 30 maart 2007 - Bijna dagelijks lezen we kamervragen in het nieuws. Ik heb een selectie gemaakt
van de kamervragen van afgelopen weken.
Vandaag heeft de SP aangekondigd kamervragen te gaan stellen over datingprogramma's op t.v. In de nacht
schijnen programma's uitgezonden te worden met plaatjes van lekkere wijven. Daar komen nummers bij in beeld
die tegen betaling gesms't kunnen worden. Tevens wordt vermeld dat fysieke afspraken niet mogelijk zijn.
Televisie is illusie, dus ieder weldenkend mens zal begrijpen dat een lelijke vent in de nachtdienst de sms-jes
beantwoordt. En mannen die het leuk vinden, zullen ongetwijfeld genieten van de foto's en sms-jes. Bij de SP
gaat men kamervragen stellen. De partij wil het verbieden.
Afgelopen dinsdag heeft GroenLinks kamervragen gesteld over een wapenvondst bij rechts extremistische
skinheads. De partij wil weten of die erop duidt dat er 'mogelijk gewelddadige acties op handen waren'. Het
lijkt mij niet dat men wapens heeft om doktertje mee te spelen. Moet de minister dat uit komen leggen? Of
leest GroenLinks graag in de krant dat rechts extremisten wapens hebben?
Het CDA heeft kamervragen gesteld over koopzondagen in Roosendaal. Met de huidige wet is uitbereiding
toegestaan. Het kabinet wil een wetswijziging waardoor de uitbreiding niet meer zou mogen. Vraag is of de
staatssecretaris de uitbereiding nu al wil verbieden. Schijnbaar leven in Roosendaal onvoldoende christenen
om het CDA gedachtengoed te verdedigen? Het ingrijpen op basis van wetten die nog gemaakt moeten worden, lijkt
mij in ieder geval vrij exotisch. Als men in Roosendaal liever winkels dan kerken bezoekt, wens ik ze veel
plezier.
Ook heeft het CDA gevraagd of de organisatie Blood en Honour verboden kan worden. Het is een extreem
rechtse organisatie. Ik heb geen idee wat ze doen, ze hebben tweehonderd leden. Zouden de plannen en ideeën
van de leden verdwijnen met het verbieden van de organisatie?
De PVV heeft kamervragen gesteld over een politieke bijeenkomst waarin, mede door een afvaardiging van
de Internationale Socialisten, wordt gediscussieerd over fractievoorzitter Geert Wilders. De PVV verwacht
dat Wilders op de bijeenkomst wordt neergezet als racist, en vindt dat een 'extremistische organisatie'
als de Internationale Socialisten niet gefaciliteerd mag worden door 'neutrale onderwijsinstellingen als de
Universiteit van Amsterdam'. Begrijp ik nou goed dat de PVV een bijeenkomst wil verbieden op basis van hetgeen
de PVV verwacht wat gezegd gaat worden? Of heeft de PVV zelfkennis en wil men daarom voorkomen dat de waarheid
uitgesproken wordt?
De SGP maakt zich druk over gebruik van een minaret op een moskee. Men vindt dat het kabinet moet zorgen
voor maatregelen die het gebruik onmogelijk maken. Ik vraag me af of men bij de SGP weleens naar kerkklokken
van de eigen geloofsgenoten heeft geluisterd. Die wil men toch ook niet verbieden?
Zouden we stompzinnige kamervragen ook kunnen verbieden? Email mij!
Don´t worry, be happy
IJsselstein - 24 maart 2007 - Iedereen heeft het weleens druk. Met vrienden of collegae naar de kroeg om wat
te drinken is een prima manier om tot rust te komen. De horeca heeft daarom het Happy hour bedacht. In zo een
uur kan tegen lager tarief gedronken worden. De minister van volksgezondheid vindt dat ongezond en wil het
verbieden.
Het argument is dat alcohol
slecht is voor jongeren. Schijnbaar is het de minister niet bekend dat jongeren onder de 16 helemaal geen
alcohol krijgen in de horeca? Daarnaast schenkt een kundige barkeeper niet door als een gast aangeschoten
wordt. In goede gelegenheden wordt dan overgegaan op de koffie of cola.
Happy hours worden over het algemeen bezocht door twee doelgroepen: studenten en mensen die uit het werk nog
wat gaan drinken. Studenten kunnen fors drinken. Tijdens Happy hours wordt echter een fractie gedronken van de
hoeveelheden die bij studentenverenigingen genuttigd worden. Bij collega's gaat het zelden om grote hoeveelheden.
Niemand wil op z'n werk als drankorgel bekend staan. Happy hours verbieden heeft daarom geen enkele zin ter
voorkoming van alcoholisme. Bovendien laat een alcoholist zich niet verleiden door een iets lagere prijs, die
drinkt toch wel.
In sommige kringen is cafébezoek verderfelijk. Alles wat afwijkt van de norm, wordt daar als immoreel gezien.
Dat geldt ook voor bijvoorbeeld internetgebruik, commerciële televisie en sex. Eigenlijk vind men daar alles
onzedelijk wat mensen leuk zouden kunnen vinden. Toevalligerwijs is onze huidige regering erg populair in
dezelfde kringen. Zou dat de werkelijke reden zijn voor dit preventiebeleid? Mij lijkt het klinklare onzin. Echt
preventiebeleid richt zich op echte risico's, mensen die eenzaam en alleen een fles jenever opdrinken bijvoorbeeld.
IJsselstein - 16 maart 2007 - Afgelopen weekend is in Ondiep een bewoner neergeschoten. Voor zover ik het goed
begrepen heb, is het volgende gebeurd. Een man vond het nodig om hangjongeren met een honkbalknuppel duidelijk te
maken dat hij hun aanwezigheid niet op prijs stelde. Vanwege de aanwezigheid van dezelfde jongeren was de politie
gebeld. Op het moment dat de politie kwam, benaderde de man een agent met een mes. De agent vreesde op dat moment
voor zijn leven en schoot de man dood. Sindsdien is de wijk continue in het nieuws.
Op RTV Utrecht zijn talloze reportages te zien over
de wijk en doodgeschoten man. De wijkagent verklaarde dat Ondiep een gezellige en beetje ondeugende volksbuurt
is. Hij werkt er met veel plezier. Waarom zijn collega met een mes begroet werd, had hij geen idee van. Bewoners
treuren om het verlies van de buurtgenoot. Ze hebben een rustige, liefhebbende man verloren. Sfeerreportages
zijn er ook volop. De meningen van het volk komen volop in beeld, vooral als het volk plat Utrechts praat en
geverfd haar heeft.
Natuurlijk is het triest dat iemand doodgeschoten wordt. We zijn niet op aarde om elkaar neer te schieten.
Ik heb alle begrip voor de emoties van de bewoners van de wijk. Rustige, liefhebbende mannen gebruiken echter
zelden messen om hun mening kracht bij te zetten. In gezellige volksbuurten wordt de politie niet bedreigd. Liever
had ik daarom iets meer meningen gehoord. De werkelijkheid van de straat is immers niet altijd de enige!
Deel jij wel altijd de mening van straat? Email mij!
Amsterdam
IJsselstein - 11 maart 2007 - Vanmiddag was ik in Amsterdam. De reis er naartoe liep niet helemaal vlekkeloos,
maar in de stad was het heerlijk. De zon scheen volop, de stad straalde de belofte van het voorjaar uit.
Zin om een parkeerplaats te zoeken in de overvolle binnenstad had ik niet. Ik wilde daarom parkeren bij
Breukelen om met de trein naar Amsterdam Centraal te gaan. Nadat ik tickets had gekocht bij de automaat, bleek
het perron niet toegankelijk. I.v.m. werkzaamheden reden bussen i.p.v. treinen tussen Breukelen en Duivendrecht.
Ik begreep gelijk waarom het communicatiebeleid van NS zo vaak in het nieuws is. Het is toch veel klantvriendelijker
om dit soort zaken al bij de kaartverkoop aan te geven? Mij werd het te omslachtig, ik ben met de auto doorgereden
naar de Bijlmer. Vanaf daar voldeed de metroverbinding.
Het leuke van Amsterdam is de sfeer. Ongeacht welke dag je er bent, altijd is er leven. De winkels in het centrum
zijn ook op zondag open. Dat geeft al een gezellige drukte. De speciale sfeer wordt gemaakt door de straatoptredens
en het internationale karakter. Nederlands is slechts één van de vele talen die te horen is. Toeristen en andere
reizigers zijn overal. Wie durft daar nog te beweren dat een multiculturele samenleving niet mogelijk is?
Een lange rij stond voor de Beurs van Berlage. Daar
is tot 14 april Bodies The Exhibition te zien.
Dat is een tentoonstelling van geconserveerde lichaamsdelen. Schijnbaar vinden veel mensen het intrigerend om naar
te kijken. Het lijkt mij vooral onsmakelijk. Ik ben doorgelopen en heb genoten van nog levende mensen: artiesten
op De Dam, muzikanten op de Nieuwendijk en toevalige passanten in alle straten. Alles en iedereen straalde het
voorjaar uit, laat het 's zomerse buitenleven maar weer beginnen!
Geniet jij ook meer van levende mensen? Email mij!
Goud op je radio
IJsselstein - 8 maart 2007 - 's Morgens in de auto naar lekkere muziek met rustige en gezellige presentatie
luisteren. 's Middags lachen om de ongein in de verborgen telefoon. Op vakantie het nieuws uit Nederland horen. Het
kon allemaal met Radio 10 Gold. Ik luisterde er vaak naar. Helaas stopt de zender op de middengolf.
Na de frequentieveiling
is Radio 10 Gold op de AM 1008 uitgekomen. In de auto vind ik dat perfect. De zender is overal te beluisteren,
switchen is niet nodig. Het schijnt echter dat er geen geld mee te verdienen is. In de komende weken verdwijnt
Radio 10 Gold van de middengolf. De meeste presentatoren zijn naar huis gestuurd. De programmering
wordt vrijwel non stop en alleen nog te beluisteren via kabel en internet. Ik zal niet meer luisteren en de
vertrouwde stemmen, muziek, nieuwtjes en ongein missen!
Luisterde jij ook regelmatig naar Radio 10 Gold? Email mij!
Gezondheid
IJsselstein - 7 maart 2007 - Het nieuwe kabinet is een aantal weken actief. Hoewel er in het regeerakkoord niet
zo gek veel plannen stonden, komt het meeste nieuws vooralsnog van volksgezondheid. In de eerste dagen kwamen al
berichten over het rookverbod. Laatste plannen zijn dat de anticonceptiepil weer vergoed gaat worden en de rollator
niet meer.
Ongeveer tien jaar terug werkte ik bij een bedrijf dat rollators leverde. Het produkt was inmens populair, we
verkochten er tientallen per dag. Van oorsprong is het een therapeutisch hulpmiddel. Het helpt mensen bij het lopen
in de goede houding. Daarnaast is het minder vermoeiend lopen en fungeert het als steun voor mensen met een
evenwichtsstoornis. In praktijk wordt het vooral gebruikt als boodschappenwagentje voor bejaarden. Dat lijkt een
produkt wat mensen zelf kunnen kopen. Twee zaken worden dan echter vergeten. Het eerste is natuurlijk de groep mensen
die een rollator voor de genoemde therapeutische reden krijgen. Het zijn geen grote groepen, maar waarom zouden zij
het zelf moeten betalen? Zelfs een veel duurdere scootmobiel wordt om dezelfde redenen wel vergoed. Tweede punt is
dat de rollator als boodschappenwagen een sociale functie heeft. Het wordt voor dit doel vooral gebruikt in
achterstandswijken en bejaardenhuizen. Daar wonen bejaarden die zelf geen €100,- kunnen betalen. Zonder rollator
komen ze echter niet meer buiten, met dure gezondheidsgevolgen en sociale problemen tot gevolg. Moeten we die
arme mensen hun hulpmiddel ontnemen?
Nog meer jaren terug werkte ik in een apotheek. De anticonceptiepillen werden in zakjes klaargezet. Mensen konden
daardoor niet zien wie de pil meenam. Het was toen nog een produkt waar men zich voor schaamde en het werd vergoed.
Inmiddels schaamt niemand zich meer voor pilgebruik. Het wordt gebruikt door voornamelijk werkende vrouwen die makkelijk
een paar euro per maand aan de pil uit kunnen geven. Enkele jaren terug is vergoeding daarom afgeschaft. Bijkomende
reden is dat er geen medische noodzaak is voor de pil. Waarom moet de pil vergoed worden en een condoom niet? Mensen
zelf laten betalen voor hun eigen lolletjes is niks mis mee. Het is wel een inmense groep die de pil gebruikt.
Vergoeden kost landelijk daarom behoorlijk veel.
Wat mij betreft blijft de rollator vergoed en de pil niet. Onze minister denkt daar echter anders over. Vandaag
bleek ook dat hij een reclamecampagne voor orgaandonatie heeft afgekeurd. Hij vond de foto's te erotisch. Ik heb
de foto's gezien. Volgens mij zijn deze alleen erotisch voor een man die nog nooit een vrouw zonder burka heeft
gezien. Het schrappen van de rollator, het vergoeden van de pil en het verbieden van een campagne: mij lijkt het
alledrie klinklare onzin.
IJsselstein - 1 maart 2007 - Ik vind het niet erg om belasting te betalen. Wel wil ik een reëel bedrag betalen en
begrijpen hoe het bedrag is vastgesteld. Gisteren ontving ik mijn jaarlijkse aanslag voor de gemeentelijke belastingen.
Die was onbegrijpelijk voor mij. Tot mijn verbazing was de WOZ waarde van mijn woning verhoogd. Deze was onlangs al
fors verhoogd. Het lijkt mij in dat soort gevallen fatsoenlijk om het vooraf te melden. De gemeente IJsselstein
denkt daar schijnbaar anders over. Gezien de wijze waarop er verder meer omgegaan wordt, is dat niet zo gek.
Gisteren heb ik een e-mail naar de gemeente gestuurd. In deze mail heb ik gevraagd hoe de waarde is vastgesteld.
Vandaag had ik twee e-mails terug. In één mail werd mijn tekst geretourneerd, zonder verdere toevoeging. Ik vind het
een erg creatieve vorm van spam. In de andere mail werd op buitengewoon omslachtige wijze uitgelegd dat ik het
taxatierapport van mijn woning op de site van de gemeente kan vinden. Daarnaast werd verteld dat het indienen van
bezwaar op papier moet, digitaal is niet toegestaan.
Op de site van de gemeente stond in het vet een mededeling dat het op de aanslag vermelde burgerservicenummer
niet juist is. Hoe moeilijk kan het zijn om een goed nummer op een brief af te drukken? Het taxatieverslag heb ik
bekeken. De gegevens van mijn woning en drie andere woningen stonden er op, plus de waarde. Hoe de waarde berekend
is, wordt niet duidelijk. Eén van de drie genoemde woningen is volstrekt onvergelijkbaar met mijn woning. Het is
de woning van mijn buurman. Deze woning is groter en op een hoek. Volgens mij kan zelfs achter een bureau begrepen
worden dat zo een woning meer waard is dan een kleinere tussenwoning.
De site boodt de mogelijkheid om via het invullen van verschillende schermen een bezwaarschrift op te stellen. Op
zich is deze service natuurlijk erg goed. Als je zelf niet goed bent in het opstellen van een brief, kan dat op deze
manier redelijk eenvoudig. Ik heb het voor het gemak ook geprobeerd. De brief die er uit kwam voldeed op geen enkele
wijze aan de normen die ik aan een brief stel. De opstelling was onjuist, de schrijfstijl ambtelijker dan ik ooit zal
worden. Ik heb dus zelf maar een brief opgesteld en verstuurd. Ik ben benieuwd wat de reactie wordt.
IJsselstein - 25 februari 2007 - Afgelopen week is het nieuwe kabinet beëdigd. Het motto is 'samen werken, samen
leven'. Het eerste beleidsdoel werd op de avond na de beëdiging al bekend gemaakt. De nieuwe minister van volksgezondheid
wil liefst binnen een jaar een algeheel rookverbod in de horeca. Dat motto geldt dus schijnbaar niet voor rokers
en niet-rokers, die mogen niet meer samen leven?
Nederland kent drie soorten horeca: eetgelegenheiden, drinkgelegenheden en coffeeshops. In de eetgelegenheden
lijkt een rookverbod mij zo gek nog niet. Roken tijdens het eten geldt als onbeleefd. In veel restaurants is het
daarom nu al niet toegestaan om te roken. Andere restaurants hebben gescheiden ruimtes voor rokers en niet-rokers.
Voor de gezondheid van het personeel wil men nu algehele rookverboden. Het lijkt mij vooral een goede zaak voor de
smaak van het eten. Niets is immers smeriger dan eten in de lucht van iemand die een sigaar opsteekt.
Drinkgelegenheden vind ik een ander verhaal. Een lekkere rokerige bruine kroeg hoort bij de Nederlandse
cultuur als boter, kaas en eieren. Mensen kiezen er zelf voor om daar te gaan werken, gasten kunnen ook elders
wat gaan drinken. In bedrijven ziet men tegenwoordig massa's mensen voor de deur roken. Dat ziet er niet uit,
bij kroegen zal dat ook gaan gebeuren. Gevolg lijkt mij een behoorlijke portie overlast. Naast een café wonen is
immers gezellig. 's Avonds laat een groep rokers voor de deur is vervelend. En wat is er mis met gezellig (mee)roken en
drinken? Natuurlijk is het ongezond. Dat geldt echter voor het meeste wat leuk en lekker is. Graag blijf ik dat
samen doen. Het lijkt mij een uitstekend initiatief om de doelstellingen op het gebied van deregulering op dit
gebied waar te maken!
Meest hilarisch wordt natuurlijk het rookverbod in de coffeeshops. Ik heb geen idee of dat nu ook de bedoeling
is. Als het niet zo is, worden alle rokers de coffeeshops in gedreven. De stap van nicotine naar wiet is dan wel
heel klein. Bij een algeheel rookverbod zullen coffeeshops dus wel mee moeten doen. Onze toeristen in Amsterdam
zullen niet weten waar ze moeten blijven. Er gaat immers niemand naar zo een coffeeshop voor een lekker kopje
koffie. Gevolg zal zijn dat ook deze groep de straat op gedreven wordt. Gezellig hasj roken tussen het winkelend
publiek en de spelende kinderen, is dat het samen leven wat ons kabinet nastreeft?
IJsselstein - 23 februari 2007 - Nijmegen staat bekend om de jaarlijkse wandelvierdaagse. Via dat evenement heb
ik de stad ook leren kennen. Eind jaren '90 heb ik de vierdaagse drie maal gelopen. Sindsdien ben ik een trouw
bezoeker van de zomerfeesten. De laatste jaren kom ik ook andere jaargetijden met enige regelmaat in Nijmegen en
ben ik de stad steeds meer gaan waarderen.
Vast staat dat het één van de oudste steden van Nederland is. Waar momenteel het Valkhof is, was rond het begin
van de jaartelling een Romeinse legerplaats. Rond het jaar 100 kreeg Nijmegen stadsrechten. Ongeveer zes eeuwen
later namen de Merovingers, koningen van de Franken, de macht over. Ze bouwden een paleis van het Karolingische
koningshuis, waar in 777 Karel de Grote verblijft. Vanaf de tiende eeuw ging de stad echt groeien, met name door
de gunstige ligging aan de Waal. In de middeleeuwen groeide de macht en het belang van de steden. Nijmegen dreef
intensief handel en sloot zich aan bij het Hanzeverbond. Zijn rijkdom weerspiegelde zich in bijvoorbeeld de bouw
van de St. Stevenskerk, de Latijnse School en het oude Stadhuis. Het oudste nog bestaande woonhuis uit begin
14e eeuw staat in de Burchtstraat op nr. 75, achter het moderne voorhuis. Tijdens de 80-jarige oorlog lag Nijmegen
in actief oorlogsgebied. In 1591 veroverde Maurits Nijmegen van de Spanjaarden en maakte hij de stad protestant.
Het katholicisme bevrijdde zich pas in de loop van de negentiende eeuw van deze protestantse overheersing.
Katholieke kerken, scholen, een krant (De Gelderlander) en een ziekenhuis werden opgericht. Tenslotte werd in
1923 de Katholieke Universiteit Nijmegen gesticht, de huidige Radboud Universiteit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog
kreeg de stad het weer flink te verduren. Op 22 februari 1944 bombardeerden de geallieerden Nijmegen, in de
veronderstelling dat ze een Duitse stad onder vuur namen. Hierbij vielen 763 doden en werd de Nijmeegse binnenstad
totaal verwoest. Na de oorlog volgde het wederopbouwplan, dat onder andere voorzag in een nieuw stadscentrum.
Tegenwoordig wordt Nijmegen ook wel Havana aan de Waal genoemd. Dat vind zijn oorsprong tijdens de Pierson-rellen
in 1981. Eind jaren '70 nam de gemeenteraad het besluit om bij het centrum een bovengrondse parkeergarage te
bouwen. Krakers vonden dat onaanvaardbaar en kraakten veertien leegstaande panden. Op 23 februari liet de gemeente
deze panden ontruimen. Duizenden sympathysanten hadden zich echter verschanst in de Bloemerstraat, waardoor de
politie niet bij de kraakpanden in de Piersonstraat kon komen. Dit liep uit op een gigantische confrontatie.
Uiteindelijk werden met behulp van 200 ME-busjes, vijf tanks, een helikopter, een pantserwagen, veel traan-
en braakgas en circa 2000 man, de krakers uit de door hen bezette panden verwijderd. De parkeergarage is nooit
gebouwd en de toenmalige collegepartijen hebben tot de dag van vandaag geen meerderheid meer in de gemeenteraad
kunnen halen.
Zelf waardeer ik vooral de ontspannen sfeer in de stad. Het herbouwde stadscentrum, met nog slechts enkele
oude gebouwen, vind ik erg geslaagd. I.t.t. andere gebombardeerde steden is het in Nijmegen wel gelukt om een
gezellig winkelgebied te creëren. Leuke terassen zijn er op de Grote Markt en langs de Waalkade. Rust is te vinden
in het Valkhof. Dat geheel maakt het voor mij een prettige stad om zo af en toe een dag heerlijk te onthaasten.
IJsselstein - 18 februari 2007 - In Uruzgan heeft een militair een scheet gelaten. De marechaussee heeft een
onderzoek ingesteld.
Het euvel gebeurde gisteren tijdens het wacht lopen op het kamp. Aanvankelijk was niet duidelijk wie de dader
was. Er werd al een patrouille opgesteld om de omgeving uit te kammen, maar goed speurwerk maakte snel duidelijk
wie de echte dader was. Het bleek de soldaat der eerste klasse Jan S. te zijn geweest. Hoewel er voor zover bekend
geen schadelijke effecten zijn voor de andere militairen, is er wel enige tijd hinder ondervonden van geuroverlast.
Na een indringend verhoor door de marechaussee, heeft de soldaat bekend. De oorzaak schijnt een maaltijd met
bruine bonen van vrijdag jl. geweest te zijn. Onderzocht wordt nog welke ingrediënten exact de gasvorming
veroorzaakt hebben. De mogelijke invloed van de Taliban wordt meegenomen in het onderzoek.
De minister van defensie wil nog niet reageren op het nieuws. Via zijn woordvoorder laat hij weten dat er
waarschijnlijk een luchtje aan deze zaak zit.
Wordt je ook een beetje moe van al het 'nieuws' uit Uruzgan? Email mij!
Beste Wouter,
IJsselstein - 15 februari 2007 - Via deze wat onpersoonlijke weg wil ik je complimenteren met het vinden van de
bewindslieden voor de PvdA. Je bent echt overal in geslaagd. Zelf zei je het al van de week: "De helft is vrouw en
we hebben een allochtoon erbij. Dat ze ook nog kwaliteiten hebben, is natuurlijk mooi meegenomen." Dit helpt Nederland
echt vooruit. Het sociaal democratisch principe dat geslacht en komaf belangrijker zijn dan kwaliteiten wordt
echt waargemaakt.
Wat ik zeer waardeer, is dat je zelf minister wordt. Gedurende de hele verkiezingscampagne heb je gezegd nooit
minister te worden in een kabinet o.l.v. Jan Peter Balkenende. Maxime Verhagen noemde je in dezelfde periode herhaaldelijk
een draaikont. Dat je hem gelijk geeft nu jullie samen een regering hebben gevormd, geeft alle vertrouwen in jullie
toekomstige samenwerking. Hebben onze vrienden van het CDA je ook al gevraagd om voortaan een stropdas te dragen?
Iedereen dacht dat je Ahmed Aboutaleb een ministerpost zou geven. Dat hij nu staatssecretaris wordt, vind ik erg
schappelijk van je. De verwachtingen worden zo nog een beetje waargemaakt. Ahmed Aboutaleb zelf noemde zijn benoeming
vandaag historisch. Die arrogantie spreekt mij echt aan. Ik verwacht dat over tweehonderd jaar de Nederlandse kindertjes
niet meer hoeven te leren dat in 1600 de slag bij Nieuwpoort was. In plaats daarvan zal ongetwijfeld 2007, het jaar dat
Ahmed Aboutaleb staatssecretaris werd, uit het hoofd geleerd worden.
Zelf houd ik ontzettend van vrouwen. Ik kan er uren lang van genieten. Het doet me daarom goed dat je bewust
evenveel vrouwen als mannen minister hebt gemaakt. In de hele maatschappij is het aantal mannen en vrouwen evenredig
verdeeld. Er is dus geen enkele reden om te denken dat je een vrouw hebt gekozen, terwijl een man eigenlijk geschikter
was.
Ben je ook zo trots op onze PvdA bewindslieden? Email mij!
Quotes
IJsselstein - 14 februari 2007 - Mensen kunnen praten. Regelmatig leidt het tot eindeloos gelul over niets. Dat kan heel
gezellig zijn, maar interessant is anders. Vaak doen mensen echter ook hele mooie uitspraken. Dat zijn van die zinnen
waar wat langer over nagedacht wordt. Of die na jaren nog herinnerd worden. Voor dat soort uitspraken heb ik de
pagina quotes aan deze site toegevoegd. Ik zal er opvallende uitspaken uit
de media neerzetten, maar ook wetenswaardige uitspraken die ik in mijn eigen omgeving hoor.
IJsselstein - 9 februari 2007 - Het regeerakkoord is af, Jan Peter Balkenende is tot formateur benoemd. Binnen
twee weken zullen we een kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie hebben. Het lukt mij nog niet zo best om me te warmen
bij de warmte die deze coalitie uitstraalt.
Ieder kabinet heeft zijn goede punten. Dat het pardon voor asielzoekers eindelijk geregeld wordt, vind ik
hartstikke positief. Het afschaffen van de no claim in de zorg kan ik ook zeer waarderen. Ongetwijfeld zijn er meer
goede punten, hoewel ik ze tot nu toe heb gemist.
Het meest opvallende is dat het kabinet zo weinig wil veranderen. Een goed voorbeeld is de woningmarkt. Iedereen
begrijpt dat daar een probleem is. Grote meningsverschillen zijn er over de gewenste oplossing. De PvdA wilde de
aftrek hypotheekrente beperken, het CDA de huurmarkt liberaliseren. Compromis is dat geen van beide gebeurt, kortom
geen beleid wordt gevoerd. Gaat het dan opeens wel goed komen met de woningmarkt?
Meest hilarisch vind ik het aanpakken van de leuke dingen in het leven. Er komt een hogere belasting op
kermisattracties. Het wordt al een belasting op lachen genoemd. De leden van de deelnemende partijen zullen er
daarom weinig last van hebben? Geld uitgeven om lol te hebben wordt ook op andere fronten moeilijker gemaakt. De
winkelsluitingstijdenwet gaat strakker gehanteerd worden. Dat betekent minder koopzondagen. Een rookverbod in de
horeca is ook afgekondigd. Ingangsdatum is 2011, het jaar dat dit kabinet er mee stopt. Van mij hoeft dat
rookverbod niet. Rookvrije zones in restaurants lijkt mij voldoende. Ik denk wel dat als je wil regeren, je
impopulaire maatregelen tijdens de kabinetsperiode moet nemen. Of zouden daarvoor te veel rokers stemrecht hebben?
Een typisch christelijk punt is natuurlijk het prostitutiebeleid. Hoewel ik een voorstander van legale prostitutie
ben, mogen de misstanden van mij wel aangepakt worden. Iedere loverboy, vrouwenhandelaar of foute pooier mag van
mij achter slot en grendel verdwijnen. Nu is echter bedacht dat hoerenlopers strafbaar zijn als ze met een illegale
of minderjarige meegaan. Zouden de heren Balkenende, Bos en Rouvoet naar paspoorten vragen als ze de Wallen
onveilig maken? Of kunnen ze zich misschien niet zoveel bij de praktijk voorstellen? Ik vertrouw er op dat het
laatste het geval is en vrees dat andere beleidstereinnen met eenzelfde praktijkinzicht aangepakt gaan worden.
Wordt jij wel warm van het nieuwe kabinet? Email mij!
Twente
IJsselstein - 5 februari 2007 - Afgelopen weekend waren we in Twente. We hadden een huisje gehuurd op
Landgoed De Elsgraven in Enter. De omgeving
is erg goed bevallen. De bevolking toonde op sommige momenten een wat apart karakter.
Vrijdagavond hebben we het weekend ingeluid in een lokaal café. De andere aanwezige gasten gaven blijk van
het argragrische karaker van de omgeving. Er werden behoorlijke glazen bier gedronken, de conversatie was voor
mij niet te volgen. De boeren na iedere slok bier waren wel luid en duidelijk hoorbaar.
Zaterdag hebben we plaatsen in de omgeving bezocht. De eerste bestemming was Almelo. Deze plaats is bekend
geworden door de volgende uitspraak van Herman Finkers: "In Almelo is altijd wat te doen. Soms staat het stoplicht
op rood, soms staat het op groen." Gelukkig viel het mee. De stad is geen aanrader voor cultuurliefhebbers. Funshoppen
daarentegen is voldoende gelegenheid voor. Er is een behoorlijk winkelbestand, met een leuke mix van landelijke
ketens en lokale zaken.
De lunch hebben we in Ootmarsum genomen. Tot mijn verassing had dit dorp een speciale parkeerplaats voor bezoekers
buiten het centrum. Toen we het centrum in liepen, begreep ik waarom. Het is een erg mooi dorpje met smalle straatjes
en kenmerkende historische panden. Veel aandacht wordt gegeven aan cultuur. Zo zijn er veel galeries en staan her en
der mooie standbeelden. De laatste plaats die we zaterdag bezocht hebben, is Holten. Als plaats heeft het niet veel
te bieden. Beetje jammer was de parkeergelegenheid op de Holterberg. Voor mensen onder de 65 en zonder handicaps is
het niet toegestaan hier te parkeren. Het maakte wel duidelijk wat Holten is: vooal leuk voor bejaarden. Dat neemt niet
weg dat de natuur rondom de Holterberg schitterend is. Wij zijn even uitgestapt bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer.
De effecten van de storm van twee weken terug waren nog goed zichtbaar en zeer indrukwekkend.
Zondag zijn we dichterbij het park gebleven, we hebben de omgeving van het park te voet verkend. De eerste
tussenstop was in Enter, waar we wilde lunchen. Zoals het hoort waren de kroegen tegenover de hervormde kerk gesloten.
Gelukkig was er ook nog een katholieke kerk. Het café daar tegenover was uiteraard open. De Nederlandstalige
muziek stond aan, het biljart was in gebruik. Op het menu ontbrak de oerhollandse uitsmijter niet. Het smaakte prima.
Via Rijssen en een pad langs een riviertje zijn we weer teruggelopen naar De Elsgraven.
IJsselstein - 1 februari 2007 - Allemaal kennen we de Dikke Van Dale. Dat is het woordenboek waar de betekenis
van alle Nederlandse woorden in staat. Er is nu een gereformeerde variant. Dat is een woordenboek waar bepaalde
woorden uit weggehaald zijn.
Scheldwoorden en sexueel getinte woorden ontbreken in het gereformeerde woordenboek. Te denken valt
aan woorden als kut, lul en nitwit. Ook viagra ontbreekt. Ik begrijp niet helemaal waarom men dat wil. Natuurlijk
kunnen mensen zich ergeren aan dit soort woorden. Een woord als vagina klinkt een stuk vriendelijker dan kut. Het
woord kut is echter wel een bestaand woord. Als ik niet weet wat het betekent, wil ik de betekenis in het woordenboek
op kunnen zoeken. Daar is het immers een woordenboek voor. Je kan toch niet stellen dat de woorden niet meer bestaan
omdat ze niet in het woordenboek staan? Volgens mij ontkennen de mensen die zo een woordenboek willen de
werkelijkheid.
Commercieel gezien begrijp ik de uitgever van de Van Dale wel. Ongetwijfeld is er een gigantische markt voor
aangepaste woordenboeken. Ik stel me zo voor dat er ook aparte woordenboeken ontwikkeld gaan worden voor homo's.
Daarin kan het woord vrouw dan worden geschrapt. Ook criminelen vormen misschien een leuke doelgroep. In hun Van
Dale kan je woorden als politie en gevangenis weghalen. Die willen ze vast niet weten! Zelf zou ik wel een
uitslaperswoordenboek willen. Als het woord wekker er niet in staat, heb ik een goede reden om niet meer op tijd
wakker te worden.
Wil jij ook graag een aangepast woordenboek? Email mij!
Strooptocht
IJsselstein - 28 januari 2007 - Ongeveer vijftien jaar geleden deed ik een poging tot studeren in Rotterdam.
Dat was geen doorslaand succes. Eigenlijk heb ik maar twee goede herinneringen aan die stad: café Streetlife aan
het Goudsesingel en de straatmuziek van The Amazing Stroopwafels.
Laatstgenoemden gaven gisteren een concert in het IJsselsteinse Fulcotheater. Uiteraard was ik daarbij.
De band bestaat sinds 1979 en speelt van oudsher veel op straat. Daarnaast worden optredens verzorgd in
theaters, café's, verenigingsgebouwen, op bedrijfsfeesten en bij mensen thuis. De groep bestaat uit Wim Kerkhof
op contrabas, toetsen en zang en Rien de Bruin op gitaar, accordeon en zang, meestal bijgestaan door Arie van
der Graaf op elektrische gitaar. Voor de theatertour zijn Koos Pakvis op basgitaar en Hans Greeve op drums aan
de bezetting toegevoegd.
Het optreden van gisterenavond begon rond half negen. Om elf uur werd begonnen met albumverkoop vanaf het
podium. Daartussen bestond de avond uit goede muziek met voornamelijk humoristische teksten. De liedjes
werden door Wim Kerkhof met onvervalste Rotterdamse humor aan elkaar gepraat. Hierbij werd volop
geïmproviseerd en was regelmatig interactie met het publiek. De tophit 'Oude Maasweg' werd tweemaal gespeeld.
Voor de pauze konden we een schitterende vertolking in het Tjechisch beluisteren. Tijdens de toegift werd het
nummer nogmaals in de Nederlandse taal gebracht. Al met al was het weer een geweldig concert wat ik niet had
willen missen!
Ben jij ook fan van The Amazing Stroopwafels? Email mij!
Zelfdenkende apparaten
IJsselstein - 26 januari 2007 - Apparaten kunnen het leven erg veel makkelijker maken. Auto's, wasmachines,
computers, etc. maken het leven echt aangenamer. Ik ben de laatste die de ontwikkeling daarvan wil tegenhouden.
Tegenwoordig zijn er echter ook zelfdenkende apparaten. Dat vind ik heel erg fout. Volgens mij moeten wij als
mensen denken en apparaten doen. Dat is een heldere taakverdeling die recht doet aan ons bestaan als mens. Ik
erger me regelmatig aan apparaten die voor mij gaan denken.
Zojuist gebeurde het nog met het opstarten van deze pc. Er komt een mededeling in beeld dat veel ongebruikte
pictogrammen op het bureaublad staan. Dat weet ik zelf ook. Iedere keer als ik deze computer opstart, zie ik het.
Het is dus volstrekt overbodig dat ik die melding krijg. Waarom bedenkt iemand zoiets?
Op het werk hebben we sinds enkele weken nieuwe kopieermachines. We hadden eerst apparaten die gewoon kopieerde
wat ik op op de plaat legde. Nu zijn het ook zelfdenkende apparaten geworden. Ik wilde een bladzijde uit een boek
kopieren. De reactie van het apparaat was dat het formaat niet overeenkwam met de afmetingen van het papier. Dat
is feitelijk juist. Ik wilde één bladzijde kopieren, dus een probleem was het niet. Een kopie maken was echter niet
meer mogelijk. Zelfs fysiek geweld in de vorm van een stevige schop hielp niet. Het apparaat bleef weigeren.
IJsselstein - 20 januari 2007 - Eind vorig jaar hadden we een nieuwe keuken besteld. Afgelopen week is deze
geplaatst. Tot mijn verbazing is dat helemaal goed gegaan!
De planning was dat maandag de oude keuken gesloopt zou worden. Dinsdag zou een stucadoor de muren weer
bijwerken, waarna donderdag en vrijdag de nieuwe geplaatst kon worden. Deze planning is helemaal uitgekomen.
Vrijdag rond half vier was alles gereed. Vandaag hebben we de spullen weer ingeruimd. Zometeen ga ik genieten
van mijn eerste in de nieuwe keuken bereide maaltijd.
Een verbouwactie als deze leidt ook altijd tot bezoeken aan de gemeentewerf. Maandag heb ik de oude keuken
weggebracht. Dat kostte €10,-. Het was mij geheel onduidelijk hoe de prijs tot stand kwam. Een medewerker van
de gemeente keek, kwam en noemde het bedrag. Gemeten en gewogen is er niet, de prijs kon binnen enkele seconden
met het oog bepaald worden. Ik vond het buitengewoon knap. Vandaag heb ik het verpakkingsmateriaal weggebracht.
Dit kon gratis na het laten zien van een legitimatiebewijs. Bij binnenkomst werd ik naar de perswagen gestuurd,
daar aangekomen naar de papiercontainer voor het karton. In één keer goed vertellen waar het naartoe moet is
ook moeilijk natuurlijk. Het lijkt me in ieder geval ingewikkelder dan het in één keer bepalen van een prijs?
Loop jij ook weleens als keukenprinses over een gemeentewerf? Email mij!
Rampenplan
IJsselstein - 13 januari 2007 - Ik ben dol op zaken die achter een bureau bedacht worden. Buitengewoon
humoristisch vind ik datgene wat helemaal niets met de praktijk te maken heeft. Vandaag ontving ik de rampenwijzer
van de overheid. Ik heb erg hard gelachen.
Er zit een checklist bij met zaken die ter voorbereiding in huis gehaald kunnen worden. Waarschijnlijk wordt
deze gesponsord door Spa. Er staat namelijk vier liter water per persoon per dag voor minstens drie dagen op.
Waarschijnlijk kon de schrijver zelf niet uitrekenen dat dit twaalf liter water per persoon is. Hier zou dat
betekenen dat we continue vierentwintig liter water in huis moeten hebben. Dat moet natuurlijk ook vers gehouden
worden. Zou er iemand in dit land zijn die deze tip serieus gaat uitvoeren?
Een plattegrond van de omgeving staat ook op het lijstje. Ik zou niet weten wat ik daar mee moet. Ik weet waar
ik woon en vind iedere dag de weg. Al ruim dertig jaar lukt me dat allemaal uitstekend zonder plattegrond. Ook
vochtige doekjes staan op de lijst. Die gebruik ik nooit, maar wat moet ik er mee bij een ramp? Ik denk niet
dat ik me tijdens een ramp druk ga maken om zachte billetjes! Of is het voor het geval een brandweerman in mijn
huis naar het toilet wil?
Er staan ook tips in de rampenwijzer voor als een ramp gebeurd. Bij een overstroming moet ik mijn buren
waarschuwen. Dat lijkt me wel leuk. Ik zie me al naar mijn buurman toe zwemmen en vertellen dat er een overstroming
is. Hij zal zeer verrast zijn?!
Op één of andere wijze geeft deze rampenwijzer me toch geen vertrouwen. In een begeleidende brief staat dat
burgemeester, bestuur, anbtenaren, brandweer, politie, Rode Kruis en GGD regelmatig oefenen. Dit gebeurt
volgens een veiligheidsplan. Dat wordt opgesteld i.s.m. o.a. politie, brandweer, buurtcentra, scholen en
woningbouwverenigingen. Ik heb niet het idee dat zo veel organisaties samen tot één actie kunnen komen als er
echt wat gebeurt. Op iedere bladzijde van de rampenwijzer staat als tip om de radio aan te zetten als een ramp
gebeurt. Dat lijkt me een prima tip die ook in de vorige campagne gegeven werd. Er staat nergens wat gedaan moet
worden als ook de radio uitvalt. En laat de zendmast nou net het meest riskante gebouw in deze omgeving zijn!
Vind jij de rampenwijzer ook zo rampzalig? Email mij!
Pater Moeskroen
IJsselstein - 7 januari 2007 - Ongeveer drie jaar geleden was ik bij de voorstelling 'Sprookjes' van
Pater Moeskroen.
Dat was de meeste geweldige theatershow die ik ooit heb gezien. Goede muziek en humoristische sketches maakten
dat de hele zaal vanaf het begin lachte en tot het einde danste. Gisterenavond was ik bij de nieuwe voorstelling
'Nu'. Het kon niet tippen aan 'Sprookjes'. Het was wel sterk muziektheater.
De band speelt voornamelijk goede muziek. Rustiger liedjes worden afgewisseld met feestnummers. Hierbij worden
alle soorten instrumenten bespreeld, van piano tot wokpan. Dat maakt de voorstelling een lust voor het oog en genot
voor het oor. De muziek wordt afgewisseld met gesproken woord. Hierbij werd op humoristische wijze de draak gestoken
met de dood. Zonder belerend te zijn, klinkt de volgende boodschap: leef, nu het kan!
De toegift op het podium ontbrak aan het einde. Het publiek werd uitgenodigd naar de foyer te komen. Tot veler
verassing speelde de band daar de toegift. Het idee was leuk, een foyer leent zich goed voor de feestnummers van
Pater Moeskroen. Helaas was de techniek ontoereikend. De zanger gebruikte een megafoon welke het niet deed. Het
publiek vooraan kon de zang verstaan, andere aanwezigen niet. Op één of andere manier ontbrak het aan improvisatietalent
om er toch wat van te maken. De act werd onverstaanbaar afgemaakt, met defecte megafoon voor de mond van de zanger.
Wat een hoogtepunt had moeten zijn, werd een beetje een afknapper. Gelukkig maakte gezamenlijk 'Hela Hola Tuthola'
zingen het nog enigszins goed. Voor die tekst hadden we de zanger niet nodig!
IJsselstein - 2 januari 2007 - Vandaag was de eerste werkdag van het jaar. Deze is weer geheel traditioneel verlopen.
Vanmorgen rond acht uur zat ik aan de koffie. Toen ik binnen kwam, zaten er uitsluitend mannen. Dat vind ik prettig
en duidelijk. Mannen geven elkaar een hand. Ongeveer vijf minuten later was het zo ver: de eerste vrouw kwam binnen. Ze
had geen enkele twijfel en ging recht op haar doel af. Ontwijken was niet mogelijk. Er moest gezoend worden om een gelukkig
nieuwjaar te wensen. Waarom zijn ietwat oudere, niet al te aantrekkelijke vrouwen nooit te ontwijken? De rest van de dag
viel het gelukkig mee. De vrouwen waren jonger en/of ook niet gediend van gelebber.
IJsselstein - 31 december
2007 - Oudjaarsdag is meestal geen dag met politiek nieuws. Het CDA is het toch gelukt vandaag met een voorstel
in het nieuws te komen.
Afgelopen maandag
liep ik door een drukke winkelstraat. Drie organisaties waren actief om donateurs te werven. Van één van
die organisaties sprak een meisje me aan. Ze vroeg me of ik haar organisatie kon, wat niet het geval was.
Vervolgens vertelde ze dat haar organisatie in heel veel landen actief is, met het verzoek of ik even wilde
tekenen voor een maandelijkse overboeking. Ze leek oprecht verbaasd dat ik niet zomaar tekende voor een
maandelijkse overboeking aan een mij onbekende organisatie. Schijnbaar tekenden veel mensen vanwege haar
mooie blauwe ogen? In een ultieme poging mij te overtuigen, vergeleek ze de donatie met maandelijks automatisch
betalen aan mijn telefoonprovider. Ik heb haar uitgelegd dat die commerciële organisatie daar gegarandeerd een
tegenprestatie voor levert. Die kon zij me niet toezeggen.
IJsselstein - 24 december 2007 - Vandaag heb ik net als de meeste Nederlanders genoten van een vrije dag.
Vanmiddag was ik in de Utrechtse binnenstad. Het was druk en er hing een echte kerstsfeer. Overal speelde
straatmuzikanten mooie kerstliederen.
Rond
elf uur 's morgens stond ik op Utrecht Centraal op het perron. De trein voor me bleef dicht, in de verte hoorde
ik een verder onverstaanbaar omroepbericht. Als rasecht kuddedier ben ik daarom maar achter de massa aangelopen.
Deze korte wandeling eindigde vier perrons verder in een overvolle trein. Gelukkig kon ik nog een zitplaats op
de trap bemachtigen, ik had daarmee één van de meest comfortabele plaatsen. Tot Den Bosch zaten twee blonde
jongedames voor me. Voor het uitzicht was dat geen enkel probleem. Daarnaast kon ik meegenieten van hun uitermate
amusante gesprekken. De vraag of ze in 's Hertogenbosch uit konden stappen terwijl ze in Den Bosch moesten zijn,
hield het gesprek geruime tijd gaande.
IJsselstein - 16 december 2007 -
Gisterenavond was ik in het Fulcotheater. Ik was met mijn 35 jaar één van de jongeren in de zaal. Good old
Harry Muskee met zijn band Cuby and the Blizzards trad op.
Vanmiddag was ik
in Nijmegen. In het Valkhof kon al op een ijsbaan geschaatst worden, ongetwijfeld met wat kunstgrepen. Het
zag er gelijk erg Nederlands uit: kinderen die maar net blijven staan, iets ouderen die er sierlijk tussendoor
schaatsen en koek en zopie langs de zijkant.
Met koopzondagen is dat niet gelukt. In 2005 is een referendum gehouden, waarbij gekozen is voor een
beperkt aantal koopzondagen. Groots is anders, hoewel Utrecht hierdoor de grootste stad van Nederland met
een beperkt aantal koopzondagen is. Dankzij of ondanks dit referendum zijn in december wel op alle zondagen
de winkels open. Ik vind dat heerlijk. Een stad gaat pas leven als er mensen zijn. En de meeste mensen
komen nou eenmaal niet voor gesloten winkels.
"Goedenavond,
met Edwin van Stralen"
Nederlandse sportvissers
oefenen hun hobby uit voor hun rust. Ze laten vis in een haak bijten, trekken vervolgens de vis op het land,
halen de haak eruit en gooien de vis weer terug. Voor zo een vis kan dat onmogelijk een fijne ervaring zijn.
Wie wil er nu aan een haak in de mond omhoog getrokken worden? Sportvissers zeggen hier rustig van te worden.
Mij lijkt het meer een psychische stoornis om rustig te worden van het plagen van vissen. Het ethische aspect
hiervan laat zich raden.
Geruchten over de affaire circuleerden al in juni. Burgemeester Thom de Graaff liet daarom enkele maanden
geleden al een onderzoek instellen. De conclusie luidde dat er geen sprake was van seksuele intimidatie,
machtsmisbruik of andere strafbare feiten. Men heeft het ontdekt doordat het tafereel is opgenomen door
bewakingscamera's. De bewakers schenen met rode konen voor het scherm gezeten te hebben. Binnen de VVD is
men nogal ongelukkig met deze actie. Jolanda van Veluw is daarom uit de VVD fractie gestapt. Ze blijft wel
raadslid.
De boom is verrot. Goede gewoonte is om rotte bomen te kappen. Zo wordt schade voorkomen. Punt met deze
boom is dat Anne Frank er over geschreven heeft. Volgens mij raken de drie regels over de boom de essentie van
het verhaal niet. Ik zie er dan ook geen enkele historische waarde in. Bij de Bomenstichting denkt men daar
anders over. Deze stichting heeft een rechtszaak aangespannen om kap van de boom te voorkomen. Vandaag was
de rechtszaak. Onder toeziend oog van media uit de gehele wereld is uitspraak gedaan. Komende weken moet
gezocht worden naar alternatieven voor kap. Te denken valt aan het met staalkabels in evenwicht houden van
de boom.
Het besluit is genomen in het kader van de wet Bibob. Het Bureau Bibob licht bedrijven door op integriteit,
bedrijfsvoering, herkomst van de financiën en zakelijke samenwerkingen. Yab Yum kreeg een negatief advies.
Bureau Bibob zet vooral vraagtekens bij de overname van Yab Yum in 1999, toen oprichter Theo Heuft na 24 jaar
zijn zaak verkocht. Deze verkoop is gedaan voor enkele miljoenen, een fractie van de werkelijke waarde.
In de trein op de heenweg
vertelde de conducteur me dat deze fout altijd wordt gemaakt met in Nederland verkochte tickets. De NS stelde
in de brief dat deze conducteur daar ongelijk in had. Volgens hun was het een incidentele fout van de verkoopster.
Wetende dat mannencoupés uitzonderlijk zijn, het op de ticket niet te zien is én er in de trein nog een stel met
hetzelfde probleem zat, geloof ik de conducteur.
Om iets te
begrijpen van de conflicten, is het aardig de structuur van België te kennen. Het is een federatie, maar geen
gewone. België is een federale unie van drie gemeenschappen (de Vlaamse, de Franse en de Duitstalige Gemeenschap)
en drie gewesten (het Vlaamse, het Waalse en het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest). De federale staat,
gemeenschappen en gewesten zijn juridisch gelijk. Federale wetten staan niet boven andere wetten. In het
Brusselse Hoofdstedelijk Gewest zijn de Vlaamse en Franse gemeenschap bevoegd voor hun eigen burgers. Al deze
organen kennen hun eigen regeringen en parlementen, maar ook dat is divers georganiseerd. Zo zijn in Vlaanderen
de parlementen voor gewest en gemeenschap samengevoegd, waarbij de leden uit het Brussel geen stemrecht hebben
voor gemeenschapszaken. Aan Franstalige zijde van het land is niets samengevoegd, gewest en gemeenschap hebben
ieder hun eigen regering en parlement. In totaal zijn er zes regeringen en parlementen. Daarnaast bestaan er ook
nog provincie- en gemeenteraden.
Nederland kent twee systemen van betaald parkeren. Bij het éne systeem passeert men een slagboom, waar
een ticket meegenomen moet worden. Met deze ticket kan afgerekend worden. Binnen enige tijd na afrekenen kan
de slagboom bij de uitgang met dezelfde ticket geopend worden. Het andere systeem gaat uit van betaling vooraf.
Hierbij koopt men een ticket bij een automaat, waarbij vooraf aangegeven wordt hoe lang men blijft. Deze ticket
dient achter de voorruit gelegd te worden. Het tweede systeem is niet zo handig. Vaak weten mensen niet hoe
lang de auto blijft staan, waardoor te veel of te weinig betaald wordt. In Nieuwegein is men desondanks weg van
het tweede systeem. Zelfs in parkeergarages met slagbomen wordt het gebruikt.
Net als op de heenweg bleek dat we een ticket voor mannen hadden. Deze keer troffen we een conducteur die
ons om die reden niet in de trein toe wilde laten. Hij vond dat we een ander ticket moesten kopen. Hij
zei er glimlachend bij dat deze trein echter vol zat. Zijn argument voor deze actie: "I am doing my job."
Uitleggen dat zijn baan bestaat uit het oplossen van van problemen i.p.v. maken van problemen, mocht niet
baten. Het toewensen van enige minder aangename zaken in het leven maakte nog het meeste indruk, maar boden
ook niet de oplossing.
Barcelona
heb ik ervaren als een stad vol tegenstellingen. In vrijwel de gehele stad overheersen de brede lanen en
ruime pleinen, maar de Gotische wijk bestaat geheel uit smalle straatjes en steegjes. Drukte is te vinden
op de Ramblas, rust op de stranden bij het Olympisch dorp. Op de straten rijden uitsluitend dure auto´s,
voor de kerken wordt volop gebedeld. Er staan schitterende gebouwen rondom het centrum en aan de kust, de
woonwijken bestaan uit lelijke woonkarzenes. De stad is echter vooral relaxed. Nergens heerst een bedreigende
sfeer, het is bovenal een heerlijke ontspannen mediterrane stad.
Barcelona
- 25 oktober 2007 - Zoals alle grote steden kent ook Barcelona vele straatmuzikanten. Eén daarvan is een
accordeonist.
Gaudi heeft in
zijn jonge jaren al verschillende bijzondere bouwwerken gecreëerd. Voorbeelden zijn een flat, genaamd Casa
Mila, en diverse beelden in het Parc Güell. Het park heb ik vanmiddag bezocht. Het ligt boven de stad en
heeft schitterende uitzichtpunten. Er staan beeldwerken, standbeelden, hekwerken en het vroegere woonhuis van
Gaudi.
De eerste
etappe was van Rotterdam naar Parijs, met de TGV. We zaten achter elkaar, maar gelukkig wilde een man ruilen
van zitplaats. Hierdoor kwamen wij naast elkaar te zitten. Voor de man pakte het ook goed uit. Hij trof het
naast een vrouw waar het goed mee klikte. Tot Parijs zijn ze druk in gesprek geweest, de momenten dat ze drankjes
voor elkaar haalde uitgezonderd.
Op de heenweg zat
de onvermijdelijke beller schuin achter me. Het gehele gesprek was luid en duidelijk te volgen. Interessant was
het niet. Opmerkelijk was dat hij zijn monoloog voortzette na beëindiging van het telefoongesprek. Hij bleek
zijn levenservaringen te willen delen met het meisje naast hem. Alle details uit zijn leven heb ik mogen vernemen.
Helaas was geen van de details interessant. Het meisje was opvallend rustig, ik betwijfel of de levenservaringen
haar wel boeide.
Het toneelspel
had een eenvoudige verhaallijn, maar was zeker amusant. Decor en kostuums pasten goed, er zaten leuke
woordspelingen in de tekst. Toch ontsteeg Kwibus deze keer niet het amateurniveau. Met produkties als
Matilda, De dood en het meisje, De Club en Ghetto heeft het bewezen eersteklas theater te kunnen maken.
Deze keer speelden er zeker goede acteurs mee, maar kwamen ze samen niet tot één geheel. Zo lukte het
b.v. niet om bepaalde teksten tegelijk uit te spreken.
Het idee van democratie is dat burgers kunnen meepraten over belangrijke zaken. Natuurlijk kunnen we niet
met alle Nederlandsers samen over alle onderwerpen beslissen. De vertegenwoordigende democratie is daarvoor
bedacht. Eens in de vier jaar kiezen we de mensen die voor ons de belangrijke beslissingen nemen in gemeente,
provincie en land. Er is één uitzondering, dat is de burgemeester. Deze persoon heeft een belangrijke politieke
functie, maar zijn of haar benoeming heeft geen relatie met een verkiezing. De burgemeester wordt benoemd.
De
Publieke Omroep krijgt vanaf volgend jaar vijftig miljoen euro extra. Hiermee wil de minister zorgen dat
de omroep minder afhankelijk wordt van reclame-inkomsten. Plasterk wil eveneens dat er meer Nederlands
drama wordt gemaakt in Hilversum. Hiervoor stelt hij vijftien miljoen beschikbaar. Volgens hem wordt er nu
veel te weinig drama geproduceerd: "Dat is een groot manco." Ook wordt een media-educatie- en expertisecentrum
opgericht. Het kabinet wil hiermee bereiken dat ouders en kinderen verstandig gebruik maken van oude en
nieuwe media. Het centrum krijgt een adviserende rol.
Ondertussen blijft de
Publieke Omroep jagen op grote groepen kijkers. De commercieel oninteressante groepen worden bediend door de
regionale omroepen, die het met een fractie van het budget doen. De vernieuwing komt bij de commerciëlen
vandaan. Op de radio wordt dat gebracht door zenders als Kink FM, BNR en 100%NL. Op televisie is afgelopen
week een leuk initiatief gestart. Mediamilionairs Frits Barend, Ruud Hendriks en Derk Sauer zijn 
Het woord kermis
is een verbastering van het woord kerkmis. Vroeger werden in veel plaatsen jaarmarkten gehouden ter ere
van de wijdingsdag van de patroonheilige. Inmiddels is de link tussen kermis en de kerk helemaal weg. Het
is een vorm van vermaak geworden waar menig kerkleider van gruwelt. Er wordt gegokt met de eenarmige
bandiet en de zondagsrust wordt ruw verstoord door luide muziek. Het maakt het allemaal niet minder
populair. Kleine kinderen genieten in de draaimolen, pubers leven zich uit met botsautootjes en de echte
waaghalzen genieten van de meer exotische attracties. Persoonlijk ben ik vooral een liefhebber van de atijd
aanwezige eettentjes. Ouderwetse gerechten als poffertjes en oliebollen doen het nog steeds goed op de
kermis. Ik vind ze heerlijk.
Jeans brengt
een avondvullend programma met alle soorten muziek. Acht vocalisten zingen in wisselende samenstellingen.
Hierbij worden ze ondersteund door een vijf man sterke live band. De muziek varieert van ZZ Top tot Jan
Smit, alle genres komen aan bod. Jeans is echter meer dan muziek. Continue wordt gewisseld van thema,
met bijbehorende choreografie en kostuums. Zo is er o.a. een blok met palingsound in Volendamse kledij
en wordt "I believe I could fly" gebracht als pinguïn.
Een paar jaar
na het behalen van mijn diploma kwam ik er eens voor mijn werk. Ik schrok van de puinhoop. Trappenhuizen
zaten vol graffiti, plantsoenen lagen bezaaid met huisvuil. Niet lang daarna is mijn oude middelbare school
gesloten. Het was niet meer mogelijk fatsoenlijk les te geven. Inmiddels schijnt een deel van de wijk zo
ver te zijn dat de politie op de vlucht slaat voor criminelen.
IJsselstein
- 22 september 2007 - In juni viel de theatergids voor komend seizoen weer in de bus. De aankondiging
van 
Voorjaar 2006 was ik ook een
dag in Valkenburg. Op dat moment leek het meer vergane glorie dan een leuke toeristenplaats. Inmiddels heeft
het tij zich gekeerd. Dit weekend zaten de hotels vol, waren de terrassen drukbezet en de straten levendig. Ik
had een kamer in 
Het optreden
was weergaloos. The Scene is de fase van het uitproberen lang voorbij. Het is staan en spelen, rock-'n-roll
in zijn ruigste vorm. Ruim een uur lang was het hoofdpodium hun domein. De eerste vijftig minuten brachten
ze een aaneenschakeling van bekende en iets minder bekende nummers. Deze werden strak en hard gespeeld. De
oudere jeugd in het publiek genoot volop, de aanwezige pubers liepen wat vertwijfeld rond. Toegift was uiteraard
de klassieker 'Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen'. Ongeveer tien minuten lang zong,
danste en genoot de volledige tent onder aanvoering van zanger Thé Lau. Rauw, hees en teder bracht zijn
stem het publiek in vervoering. Subtiel regisseerde zijn hand de bijdragen van band en techniek. Zelden
heb ik meegemaakt dat een nummer zo geweldig werd gespeeld.
Bij Ronald Berger staat het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen op de eerste plaats. In het AD heeft dit ziekenhuis
nummer 72 bereikt, volgens Elsevier is het een matig ziekenhuis. Het geeft de verdeeldheid tussen de lijsten
goed aan. Iedere opsteller hanteert zijn eigen methode. Patiënten moeten maar raden welke methode het beste
resultaat geeft. Wat dat betreft lijken de lijsten net ziekenhuizen. Het is voor de leek nooit helemaal duidelijk
wat het kwaliteitsverschil is.
De koning is
39 jaar jong en heeft twaalf vrouwen. Hij regeert als een dictator. Er zijn wel ministers, maar die worden
door de koning zelf aangenomen en ontslagen. Vooral het laatste schijnt vrij makkelijk te gaan. Wetten
uitvaardigen en intrekken doet de koning zonder enig overleg. Uiteraard gelden de wetten maar zeer beperkt
voor de koning zelf. Men zou denken dat een koning met dit gedrag zich mateloos impopulair maakt. Het tegendeel
is waar. Hij is razend populair, vooral op het platteland. Resultaten van zijn beleid mogen er ook zijn.
Hoofdstad Mbabane is een van de best onderhouden en modernste steden van Afrika. Er zijn overdekte winkelcentra
met meerdere verdiepingen, mensen zijn goed gekleed en bedelaars ziet men niet.
De afgelopen 29 jaar was de
Uitmarkt in de Amsterdamse binnenstad. Dit jaar is voor het Oostelijk havengebied gekozen. Ik vind dat
jammer. De markt miste de entourage van de oude binnenstad. In plaats van winkels en horeca waren er sporen
en bouwterreinen in de buurt. Het lopen van podium naar podium had daarom niet de sfeer die het anders had.
De optredens waren er echter niet minder om. Zelf vond ik het optreden van Kasper van Kooten met o.a. Candy
Dulfer het beste, maar ik heb lang niet alles gezien.
Tegelijkertijd met de Uitmarkt is de
tentoonstelling 
Vorig jaar zomer
was ik op vakantie aan de Belgische kust. Ik lees dan altijd de Vlaamse krant 
Het grootste deel
van de stad is nieuw. In een boekenzaak zag ik dat de stad tijdens de tweede wereldoorlog gebombardeerd is. De
binnenstad bestaat dan ook voornamelijk uit na-oorlogse winkelstraten, met een enkel oud gebouw aan de rand van
het centrum. Toch is het geen ongezellige stad. Het winkelgebied is autovrij en er zijn diverse terassen. Rond
het station is de nodige ranzigheid te vinden, maar in de rest van de binnenstad is daar niets van te merken.
Münster is de hoofdstad
van Westfalen en meer dan 1200 jaar oud. In de oude binnenstad is dat nog goed te zien. Er staan vele oude
gebouwen. Deels zijn dit indrukwekkende gebouwen als kerken en het stadhuis. Ook de winkelpanden en woonhuizen
in de binnenstad hebben echter een historische uitstraling. Door het aan banden leggen van reclame-uitingen
wordt het historische karakter bewaard. De aanwezige nieuwbouw is modern, maar past goed bij de oudere bebouwing.
Na aankomst
bleek dat men aan middagsrust doet. Ik kon dat niet. De siësta is voor mij een bekend verschijnsel
uit Spanje, maar dit is anders. Men doet tussen 13.00 uur en 15.00 uur de slagboom van de camping dicht.
Verder verandert er niets. De receptie en de winkel blijven gewoon open. Enig merkbaar effect is dat
even na 15.00 uur een kleine rij auto's de camping overrijdt, terwijl er de rest van de dag slechts één
of twee per uur passeren.
Ik was
er rond half twaalf. Na wat gezocht te hebben naar een parkeerplaats, ben ik het stadscentrum ingelopen.
Het is een stad met veel winkels. De sfeer is precies zoals verwacht van een grote stad. Het is niet
heel gezellig, maar ook niet onaangenaam. Voor een maandagmorgen vond ik het opvallend druk.
Bijzonder vond ik een klein meisje met een viool. Ze speelde niet mooi, maar keek vrolijk. Er lagen een
paar munten in haar viooltas. Haar moeder stond erbij en keek goedkeurend.
De reis verliep voorspoedig. Er was één omleiding bij Osnabrück, verder had ik geen vertraging. Bij de
parkeerplaats op de grens heb ik geluncht. Ik betaalde met Visa, wat even duurde. De cassière vertelde dat
het apparaat altijd zo langzaam was. Met name bij busgezelschappen vond ze dat vervelend. Vijftig klanten
één voor één laten wachten op een langzaam apparaat is natuurlijk geen pretje. Aan haar verhaal te horen,
dachten de meeste klanten daar net zo over. Mij maakte het niet uit, ik had alle tijd. Het broodje smaakte
heerlijk, het uitzicht op het terras was aangenaam. Toen ik weer verder ging, stopte een bus op de parkeerplaats.
Hopelijk hadden niet alle inzittenden een creditcard.
De man is voorzitter
van de Partij van de Vrijheid. Ik vraag me af welke vrijheid dat is. Vrijheid van godsdienst valt er in ieder
geval niet onder. Vrijheid van meningsuiting is er één waar Geert Wilders zich op voor laat staan. Deze is
echter selectief. Op het moment dat iemand een mening verkondigt die afwijkt van het standpunt van de PvdV,
is het immers heel anders. In de brief wordt een vergelijk gemaakt met fascisme. De islam zou daar op lijken.
Ik denk dat het niet zo is, maar ken de islam onvoldoende om het zeker te weten. Van het fascisme weet ik dat
het groepen buiten de samenleving plaatst. Het stelt de natie boven het individu en past censuur toe om politieke
tegenstand de kop in te drukken. In feite wordt de cultuur van één groep opgelegd aan alle inwoners van en gebied.
Geert Wilders wil de Nederlandse cultuur dwingend opleggen aan alle inwoners van Nederland. Eén boek wil hij
verbieden, m.a.w. censureren. Waar lijkt dat op? Het heeft in ieder geval verdacht veel overeenkomsten met
datgene waar hij de islam van beschuldigt.
IJsselstein - 2 augustus 2007
- Hier vlakbij staat de Gebrandy toren. Dat is een zendmast van 375 meter hoog. Vandaag is de zender op de top
gewisseld.
Het echte komkommernieuws is dit jaar dat de komkommer de tomaat in populariteit voorbij is. Volgens
Natuurlijk is er genoeg te doen.
Ik hoef me zeker niet te vervelen, maar zo voelt het toch. Normaal ren ik van vergadering naar overleg. Tussendoor
klaag ik dan over de drukte. Nu ze er niet zijn, mis ik de nieuwtjes die ik tijdens vergaderingen hoor. De mailbox
blijft ook opvallend leeg. Van september t/m juni komen continue mails binnen. Daar kunnen we met z'n allen
flink over zeuren, vooral over de onnodige mail. Nu er bijna geen mail binnen komt, wordt het wel erg stil
achter het pc. Ook de telefoon brengt geen afwisseling. In drukke tijden begint deze altijd op ongelegen momenten
te rinkelen. In de vakantietijd belt niemand. Het hele jaar heb ik me voorgenomen zaken weg te werken in deze
maanden. Nu het zover is, komt zelfs dat er niet van. Ik ben weer aan vakantie toe. Zojuist heb ik daarom een
weekje Duitsland geboekt. Nog twee weken, dan kan ik weer!
"Oh, eh, wat is uw gebruikersnaam?"
Krefeld viel me mee.
Het centrum van de stad staat vol met winkels in alle soorten en maten. Ik heb er verschillende bezocht en
ongegeneerd rondgekeken. Tussendoor heb ik bij zo een typisch Duitse bakker een terrasje gepakt. Op het
tafeltje voor me zaten een moeder en dochter. De moeder had enkel wat te drinken, de dochter een pizzapunt.
Langzaam at ze, keurig met mes en vork. Ondertussen luisterde ze beleefd naar wat haar moeder te vertellen
had. Na ongeveer tien minuten vertrok de moeder richting toilet. Met moeders uit zicht legde dochterlief
het mes en vork neer. Ze pakte de pizzapunt met beide handen en werkte zeer snel de rest van de pizza weg.
Ze genoot er duidelijk van.
Het
optreden was in het kader van 'Kunst en muziek in de kerk'. Dat is een serie concerten die ieder jaar
tijdens de vierdaagsefeesten wordt gegeven in de Stevenskerk. De ruimte is zeer geschikt voor concerten. Er
is genoeg plaats en de akoestiek is geweldig. Dat was het optreden van I.O.S. ook. Hoewel ik niet veel nummers
bij naam ken, herkende ik er veel. Deze bekende nummers werden afgewisseld met nieuw werk. Het publiek klapte
en zong enthousiast mee. Van mijn eerdere kerkbezoeken kon ik me zo een goede sfeer niet herinneren!
Duitsers staan bekend om de
Gründlichheit. In GochNess is dat in praktijk gebracht door middel van een magneetkaartje aan een armband.
Hiermee is alles mogelijk in het complex. Het fungeert als toegangsbewijs voor deuren, sleutel voor de
kledingkast en portemonnee in het restaurant. Gedoe met sleuteltjes, los geld en aparte kaartjes kent men
er niet. Daar kunnen de Nederlandse zwembaden en saunacomplexen nog wat van leren!
De camping
ligt aan de weg van Nijmegen naar Venlo, vlakbij de Mookerheide en de Mookerplas. Plaatsen in de buurt zijn
Cuijk, Malden, Gennep en Groesbeek. In de directe omgeving is volop gelegenheid voor wandel- en fietstochten.
Plasmolen zelf is vooral toeristisch. Er zijn diverse restaurants, een jachthaven, een bowlingcentrum en een
midgetgolfbaan. Voor de liefhebbers van grotere steden ligt Nijmegen op ongeveer twaalf kilometer afstand. De
wandelaars van de Nijmeegse vierdaagse kennen de camping allemaal. Er verblijven altijd veel deelenemers en
de route komt er op de derde dag langs. Ook ik heb de camping in 1997 leren kennen als vierdaagsewandelaar.
Tot nu toe had ik altijd
tweedehands auto's. Ook deze keer was ik daar naar op zoek. Ik wilde een Renault Kangoo van ongeveer een
jaar oud. Het bleek echter dat deze slechts weinig minder kosten dan een nieuwe. In Maarn had ik een
offerte opgevraagd van een showroommodel. Deze vond ik te duur, waarna ik in IJsselstein een offerte voor
een nieuwe heb laten maken. Dat bleek zelfs goedkoper uit te komen, wat voor mij reden was er één te bestellen.
Vandaag heb ik hem opgehaald. De auto glimt, ruikt nieuw, rijdt heerlijk en had 6 kilometer op de teller staan.
Ik ben er blij mee!
De bedoeling van de
chipknip is snel en gemakkelijk betalen. Het moet hét electronisch alternatief van klein contant geld
zijn. De praktijk is weerbastiger. Vandaag bleek dat weer. We hadden de chipknip opgeladen. Dat ging
prima, ons banksaldo werd snel verlaagd ten gunste van de chipknip. Vervolgens gingen we naar de
parkeergarage. Na de pas in de betaalautomaat gedaan te hebben, begon het wachten. Na de tijd die
normaal nodig is voor een pintransactie, kwam de verlossende mededeling: pas ongeschikt. Dat werd
dus toch contact geld halen.
Op de Uithof
worden uitsluitend bijzondere gebouwen neergezet. Dat geldt ook voor The Basket. Op het dak bevindt zich
een basketbalkooi. In het café is door een deels glazen plafond te zien hoe het spel verloopt. Binnen wordt
sfeer gecreëerd door de combinatie van een strak design met de warmte van hout. Het pand is ontworpen door
NL Architects uit Amsterdam en heeft de Rietveldprijs en AM NAI prijs voor jonge architecten gewonnen.
Afgelopen
week was in het nieuws dat onze regering pornofeesten wil verbieden. De PvdA wil, net als in Groot Brittanië,
een gewelddadig computerspel verbieden. De Europese Unie denkt erover om snelle auto's te verbieden. In
Suriname wil het Ministerie van Onderwijs junkfood op scholen verbieden. Arista, de Externe Dienst voor
Preventie en Bescherming van HDP Diensten voor Ondernemers, pleit voor een verbod op alcohol op de werkvloer.
De Partij voor de Vrijheid heeft nog een keer geroepen dat het immigratie van moslims de komende vijf jaar
wil verbieden. In Polen heeft men het praten over homoseksualiteit op scholen verboden. Men denkt in dat
kader nog na over het verbieden van de Teletubbies. De FIFA heeft voetballen op een hoogte van 2500 meter
en meer verboden. Tenslotte wil in Nederland de Reclame Code Commissie een spotje van TellSell verbieden.
Het bleek echter dat het de Reclame Code Commissie niet toegestaan is om het te verbieden.
Ooit had ik een
werkgever die me het volgende leerde: "Het maakt niets uit wat je doet, als de timing maar goed is". Het
is één van de meest wijze lessen die ik geleerd heb. Bij Het Net kan men daar nog veel van leren. Tijdens
de storing kreeg ik een e-mail met reclame voor de homepageservice. Dit soort e-mail wordt ook wel spam genoemd.
Gewoonlijk verwijder ik dat en stoort het me niet echt. Reclame ontvangen voor een produkt wat op dat moment niet
functioneert, is een ander verhaal. Ik irriteer me er mateloos aan. Heeft men op zo een moment niets beters te
doen dan spam verzenden? Ik weet 100% zeker van wel. Ik wil als klant namelijk dat de door mij afgenomen
produkten gewoon werken.
Het werd
Het Kruidvat
is typisch een winkel voor goedkope gadgets. Van oorsprong is het een drogisterij, maar inmiddels lijkt mij
dat bijzaak. Ik zag een muismat met USB aansluitingen liggen. De prijs die erbij stond was €8,95. Bij de
kassa hoorde ik: "Dat is dan €10,-." We hebben het nagekeken en de cassière bleek gelijk te hebben. Bij
de vermelde €8,95 stond in hele kleine lettertjes het bijschrift 'toetsenbord'. De prijs voor het muismatje
was nergens te vinden, evenals de toetsenborden. Schijnbaar heeft Het Kruitvat geleerd van
verzekeringsmaatschappijen: kleine lettertjes zijn belangrijker dat eerlijke handel.
Bij elke cursus voorraadbeheer
of distributiemanagement is het me verteld: de logistiek van Albert Heijn is geniaal. De truc is simpel. Men
maakt extreme tijdafspraken met toeleveranciers. Op de minuut nauwkeurig moeten de distributiecentra bevoorraad
worden. Als een leverancier te laat komt, bijvoorbeeld door file onderweg, heeft men pech gehad. Men mag niet
meer lossen. Het gevolg was dat vervoerders ruim op tijd reden, op en parkeerplaats in de buurt wachtten en
exact op tijd voorreden. De goederen moesten immers bij Albert Heijn in de winkel, anders had men een probleem.
Het was de irritatie van iedere chauffeur en de natte droom van iedere voorraadbeheerder. Verstoring in de
toelevering is op deze manier immers onmogelijk.
Het vraagstuk was of we
kleine hoeveelheden gevaarlijke stoffen naar de overkant van de straat mogen transporteren. We hebben het
dan over vervoer over de openbare weg. Zelfs voor zo een kleine afstand gelden alle wetten en regels. Voor
kleine hoeveelheden kan echter vrijstelling gekregen worden van een deel van de verplichtingen. Die heb ik
samen met een collega uitgezocht. Er bleek een tabel in de wet te staan waarin nagekeken kan worden of
vrijstelling geldt. Op basis van verpakkingsgroep met uitzonderingen in klasses en daarbinnen UN nummers
kan de vervoerscategorie bepaald worden. Voor iedere categorie geldt een andere maximale hoeveelheid, die
uit kilogrammen of liters kan bestaan. Kan je het nog volgen? Hoewel het uiteindelijk gelukt is antwoord
op de vraag te vinden, geloof ik nog steeds niet dat ik het echt begrijp!
Ronda ligt ongeveer vijftig kilometer landinwaarts van San Pedro aan de Costa del Sol, in totaal twee en
een half uur met de bus vanaf Torremolinos. De weg tussen San Pedro en Ronda gaat over een schitterend
hooggebergte met prachtige uitzichtpunten. Het mooiste uitzichtpunt is echter in Ronda zelf. Vanaf
een park aan de rand van de stad kan men klimometers ver kijken over het berggebied. Vlakbij dat park
is ook de Puento Nuevo, nieuwe brug. Deze inmiddels ruim tweehonderd jaar oude brug gaat over een diepe
kloof, de El Tajo, die het stadje in tweeën splitst. De kloof is onvoorstelbaar diep en maakt Ronda tot
een unieke stad met inmense hoogteverschillen. Door de stad lopen is dan ook flink vermoeiend voor de
benen, maar een groot genot voor de ogen!
Letterlijk en figuurlijk hoogtepunt
van de stad is het Alhambra. Het is een paleis met bijbehorende tuinen dat stamt uit de Moorse tijd. Het heeft
schitterende uitzichtpunten, zodat de koningen in die tijd goed konden neerkijken op het volk. Opvallend is
de aanwezigheid van luxe als vloerverwarming en een mooi badhuis in de oudste delen. Later zijn gebouwen aangebouwd
door Karel de Grote, die er ook nog enige tijd gewoond heeft. Die delen zijn eenvoudiger.
Torremolinos - 4 juni
2007 - Vrijdag- op zaterdagnacht ben ik naar Torremolinos gevlogen. Het is de meest toeristische plaats die ik
ken. Niets moet!
Het
leven in een Spaans toeristenhotel speelt zich af rond het zwembad. De hotelgasten zijn grofweg te verdelen in
twee groepen. De éne helft is voor dag en dauw op om een handdoek op een strandbed te leggen. De andere helft
zegt zich daar aan te ergeren. De derde helft doet waarschijnlijk beide. Ik wil komende week niet zo gek veel
rond het zwembad blijven. De omgeving spreekt me stukken meer aan.
Bijzonder aan Maarn is de ligging. Het ligt middenin de bossen, vlakbij het Henschotermeer en diverse
uitgestrekte landgoederen. Toch is dat niet het meest kenmerkende. Het dorp wordt doorkruisd door de A12
en de spoorlijn Utrecht - Arnhem. Beide lopen dwars over het dorpsplein. Aan de zuidelijke kant van het
dorpsplein staan het historische stadhuis en enkele woningen. Door een viaduct is het andere deel van het
plein te bereiken. Daar bevinden zich diverse winkels, het is de drukkere kant. Ik heb een kopje koffie
gedronken bij de lokale bakker aan dat deel van het plein. Het uitzicht is als op ieder ander dorpsplein.
Er passeren auto's en fietsen, mensen doen boodschappen en op een enkel bankje rusten mensen uit. De geluiden
op de achtergrond zijn afwisselend het gefluit van vogels, geruis van de snelweg en het gedonder van passerende
treinen.
Gisterenmorgen was rond half tien een schoonmaker actief. Hij had bedacht dat de vloer moest drogen. Met
dat doel had hij de helft van de douches en toiletten afgesloten. Nu is het tussen negen en tien 's morgens
altijd spitsuur bij de douches op campings. Er ontstond een behoorlijke rij. Ik besloot me te gaan douchen in
de aanwezige badkamer. Saillant detail was dat de stop in het bad ontbrak, maar douchen ging prima. Ik was in
ider geval snel aan de beurt, i.t.t. de andere aanwezigen. Daarna sprak ik de schoonmaker nog even. Hij begreep
niet wat hij fout deed, zei in opdracht van van de campingbaas te handelen. Ik heb hem gevraagd of hij of ik
de gebeurtenissen moest uitleggen bij de receptie. De schoonmaker vond het prima als ik dat deed. Vanmorgen hadden
we een andere schoonmaker.
Het staat bekend om
de lokale klederdracht, brood, vis en voetbal. Op markten in het hele land zijn brood- en viskramen uit Spakenburg
te vinden. Over het algemeen heten de marktkooplui Koelewijn of De Graaf, de meest voorkomende namen in het dorp.
Het verhaal gaat dat het op de markten verdiende zwarte geld vooral wordt geïnvesteerd in de twee voetbalclubs die
het dorp rijk is. I.v.m. het christelijke karakter zijn het zaterdagamateurs. Of het waar is, weet ik niet.
De zaal in muziekcentrum
Vredenburg heeft een weergaloze akoestiek. Er kunnen enkele honderden mensen in. Toch is ieder kuchje van iedere
bezoeker te horen. De muziek is dan ook zeer goed hoorbaar door de gehele zaal. Ondanks dat ik bovenin zat, hoorde
ik de muziek uit verschillende hoeken op me afkomen. Daarnaast is het ook sfeervol. Als materialen zijn grijs
beton, bruin hout en rode kussens gebruikt. Hoewel dat zeer basale materialen zijn, heerst er toch een warme
sfeer. Ik heb begrepen dat met de aankomende nieuwbouw om de huidige zaal heen gebouwd wordt. Dat vind ik
terecht, zo een zaal moet je niet willen slopen.
De eerste
band die optrad was The Polease. Dat is een Engelse coverband die nummers van The Police speelt. De zanger wist
de sfeer er lekker in te krijgen met verschillende bekende nummers. De volgende band was Alderliefste. Gestart
werd met een serie Franse chansons. Voor de laatste twee nummers kwam een andere zanger het podium op: Ramses
Shaffy. De man kan niet meer lopen zonder ondersteuning. Bij de coupletten zingt hij niet meer helemaal tekstvast.
Tussendoor moet hij af en toe hoesten. Toch wist hij de show te stelen. Deels deed hij dat met zelfspot, maar
bovenal maakte hij nog steeds indruk met zijn stem. De kracht waarmee hij de refreinen van 'Laat me' en 'Zing,
vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder' zong, was onovertroffen.
De naam staat op een
vloerkleed in de hal. Buitenlandse studenten moeten daar altijd erg om lachen. Dat vindt men maar niks in het
hoge noorden. Tweede reden is dat de naam Rijksuniversiteit Groningen niet in het Engels te vertalen zou zijn. Ik
weet niet of men daar een faculteit Engels heeft, maar de vertaling State University Groningen lijkt mij tamelijk
eenvoudig. Als ik die kan maken, moet het voor een professor in de Engelse taal toch ook mogelijk zijn. Het enige
wat onuitspreekbaar zal zijn voor een Engelsman is de naam Groningen. Die verdwijnt echter niet.
Voor het
stadhuis in IJsselstein is een plein met hoogteverschillen. Dat maakt het een ideale plek voor hangjongeren.
Deze staan er te staan of zitten te zitten. Het mag duidelijk zijn, het is volstrekt nutteloze tijdverspilling
door de jeugd van tegenwoordig. Vaak staan er jongens met brommers bij. Ook wordt gekeken naar passerende mensen.
Dat is natuurlijk ontzettend bedreigend. Onbegrijpelijk is dan ook dat dit toegestaan is. Kunnen deze jongeren
niet naar heropvoedingskampen? Ik hoop dat de politie al foto's genomen heeft. Ze komen dan tenminste in een
politiedossier, wat nog enige kans op een fatsoenlijke toekomst geeft.
Mij lijkt
het helemaal niets om iets te verkopen via zo een site. Het is me te veel gedoe. Na het plaatsen van een
advertentie gaan mensen ongetwijfeld bellen met vragen om informatie. Ik stel me voor dat altijd eerst
tien mensen met de meest onzinnige vragen bellen en daarna pas iemand met serieuze interesse. Vervolgens
is het maar afwachten of die persoon werkelijk koopt. Het kan alsnog gebeuren dat de potentiële koper
binnen komt, kijkt en vertrekt zonder te kopen.
Vanmorgen viel een
envelop in de bus van het waterschap. Het bleek een belastingaanslag te zijn. Ik vind dat verneukeratief. Bij
een blauwe envelop telt een gewaarschuwd mens voor twee. Bij een witte envelop reken ik niet op aanslagen.
Mijn idee is om al die extra belastingen af te schaffen. Ik heb het dan over belastingen van gemeentes,
waterschappen, provincies en andere instanties met ongeveer drie uitvoerende ambtenaren. Namen van die
belastingen zijn onroerende zaak belasting, reinigingsrechten, rioolheffing, hondenbelasting, toeristenbelasting,
watergeld, afvalstoffenheffing en vermakelijkheidsretributie. Van het laatste weet ik ook niet wat het is, maar
het bestaat en het kost geld.
Ondertussen heb ik mensen bewonderd. Allerlei types liepen weer rond met dit mooie weer: motormuizen met hun
leren kleding, omaatjes met rollators, vermoeide ouders met jengelende kinderen, stoere pubers met sportkleren,
ordinaire types met grote tattoos, zonaanbidders in badkleding en schichtige meisjes met lange staarten in het
haar. Allemaal zijn ze me even lief om naar te kijken.
Birgit
Schuurman acteert in deze Nederlandstalige musical samen met Ara Halici. Hij is de schrijver Jona die steeds
meer succes krijgt. Zij, Sanne, droomt van een carrière als actrice. Los van elkaar vertellen ze het verhaal
van hun relatie, die uiteindelijk niet bestand blijkt te zijn tegen de druk van hun afzonderlijke idealen en
ambities. Hij beschrijft hun liefde chronologisch van het romantische begin tot het teleurstellende einde vijf
jaar later. Zij doorloopt het verhaal in omgekeerde richting - van het pijnlijke einde tot de euforie van de
eerste kus. Halverwege kruisen hun verhaallijnen elkaar, begin en einde van het stuk zijn vrijwel hetzelfde.
Vanmorgen heb ik
een heerlijke wandeling gemaakt. Het eerste doel was cafetaria Karel in Gendt. Deze bleek gesloten, maar
De Gendtse hoek verderop was wel open. Dat is een typisch Nederlandse variant op een shoarmatent. Er staat
een moeilijk verstaanbare Turk achter de balie en de televisie is luid en duidelijk aanwezig. In het
assortiment zit zowel de Turkse pizza als de Nederlandse kroket. Ook alcoholische dranken zijn gewoon
verkrijgbaar. Ik heb een broodje Gendt genomen, een wit bolletje met gebakken ei, champignons en uien.
De meeste
musea zijn gebouwen met mooie schilderijen en/of andere soorten kunstwerken. Daar is niks mis mee, maar
het Openluchtmuseum is anders. Het is een terrein met allerlei verschillende gebouwen, samen vormen de
gebouwen een dorp op zich. Er rondlopen is als een wandeling door de recente geschiedenis van Nederland.
Zo staan er oude molens, is er een plein met Zaanse gebouwen en zijn herbouwde boerderijen te bezichtigen.
Ook rijdt er een historische tram. Deze gaat over het hele terrein en heeft diverse haltes. Het meest
indrukwekkend vond ik het wit-gele kruis gebouw. Het deed mij erg denken aan het kruisgebouw in IJsselstein,
waar ik als klein kind mijn inentingen kreeg.
Gendt
- 3 april 2007 - Gisterenavond was ik bij een optreden van Boudewijn de Groot in de stadsschouwburg
Arnhem. De avond was onderdeel van zijn Lage landen tour. Het concert was geweldig, de zaal wat minder.
Vanmorgen
hebben we een monumentenwandeling door Gendt gemaakt. Het is geen grote stad, toch was het een aantrekkelijke
wandeling. Meest opvallende monument is de Nederlands Hervormde Kerk. Net als de Domkerk in Utrecht heeft de
kerk geen middenschip meer. Koor en toren zijn tijdens een restauratie verbonden door lage zijmuren. Het dorp
is niet groot, maar bezit wel een redelijk winkelbestand. Blijkbaar heeft het een regiofunctie voor de dorpen
in de omgeving. Het cafetaria in het dorp is ook prima. De soep smaakte er in ieder geval uitstekend.
Afgelopen dinsdag heeft GroenLinks kamervragen gesteld over een wapenvondst bij rechts extremistische
skinheads. De partij wil weten of die erop duidt dat er 'mogelijk gewelddadige acties op handen waren'. Het
lijkt mij niet dat men wapens heeft om doktertje mee te spelen. Moet de minister dat uit komen leggen? Of
leest GroenLinks graag in de krant dat rechts extremisten wapens hebben?
Het argument is dat alcohol
slecht is voor jongeren. Schijnbaar is het de minister niet bekend dat jongeren onder de 16 helemaal geen
alcohol krijgen in de horeca? Daarnaast schenkt een kundige barkeeper niet door als een gast aangeschoten
wordt. In goede gelegenheden wordt dan overgegaan op de koffie of cola.
Op 
Het leuke van Amsterdam is de sfeer. Ongeacht welke dag je er bent, altijd is er leven. De winkels in het centrum
zijn ook op zondag open. Dat geeft al een gezellige drukte. De speciale sfeer wordt gemaakt door de straatoptredens
en het internationale karakter. Nederlands is slechts één van de vele talen die te horen is. Toeristen en andere
reizigers zijn overal. Wie durft daar nog te beweren dat een multiculturele samenleving niet mogelijk is?
Na de frequentieveiling
is Radio 10 Gold op de AM 1008 uitgekomen. In de auto vind ik dat perfect. De zender is overal te beluisteren,
switchen is niet nodig. Het schijnt echter dat er geen geld mee te verdienen is. In de komende weken verdwijnt
Radio 10 Gold van de middengolf. De meeste presentatoren zijn naar huis gestuurd. De programmering
wordt vrijwel non stop en alleen nog te beluisteren via kabel en internet. Ik zal niet meer luisteren en de
vertrouwde stemmen, muziek, nieuwtjes en ongein missen!
Ongeveer tien jaar terug werkte ik bij een bedrijf dat rollators leverde. Het produkt was inmens populair, we
verkochten er tientallen per dag. Van oorsprong is het een therapeutisch hulpmiddel. Het helpt mensen bij het lopen
in de goede houding. Daarnaast is het minder vermoeiend lopen en fungeert het als steun voor mensen met een
evenwichtsstoornis. In praktijk wordt het vooral gebruikt als boodschappenwagentje voor bejaarden. Dat lijkt een
produkt wat mensen zelf kunnen kopen. Twee zaken worden dan echter vergeten. Het eerste is natuurlijk de groep mensen
die een rollator voor de genoemde therapeutische reden krijgen. Het zijn geen grote groepen, maar waarom zouden zij
het zelf moeten betalen? Zelfs een veel duurdere scootmobiel wordt om dezelfde redenen wel vergoed. Tweede punt is
dat de rollator als boodschappenwagen een sociale functie heeft. Het wordt voor dit doel vooral gebruikt in
achterstandswijken en bejaardenhuizen. Daar wonen bejaarden die zelf geen €100,- kunnen betalen. Zonder rollator
komen ze echter niet meer buiten, met dure gezondheidsgevolgen en sociale problemen tot gevolg. Moeten we die
arme mensen hun hulpmiddel ontnemen?
Nederland kent drie soorten horeca: eetgelegenheiden, drinkgelegenheden en coffeeshops. In de eetgelegenheden
lijkt een rookverbod mij zo gek nog niet. Roken tijdens het eten geldt als onbeleefd. In veel restaurants is het
daarom nu al niet toegestaan om te roken. Andere restaurants hebben gescheiden ruimtes voor rokers en niet-rokers.
Voor de gezondheid van het personeel wil men nu algehele rookverboden. Het lijkt mij vooral een goede zaak voor de
smaak van het eten. Niets is immers smeriger dan eten in de lucht van iemand die een sigaar opsteekt.
©