Op deze pagina staan mijn meningen en belevenissen uit 2013. Bijdragen uit dit jaar vind je in het aktuele
log .
Knallend het jaar uit
IJsselstein - 29 december 2013 - Gisteren is de jaarlijkse verkoop van vuurwerk weer begonnen. Nog vier
dagen, dan kunnen we het aantal gewonden weer tellen.
Zoals iedere beschaafde
samenleving kent Nederland veel regels. Zo zijn er veel verboden. Voedsel verkopen wat over datum is, mag niet.
Daar kan iemand ziek van worden. Paddestoelen plukken mag ook niet, het zijn beschermde plantjes. Ook nachtelijke
wandelingen in de natuur zijn niet toegestaan, tussen zonsondergang en zonsopgang zijn natuurgebieden verboden
gebied. Per 1 januari a.s. is het niet meer toegestaan om alcohol te verkopen aan jongeren onder de achttien.
Alcohol is namelijk slecht voor de ontwikkeling van onvolgroeide hersenen. Handel in drugs is ook niet toegestaan,
alleen de verkoop aan particulieren wordt in beperkte mate gedoogd. Drugs zijn immers niet goed voor de gezondheid.
Autorijden zonder gordel mag ook niet, dat is gevaarlijk bij een ongeluk. Voor allerlei andere zaken gelden
voorwaarden. Zo is een rijbewijs vereist om auto te rijden. Een vakdiploma moet behaald worden voor een autogarage,
slijterij of kinderopvang geopend mag worden. Roken mag alleen thuis of in de buitenlucht. Over het algemeen zijn
deze regels begrijpelijk, in andere gevallen wat overdreven. Zo zal iedereen begrijpen dat een rijbewijs verplicht
is. Een nachtelijke boswandeling lijkt toch meer eigen verantwoordelijkheid.
Ook het particulier afsteken van vuurwerk is verboden. Dit is namelijk levensgevaarlijk en levert ook nog eens
overlast voor mens en milieu op. Hoewel dat een stuk ernstiger lijkt dan het plukken van een paddestoel, wordt
voor het afsteken van vuurwerk eenmaal per jaar een uitzondering gemaakt. Het argument daarvoor is dat het een
traditie is. Vorig jaar leidde dit tot 810 behandelingen in ziekenhuizen, waarbij 25 keer blijvende schade niet
voorkomen kon worden. Dat betreft dan letsels als amputaties van handen en blijvende blindheid. Voor dit jaar staat
de teller nu al op acht. Nederland is hier uniek in. In verreweg de meeste andere landen wordt het nieuwe jaar ook
met vuurwerk ingeluid, maar blijft het knallen met handen en ogen achterwege. Het afsteken van vuurwerk wordt daar
gedaan door professionals, particulier knallen alleen toegestaan met kurken. Sommige mensen noemen dat betutteling.
Betutteling stoppen door het rijden zonder gordel aan de eigen verantwoordelijkheid over te laten, lijkt me prima. Het
nieuwe jaar inluiden door vuurwerk afsteken over te laten aan mensen die met pijlen in plaats van lichaamsdelen knallen,
heet volgens mij gewoon beschaving.
Houd jij ook meer van knallende kurken? Email mij!
Groot Berlijn
Berlijn - 25 december 2013 - Als een woord van toepassing is op Berlijn, is dat het woord groot. Niet
alleen de stad is groot, ook alles in de stad is groot. Dat geldt voor gebouwen, maar net zo goed voor wegen,
monumenten, bouwprojecten en de vrijheid van mensen.
Na gisteren de historische delen
van het stadscentrum bezocht te hebben, was het vandaag tijd voor de nieuwe delen. Feitelijk betreft dit
net zulke historische grond, maar dan onderhevig aan massale nieuwbouw. Sinds enkele jaren gereed is
het nieuwe Hauptbahnhof, een gigantisch internationaal treinstation nabij de Rijksdag. De Rijksdag zelf met
in de directe omgeving regeringsgebouwen, is in de jaren '90 al gerestaureerd. Daaromheen bestaat het
landschap nog steeds uit bouwputten en kranen. Dat geldt ook voor de Unter die Linden, waar momenteel
een nieuwe metrolijn wordt aangelegd. Alleen op het museumeiland, aan het andere einde van de Unter
die Linden, zijn enkele plekjes zonder bouwactiviteiten te vinden.
Al deze nieuwbouw moet de herinnering aan de DDR voorgoed wissen. Slechts op een plaats wordt deze
herinnering levend gehouden, namelijk in het DDR museum. Vanmiddag heb ik dat bezocht, zowaar was dit
niet groot. Natuurlijk was er ruimte voor een echte Trabant, symbool van de DDR. Daarnaast werden thematisch
de kenmerken van de DDR uitgelegd, middels foto's, verhalen, voorwerpen en origineel ingerichte ruimtes.
Zo was er aandacht voor wonen, werken, het gezin, de jeugd, sport, het leger, de partij, de Stasi en natuurlijk het
IJzeren Gordijn en de De Muur. Duidelijk werd dat in de DDR door het streven naar gelijkheid een aantal zaken
goed geregeld leken, maar het bovenal een staat was waar het mensen aan vrijheid ontbeerde. Zo stond er ergens
dat er veertien kranten, twee televisiezenders, vier radiostations en een mening waren. Er lagen boekjes waarin per
woonblok bijgehouden diende te worden wie er op bezoek kwamen, zodat de Stasi ten allen tijde de contacten van
mensen kon nagaan. Meest shockerend vond ik de sterftecijfers in verhouding met West Duitsland. Alle gelijkheid
leidde uiteindelijk tot een levensverwachting die drie jaar lager was. Als belangrijkste oorzaken worden gezien de
kwaliteit van eten en de grote alcholconsumptie in Oost Duitsland. Of dat laatste minder is geworden met de hoge
werkloosheid en andere sociale problemen van deze tijd, weet ik niet. Duidelijk werd echter wel dat gelijkheid
niet leidt tot geluk. Vrijheid helpt wel een handje mee, sinds 1989 in het gehele grote Duitsland.
Vind jij vrijheid ook een groot goed? Email mij!
Stadtmitte Berlijn
Berlijn - 24 december 2013 - Door de geschiedenis kent Berlijn meerdere stadscentra. Vandaag was ik
in "die Stadtmitte", het historische centrum van Berlijn in het voormalige Oost Berlijn.
Mijn dag begon op de
Hackescher Markt. Het was in 1882 een van de eerste S-Bahnstations in de stad en nog steeds een van de
mooiste. Onderaan het station ligt een sfeervol pleintje, uniek in de stad waar alles groot is. In de bogen
onder het historische station zijn cafes en restaurants gevestigd. Rocco is een van die restaurants, ik koos
het uit voor een kopje koffie. Dit beviel dusdanig goed dat ik onmiddelijk heb gereserveerd voor het diner.
Vanavond heb ik er genoten van een heerlijke ganzenpoot, boerenkool, rode kool en appel, een perfect
menu voor kerstavond in het druk bezette, sfeervolle restaurant.
Na het kopje koffie vanmorgen heb ik mijn weg vervolgd via de sfeervolle Hackesche Hofe naar de
kerstmarkt op de overbekende Alexanderplatz. De volgende bestemming was het Nikolaiviertel, voor
zover bekend het oudste stukje Berlijn. Met het 700 jarig bestaan van Berlijn, in 1937, wilde de nazi's de
wijk onder water zetten. De kleine, scheef gezakte huisjes paste niet in het beeld wat de nazi's hadden
van een hoofdstad. Het gaf iets teveel gedoe, maar enkele jaren later kwamen de geallieerden een handje
helpen. Bommenwerpers vlogen een keer over, waarna er weinig meer over was van de wijk. Dit
kon natuurlijk niet zo blijven voor het 750 jarig bestaan. In 1980 werd begonnen met restauratie, zodat
het er in 1987 weer goed bij stond. Tegenwoordig is het een oase van rust in de drukke stad. Terwijl sinds
Die Wende in 1989 in de omliggende wijken omvangrijke bouwprojecten de dienst uitmaken, kenmerkt het
Nicolaiviertel zich door rustige straatjes en pleintjes met kleurrijke gebouwen. Mijn laatste bestemming van
de middag was de Gendarmenmarkt, met de Franzosische Dom, de Deutsche Dom en het Konzerthaus. Het
plein zelf werd bezet door een kerstmarkt. Deze heb ik gelaten voor wat het was, om de S-Bahn weer richting
hotel te nemen. Winkels waren inmiddels gesloten, Duitse passagiers met cadeauverpakkingen onderweg
naar kerstavond. Op het station probeerde een jong stel een graantje mee te pikken van de kerstsfeer. Op
humoristische wijze bedelden ze halverwege de trap om geld voor bier. Geheel in kerstsfeer heb ik ze
een vrolijk kerstfeest gewenst, om daarna mijn eigen weg te vervolgen richting smakelijke kerstavond.
Hoe was jouw kerstavond? Email mij!
West Berlijn
Berlijn - 23 december 2013 - Gisteren stond Oost Berlijn op het programma, vandaag "West Berlijn,
waar Mercedes en Cola nog steeds op een voetstuk staan."
Mijn eerste bestemming
van vandaag was het Joods Museum. Het behandelt in chronologische volgorde de geschiedenis van de Joden
in Duitsland. Bij binnenkomst valt gelijk op dat het een gevoelig thema is, de bagage en jassen worden gescand
als op het vliegveld. Heel gastvrij is het niet, veilig ongetwijfeld wel. De tentoonstelling begint rond het jaar
1000, met o.a. de kruistochten. Het eindigt in de vorige eeuw, met uiteraard de nodige aandacht voor het
nationaal socialisme. Hoewel de tentoonstelling goed was opgezet, kreeg ik er toch een dubbel gevoel bij. Er
was veel aandacht voor antisemitisme en jodenvervolging door de eeuwen heen. Bijzondere personen werd
ook aandacht aan besteed, maar succesverhalen was maar beperkt aandacht voor. Misschien is dat gezien de
historie van Joden in Duitsland begrijpelijk, maar over 1000 jaar geschiedenis moeten toch ook mooie verhalen
te vertellen zijn. Nu blijft het toch een tentoonstelling van "Joden, de slachtoffers".
Vlakbij het Joodse museum bevindt zich Checkpoint Charlie. Het is een eersteklas carnavalsattractie als
toeristisch vermaak geworden. Leuk om te zien, niet meer dan dat. Meer serieuze aandacht voor de koude
oorlog is er wel in musea in de directe omgeving. Deze heb ik niet bezocht, ik vond het een mooie middag
voor meer plat vermaak. De Kurfurstendam biedt daar meer dan voldoende gelegenheid voor. Eerst ben ik als
een van de ruim 60.000 dagelijkse bezoekers de KaDeWe, das Kaufhaus des Westens, in geweest. Vervolgens
heb ik enkele kilometers Kurfurstendam afgelegd, om te eindigen bij een koffietent tussen de Gedachniskirche
en station Zoologischer Garten. Het oude deel van de kerk, of wat daar van over is, stond in de steigers. Meer
opvallend was de ster van Mercedes, draaiend op een gebouw dat hoog boven de kerk uitsteekt. Het is net zo
uniek als duidelijk, commercie die religie nog steeds overschaduwt in West Berlijn.
Welke ster aanbid jij? Email mij!
Oost Berlijn
Berlijn - 22 december 2013 - Gisterenmorgen ben ik op de trein naar Berlijn gestapt, een kleine zes
uur later was ik in hotel Estrel. Komende dagen slenter ik langs bezienswaardigheden en andere Berlijnse
hoogtepunten. Vandaag ben ik begonnen in het zuidoostelijke deel van de stad.
Berlijn heeft in
de vorige eeuw met de muur een absurde geschiedenis meegemaakt. Momenteel staan er nog slechts
enkele stukken muur, welke voornamelijk
dienst doen als toeristische attractie. Het was dan ook behoorlijk druk bij The East Side Gallery, een stuk muur
wat bewerkt is door kunstenaars. Het is het langste stuk muur wat er nog staat. De delen van de muur die er
niet meer staan, worden aangegeven door aparte bestrating. In het huidige straatbeeld is het niet voor te stellen
dat op die plaatsen ooit een muur heeft gestaan. Nu is dat na de val van de muur wel behoorlijk veranderd.
Het centrum van Berlijn kent enkele historische gebouwen, maar het grootste deel is nieuwbouw. Het meest
imposant daarvan is de Potsdamer Platz. Dit lag op de grens van Oost en West en was braakliggend. Inmiddels
staan er inmense gebouwen, zoals grote winkelcentra, het Sony Centre, het hoofdkantoor van de Deutsche Bahn
en inmense uitgaanscentra als bioscopen en casino's. Sfeervol leek me anders, tot ik er vanavond over de kerstmarkt
liep. Met bijzondere verlichting en ouderwetse kerstkraampjes tussen de moderne gebouwen, was het gelukt
een sfeervolle plek te creeren. Veel Duitsers dachten er schijnbaar hetzelfde over, want het was behoorlijk druk.
Vanmorgen begon mijn dag op de Boxhagener Platz in Friedrichschain. Volgens de reisgids zou hier een
leuke zondagsmarkt zijn, in een hippe uitgaanswijk. Het bleek een vlooienmarkt in een echte stadswijk. Zowaar
stonden er nog wel enkele juweeltjes van schilderijen te koop, verder was het vooral de bekende vierdehands
rommel. Lekkere koffie was verkrijgbaar bij een zaakje aan de nabijgelegen Warschauer Strasse. Kosten slechts
een euro per kopje. Terwijl ik daarvan genoot, kwam een volgende klant binnen. Hij wierp een blik op de
koelkasten, met daarin flessen bier voor een tot anderhalve euro. "Kan ik u helpen?", vroeg de dame achter
de balie. Dat was niet het geval: "Nee, het bier is hier te duur." De man vertrok weer, ik even later ook.
Wat vind jij duur? Email mij!
Sprokkelroute
IJsselstein - 14 december 2013 - Met het ontsteken van de grootste kerstboom ter wereld is IJsselstein
vorige week weer in kerstsferen beland. Gisterenavond werd het helemaal sfeervol, tijdens de kerstavond van
mevrouw Klein Sprokkelhorst.
Mevrouw Klein
Sprokkelhorst was een dame uit Zeist die in de jaren '30 IJsselstein bezocht om op zoek te gaan naar de
vermeende onderaardse gangen van het voormalig kasteel IJsselstein. Zij bezat de speciale gave van het
wichelroede lopen. Met de wichelroede was zij in staat aardstralen, maar ook onderaardse ruimten te vinden.
Voor zo ver bekend heeft ze deze niet gevonden. Wel heeft haar bezoek zo veel indruk gemaakt dat vijf
jaar terug de vrienden van het stadsmuseum bedachten een avond naar haar te vernoemen. Middels een sfeervolle
avond met vertellingen op bijzondere locaties, wilden zij nieuwe vrienden werven voor het Museum van
IJsselstein. Op een vijftal lokaties werden verhalen verteld. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en is het
evenement uitgegroeid tot een avond met zeventig voorstellingen op vijftig lokaties. Vertellingen zijn er
nog steeds, maar ook muziek, dans en toneel. De voorstellingen duren maximaal tien minuten, de lokaties
hebben sfeer als enige overeenkomt. Er zijn voorstellingen in kerken, winkels en cafés, maar ook in
woonkamers, schuren en tuinen welke anders niet toegankelijk zijn voor het grote publiek.
Mijn eigen sprokkelroute bracht me gisteren in twee kerken, altijd sfeervol in kerstsferen. Onder de indruk
was ik van de Christmasnight of the songs, in een garage op de Kloosterhof. Het was een voorproefje van de
Night of the songs, waarbij op 7 en 8 maart a.s. jonge singer-songwriters hun talenten tonen in theater
Pantalone. Vooral gezellig was het bij koffiehuis Markus, met het bandje Tomato, Tometo. Mooi om te zien
vond ik de dans bij dansstudio Jos Dolsta. Puberale meisjes in strakke balletpakjes met doorzichtige jurkjes
en opgebonden lange haren traden op voor het toegestroomde publiek. Talentvol dansten ze onder de noemer
'Christmas expectations, wishes and dreams'. Een knokig meisje had de haren niet opgebonden. Ze stond veel
aan de kant, leek wat minder talentvol dan haar leeftijdgenootjes. Slechts één dans deed ze mee, op de
achtergrond. Toch was zij degene waar de ogen naartoe gingen, uitstraling bleek wat anders dan mooi synchroon
dansen.
Waar was jij op de kerstavond van mevrouw Klein Sprokkelhorst? Email mij!
Nelson Mandela
IJsselstein - 6 december 2013 - Terwijl in Nederland een stormachtige pakjesavond werd beleefd, gebeurde
in Zuid Afrika het onvermijdelijke. Nelson Mandela overleed op 95-jarige leeftijd.
"Mijn vader
maakt het goed. Hij is een doorsnee 95-jarige die broos is", zei dochter Zindzi Mandela eerder op de avond
nog. Ze was in Londen bij de premiere van een film over het leven van haar vader. Het was 11 februari 1990
toen hij voor het oog van de wereld de gevangenis uitliep. In 1963 was hij opgepakt voor het aanvoeren van
de gewapende strijd die het ANC tegen apartheid voerde. Een rechtszaak volgde, in 1964 werd Nelson Mandela
samen met andere kopstukken van het ANC tot levenslang veroordeeld en gevangen gezet op Robbeneiland. Door
de gebrekkige hygiëne en de slechte omstandigheden waarin de politieke gevangenen daar leefden, liep Mandela
een tbc-besmetting op. Hij hield zijn verdere leven problemen met de luchtwegen. Zijn gevangenschap belemmerde
hem niet in zijn levenswerk. Als gevangene werd hij het gezicht van het ANC en symbool van de strijd tegen
apartheid. Hij maakte verschil door tegen apartheid te zijn, terwijl veel van zijn strijdgenoten tegen blanken
waren. Ondanks zijn persoonlijke opofferingen, hield hij dat vol na zijn vrijlating. Vier jaar later werd hij
gekozen tot president van Zuid Afrika. Nog steeds wars van raciale verschillen, werkte hij aan verzoening.
Als geen ander begreep hij dat Zuid Afrika de blanken net zo goed nodig had. Daarmee werd hij president van
alle Zuid Afrikanen, zwart en blank. Na één periode hield hij het voor gezien. Zijn werk in de strijd tegen
apartheid zat erop. Wel bleef hij actief, o.a. in de strijd tegen Aids.
Op 15 december a.s. wordt hij begraven. Wat blijft, zijn de lessen die de wereld van Nelson Mandela heeft
kunnen leren. Niet vies van symboliek, laat hij een aantal mooie uitspraken na:
"Na het beklimmen van een grote heuvel ontdek je dat er nog meer heuvels te beklimmen zijn."
"Ken je vijand en leer zijn favoriete sport kennen."
"De grootste roem in het leven ligt niet in nooit vallen, maar in telkens weer opstaan."
"Onderwijs is het machtigste wapen dat je kan gebruiken om de wereld te veranderen."
"Er gaat niets boven het terugkeren naar een plaats die ongewijzigd blijft om vervolgens te ondervinden dat
jijzelf veranderd bent."
De belangrijkste les blijft echter de verzoening. Tijdens de rechtszaak in 1964 zei hij daarover het
volgende: "Tijdens mijn leven heb ik mij gewijd aan de strijd van het Afrikaanse volk. Ik heb gestreden tegen
blanke overheersing en ik heb gestreden tegen zwarte overheersing. Ik heb het ideaal gekoesterd van een
democratische en vrije samenleving, waarin iedereen samenleeft in harmonie en gelijke kansen heeft. Het is een
ideaal waar ik voor leef en dat ik hoop te bereiken."
Hij heeft het bereikt, hij heeft er ook nog van mogen genieten. Het was hem gegund, laten wij zijn lessen
niet vergeten.
Wat heb jij geleerd van Nelson Mandela? Email mij!
Trimbos: Schone schijn?
IJsselstein - 3 december 2013 - Regelmatig komen onderzoeken met shockerende bevindingen in het nieuws.
Op basis daarvan worden vergaande conclusies getrokken. Ondanks dat, leidt het slechts zelden tot onrust.
Dat is maar goed ook, echte aanleiding is er ook zelden.
Het afgelopen jaar zijn diverse onderzoeken
de revue gepasseerd. Sommige onderzoeken lijken vrij feitelijk, zoals het onderzoek naar kijkgedrag. Hieruit
blijkt dat ouderen meer televisie kijken, jongeren vaker naar computerschermen. Het bevestigt niet meer dan
een zichtbare ontwikkeling. Dat kan ook anders. Zo heeft de SP laten onderzoeken hoeveel mensen voor
inkomensafhankelijke kinderbijslag zijn. Dat zou 77% zijn. Het lijkt niet toevallig dat de SP voor is.
Moeilijker wordt het met onderzoek naar lastiger meetbare zaken. Zo refereert de ChristenUnie in diverse
kamerdebatten naar het rapport Schone Schijn, waarin staat dat meer dan de helft van de prostituees gedwongen
werkt. Verder lezende, blijkt dit een gemiddelde schatting van mensen die met slachtoffers werken. Dat is
niet te checken, andere rapporten spreken van acht, dertig en negentig procent. Het loopt te ver uiteen om
er een zinnig woord over te kunnen zeggen, toch worden al deze rapporten gebruikt om beleid te verdedigen.
Afgelopen week was het Trimbos Instituut in het nieuws met een onderzoek. In de krantekoppen stond dat ruim
zestig procent van de Nederlandse jongeren XTC gebruikt. Meer dan de helft van de Nederlandse jongeren aan de
drugs lijkt mij een shockerende conclusie. Ook dit onderzoek leverde echter geen enkele onrust op. Misschien is
het omdat het Trimbos Instituut aan preventie doet, maakt dat de conclusie net zo geloofwaardig als het het
onderzoek van de SP. Gelukkig valt dat mee en biedt de website van het Trimbos Instituut meer informatie. Onrust
blijkt nergens voor nodig. Op deze website is te lezen dat het onderzoek op internet is gehouden onder bezoekers
van feesten, in het bijzonder frequente party- en clubbezoekers met een voorkeur voor techno en hardhouse. Van
deze doelgroep heeft ongeveer zestig procent het afgelopen jaar XTC gebruikt, waarbij vermeldt wordt dat het
percentage in deze groep ongeveer twintig keer zo hoog is dan normaal. De goede lezer kan zelf uitrekenen dat
ongeveer drie procent van de jongeren het afgelopen jaar één of meerdere XTC pilletjes gebruikt heeft. Drie
procent: niet spraakmakend, nergens in het nieuws, niets om zorgen over te maken. Zestig procent doet het
natuurlijk wel beter in de krantekoppen, waar schone schijn ook belangrijker lijkt dan feiten.
Zou er geen onderzoek naar onderzoek nodig zijn? Email mij!
Veenhuizen
IJsselstein - 24 november 2013 - Vorige week was ik op zoek naar saunabonnen. Deze bleken elders te
liggen, maar ik vond nog wel bonnen voor een weekendje weg. Deze heb ik afgelopen weekend benut in het
schitterende Drenthe, waar ik o.a. Veenhuizen heb bezocht.
Drenthe
is zeer uitgestrekt, maar kent wel een aantal markante, historisch belangrijke plaatsen. Wereldberoemd zijn
de hunebedden, die er al duizenden jaren liggen. Ook in de recente vaderlandse geschiedenis heeft Drenthe
echter een rol van betekenis gespeeld. Een zwarte bladzijde heeft zich afgespeeld in Westerbork, een andere
historie heeft zich voltrokken in Veenhuizen. Dit dorp telt ongeveer 1250 inwoners, waarvan verreweg de
meeste in de cel zitten. Er staan maar liefst drie gevangenissen, een restant van het verleden als
gevangenisdorp. Tot 1984 was het dorp gesloten, er woonden uitsluitend gevangenen en gevangenispersoneel.
Binnen het dorp leefden gevangenen en gevangenispersoneel samen, waardoor personeel ook buiten werktijd
veel te doen had met gevangenen. Personeel dat elders een baan vond of de pensioengerechtigde leeftijd
bereikte, moest het dorp verlaten. Dat dit bij gezinnen van gevangenispersoneel nogal eens tot dilemma's
leidde, laat zich raden.
De geschiedenis van de gevangenissen in Veenhuizen gaat terug naar 1818. De Maatschappij van Weldadigheid
had bedacht dat het voor armen, bedelaars en zwervers goed zou zijn om in het landelijke Drenthe te leren
zelfvoorzienend te worden. Het idee was dat deze mensen samen kwamen in een kolonie en daar gezamenlijk
geld zouden verdienen op de aanwezige landbouwgrond. Financieel werd het niks, vrijwillig kwamen er maar
weinig. Vanaf 1823 werd daarom een contract met de overheid gesloten, die mensen verplicht naar Veenhuizen
stuurde. Er werden drie grote dwanggestichten gebouwd. Ondanks de goede bedoelingen, was de uitvoering
niet meer dan ellendig. Mannen, vrouwen en kinderen werden gescheiden en hadden niet meer dan een hangmat
voor zichzelf. De dagen bestonden enkel uit arbeid, verplichte rust en voor kinderen onderwijs. Religie
kon gekozen worden, maar was ook verplicht. Dat de meeste mensen er stiekem toch een ander leven op
nahielden, bleek uit het grote aantal geboorten op de vrouwenafdelingen. In 1875 gingen de gestichten over
naar Justitie en werd Veenhuizen een strafkolonie. Er kwamen alleen nog veroordeelden. Gevangenissen werden
gebouwd, gestichten gesloopt. Om de gevangenissen heen werden de woningen voor personeel gebouwd. Het
dorp kreeg ook een eigen zwembad, ziekenhuis, apotheek, verenigingsgebouw en kerken. Deze voorzieningen
waren zowel voor gevangenen als voor het personeel. Sinds het dorp geen strafkolonie meer is, zijn de
voorzieningen ook minder geworden. Wat rest, zijn een bijzonder dorp, drie gevangenissen en het gevangenismuseum.
Dat laatste vertelt de historie van strafrechttoepassing in het algemeen en Veenhuizen in het bijzonder.
Mocht je ook eens in Drenthe zijn, kan ik een bezoek zeker aanraden.
Ben jij ook in Veenhuizen geweest? Email mij!
CU2030
IJsselstein - 21 november 2013 - Enkele jaren terug zijn in het Utrechtse stationsgebed grootschalige
verbouwingen gestart, met als einddoel een geheel nieuw stationsgebied in 2030. Momenteel ligt de keuze
bij de gemeenteraad voor een nieuwe bibliotheek.
In de
jaren '60 heeft Utrecht Hoog Catharijne ontwikkeld, met een feestelijke opening in 1973. Het is het
grootste overdekte winkelcentrum van Nederland geworden. In dezelfde tijd zijn wegen omgelegd, kantoren
en appartementen bijgebouwd en het water uit het singel gehaald. Momenteel zijn we veertig jaar verder en
loopt het programma CU2030. De aanleiding is dat sinds de bouw van Hoog Catharijne sprake is van achterstallig
onderhoud, verloedering, een groeiend aantal reizigers, een groeiend aantal inwoners van de stad én een
behoefte om het water weer terug in de singel te krijgen. Deze zaken worden niet aangepakt d.m.v. groot
onderhoud en enkele kleine aanpassingen, maar door massale nieuwbouw. Allerlei grote projecten zijn
opgestart, zoals een nieuw muziekcentrum, een nieuw Hoog Catharijne, een nieuw gemeentehuis en grootschalige
uitbreiding van de Jaarbeurs. Voorlopig resultaat is dat het centrum van Utrecht tot 2030 een bouwput is.
Eindresultaat zal in ieder geval water in de singel zijn, daarnaast veel massale nieuwbouw. Of er voor
daarna wel een gedekte checque klaar ligt voor onderhoud en voorkomen van verloedering, is geheel onduidelijk.
Eén van de bedachte projecten is een nieuwe bibliotheek, met daarbij acht filmzalen met in totaal
achthonderd bioscoopstoelen. Deze filmzalen komen dan in plaats van de drie zalen in 't Hoogt, met in
totaal tweehonderd stoelen. Het moet verrijzen op het Smakelaarsveld, nabij de Jaarbeurs waar een complex met
3500 bioscoopstoelen wordt gerealiseerd. Duur is de lokatie wel, op dezelfde plaats wordt een tramlijn
aangelegd. Het gebouw zal er overheen gebouwd worden. Komende maand staat de keuze voor investering op de
agenda van de gemeenteraad. De meningen in de politiek zijn verdeeld. Zo vindt het CDA dat het moet komen,
zodat de inwoners wat leuks terugkrijgen voor jarenlange bouwoverlast. De PvdA is voor omdat dan allochtonen
ook naar de bibliotheek gaan. D66 is ook voor, de eigen wethouder wil het gebouw graag als niet-commerciele
ontmoetingsruimte in de stad. GroenLinks twijfelt, is daarmee de beslissende partij geworden. Ik hoop dat
deze partij visie toont. Boeken lenen, dat doen we in 2030 digitaal op een website. Twee megabioscopen op
steenworp afstand, daar zullen uiteindelijk weinig mensen subsidiegeld voor over hebben. Ontmoetingsruimte,
dat wordt niet beter van massaliteit. Houdt het betaalbaar, durf te kiezen voor een toekomst waarin mensen
digitaal lezen, online daten en elkaar ontmoeten in kleinschaligheid. Ik hoop dat GroenLinks dat lef heeft.
Wil jij wel een megabibliotheek? Email mij!
Social 555
IJsselstein - 19 november 2013 - Vorige week heeft een verschrikkelijke tyfoon huisgehouden in de
Fillipijnen. Gisteren was er een actie om geld in te zamelen voor de slachtoffers.
Natuurrampen doen
het in Nederland altijd goed met inzamelingsacties. Inzameling voor andere goede doelen werkt alleen in
combinatie met loterijen of andere kansen op zelfverrijking, maar bij natuurrampen wordt niet krenterig
gedaan. Dat is ook wel verklaarbaar, iedereen kan begrijpen dat een natuurramp mensen overkomt. Ondanks
dat Marianne Thieme daar andere ideeën op na houdt, leeft toch het idee dat schuldigen voor natuurrampen
niet aan te wijzen zijn. Wel is er altijd discussie over besteding van het geld. Voor de samenwerkende
hulporganisaties die gedoneerd krijgen via Giro 555 geldt dat maximaal zeven procent aan de beroemde
strijkstok mag blijven hangen. Hoewel dat nog steeds discussie op kan leveren over het aantal
hulporganisaties, de samenwerking daartussen en de overhead die daarvoor nodig is, lijkt dit percentage
niet onredelijk. Er zijn weinig bedrijven met minder overheadkosten.
Bekende fenomenen bij dit soort hulpacties zijn geld inzamelende kinderen, emotionele oproepen van
betrokkenen en aandacht zoekende bekende Nederlanders. Zelf zapp ik graag door bij dit soort taferelen,
maar het schijnt bij grote bevolkingsgroepen een positief saamhorigheidsgevoel op te leveren. Zolang het
mensen over de streep trekt om gul te doneren, zal niemand er wat op tegen hebben. Redelijk nieuw is dat
ook social media worden ingezet. Ook Trijntje Oosterhuis had een leuke actie bedacht. Ze zou een euro
doneren voor iedere like op haar Facebookpagina. Dat werden er ruim 200.000, wat Trijntje niet in euro's
op de bank heeft staan. Het bericht verdween dan ook weer snel, met later uitleg op o.a. Twitter: "...
Iedereen zal begrijpen dat ik helaas geen twee ton kan storten, maar ik zal gul geven....Tenslotte gaat
het niet om mij, maar om de slachtoffers van de ramp die hun leven opnieuw moeten opbouwen en de hulpverleners
die daarbij helpen." Wat gul voor haar inhoudt, paste waarschijnlijk niet in 140 tekens. Aandacht heeft
ze in ieder geval wel gekregen. Gul zal ze ook vast geven, beetje jammer vind ik dat het daarbij blijft.
Er is niks tegen een kleffe tweet, maar een sympathiek benefietconcert als goedmaker had op mij toch
oprechter overgekomen.
Hoe vraag jij aandacht? Email mij!
Lustig?
IJsselstein - 11 november 2013 - Afgelopen week was de lustpil voor vrouwen in het nieuws. Het zou de
langverwachte vrouwelijke variant van Viagra zijn, met een geschatte omzet van zes miljard euro over
tien jaar. Lustig of listig, vroeg ik me af.
Bedenker is de Nederlander Adriaan
Tuiten, gepromoveerd in Utrecht. Tuiten en zijn collega's van het Almeerse onderzoeksinstituut Emotional
Brain hopen dat de FDA groen licht geeft voor een proef met twaalfhonderd vrouwen. Dit grootschalige
experiment, klinische fase 3, is doorgaans de laatste horde voor een nieuw middel in de apotheek verkocht
mag worden. In dit geval zijn het eigenlijk twee middelen. Het eerste is Lybrido, bestemd voor vrouwen
met een ongevoelig brein voor seksuele prikkels. Het is gebaseerd op testosteron en viagra. Het tweede
is Lybridos, bestemd voor vrouwen die weliswaar gevoelig zijn voor seksuele prikkels, maar toch geen zin
hebben. Deze pil bevat testosteron en de angstremmer buspirone. De overeenkomstige werkzame stof in beide
pillen is dus testosteron, een mannelijk hormoon wat bij vrouwen o.a. zorgt voor de groei van schaamhaar.
Of een pil die zorgt voor groei van schaamhaar vrouwen aantrekkelijker maakt, vraag ik me af. Maar
er is meer bijzonders met deze vinding. Het wordt verkocht als de nieuwe Viagra. Dat is een medicijn
voor mannen die wel willen, maar niet kunnen. Vrouwen hebben daar aanzienlijk minder moeite mee, anders
is daar sinds jaar en dag al de tube glijmiddel. Lybrido en Lybridos zijn anders, namelijk bestemd voor
vrouwen die wel kunnen maar niet willen. Daarvan is het probleem mij niet helemaal duidelijk, maar
altijd oplosbaar door het niet te doen. Mannen die daar vervolgens moeite mee hebben, kunnen dat
accepteren, sexueel aantrekkelijker worden of een andere dame opzoeken. Dat lijkt mij vele malen
gezonder dan een pilletje, romantischer ook. "Neem jij na het eten je pilletje? Dan kunnen we vanavond
voor het slapen gaan." Ik ben benieuwd welke list werkt om na zo een openingszin nog lust te hebben.
Welke list maakt jou lustig? Email mij!
Zeiken over de trein
IJsselstein - 3 november 2013 - Komende week wordt de ministeriele begroting van Infrastructuur en
Milieu behandeld in de Tweede Kamer. De SP heeft al aangekondigd het te gaan hebben over toiletten in
de trein.
Nederland kent
op dit moment een aantal grote infrastructurele vraagstukken die veel geld kosten. Op het spoor speelt
problematiek rondom hoge snelheidslijnen, op de wegen staat het nog steeds vaker vast dan wenselijk.
Met de financiële crisis zijn de files wat afgenomen, de vraag is wat er gebeurt als de economie weer
aantrekt. Water hebben we ook nog in dit land, met dijken en deltawerken die hoog nodig onderhoud
behoeven. Op milieugebied valt er ook nog wel het een en ander te doen. De CO2 uitstoot van Nederland
verdient nog steeds geen schoonheidsprijs, om over geluid en fijnstof in grote steden maar te zwijgen.
Al deze problematiek komt samen in de begroting voor Infrastructuur en Milieu, welke komende week in
de Tweede Kamer behandeld wordt.
Een begroting is geen wet, maar wel richtinggevend in beleid. Vast staat dat komend jaar 106 miljoen
bezuinigd moet worden door dit ministerie. Er zullen dus keuzes gemaakt moeten worden, waarbij nu al
duidelijk is dat er geen geld is voor alle prioriteiten. Deze keuzes zijn niet eenvoudig. Water, wegen,
sporen en de lucht zijn immers nogal lastig te vergelijken om urgentie van maatregelen te bepalen. De
SP heeft daarom alvast aangekondigd het te willen hebben over toiletten in de trein. Dat is op het
gebied van infrastructuur en milieu een geweldig onderwerp. Spoor en water komen daar samen, evenals
milieuverontreinigende afvalstoffen. De reinheid van deze toiletten schijnt het probleem te zijn. "Het
is werkelijk ranzig hoe vies sommige toiletten zijn. De NS moet de toiletten gewoon schoon houden. Bij
comfortabel en goed openbaar vervoer horen voldoende én schone toiletten", aldus de SP. Met de
vraagstukken die spelen op Infrastructuur en Milieu, lijkt dit inderdaad een uitstekend onderwerp om
uitgebreid over te zeiken. Dat zeiken over de trein tevens de oorzaak van dit probleem is, lijkt de SP
te ontgaan.
Vind jij zeiken op de NS ook te makkelijk? Email mij!
Tuitjenhorn
IJsselstein - 28 oktober 2013 - Tot enkele weken terug was Tuitjenhorn een onbekend dorp in de kop
van Noord Holland. Niemand had verwacht dat het middelpunt van de discussie rondom levensbeëindiging
zou worden.
Op
19 augustus wordt een huisarts bij een terminale kankerpatient geroepen. Zijn co-assistente, die
stage loopt vanuit het AMC, gaat met hem mee. De huisarts vraagt een spuit met een gram morfine te vullen,
wat de co-assistente weigert. De huisarts doet dit zelf, dient het vervolgens toe met een grote hoeveelheid
van het slaapmiddel Dormicum. Vlak na het vertrek van de huisarts overlijdt de patient. De co-assistente
vertelt het verhaal aan de stagebegeleider in het AMC, die geanonimiseerd de Inspectie voor de Gezondheidszorg
(IGZ) inlicht. De IGZ vraagt onmiddelijk om de naam van de arts en licht vervolgens het Openbaar Ministerie
(OM) in. Zowel IGZ als OM horen vervolgens de co-assistente en stagebegeleider, waarna op 26 augustus huiszoeking
wordt gedaan bij de huisarts. Bij deze huiszoeking worden o.a. onwaarschijnlijk grote hoeveelheden morfine
in de praktijk gevonden. Op 2 oktober stelt de IGZ hem op non-actief en start het OM een strafrechtelijk
onderzoek. Vijf dagen later pleegt de huisarts zelfmoord, waarna het strafrechtelijk onderzoek gestaakt
wordt. Grote onrust ontstaat onder de collega huisartsen in Noord Holland. Om 21 oktober geeft het AMC in
een brief toelichting op de gebeurtenissen. Dit maakt de discussie niet minder, tot de IGZ afgelopen vrijdag
openheid van zaken geeft. Vanaf dat moment kantelt de discussie, is er vooral onbegrip over het handelen van
de huisarts. Alleen de nabestaanden van huisarts en patient blijven achter het handelen van de huisarts
staan.
Weduwen zijn er meer dan genoeg in deze discussie. Een terminale patient zien lijden is ongetwijfeld
afschuwelijk, de dood kan dan een verlossing zijn. Er lijken daarom weinig redenen te twijfelen aan de goede
intenties van de huisarts. Dat zijn familie woedend is over het optreden van AMC, IGZ en OM, is daarmee zeer
begrijpelijk. De vraag is of het daarmee ook terecht is. Nederland kent een wet over euthanasie, waarbij
zorgvuldigheid voorop staat. Saillant detail daarbij is dat deze patient geen euthanasie wilde, maar
palliatieve sedatie. Daarbij wordt de patient in zijn laatste levensfase in slaap gehouden, zodat lijden
wordt voorkomen. Ook hiervoor bestaan uitgebreide richtlijnen. Hier als huisarts aan voorbij gaan, kan
onmogelijk getolereerd worden. Huisartsen hebben een zware verantwoordelijkheid in vraagstukken rondom
leven en dood, zorgvuldigheid is daarbij letterlijk van levensbelang. Een arts die daar, ondanks goede
bedoelingen, vanaf wijkt, wordt terecht op non actief gezet. Dat de huisarts zijn kant van het verhaal
niet meer kan vertellen, doet daar niets aan af. Het maakt het verhaal wel vele malen triester dan het
ooit had hoeven worden. Hopelijk leidt het tot nog meer zorgvuldigheid bij dit onmenselijk moeilijke
ondewerp, meer kan het helaas niet meer opleveren.
Vertrouw jij ook op je huisarts? Email mij!
Zwarte Piet
IJsselstein - 21 oktober 2013 - Nog een week of zes, dan vieren we weer Sinterklaas. De pepernoten
liggen al in de winkel, de discussie gaat dit jaar over Zwarte Piet.
De discussie gaat over de
vraag of een feest met Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten racistisch zou zijn. De blanke is namelijk de baas,
de zwarte pietermannen zijn knechten. In Amsterdam gaat dit zo ver dat burgemeester Eberhard van der Laan
er een hoorzitting aan geweid heeft. Er schijnen enkele tientallen mensen geweest te zijn, waarbij de
emoties hoog opgelopen zijn. Of dat niet genoeg aandacht is, doet ook de VN inmiddels onderzoek. Onder
verantwoordelijkheid van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten buigt een commissie zich over de vraag
of Zwarte Piet een racistisch stereotype is. Kern van het bezwaar van de tegenstanders van Zwarte Piet is
dat een zwarte knecht associaties oproept met slavernij.
Als deze discussie één ding bewijst, is het wel dat het slavernijverleden nog niet door iedereen verwerkt
is. De slachtofferrol past de tegenstanders van Zwarte Piet nog steeds als een goed zittend maatpak. Dat wil
niet zeggen dat de discussie terecht is. Natuurlijk is Sinterklaas blank en zijn de Zwarte Pieten dat niet.
Daar kan een racistisch motief achter gezocht worden. Het werkelijke verhaal is iets eenvoudiger. Zwarte Piet
komt door de schoorsteen en is daardoor zwart als roet. Onschuldiger kan het niet, kinderlijker ook niet.
Daarvoor is het een kinderfeest. Natuurlijk zijn hier ook alternatieven voor te bedenken. Gele Piet, dan
moeten we wel oppassen dat de Chinezen zich niet gediscrimineerd voelen. Rode Piet is misschien gevoelig
bij socialisten, Groene Piet bij de planten, Grijze Piet bij bejaarden, Blauwe Piet bij zuiplappen, Roze Piet
bij homo's, Regenboog Piet bij weermannen. Het slaat allemaal nergens op, net als het hele sinterklaasverhaal.
Leuk zijn ze wel, Sinterklaas en Zwarte Piet. Dat kan ik niet zeggen van burgemeesters die hoorzittingen over
het racistisch karakter van de goedheiligman houden, die verdienen wat mij betreft de roe.
Wie wil jij de roe geven? Email mij!
Vraag het de Vara?
IJsselstein - 8 oktober 2013 - Vlak na etenstijd ging de deurbel. Ik verwachtte een collectebus, er
bleek een meisje van de Vara te staan.
De Publieke Omroep in Nederland heeft het niet makkelijk. In deze tijden van bezuinigingen moet ook de
omroep meedoen. In Hilversum betekent dat niet alleen afname van budgetten, maar ook discussie over
bestaanrecht. Het grote aantal publieke omroepen lijkt immers niet heel efficient, laat staan het aantal
besturen en coördinatoren dat zich daarmee bezig houdt. De laatste zet in het nieuws was een aanval richting
regionale omroep. In Hilversum was bedacht dat de regionalen wel wat mee konden helpen met bezuinigen.
Politiek slim is deze zet zeker. De regionalen komen daarmee in de verdediging, terwijl ze voor een fractie
van het budget de best bekeken en -beluisterde uitzendingen van Nederland maken. Zelfs de commerciele omroepen
kunnen daar nog wat van leren. Of deze politiek ook op lange termijn effect sorteert, valt te bezien.
Waarschijnlijker is dat langzaam maar zeker de landelijke publieke omroep toch omgebogen gaat worden naar
een slanke, efficiente omroeporganisatie die zich moet richten op kerntaken als nieuws, achtergronden en
opinie.
De verschillende omroepen zullen daar niet gelukkig van worden, zo ook de Vara niet. Dat met dat doel
continue leden gezocht worden, is niks nieuws. Nieuw voor mij is dat vragende meisjes langs de deur gestuurd
worden om leden te werven. Het begon met wat vragen over de Vara, daarna kwam het verhaal: "Vroeger kregen
we zendtijd op basis van kijkcijfers, maar nu hebben we stemmen nodig. Ik kan u daar een cadeau voor geven,
ter waarde van twintig euro. Zo kunt u kiezen voor bijvoorbeeld een CD van Kinderen voor Kinderen, of een
DVD met recordings van De wereld draait door." Ik heb het vriendelijke meisje veel succes gewenst. Uitleggen
dat zendtijd altijd al verdeeld is op basis van ledentallen, heb ik de moeite maar niet voor genomen. Het
geeft wel te denken dat leden op deze wijze verkregen moeten worden. Mij koopt de Vara er niet mee, daarvoor
zal het verhaal beter en het cadeau mooier moeten zijn.
Wat vraag jij van de Vara? Email mij!
Valkenburg
IJsselstein - 7 oktober 2013 - Vorig jaar was ik met kerst in hotel De Uitkijk in Valkenburg. Mijn goede
voornemen was daarna om vaker terug te komen. Afgelopen weekend was het zo ver.
Valkenburg is
gelegen in Zuid Limburg en één van de belangrijkste toeristenplaatsen van die regio. De mooie ligging in
het Geuldal is daar een belangrijke reden voor, maar ook de sporen die de geschiedenis heeft achtergelaten.
Het werd al bewoond in de Romeinse tijd, de eerste schriftelijke vermelding dateert uit 1041. In dat jaar
schonk de Duitse koning Hendrik III Valkenburg aan zijn nicht Irmgard. Waarschijnlijk betrof dat het dorp
wat tegenwoordig Oud Valkenburg heet, gelegen aan de zuidzijde van Valkenburg. De eeuwen daarna wordt
gebouwd en belegerd, met kasteel Valkenburg op de Heunsberg als inzet. In december 1672 wordt het voor de
laatste keer verwoest door terugtrekkende Hollandse troepen, die vluchtten voor het oprukkende Franse leger.
De ruïne op de Heunsberg, de Berkelpoort en de Grendelpoort zijn de overgebleven restanten en tegenwoordig
belangrijke toeristische trekpleisters. Het zijn echter niet de enige. De verschillende grotten, Thermae
2000, pretpark De Valkenier en de Wilhelminatoren trekken ook veel publiek, evenals de vele evenementen
die georganiseerd worden in het stadje.
De omgeving en de ruïnes had ik afgelopen jaren voldoende gezien, deze keer heb ik gekozen voor ontspanning.
Overdag vond ik die in Thermae 2000, maar ook hotel De Uitkijk is daar een goede gelegenheid voor. Al bij
binnenkomst ging het er ontspannen aan toe. Er werd borg gevraagd voor de parkeerpas, ik vroeg hoeveel. "Dat
maakt niet uit, doe maar wat u wil", was het veelzeggende antwoord. Vervolgens kreeg ik een luxe kamer aangeboden,
i.p.v. de geboekte standaard. De kamer was toch vrij, was de bijbehorende uitleg. 's Avonds ging het niet anders.
Een stamgast schonk de glazen, de eigenaresse dronk gezellig mee aan de gezellige kant van de bar. Opgeschreven
werd er niks, wonderlijk genoeg klopte de eindafrekening wel exact. Na deze zondag voldaan te hebben, was het
tijd voor "tot ziens". Dat wordt het ook zeker!
Welk hotel kom jij graag terug? Email mij!
Oad
IJsselstein - 29 september 2013 - Afgelopen week waren de Algemene Beschouwingen, waarin politici elkaar
aftroefden in crisisbeheersing. Meer aansprekend vond ik het fallisement van Oad Reizen.
Oad Reizen is in 1925 begonnen
als Overijsselsche Autobus Diensten. Na enkele jaren werd de grens van Overijssel overschreden, met dagtochten
voor mensen uit Overijssel. In de jaren '60 ging Oad ook daadwerkelijk als organisator van verzorgde busreizen
optreden. Landelijke bekendheid kwam in de jaren '70 met het verschijnen van de Oad-reisgidsen. De decennia
daarna bleef het een innovatief bedrijf. Het trok veel belangstelling met innovaties als de slaapbus, de skibus,
de fietsbus, de rolstoelbus en de spectaculaire Oad Jumbocamper. In de jaren '90 nam het bedrijf een vlucht.
Het werd een allround reisorganisatie, met bus-, trein-, auto- en vliegreizen. Vervolgens werden ook de Globe
reisbureau's nog toegevoegd aan het concern. Hiermee lijkt het bedrijf te groot geworden om de ontwikkelingen
bij te kunnen benen. Afgelopen week is fallisement aangevraagd. Het wordt "terug naar af". Alleen het busbedrijf
blijkt financieel gezond te zijn en zal een doorstart maken. Voor de reisorganisatie en de reisbureaus is de
toekomst nog ongewis.
Laatst liep ik langs zo een Globe reisbureau. Ik moest denken aan een voorval van enkele jaren terug.
Via het lokale reisbureau wilde ik een hotel in Barcelona boeken. Het lukte het reisbureau echter niet het
hotel te boeken. Ik besloot zelf de Oad te bellen, werd doorverbonden met Globe reisbureau en enkele minuten
later was het gewenste hotel geboekt. Het is een mooie herinnering, zoals veel mensen die zullen hebben aan
Oad Reizen. Vlak na het passeren van het Globe reisbureau, checkte ik mijn Booking.com-app. Tegenwoordig
boek ik daar mijn reizen. In de emotie van de afgelopen week, krijgen crisis en kredietverstrekkers de schuld.
Kijkend naar het aantal zwarte zaterdagen en drukterecords op Schiphol, lijkt dat toch onwaarschijnlijk. Gebrek
aan innovatie lijkt aannemelijker voor deze ooit toonaangevende maatschappij. In de lucht maakt Easyjet furore
met goedkope concepten, op internet zijn Booking.com en Weekendjeweg.nl leidend. Zelf reizen samenstellen,
doorklikken naar recensies en geografische informatie, het zijn vernieuwingen die Oad gepasseerd zijn. De app
van Booking.com is de vroegere skibus: wervend door vernieuwing. De digitale snelweg, daar wordt ook in de
reiswereld het geld verdiend. Wie blijft steken in de file op de A1, gaat deze missen.
Op welke snelweg start jouw reis? Email mij!
Stacaravan
IJsselstein - 24 september 2013 - De regelmatige lezers van deze pagina zal het opgevallen zijn dat ik
vaak en graag in Plasmolen vertoef. Afgelopen week heb ik er een stacaravan gekocht.
In een
willekeurig winters weekend in 1997 zat ik in IJsselstein in de kroeg en zoals vaker ontstond daar weer eens
een goed idee. Twee weken later was ik op zaterdagmiddag bekaf van vijftien kilometer wandelen, die zomer liep
ik er vier maal vijftig in de vierdaagse van Nijmegen. Voor die week had ik een leuke camping in de omgeving
opgezocht, camping De Geuldert in Plasmolen. Vier jaar later kwam ik er weer, om daarna geen enkele zomer
meer over te slaan. Op de agenda stonden inmiddels vierdaagsefeesten i.p.v. vier dagen wandelen, maar de
gezelligheid was er niet minder om. Drie jaar terug is het een seizoensplaats geworden, van april t/m
september. In die jaren is de bezetting van toeristische plaatsen op de camping minder geworden, het aantal
stacaravans toegenomen. Dat zette aan het denken, er stond een mooi exemplaar te koop op een wel heel mooie
plaats. Het idee van een eigen douche en toilet, niet meer op- en afbouwen en de mogelijkheid om ook eens in
een winters weekend Plasmolen op te zoeken werd daarmee aantrekkelijker. Eén keer kijken was dan ook genoeg om
verkocht te zijn.
Afgelopen zaterdag was de dag van de schoonmaak, zondag van het overhuizen. Dat lijkt snel gedaan, maar
er lag toch voor enkele uren overhuizen in de toercaravan. Kasten, lades, disselbak, ruimtes onder bed en bank,
er kan heel wat in. Na de zeven jaar dat deze caravan in gebruik was, was het ook allemaal gevuld. Gelukkig
heeft de stacaravan ook meer dan voldoende kastruimte, zodat ik weer vrolijk verder kan verzamelen van spullen
die ooit weer opgeruimd moeten worden. Zo ver is het echter nog lang niet. Komend weekend wordt het eerste
weekend in de stacaravan. De toercaravan gaat naar het Caravan Centrum Grave. Mocht je van kamperen houden,
de caravan is zo goed als nieuw en uiteraard voordelig geprijst voor de liefhebber. Ik pak het voortaan in
de weekenden wat luxer aan, nog altijd genietend van Nijmegen en omgeving.
Heb jij ook een stacaravan? Email mij!
Kermis
IJsselstein - 16 september 2013 - Komend weekend is het kermis in IJsselstein, afgelopen weekend was ik
op de kermis van Middelaar. Het is een wereld van verschil.
De kermis is van
oorsprong een jaarmarkt ter gelegenheid van de wijdingsdag van de parochiekerk van een plaats. Kermis is dan
ook een verbastering van kerkmis of kerke-misse. Op die dag stroomde het volk samen om de patroonheilige te
vereren en om zich te vermaken. Vrijwel nergens heeft het nog die betekenis. Over het algemeen is het een
verzameling attracties en bijbehorende kramen met eten en drinken. Deze attracties zijn deels traditioneel,
zoals de zweefmolen, touwtje trekken en de botsautootjes. Op grotere kermissen zijn ook spectaculairder
attracties waar je jezelf alle kanten op kan laten schieten of rijden. Belangrijkste kenmerk van deze attracties
lijkt mij dat ze allemaal misselijkmakend zijn, maar daar wordt verschillend over gedacht. De grootste kermis
van Nederland is iedere zomer in Tilburg. Hier komen jaarlijks ongeveer een miljoen bezoekers op af. Kermis is
dus behoorlijk polulair.
Uitzondering op de kermistraditie zijn Noord Holland en Noord Limburg. Hier zijn kermissen niet uitgegroeid
met steeds meer en grotere attracties, maar met feesttenten. Attracties zijn er in beperkte mate, het hoogtepunt
is het feest in de dorpen. Ook in het Noordlimburgse Middelaar is dat het geval. Toch is ook daar ontwikkeling.
Dit jaar was er voor het eerst geen feesttent, maar een feest in het vorig jaar geopende dorpshuis. Zondagmorgen
was ik bij het jaarlijke optreden van de fanfare Sint Caecilia, gevolgd door een optreden van fanfare Wilhelmina
uit het nabijgelegen Groesbeek. Een dorpshuis geeft een andere sfeer dan een tent, maar veel was ook hetzelfde.
De tap stroomde al rijkelijk om elf uur 's morgens, commentaar was er op de lengte van de rokjes van de majorettes.
Met het verstrijken van de uren zal de aandacht voor de tap en vrouwelijk schoon niet minder geworden zijn, maar
dat heb ik niet afgewacht. Lopend naar mijn auto, werd ik vanuit een tuin geroepen. Een bekende had zojuist appels
gerooid. Hij had er nog wel wat voor me, evenals cougettes welke hij te veel had. Ook dat is een dorp in Noord
Limburg, niet alleen tijdens de kermis anders.
Hoe vier jij kermis? Email mij!
Geneve
Annecy - 27 augustus 2013 - Annecy ligt niet ver van het Zwitserse Geneve, dus dat was een goede reden
ook deze stad te bezoeken.
Geneve
is de tweede stad van Zwitserland, met een kleine 200.000 inwoners. Onderdeel van Zwitserland is het sinds
1815, daarvoor was het onderdeel van Frankrijk. In de eerdere geschiedenis is het ook nog een zelfstandige
staat en hoofdstad van Bourgondie geweest. De stad is echter voornamelijk internationaal, niet echt Zwitsers.
Bijna de helft van de inwoners heeft een andere nationaliteit. Het wordt veroorzaakt door de vestiging van
vele internationale organisaties in de stad. O.a. de Verenigde Naties, het Internationale Rode Kruis en de
Wereldraad van Kerken hebben hoofdkantoren in Geneve.
Een bezoek aan Geneve leek me een goede reden de trein te nemen, maar deze bleek niet te rijden
tussen Annecy en Geneve. Een rechtstreekse busverbinding is er wel, dus die keuze was snel gemaakt.
Eenmaal in de stad aangekomen, vielen twee dingen op: de invloed van het verre oosten en de inmense
fontein in het Meer van Geneve. De fontein is gelijk de meest bijzondere bezienswaardigheid in de stad,
vrijwel overal zichtbaar. Verder kent de stad geen hele bijzondere bezienswaardigheden, klassiekers als
enkele oude kerken en een apart stadhuis daar gelaten. De invloed van het verre oosten is vooral merkbaar
in de horeca. Sushirestaurants en Thaise eetgelegenheden overtreffen het aantal Zwitserse chocolaterieen.
Nederlandse invloed is er minder, ik heb alleen een C&A gevonden. Daar was het wel gelijk heel Nederlands.
Terwijl ik de aanwezige kleding bekeek, hoorde ik op de achtergrond een bekende stem. "Ga die wereld uit",
klonk uit de speakers. Nijmeegs trots Frank Boeijen met Kronenburg Park werd gedraaid. Een mooier
Nederlandse vertegenwoordiging kan ik me niet voorstellen in deze internationale stad.
Hoe internationaal ben jij? Email mij!
Sportief op weg
Annecy - 26 augustus 2013 - Bij het meer van Annecy kan in de zon gelegen worden, maar de meeste
vakantiegangers pakken het actiever aan. Ik heb vandaag de fiets gepakt.
Op en rond
het gehele meer zijn sportende mensen te vinden. In de lucht hangen meer paragliders dan vliegen, op het
water wordt volop gebruik gemaakt van waterfietsen en waterskies en rond het meer wordt veel hard gelopen
en gefietst. De bergen worden te voet beklommen, maar ook met touwen en ander klimgerei. Zo is er voor
alle sportievelingen wel wat te doen. De Fransen hebben daar slim op ingespeeld, alle benodigdheden kunnen
gehuurd worden.
Ik had ontdekt dat ook fietsen gehuurd kunnen worden, bij Roul'ma poule in Annecy. Vanmorgen stond er
een sportfiets voor me klaar. Langs de westkant van het meer loopt een fietspad over een voormalige spoordijk,
een perfecte route voor wie zonder stijle hellingen door de bergen wil fietsen. Vanaf Annecy ging de route langs
Sevrier, Saint Jorioz, Duingt en La Ravoire richting Doussard. Vlak daarvoor ben ik omgekeerd, om een hapje
te eten bij camping Du lac bleu aan de zuidzijde van het meer. Het was een van de vele campings langs de route,
grotendeels bevolkt door Nederlanders. Dat was ook in het restaurant op de camping goed te merken. "Avez
vous du pain a l'omelette", vroeg ik. "De omelet is met patat, maar stokbrood zit overal bij", antwoordde de
serveerster in onvervalst Amsterdams.
Welke taal spreek jij op vakantie? Email mij!
Op z'n Frans
Annecy - 25 augustus 2013 - Vandaag is alweer de derde dag in Annecy. Franse gewoonten beginnen op
te vallen, Nederlandse herkenning ook.
Fransen hebben de naam
geen Engels te spreken. Dat is niet waar. Mensen in deze omgeving zijn uitermate bereid contact te maken en
daarvoor Engels te spreken. De enige handicap is dat de uitspraak vaak doet denken aan 'Allo Allo', maar verder
volstrekt onverstaanbaar is. Het kan echter altijd nog erger. Tijdens het diner vanavond probeerden Duitsers
in het Frans te bestellen. Ik vond het heel bijzonder dat de bediening de bestelling kon noteren. Een andere
fabel is dat Franse toiletten bestaan uit een gat in de grond, i.p.v. een gewone toiletpot. Gelukkig is dat
verleden tijd, er staan hier gewone toiletpotten. Een verschil met andere landen is wel dat in de horeca geen
onderscheid wordt gemaakt tussen dames- en herentoiletten. Zolang er deuren aanwezig zijn, zie ik het
probleem niet. Die deuren zijn er overigens gewoon, het enige wat af en toe ontbreekt is een toiletbril.
Het publiek in Annecy is gevarieerd. Ik had veel Nederlanders verwacht, maar dat valt mee. Er zijn vooral
veel Fransen, waarschijnlijk afkomstig uit de grote steden in het noorden en het westen van Frankrijk. Opvallend
vind ik het grote aantal toeristen uit verre bestemmingen. Zowel Japanners met hun fototoestellen zijn in grote
aantallen aanwezig, als ook Arabieren uit het Midden Oosten. Ook hier in het hotel overnachten veel Arabieren.
In de lift sprak ik een jongedame uit Dubai. Zij bleek vooral het weer hier te waarderen. Die mening deelden
we, waarschijnlijk om tegengestelde redenen. Alle nationaliteiten komen samen in de oude binnenstad en het
park langs het meer. Vanavond zat ik daar op een bankje, terwijl verderop een bandje muziek speelde. Bij
het bandje werd gedanst, de meeste muziek was mij onbekend. Ineens herkende ik 'Una Paloma Blanca' van
George Baker. Dat was ooit een wereldhit, wat ook bleek uit de kreet van herkenning van drie passerende
Arabische meiden. Lachend en dansend liepen ze verder, terwijl ik even vrolijk nog even bleef zitten.
Welke muziek herken jij op vakantie? Email mij!
Annecy
Annecy - 23 augustus 2013 - Vanmorgen ben ik vertrokken uit Chamonix, om later in de ochtend aan te
komen in Annecy.
Annecy is gelegen aan de
noordzijde van het Meer van Annecy, evenals Chamonix in het departement Haute Savoie. Rond het hele meer
is het toeristisch, de stad vormt daar geen uitzondering op. In de stad, met name in de oude binnenstad bij het
meer, is het een en al toerisme. Hotels, restaurants en souvenirwinkels bezetten de schilderachtige, historische
panden in het oude centrum. De plaats en omgeving zijn buitengewoon fotogeniek te noemen. Overal in de stad
en langs het meer poseren mensen voor ongetwijfeld schitterende vakantiekiekjes. Het Palais de l'Isle, een
oude gevangenis in de stadsgracht, schijnt zelfs het op een na meest gefotografeerde monument van Frankrijk
te zijn.
De middag heb ik slenterend door de stad en liggend aan het meer doorgebracht. In de stad viel vooral de
drukte op, hoewel het wel een gezellige drukte was. De sfeer was goed, mensen genoten van terrasjes, uitzichten,
de onvermijdelijke levende stadbeelden en zowaar goed spelende straatmuzikanten. Langs het meer was het
warm en ontspannen. Mensen lagen op de grasvelden in de parken, enkelen pakten een waterfiets. Kleding was
gevarieerd, van bikini tot net pak. Langs de waterkant kleedde een meisje zich om, waarbij niet helemaal duidelijk
was wat ze wilde. Het bikinitopje ging uit, om daarna rustig aan een shirtje aan te trekken. Vervolgens deed ze erg
moeilijk om haar b.h. goed onder haar shirtje te krijgen. Even verderop lagen dames die dat probleem niet kenden.
Jurken bedekten de lichamen, hoofddoekjes de haardracht. Het cultuurverschil was duidelijk, terwijl iedereen
genoot van dezelfde zon aan hetzelfde meer. Waar de ogen van de mannen uit alle culturen naartoe gingen, laat
zich raden.
Hoe kleed jij je (om) op een ligweide? Email mij!
Chamonix
Basel - 22 augustus 2013 - Negentien jaar geleden was ik op vakantie naar Le Grand Bornand, Chamonix en
Annecy. Met name aan de laatste twee bewaar ik goede herinneringen, dus dat was goede reden nogmaals die
kant op te gaan. Eergisteren ben ik aangekomen in Chamonix.
Chamonix ligt in het oosten
van Frankrijk, in de Haute Savoie, vlakbij Zwitsterland en Italie. Het wordt doorkruist door het riviertje L'Avre,
naamgever van het hotel waar ik verblijf. Er wonen ruim negenduizend Fransen, maar het aantal aanwezige
toeristen zal in zomer en winter een veelvoud zijn. De plaats staat vol met hotels, appartementen en in het centrum
restaurants en souvenirwinkeltjes. Bekendheid dankt het aan de ligging aan de voet van de Mont Blanc, de hoogste
berg van Europa.
De Mont Blanc is ook de toeristische attractie van Chamonix. 's Winters kan er uiteraard geskied worden, 's zomers
zijn er twee grote attracties op de berg. De eerste is een kablebaan naar Aiguille de Midi, met een flinke rij en een
toegangsprijs van vijftig euro per persoon. Het tweede is een tandradbaan naar de Mer de Glace, een imposante
gletsjer op de Mont Blanc. Deze kost ongeveer de helft en de rijen vallen mee, dus mijn keuze was snel gemaakt.
Gisteren heb ik een retour genomen, om van de uitzichten rondom Mer de Glace te genieten. Vandaag heb ik het
sportiever aangepakt, met de tandrad naar boven en lopend terug. Het is slechts vijf kilometer lopen, maar wel
negenhonderd meter hoogteverschil. De uitzichten onderweg waren grandioos, evenals het gevoel in de knieen.
Nagenietend op een terrasje, verdween dat echter weer snel. Wat blijft, is het goede gevoel de Mont Blanc (deels)
te voet afgedaald te zijn.
Wandel jij ook graag in de bergen? Email mij!
Basel
Basel - 19 augustus 2013 - Na een kleine zeven uur in de auto ben ik gisteren in Basel aangekomen. Fietsers en
zwemmers, die vallen me op in de stad.
Basel is gelegen in het noordwesten
van Zwitserland, op de grens met zowel Duitsland als Frankrijk. Bepalend voor het stadbeeld is de Rijn. Deze loopt
dwars door de stad. Aan de rechteroever ligt het moderne, industriele Klein Basel, aan de linkeroever het historische
Groot Basel. De stadsdelen worden verbonden door zeven bruggen. De eerste tekenen van leven stammen van het jaar
374, in 740 werd het een bisschopsstad. Daarna ontwikkelde de stad zich tot wat Groot Basel het nu is, nog steeds staan er huizen
uit de middeleeuwen. Het oudste woonhuis wat ik zelf gezien heb, is een vakwerkhuisje uit 1438. Nog ouder is de
stadsbeeld bepalende kerk, de Munster van Basel. Deze stamt uit de twaalfde eeuw en steekt nog altijd markant
boven alle gebouwen uit. Klein Basel heeft zich pas in de vorige eeuw echt ontwikkeld en staat met name bekend om de
massaal aanwezige farmaceutische industrie.
Naast de trams die in iedere grote stad af en aan rijden, zijn fietsers opvallend aanwezig in het straatbeeld. In
Nederland is dat heel gewoon, maar elders had ik nooit veel fietsers gezien. Ondanks dat Basel behoorlijk bergachtig
is, wordt er veel gefietst. Voorzieningen als fietsenstallingen zijn ook volop aanwezig. Conditie is wel vereist, bergop
wordt ook wel gelopen met de fiets in de hand. Ook opvallend zijn de zwemmers in de Rijn. Waar in Nederland zwemmen
in de stroming wordt afgeraden, wordt hier massaal gebruik gemaakt van de stroming. Mensen gaan stroomopwaarts te
water, vaak met een drijvende tas. Vervolgens drijven of zwemmen ze met de stroom mee, om verderop in de stad
weer aan kant te gaan. Gevaarlijk lijkt het niet, anders zit langs de kant voldoende publiek om te zien wat er gebeurt.
Ook ik bevond me vanavond onder dat publiek, zittend op een trap langs het water. Terwijl boten, eenden, waterskiers en
zwemmers passeerden, genoot ik van het uitzicht bij ondergaande zon. Voor me stapten twee meiden door het water,
ze visten o.a. een telefoon en een identiteitskaart uit het water. Gevaar om wat te verliezen is er dus schijnbaar wel,
maar daarmee ook het geluk om wat te vinden.
Wat vind jij? Email mij!
Komkommertijd
IJsselstein - 5 augustus 2013 - Het is al ruim een maand zomer, maar het koude voorjaar lijkt alweer een
eeuwigheid geleden. Nederland geniet massaal van vakantie, de achtergebleven delen van de bevolking van
komkommers. Het is weer komkommertijd!
Sommige mensen menen
onterecht dat de komkommer niet echt gezond is, omdat het alleen maar water zou zijn. Vroeger dachten wetenschappers
er net zo over, maar dat klopt niet. De laatste tijd is er veel onderzoek gedaan naar fytonutriënten in komkommer.
Komkommer bevat een scala aan fytonutriënten waartoe onder andere flavonoïden behoren. Deze hebben een ontstekingsremmend
effect. Gecombineerd met vitamine C wordt dit effect extra versterkt. Daaruit blijkt dat deze langwerpige groente wel
degelijk gezond is. Daarnaast is het een lekkere frisse groente die alleen rauw wordt gegeten. Vroeg geplukt en in
de azijn bewaard, zijn het augurken. Het is familie van de meloen en een prima dorstlesser. Komkommer vormt vaak de
basis van groentensmoothies. Het is ook een vast ingrediënt in veel salades. In de lauwe salade gado-gado wordt
komkommer gecombineerd met satehsaus, wat een perfecte smaakcombinatie is. Achterblijven met komkommers, is dus zeker
geen straf!
De term komkommertijd heeft niet zo veel met komkommers te maken, maar alles met het ontbreken van nieuws in de
zomer. Als de komkommers geoogst worden, is het nieuws minimaal. Er komen dan berichten op de voorpagina van de
krant die anders de achterpagina nog niet zouden halen. Gelukkig zit daar ook weleens leuk nieuws bij, zo ook over
komkommers. Uit een enquete blijkt dat komkommer wordt gezien als een vrouwengroente. Ondanks dat, gebruikt vrijwel
iedereen komkommers. Zo een 96% van de vrouwen en 94% van de mannen vindt komkommer lekker. Vrouwen eten komkommers
het liefst in een salade. Mannen eten het liever in de tzatziki. Toch eet 45% van de mannen en 55% van de vrouwen de
komkommer ook puur, al dan niet geschild. Een groot verschil is wel dat mannen komkommers uitsluitend gebruiken om
op te eten, terwijl vrouwen de groente ook voor schoonheidsdoeleinden gebruiken. Het wordt op de ogen gelegd tijdens
het intrekken van een masker, maar ook gebruikt als grondstof in allerlei schoonheidsprodukten. Het schijnt met name
goed te zijn voor de vette huid. Of het daarom door de geënqueteerden als vrouwengroente wordt gezien, vertelt het
verhaal niet. Het antwoord op die vraag wil warschijnlijk niemand weten in de zomerse komkommertijd.
Wat vind jij van komkommers? Email mij!
Kleine overheid?
IJsselstein - 30 juli 2013 - Eén van de huidige regeringspartijen sprak in verkiezingstijd veel over een
kleine overheid. In het regeerakkoord is vervolgens de volgende zin beland: "Met de organisaties van werknemers
bespreken we het openstellen van de laagste ambtelijke loonschalen, zodat medewerkers in facilitaire functies
eventueel in dienst genomen kunnen worden." Bezuinigen door de overheid te verkleinen wordt niet meer over
gesproken.
In de afgelopen jaren is de
arbeidsmarkt steeds flexibeler geworden. Dat heeft voordelen voor bedrijven en medewerkers aan de bovenkant
van die arbeidsmarkt. Meer vrijheid is immers mooi voor mensen die goed voor zichzelf kunnen zorgen. Aan de
onderkant van de arbeidsmarkt is het allemaal wat minder mooi uitgepakt. Veel eenvoudig werk kan alleen nog
maar uitgevoerd worden als ZZP-er zonder rechten of op basis van nulurencontracten zonder zekerheid. Zaken
als een hypotheek of een goede arbeidsongeschiktheidsverzekering behoren daarmee niet tot de mogelijkheden.
Eén van de veroorzakers van deze situatie is de overheid. Eenvoudig werk is massaal uitbesteed, waarbij
voornamelijk op prijs is geselecteerd. Ambtenaren doen geen eenvoudig werk meer, in praktijk wordt dat
werk gedaan door medewerkers van bedrijven die werken met ZZP-ers en allerhande flexcontracten. De huidige
regering wil daar wat aan doen. Ook voor eenvoudig, laagbetaald werk zullen weer ambtenaren aangenomen worden.
Laagbetaalden hebben recht op zekerheid, misschien nog wel meer dan beter verdienende collega's. Daar zal
iedereen het over eens zijn. Of daarmee de regering ook een goede keuze maakt, is een tweede. Doordat de
afgelopen jaren massaal is uitbesteed, zijn leveranciers gegroeid. De overheid is een grote klant voor met name
facilitair dienstverleners. Door dit nu weer bij de overheid zelf te organiseren, wordt het bedrijfsleven fors
geraakt. Zeker in tijden van laagconjunctuur is dat niet goed voor de economie, laat staan voor de mensen die
in dienst zijn bij betreffende bedrijven. Het is maar de vraag of dezelfde mensen bij de overheid in dienst
kunnen komen. Binnen die overheid blijkt vervolgens het organiseren van werk vaak duurder en minder efficient
dan in het bedrijfsleven. De ambtelijke werkwijzen brengen nou eenmaal overheadkosten met zich mee die het
bedrijfsleven vreemd zijn. Het meest kwalijk lijkt echter dat het probleem wordt opgelost zonder de oorzaak weg
te nemen. Aanbesteden van diensten kan prima door niet alleen op prijs te selecteren, maar ook op criteria als
goede omgang met personeel. Dat is niet gebeurd, daardoor is de huidige situatie ontstaan. Hier wordt niets aan
gedaan. In plaats daarvan worden nieuwe problemen gecreëerd, zowel in het bedrijfsleven als in de kosten van de
overheid. Goed regeren is vooruitzien, oplossingen voor deze problemen staan waarschijnlijk in het volgende
regeerakkoord.
Hoe flexibel is jouw beleid? Email mij!
Vierdaagsetijd in Plasmolen
Plasmolen - 19 juli 2013 - Vier dagen wandelen door ongeveer 40.000 mensen is ook vier dagen vermaak langs
de route. Gisteren kwamen de wandelaars door Plasmolen.
De donderdag is 'de dag van
Groesbeek'. De route loopt dan vanaf Nijmegen via Malden, Mook, Plasmolen, Milsbeek en Breedeweg naar
Groesbeek, om vanaf daar via Zevenheuvelenweg en Berg en Dal weer naar Nijmegen te gaan. De route van
dertig kilometer snijdt vanaf Mook af naar Groesbeek, de vijftig loopt na Milsbeek een ommetje via Ottersum.
Het staat bekend als zwaarste dag, vanwege de heuvelachtige omgeving. Tegelijkertijd is het de enige dag met
echt mooie uitzichten vanaf het wandelparcours. Voor de camping is het altijd een drukke dag, de route van
veertig en vijftig kilometer komt langs de camping. Gasten gaan er goed voor zitten. Weinig is leuker dan mensen
kijken en de kans om er zo een dertigduizend langs te zien lopen is er maar eens per jaar. Dat is echter niet
het enige vermaak. De in Plasmolen wereldberoende dj Twannie vermaakt wandelaars en publiek vanaf een uurtje
of zes in de ochtend met muziek en andere vrolijke noten. Daarnaast is er eten en drinken voor eenieder die daar
behoefte aan heeft. Met name de soep schijnt het goed te doen bij wandelaars.
Rond twaalf uur was het weer voorbij. De meeste wandelaars waren voorbij, het publiek vertrok richting ander
vermaak, de bezemwagen passeerde en de vuilophaaldienst maakte het parcours weer schoon. Zelf liep ik het
dorp in, waar ik de voorgaande nacht mijn auto geparkeerd had. Vlakbij mijn auto kwam ik nog drie wandelende
dames tegen. Ze leken me te zoeken naar een bushalte. "Einde oefening?", vroeg ik. Dat bleek niet het geval,
ze dachten nog mee te lopen en zochten de route. Mijn mededeling dat ze drie kwartier achter de bezemwagen
aan liepen, leverde enkel verbaasde blikken op. Ze wilden echt nog doorlopen, ik heb ze de route gewezen. Vol
goede moed liepen ze verder, zij waren overtuigd Nijmegen nog te halen.
Kom jij ook weleens te laat? Email mij!
Vierdaagsefeesten
Plasmolen - 15 juli 2013 - Komende nacht begint de Vierdaagse van Nijmegen, afgelopen zaterdag begonnen
de vierdaagsefeesten. De eerste dagen zijn alvast geslaagd.
Traditioneel staan de bekende
namen op de Waalkade geprogrammeerd. Anders dit jaar is dat er een tent staat, i.p.v. een groot podium in
de open lucht. Gisterenavond was het de beurt aan Rowwen Heze. Het voorprogramma werd verzorgd door The
Originals, een band die muziek op verzoek speelt. Ze brachten de sfeer er goed in. Rond kwart voor negen stopten
ze ermee, om negen uur zou Rowwen Heze het podium betreden. Dat werd wat later, als een Nederlandse Justin
Bieber betraden Jack Poels en zijn bandleden rond kwart voor tien het podium. Gelukkig werd het wachten ruimschoots
goed gemaakt met een fantastisch optreden. Al na enkele onverstaanbare nummers veranderde de tent in een
kokende feestmassa. Voor wie nog mocht twijfelen aan het feestgehalte, was het een kwestie van geduld tot heel Holland
Limburgs lult. Bij dat laatste nummer ging het helemaal los, wat nog een werd overgedaan met de toegift Bestel mar.
Dat heb ik daarna ook gedaan, evenals vele andere feestgangers bij de snackbar.
Ook vanmiddag was ik in de stad. Zoals altijd op de maandag voor de vierdaagse, was het een gezellige, internationale
drukte met wandelaars en feestend publiek. Dweilorkestjes maakten de sfeer in de straten, terrasjes zaten vol en op
de podia vermaakten minder bekende bandjes het publiek op de pleinen. Op het stand aan de overkant was theater,
de veerpont er naartoe was goed voor de verkoeling op het water. Ook in de winkels werd goed zaken gedaan. Ik
was even bij de Spar. Bij de kassa naast me ging de communicatie met het internationale publiek wat moeizaam. De
cassiere begreep dat ze niet verstaan werd: "Are u English?" Het antwoord was "yes", waarna de cassiere zeer klantvriendelijk
van taal veranderde: "Das is drei euro."
Welke talen spreek jij? Email mij!
Goch Ness
Plasmolen - 9 juli 2013 - Weinig is ontspannender dan een sauna. Dat maakt een bezoek aan een sauna
voor mij een ideale vakantieactiviteit. Gisteren bezocht ik om deze reden Goch Ness, gelegen bij het Duitse Goch.
De sauna is een
Finse uitvinding. In het verre verleden leefde men daar in holen, die men verwarmde met warme stenen. Daar
werd ontdekt dat de temperatuur aanzienlijk toenam als water over de stenen gegooid werd. De sauna was daarmee
uitgevonden en nog steeds niet weg te denken uit de Finse cultuur. Ook andere landen hebben inmiddels het genot
van de sauna ontdekt. In o.a. Nederland en Duitsland zijn het complete welnessresorts geworden, met verschillende
soorten sauna's en vaak ook thermaalbaden. De voordelen van saunabezoek zijn legio. Behalve dat de warmte heerlijk
ontspannend is, heeft het ook allerlei positieve effecten op de gezondheid. Zo is het goed voor de ademhaling, de
aderen, doorbloeding, spieren, bloeddruk en stofwisseling. Wel leidt het vele zweten tot een te groot vochtverlies.
Dat is echter eenvoudig oplosbaar door voldoende te drinken.
Goch Ness is gelegen aan een meer. Bij het meer bevinden zich een zandstrand en ligweides van gras, daaromheen
staan de sauna's. Binnen zijn slechts twee sauna's en een stoombad, het grootste deel is buiten. Thermaalbaden zijn
er niet. Daarmee is het een heerlijk complex bij mooi weer. Genieten in de zon kan op de ligweides, ter afwisseling
is het heerlijk om af en toe een sauna te pakken. Afkoelen kan door een frisse duik in het meer. De sfeer is hierdoor
wat anders dan in de meeste Nederlandse saunacomplexen. Kinderen spelen in Goch Ness gewoon aan het strand,
terwijl deze in Nederland zelden een sauna bezoeken. De sfeer is hierdoor minder serieus, meer recreatief. Wat
overeenkomt, is dat iedereen naakt is. Badkleding is immer onhygienisch in iedere sauna. Zo lag ik op een strandstoel
te genieten van de schaduw en mijn uitzicht, terwijl in de strandsauna een opgieting was. Na afloop liepen een
dame in bikini en jongedame in polo plus legging, zo te zien een medewerkster met stagiaire, van de strandsauna
naar een opberghokje. De dame in bikini vloog snel nog even onder de buitendouche, ze was bezweet. Daarna ging
ze het opberghok in, stuurde de stagiaire op pad en deed de deur dicht. Even later kwam ook zij gekleed in legging
en polo het opberghok uit. Naakt blijft blootgewoon in sauna's, maar schijnbaar ook daar ongewenst in bijzijn van collega's.
Waar ben jij naakt? Email mij!
Vakantie!
Plasmolen - 7 juli 2013 - Nog een week, dan zijn de Nijmeegse vierdaagsefeesten aan de gang. Min of meer
traditioneel vier ik deze weken vakantie in Plasmolen.
Plasmolen is gelegen in Noord Limburg, ongeveer twintig kilometer ten zuiden van Nijmegen. Plaatsen in
de buurt zijn Gennep, Groesbeek, Mook en het Brabantse Cuijk aan de overzijde van de Maas. Het is typisch
toeristendorp. Op de drie bungelowparken, twee jachthavens en twee campings verblijven 's zomers een
veelvoud van het aantal mensen dat er woont. Een supermarkt is er niet, eten is verkrijgbaar in de vele
restaurants. Ik verblijf ieder jaar op camping De Geuldert, gelegen aan de Schildersweg. Wild vermaak is
er niet, de reclamekreet "rust en gezelligheid" is zeker van toepassing.
Dat geldt niet voor Nijmegen, zeker niet ten tijde van de Vierdaagse. Gezellig is het er ook wel, maar rust
is nergens te vinden. Ook dit jaar wordt de stad weer bezocht door honderdduizenden mensen, voor het grootste
deel om te feesten en door ruim veertigduizend om te wandelen. Het aantal verschilldende nationaliteiten loopt
in de tientallen. Komende week zullen ze geleidelijk richting stad komen. Afgelopen vrijdagmiddag zat ik op
een terras tegenover het centraal station. Veel lopers en feestgangers zullen er nog niet geweest zijn, toch
was het aardig druk op het buitengewoon onoverzichtelijke plein voor het station. Bussen, fietsers en wandelaars
vonden allen hun weg, af en toe acrobatische toeren uithalend om elkaar niet te raken. Naast me kwam een
moeder en dochter zitten, ik schatte ze rond de veertig en veertien. Moeders zocht een asbak, welke ik aanbood:
"Alsjeblieft, ik rook toch niet". Haar gezicht betrok: "Nee, ik ook niet, maar ja..". Tevreden stak dochterlief een
Marlboro op, terwijl mijn aandacht alweer werd afgeleid door de volgende fietser die net een bus en wat
voetgangers kon ontwijken.
Wat zie jij op het terras? Email mij!
Haagse zapp
IJsselstein - 2 juli 2013 - Nederland heeft een uniek omroepbestel. De Publieke Omroep bestaat uit
21 organisaties, die ieder hun eigen ding doen. In tijden van bezuinigingen is dat slecht houdbaar, daarom
zijn afspraken gemaakt in het regeerakkoord. Het is de vraag of het daardoor veel beter wordt.
Het charmante van de
Nederlandse Publieke Omroep is dat iedereen een omroepvereniging mag beginnen. Met voldoende leden gaat de
subsidiepot open en kan begonnen worden met uitzenden. Zolang er voldoende leden blijven, blijft de concessie
gehandhaafd. Op het moment dat de leden afhaken, stopt de concessie. Daarnaast zijn er omroepen zonder leden.
De NOS en NPS hebben vanuit de overheid een aantal taken, daarnaast zijn er levensbeschouwelijke omroepen die
zonder leden hun boodschap mogen verkondigen. In totaal leidt dit tot 21 organisaties die samen de uitzendingen
op drie televisienetten en zes radiozenders verzorgen. Hier maakt het huidige kabinet een einde aan. Het aantal
omroepen wordt maximaal acht, incl. NOS en NPS. De levensbeschouwelijke omroepen houden op te bestaan. Op basis
van dit beleid moeten omroepen fuseren.
Efficienter zal het zeker zijn. Overleg met acht omroepen zal makkelijker gaan dan overleg met 21 omroepen.
De vraag is echter of het kind niet met het badwater wordt wegegooid. Met een beperkt aantal omroepen, zal
ook de diversiteit afnemen. De moeilijkheid zit daarbij vooral in omgang met nieuwe toetreders. Na een stevige
lobby zijn nu al uitzonderingen gemaakt voor PowNed en WNL, hoewel die op basis van ledental eigenlijk alweer
mochten vertrekken. Voor nieuwe organisaties geldt dat aansluiting gevonden moet worden bij bestaande omroepen,
in praktijk een onmogelijke voorwaarde. Vandaag is door CDA en ChristenUnie afgedwongen dat een deel van de
subsidie altijd voor levensbeschouwelijke uitzendingen gebruikt moet worden. De PVV kwam met het voorstel om
Nederland 1 om te dopen naar PvdA1, i.v.m. de grote invloed van de VARA op deze zender. Dit voorstel heeft het
niet gehaald, maar maakt wel duidelijk waar de schoen wringt. Politieke belangen van bestaande omroepverenigingen
zijn veilig gesteld, nieuwe toetreders wordt het moeilijk gemaakt. Tegelijkertijd wordt niet bezuinigd op het
riante aantal zenders en het grote aanbod commercieel getinte uitzendingen. Met een optie als twee televisienetten,
één voor nieuws, sport en opinie en één voor gevarieerd aanbod van omroepverenigingen, was de charme behouden
en een grotere bezuiniging gerealiseerd. Met radiozenders zou een soortgelijke slag mogelijk zijn geweest. Het
is niet gebeurd, het blijft zappen tussen Haagse belangen in Hilversum.
Zapp jij ook liever zonder politieke invloed? Email mij!
Groene Kruis Gebouw
IJsselstein - 23 juni 2013 - Eind negentiende eeuw is in IJsselstein besloten het kasteel te slopen. Met
de wijsheid van nu, kan ik me niet voorstellen dat het een goed besluit was. De huidige gemeenteraad heeft
hetzelfde besluit genomen over het groene kruis gebouw op de plek van het vroegere kasteel.
Eind negentiende
eeuw werden gelukkig ook goede besluiten genomen in Nederland. Het besef was gekomen dat hoge sterftecijfers
werden veroorzaakt door sociale omstandigheden en een gebrek aan hygi�ne. In hoog tempo kwamen er wetten om
daar verandering in aan te brengen, o.a. de Woningwet, de Ongevallenwet en de Gezondheidswet. Er werd
invulling aan gegeven door de oprichting van kruisverenigingen, o.a. het Groene Kruis. De kleur groen was
gekozen als kleur van hoop, armenzorg en religieuze liefdadigheid werd niet aan gedaan. Het uitgangspunt
was dat iedereen, arm of rijk, gebruik kon maken van dezelfde gezondheidsdiensten. Lidmaatschap ging naar
draagkracht, o.a. wijkverpleging en inentingen werden georganiseerd. In 1911 had iedere provincie zijn
eigen vereniging, veel dorpen en steden kregen hun eigen groene kruis gebouw. Zo gebeurde dat ook in
IJsselstein. Op de lokatie van het vroegere kasteel, aan het Kronenburgplantsoen, kwam het Groene Kruis
Gebouw te staan. Ook na opheffing van de kruisverenigingen heeft het gebouw nog jarenlang dienst gedaan
als lokatie voor gezondheidszorg, vrijwel iedere IJsselsteiner heeft daar in de kindertijd inentingen
gehad. Pas enkele jaren terug, met een reorganisatie van de thuiszorg, heeft het pand zijn functie
verloren.
Inmiddels is het pand eigendom van de gemeente, waarbinnen de gemeenteraad al ruim twintig jaar
steggelt over de invulling van het gebied. Het idee is om een park aan te leggen op de lokatie van het
vroegere kasteel, waarbij de overgebleven kasteeltoren goed in het zicht komt. Het Groene Kruis Gebouw
staat dan echter hopeloos in de weg, de recente geschiedenis is immers letterlijk gebouwd op de
middeleeuwse geschiedenis. In 2012 bedacht de gemeenteraad een list. Als er een goed ondernemingsplan
zou komen, werd het Groene Kruis Gebouw onderdeel van het park. Randvoorwaarden waren o.a. een huur van
ongeveer �100.000 per jaar en hier niet toestaan van parkeergelegenheid. Er zijn zowaar nog plannen
ingediend ook, maar uiteraard niet economisch verantwoord onder deze randvoorwaarden. Voor de gemeenteraad
was dat reden te besluiten tot sloop. Er komt een park met aandacht voor het vroegere kasteel. Daarmee
wordt getracht een historische fout te herstellen, helaas door in dezelfde fout te vervallen.
Heb jij ook geen historisch besef? Email mij!
Boys will be boys
IJsselstein - 17 juni 2013 - De korte rokjes zijn in de tienermode. Pubers kijken hun ogen uit, leraren
weten niet waar ze kijken moeten.
Na twee maanden koude
noordoostenwind, is het voorjaar afgelopen weken toch nog gekomen. De zomermode is alsnog de winkels
uitgevlogen. Voor meisjes is dat dit jaar korter dan kort. Was een paar jaar terug rokjesdag nog een
eenmalige gelegenheid boven de knie, dit jaar begint de zomermode vlak onder de bil. De andere kant is
al niet veel verhullender, inkijk is de mode. Uitdagende pubermeisjes doen uiteraard niets liever dan
deze mode omarmen, tot traditionele wanhoop van middelbare scholen. De nationale onderwijsgids bericht
het volgende daarover: "Deze zomer zijn korte broekjes, hemdjes met inkijk en korte rokjes het helemaal.
Meisjes op de middelbare school dragen deze kledingstukken graag. Maar er zijn docenten die zich daarbij
niet gemakkelijk voelen."
Een leerlinge van het Berlage Lyceum in Amsterdam moest zich vorige week thuis gaan omkleden. Ook andere
scholen verbieden te korte broekjes of spreken leerlingen aan op hun uitdagende kleding. In de meeste
gevallen wordt gevraagd de volgende dagen wat minder uitdagend gekleed te gaan. Schoolleider Andr� Hol
vindt dat horen bij de opvoedkundige rol van school: "Wij moeten leerlingen aanspreken op hun houding en gedrag,
en daarbij hoort ook kleding. Je gaat hier niet naar het zwembad." De pubers zelf vinden het ondertussen allemaal
maar onzin. "Ik vind die nieuwe korte broekjes juist heel erg leuk", zegt Roos (14). "Zo is nu de mode. En
de jongens zijn er ook enthousiast over. Die vinden het helemaal niet leuk dat die nu niet mogen op school."
Boys will be boys, zegt het spreekwoord. Dat is voor de klas niet anders dan erin.
Kan jij wel tegen zomermode? Email mij!
Hoog en droog
IJsselstein - 9 juni 2013 - Hoewel het eindelijk 's zomers aanvoelt, loopt de natuur nog steeds achter. De
bomen zijn frisgroen, zoals gewoonlijk eind maart. Het water in de rivieren klotst nu pas tegen de winterdijken,
met alle gevolgen van dien.
Gewoonlijk worden de
hoge waterstanden in de rivieren bereikt in maart, als het smeltwater uit Midden Europa Nederland bereikt. Koeien
staan dan nog op stal, caravans in oude koeienstallen. De uiterwaarden zijn in die periode goed voor het vele
water. Na de ski-aanbiedeingen in mei van dit jaar en flinke regenoverlast in Oostenrijk, Tjechi� en Zuid Duitsland,
is het hoge water in Nederland dit jaar drie maanden verlaat. Uiterwaarden waren wel op datum gevuld met koeien,
caravans en terrasjes, wat deimpact aanzienlijk groter maakte dan gewoonlijk in maart. In Tiel werden wat koeien
dol van het teruglopen naar een binnendijks gelegen weiland. Ze vluchtten een andereuiterwaarde op, helaas zonder
zwemdiploma. Campings langs Waal, Nederrijn en Lekkonden massaal ontruimen. De verwachting is dat over een week de
caravans er weer opkunnen.
Afgelopen vrijdag was ik in Nijmegen. Ook daar was de waterstand in de Waal flinkhoog. Vanaf de fietsbrug naar
Lent keek ik richting stadsstrand, nu niet meer dan een enkele kruin van een boom die boven het water uitkwam. Mensen
lagen te zonnen op dezomerdijk, rondom de bankjes die gewoonlijk boven het stadsstrand staan. Het watertussen zomer-
en winterdijk was nog niet vertrokken, waardoor het alleen door het waterte bereiken was. Broek omhoog, strandtas
boven het hoofd, kleine kinderen tot de nek inhet water, zo kwamen mensen van en naar hun zonnige plekje. "Das ist
ganz witzig", zei een Duitse dame tegen me die met mij op de fietsbrug stond. Dat kon ik niet anders dan beamen,
hoog en droog in de zomerzon.
Geniet jij ook van de zomerzon? Email mij!
Baas in eigen bestaan
IJsselstein - 2 juni 2013 - Nederland kent vele musea. De grote musea met kapitale kunstwerken zijn natuurlijk
mooi om te zien, maar vaak zijn de kleine musea met ��n thema nog leuker. Afgelopen vrijdag was ik in zo een museum,
het Museum van de vrouw in Echt.
Hoewel het Museum
van de vrouw heet, staan er geen vrouwen tentoongesteld. Momenteel is er een tentoonstelling met aandacht voor
vrouwelijke beroepen en de emancipatie in de vorige eeuw, in de tentoonstelling 'Baas in eigen bestaan'. Het
eerste deel van de tentoonstelling worden typisch vrouwelijke beroepen weergegeven, varierend van
apothekersassistente tot secretaresse en van dienstmeid tot raamprostituee. Leuk om te zien zijn de traditionele
weergaven zeker, maar het tweede deel van de tentoonstelling heeft meer inhoud. In een tijdlijn wordt daar de
emancipatie van de vrouw in de vorige eeuw weergegeven. Foto's, krantenartikelen en stukjes film maken beeldend
wat ook in woord wordt weergegeven. Snel wordt duidelijk dat wat tegenwoordig heel gewoon is, nog niet zo lang
geleden pas waarheid geworden is. Zo was tot 1956 bij wet geregeld dat vrouwelijke ambtenaren ontslagen werden als
ze gingen trouwen. Werken buitenshuis was niet toegestaan voor getrouwde vrouwen. Het is één van de aardige weetjes
die te zien is in deze tentoonstelling.
Het museum is gehuisvest in het oude raadhuis van Echt, samen met o.a. de VVV. Kaartjes zijn daar verkrijgbaar,
daarna kon ik vrij inlopen. Halverwege de tentoonstelling kwam een dame naar me toe met de vraag of ze het
controlestrookje mocht afscheuren. Ze leek gewaarschuwd door de dames van de VVV, meer bezoekers had ze op dat
moment niet. Het hoort bij de charme van zo een klein museum, gelegen in een klein Limburgs dorp. Ondanks dat,
zag ik in de hoofdstraat nog wel redelijk wat winkels. Niet alle panden waren bezet, maar het zag er toch nog
gezellig uit. Voor het museumbezoek, had ik er een broodje genomen bij de Bakker Bart. Zoals vrijwel in iedere
winkel, stonden dames achter de balie. Als typisch vrouwenberoep ontbrak het in de tentoonstelling, maar het
is er toch echt één. Emancipatie of niet, verschil in beroepskeuze zal er altijd wel blijven. Het maakt winkelen
niks minder gezellig, dus mij zal je er niet over horen klagen.
Heb jij een typisch vrouwenberoep? Email mij!
Zoeken op de digitale snelweg
Plasmolen - 26 mei 2013 - Vandaag was in het nieuws dat de overheid alle communicatie met burgers en bedrijven
wil digitaliseren. Dat is sneller, klantvriendelijker en goedkoper. Het lijkt een van de laatste stappen in de digitale
revolutie die we de afgelopen jaren hebben meegemaakt. Deze heeft veel moois gebracht, maar soms is het nog even
zoeken.
Haren was nooit bekend geworden
zonder Facebookrellen, de Facebookmoord had waarschijnlijk ook nooit plaats gevonden zonder social media. Het lijken
uitwassen, maar geven tegelijkertijd goed aan dat het digitale tijdperk ook nieuwe uitdagingen in de omgang met
elkaar met zich meebrengt. Vorige week dacht de dierenpolitie Twitter goed te kunnen gebruiken voor het opsporen van
de eigenaar van een dode hond. Deze dreef in een tas in het water, waar een foto van verspreid werd. De dader was zo
gevonden, binnen de kortste keren stonden naam, adres en doodsbedreigingen op alle social media. De publieke opinie
was meedogenloos: iemand die een hond hulpeloos laat verzuipen, mag gestraft worden. Een complete volksoproer ontsond
in de woonwijk van de dader. Later bleek de hond door een ongeluk om het leven te zijn gekomen. Je dode hond daarna
in paniek in het water gooien is dom, respectloos en smerig. Het is echter heel wat anders dan een hond bewust laten
verdrinken, zeker geen reden voor een massale lynchpartij. Het is een goed voorbeeld van verkeerd ingeschat gebruik
van social media, maar geeft vooral aan hoe snel mensen zich massaal laten beinvloeden door vluchtige berichten op hun
smartphone.
Het is natuurlijk niet alleen maar kommer en kwel die ontstaat op de digitale snelweg. Webwinkels hebben het
kleine ondernemers mogelijk gemaakt wereldwijd de concurrentie aan te gaan met grote concerns. Messengers als
Skype zorgen ervoor dat mensen wereldwijd met elkaar in contact blijven. Een goed gesprek tussen oma in Lutjebroek
met kleinzoon in Sidney is nog nooit zo makkelijk geweest. Sites als Lexa zijn net wat makkelijker dan de aloude
contactadvertentie, radioreclame voor vreemdgaan op SecondLove vind ik hilarisch. Internetfora lijken inmiddels
alweer oude media, maar zijn een geweldig middel geworden om met volslagen onbekenden te discussieren over
gezamenlijke interesses. Het aloude Scrabble is gereincarneerd als Wordfeud. Verslaving aan dat spel schijnt
een veelvoorkomende kwaal te zijn, maar is in ieder geval onshuldiger dan nicotine en heroine. Misschien is het
mooiste effect wel dat iedereen zijn mening kan delen met de gehele wereld. Ruim 150.000 Nederlanders schijnen
dat gedaan te hebben over het optreden van Anouk op het songfestival. Zelf doe ik dat op deze site. Je kan je afvragen
wat de relevantie van al die meningen is. In de meeste gevallen is die er niet. Leuk om te lezen zijn al die verschillende
meningen echter wel. En mocht het je niet interesseren, weinig is makkelijker dan wegklikken. Als mensen dat nou ook
nog zouden doen bij de volgende ondoordachte oproep van dierenpolitie of andere onruststokers, zou de wereld er een stuk
mooier uitzien.
Hoe laat jij je digitaal beinvloeden? Email mij!
Kleintje koffie
Plasmolen - 25 mei 2013 - Koffie drinken mensen altijd en overal. Een van de meest succesvolle uitbaters van dit
produkt is Starbucks.
De eerste Starbucks vestiging werd
geopend in 1971, in het Amerikaanse Seattle. Er werden koffiebonen en koffiezetapparaten verkocht. In 1982 voegde ondernemer Howard Schultz zich bij het bedrijf. Na een bezoek in 1982
aan Milaan stelde Schultz voor om ook koffie- en espressodranken te gaan verkopen, naast de losse koffiebonen. De
drie oorspronkelijk oprichters verwierpen dit plan met het argument dat het bedrijf hierdoor te veel zou afwijken van
zijn kernactiviteiten. Overtuigd van zijn plan besloot Howard Schulz in 1985 zijn eigen keten met koffiewinkels op te
richten onder de naam Il Giornale. Vijf jaar later had hij geld genoeg verdiend om Starbucks te kopen, wat ook geschiedde.
Hij hernoemde alle bestaande vestigingen van Il Giornale naar Starbucks en begon met een snelle expansie. De eerste
Starbucks-vestiging buiten Seattle werden geopend in Vancouver en Chicago in 1987. De eerste Starbucks-vestiging buiten
het Noord-Amerikaanse continent werd in 1996 geopend in Tokio. Inmiddels zijn er wereldwijd vestigingen en is het de
grootste keten van koffiewinkels ter wereld.
Nederland neemt een bijzondere plaats in binnen de wereldwijde expansiedrift van het concern. Sinds 2002 is hier
de enige branderij buiten Amerika gevestigd. Alle Europese winkels worden vanuit hier bevoorraad. De grote expansie
van het aantal winkels is in Nederland begonnen in 2008, met de opening van de eerste Starbucks op een treinstation.
Utrecht Centraal was dat eerste station, inmiddels hebben vrijwel alle grote treinstations een vestiging van Starbucks.
Gisterenmiddag was ik op Nijmegen Centraal, waar Starbucks de enige koffiezaak is. In antwoord op de vraag of ik een
kleine, medium of grote kop koffie wenste, antwoordde ik dat ik een klein kopje koffie wilde. Ik kreeg een mok met
ongeveer drie keer de inhoud van een gewoon Nederlands kopje koffie. Een sloot koffie, wordt dat ook wel genoemd.
Zo smaakte het ook. Om me heen zag ik meer mensen moeite hebben met de hoeveelheid van het kleintje koffie.
Na deze half opgedronken te hebben, besloot ik dat het genoeg was geweest. Economisch succesvol of niet, zelden
smaakte het Hollandse kopje koffie bij mijn buren mij 's avonds zo goed.
Houd jij ook van een kopje koffie? Email mij!
Droog over
Dwingeloo - 23 mei 2013 - Deze week verblijf ik in Dwingeloo. De reden daarvoor is de vierdaagse van het Drents
Friese Woud, waar ik twee dagen van meeloop.
Het bijzondere van deze
vierdaagse is dat deelnemers per dag kunnen inschrijven en van afstand kunnen wisselen. Vier
dagen dezelfde afstand kan, maar minder dagen en / of wisselen van afstand kan ook. Ik koos vandaag voor de 30 kilometer,
wetende dat ik bij slecht weer alsnog in kon korten. Wandelen is immers heerlijk, maar regen houd ik niet van. Gelukkig
bleef het droog, ik had het geluk tussen de buien door te lopen. Een enkele plas op straat kwam ik nog wel tegen, maar dat
mag de pret niet drukken. De route liep veel door het bos, soms langs heides en door enkele dorpjes. Ongeveer de helft
van de paden was heerlijk om te wandelen, de andere helft bestond uit smalle bospaden en karresporen. Schijnbaar denken
organisatoren van wandeltochten dat wandelaars de natuur in willen. Dat is ook wel zo, maar bij een afstand van 30 kilometer
is het vooral fijn om door te lopen. Smalle en drassige paden lenen zich daar niet heel goed voor. Gelukkig was de drukte
aardig verdeeld en waren de rustposten ook goed op orde. Rond half negen liep ik weg, tegen twaalf uur was ik bij een rustpost
met soep en broodjes en om tien voor twee had ik de dertig kilometer in de benen zitten.
De vierdaagse wordt georganiseerd vanuit Diever, vijf kilometer van Dwingeloo waar ik een hotel heb. Een aantal jaren
terug heb ik de Vechtdal vierdaagse gelopen vanuit het Hampshire hotel in Ommen, dat was goed bevallen. Ik vond het een
goede reden om te kiezen voor het Hampshire hotel in Dwingeloo. Een slechte keuze is dat zeker niet. De kamers zijn erg ruim,
goed voorzien en netjes. Het ontbijtbuffet heeft voor ieder wat wils, ook 's avonds staat er voldoende op het menu. Voor de deur
ligt een oranje loper. Of dat gewoonlijk een rode loper is, weet ik niet. De loper ligt er nu vanwege de komst van Willem Alexander
en Maxima naar Dwingeloo, komende dinsdag. Dan ben ik alweer weg, met de herinnering dat ik hier als een vorst geslapen heb.
Wandel jij ook graag? Email mij!
Hunebedden
Dwingeloo - 22 mei 2013 - Drenthe staat bekend om de TT en de hunebedden. De TT is deze week niet, dus ik heb
vandaag de hunebedden bewonderd.
Er zijn diverse theorieen over het ontstaan van hunebedden. Zo wordt er gedacht aan schuilplaatsen en aan voorraadkelders.
Meest waarschijnlijke theorie is dat het massagraven zijn, om en nabij de 5400 jaar oud. Daarnaast gaan archeologen er vanuit
dat de hunebedden een rituele, religieuze of ceremoniele functie hadden. Welke functie dat was, is echter niet duidelijk. Wat
ook niet duidelijk is, is wie er in hunebedden begraven werden. Archeologen gaan uit van hooggeplaatste personen. Dat zou
betekenen dat hooggeplaatsten in een massagraf verdwenen en de eenpersoons vlakgraven uit die tijd voor minder hoog geplaatste
waren. Dat lijkt niet heel logisch, dus het zou ook andersom kunnen zijn. Wat wel duidelijk is, is dat Drenthe er een hoop oude
stenen als mooie toeristische attractie aan over gehouden heeft.
De meeste hunebedden bevinden zich rond het dorpje Borger, waar ook het hunenbeddeninformatiecentrum gevestigd is. Ik
dronk er vandaag een kopje koffie sprak een vrijwilliger van het centrum. Hij vertelde over Drenthe: "We zitten hier op het zand,
hier zijn de mensen gemoedelijk. Het is leuk werken hier. Zelf woon ik in ander deel van Drenthe, dat noemen we het klei. Op het
klei is het minder leuk, mensen zijn stug." Schijnbaar is in Drenthe de ondergrond bepalend voor datgene wat zich bovengronds
afspeelt. Wat dat betreft lijkt er weinig veranderd in de laatste 5400 jaar. Welke theorie ook waar is, volgens alle theorieen zijn ook
de hunebedden er immers gekomen vanwege datgene wat zich ondergronds afspeelde.
Houd jij van klei of van zand? Email mij!
In mei leggen alle vogels een ei
Dwingeloo - 21 mei 2013 - In mei leggen alle vogels een ei, luidt het spreekwoord. Hoewel de weergoden zich
weinig van het voorjaar aantrekken, zijn de vogels wel volgens de kalender actief. Ook het vogelhuisje bij mij in de tuin
is weer bewoond.
Eieren kunnen heel verschillend zijn, van
grootte en ook van kleur en vorm. De ransuil legt bijvoorbeeld ronde eieren, het kemphaantje daarentegen eieren met een
totaal afwijkende vorm. De kleur kan verschillen van wit tot hemelsblauw of okerbruin gestippeld of meer effen. De kleur
en de tekening van de eieren biedt een grote verscheidenheid. De vlotheid van de baring kan invloed hebben op de mate
van gestippeldheid van de eieren. In het baringskanaal bevinden zich verfklieren. Gaat het ei hier makkelijk en vlug
voorbij, dan heeft het geen of weinig stippen. Bij een moeilijkere en langdurigere bevalling zal het ei meer stippels
vertonen.
Wat voor eieren bij mij in de tuin gelegd zijn, zou ik niet weten. Het is een gezin van koolmeesjes. Afgelopen weken
zijn ze druk geweest met het bouwen van een nest, nu zijn de eieren gelegd. Het zou kunnen dat ze ook al uit zijn. Te
zien is het niet, het vogelhuisje is geen type doorzon. Een open dak heeft het inmiddels wel. De eerste jaren zag het huis
er perfect uit, met bordje van de vogelbescherming en stokje voor de ingang. Beide zijn inmiddels verdwenen en ook het
dak is zo lek als een mandje. Schijnbaar vinden vogels dat fijn. Sinds het in deze vervallen staat is, hebben we ieder jaar
bewoners. Wat mij betreft zijn ze van harte welkom. Het geeft toch enig voorjaarsgevoel in dit verder zo slechte voorjaar. De
kat uit de straat denkt er net zo over. Vol belangstelling bekeek hij het huisje afgelopen week. Het is te hopen dat hij er
minder van geniet dan ik, anders hebben de vogels weinig aan hun ei in mei.
Houd jij ook van eieren? Email mij!
Vieren in vrijheid
IJsselstein - 5 mei 2013 - Na een weekje traditionele ruzie over wie zich wel of geen slachtoffer mag
noemen, verstomden gisterenavond alle discussies tijdens een indrukwekkende rede van Peter van Uhm. Vandaag vierden wij vrijheid, ik deed dat dit jaar in Almere.
In Almere
was ��n van de bevrijdingsfestivals. In de jaren '90 is de traditie ontstaan om op bevrijdingsdag in iedere
provincie een bevrijdingsfestival te vieren, naast de landelijke viering in Wageningen. In twaalf steden in
de verschillende provincies wordt vrijheid gevierd met voornamelijk muziek, in enkele steden is er ook
theater. Een aantal artiesten is ieder jaar ambassadeur van de vrijheid, zij vliegen met en helicopter
meerdere festivals af. Dit jaar waren dat Dio, Chef'Special en Miss Montreal. Laatstgenoemde deed ook Almere
aan. Evenals andere bekende namen, stond ze op het hoofdpodium op de Esplanade. Daarnaast waren er op de
Grote Markt activiteiten. 's Middags konden de lokale helden van Almere zich er uitleven, 's avonds was het
daar de beurt aan Nederlandstalige artiesten met een show van Radio NL.
Almere kent voor winkels de vrijheid om op zondag open te zijn. Dat maakte het centrum 's middags al
gezellig druk. Winkelend publiek mengde zich met het festivalpubliek. Aan het einde van de middag stroomden de
terrasjes vol, als opmaat naar het feestgedruis in de avond. Om zeven uur stond Het Goede Doel geprogrammeerd
op de Esplanade, wat het plein vol deed lopen. Drie kwartier hits was het recept, succes hadden Henk, Henk
en bandleden ermee. De oplettende luisteraar viel op dat Henk Westbroek een verkeerd couplet inzette tijdens
'België'. Henk Temming kon er goed om lachen, de band loste het professioneel op, net als bij de andere nummers
schreeuwde het publiek het refrein weer vrolijk mee. Nadat de 'Nooduitgang' bezongen was, namen de heren deze.
Ik volgde hun voorbeeld, om nog even naar de Grote Markt te gaan. Radio NL presenteerde zo halverwege de avond
artiesten die niemand kon, het publiek presenteerde er bier en wiet. Na dat met een braaf colaatje vanaf een
terras aanschouwd te hebben, vond ik het tijd naar huis te gaan. In vrede liep ik terug naar mijn auto, om vrij
naar huis te rijden.
Hoe vier jij vrijheid? Email mij!
Derrick
IJsselstein - 1 mei 2013 - Wereldberoemd werd Horst Tappert met de volgende zin: "Harry, hol schon mal den
Wagen." In zijn rol van Derrick stond hij ermee op een voetstuk, waar hij afgelopen week postuum vanaf gevallen
is.
Zoals vele Duitsers van zijn leeftijd,
had ook Horst Tappert een oorlogsverleden. Zijn verhaal was dat hij hospik was geweest bij de Wehrmacht, een
relatief onschuldige functie bij een gematigd legeronderdeel. Afgelopen week is bekend geworden dat dit niet
correct was. In werkelijkheid had Horst Tappert als grenadier bij de Waffen SS gediend. Dit legeronderdeel
was onderdeel van de SS, een militaire elite-eenheid welke was voortgekomen uit de Nazipartij van Adolf Hitler.
Een groot verschil met de Wehrmacht was dat mensen zich voor de Waffen SS vrijwillig aanmeldden, terwijl de
Wehrmacht voor veel Duitsers een verplicht nummer was. Na de oorlog is de Wehrmacht omgevormd tot het Duitse
leger, de gehele SS is tijdens de processen van N�rnberg opgeheven en verboden. Een lidmaatschap van de Waffen
SS is dus geen pluspunt op iemands c.v. Saillant detail van deze bekendmaking is dat eerder al bekend geworden
was dat ook wijlen Herbert Reinecker, schrijver van de serie Derrick, bij de Waffen SS had gediend.
Na de oorlog heeft Duitsland naam gemaakt met de Krimi. Het is een speciaal genre politieserie, met Tatort,
Der Alte en Derrick als belangrijkste exponenten. Derrick speelde zich af bij de M�nchense kriminalpolizei,
waar hoofdinspecteur Stephan Derrick samen met zijn assistent Harry Klein moorden oploste. De serie heeft 25
jaar gelopen. In die tijd zijn 281 afleveringen gemaakt die in 100 landen werden uitgezonden. Daarmee is het
één van de meest succesvolle series uit de geschiedenis. Met het bekend worden van de achtergrond van Horst
Tappert komt daar een einde aan. In veel landen, o.a. Nederland, wordt het uitzenden van herhalingen van de
serie stop gezet. Jan Slagter van de Nederlandse omroep Max zegt daarover: "Zoiets verwacht je niet. Wij
gaan geen acteur eren die zo gelogen heeft over zijn verleden, ook al leeft hij niet meer." Mij lijkt dat
een lidmaatschap van de Waffen SS geen schoonheidsprijs verdient, maar de serie Derrick nog altijd wel. Dat
de acteur in oorlogstijd een minder mooie rol speelde, doet daar niets aan af.
Straf jij ook weleens een overledene? Email mij!
Koningslied
IJsselstein - 23 april 2013 - Nog een week, dan draagt koningin Beatrix haar taken over aan Willem Alexander.
Het Nationaal Comit� Inhuldiging had bedacht dat een lied verbindend zou kunnen werken. Dat is niet gelukt.
John Ewbank heeft de afgelopen jaren veel
mooie liedjes gecomponeerd. Het meest bekend zijn de nummers voor Marco Borsato, maar ook artiesten als Robby
Valentine, Gordon en Van Velzen brengen werk van zijn hand. Daarnaast heeft hij veel nummers gemaakt die het
commercieel goed hebben gedaan, maar weinig eeuwigheidswaarde hebben. Dezelfde Marco Borsato heeft er veel van
opgenomen, samen hebben ze er waarschijnlijk genoeg aan over gehouden. Shockerend of controversieel zijn de
nummers echter nooit, wat waarschijnlijk een pr� was om hem te vragen voor het dichten van een lied ter ere van
de inhuldiging van Willem Alexander als koning. Deze keer werd het echter toch controversieel. Nadat het
vrijdagmorgen was uitgebracht, verdween het enkele uren later alweer van Youtube. Teveel mensen hadden het
nummer als spam gerapporteerd, waarna Youtube het automatisch verwijdert. Ook Sylvia Witteman kon het nummer
niet waarderen. Ze startte een online petitie tegen het lied, zo een veertigduizend mensen ondertekenden
de petitie. Ook op Facebook, Twitter en in diverse televisieprogramma's wordt het nummer in meer en minder
vriendelijke bewoordingen afgekraakt. Zaterdagavond is John Ewbank het zat. Hij publiceert een brief op Facebook
waarin hij het nummer terugtrekt: "Ik ben zelf de enige paraplu in deze zeikregen en heb besloten dat ik mij niet
op deze manier laat bejegenen." Maandag besloot het Nationaal Comité Inhuldiging dat John Ewbank niets terug te
trekken heeft, het wordt op 30 april toch gespeeld.
Daarmee heeft de soap rondom het lied eenzelfde kwaliteit bereikt als als het koningshuis zelf. Meer dan slecht
theater is het niet. Sentimentele melodie�n met slechte teksten passen daar perfect bij. Zo bekeken, heeft John
Ewbank een uitstekend nummer gecomponeerd. Tegelijkertijd hebben ook anderen geprobeerd nummers te schrijven ter
ere van het vertrek van Beatrix en de komst van Willem Alexander. Op Myradio is een kanaal geopend met uitsluitend koningsliederen. Het nationale koningslied
staat er op, maar ook alternatieven van o.a. Ronnie Tober, Wolter Kroes, Andr� Rieu, Paul van Vliet en Andr� van
Duin. Enkelen hebben bestaande nummers opgepoetst, anderen hebben een compleet nieuw nummer gecomponeerd. Van Jurk
en Carel Kraaijenhof staat er een fenomenale lofzang op Maxima op, Hakken
genaamd. "Kijk haar lippen zo rood en haar boezem gevuld", zo begint het nummer. Het vertolkt waarschijnlijk de
gedachten van velen, wat niet gezegd kan worden van al die nummers over Oranje. Wat het Huis van Oranje er ondertussen
van vindt, zullen we waarschijnlijk nooit weten. Nog een week, dan willen het waarschijnlijk ook niet meer weten.
Wat vind jij een goed koningslied? Email mij!
VNSG Congres
IJsselstein - 21 april 2013 - Eens per jaar vind het congres plaats van de VNSG, de Vereniging Nederlandstalige
SAP Gebruikers. Afgelopen donderdag en vrijdag was dit congres weer, zoals vanouds in het MECC in Maastricht.
SAP is een leverancier
van informatiepakketten om bedrijfsprocessen te automatiseren, een zogenaamd ERP systeem. Het is een Duits produkt,
het hoofdkantoor staat in Waldorff. Een groot deel van het grootbedrijf in Nederland gebruikt het, desondanks wordt
in Nederland slechts een procent van de omzet van SAP gegenereerd. Het blijft dan wel gaan om aanzienlijke bedragen.
Daarbij gaat het niet alleen om SAP, maar ook om alle ICT-bedrijven en -afdelingen die betrokken zijn bij SAP. Deze
wereld heeft zich verenigd in de VNSG, welke dus eenmaal per jaar een congres houdt. Het doel van de VNSG in
kennisuitwisseling en beinvloeding van de ontwikkelingen binnen SAP. Tijdens het congres staat uiteraard voornamelijk
kennisuitwisseling op de agenda, hoewel het feestelijk karakter van een congres bepaald niet vergeten wordt. Zo
werden afgelopen week de dagen gestart en afgesloten met plenaire presentaties welke vooral leuk zijn en was er op
donderdagvond een groot feest op een kasteel in de nabijheid van Maastricht.
Tijdens zo een congres is het vooral opvallend wat voor mannenwereld de IT branche nog steeds is. Mannen in
grijze pakken bepalen het beeld, een enkele frivole uitzondering daar gelaten. Dames lopen er vooral in korte
jurkjes en oranje shawltjes, de huiskleur van de VNSG. Ze scanden de kaarten, wezen de weg en glimlachtten
vriendelijk. Bij sommige stands op de bijbehorende informatiemarkt waren ook vrouwen aanwezig, waarbij ik me
afvroeg of hun kennis van SAP de echte reden van hun aanwezigheid was. Dames die daadwerkelijk als bezoeker op
het congres waren, vormden een uitzondering. Ongetwijfeld om deze reden was voor het feest geregeld dat tegen
betaling introducees mee mochten. Het werd er niet minder gezellig om, hoewel het meer netwerken dan feesten
was. Een enkeling liet zich verleiden tot dansen of meezingen, de meesten vulden hun tijd met eten, drinken en
praten. Ook ik deed dat, het is nooit verkeerd bij te praten met oude bekenden, huidige collega's en een enkele
nieuwe bekende. Rond elf uur pakte ik de bus weer terug richting Vrijthof, waar ik mijn hotel had. Ook daar was
het nog gezellig druk, het weer werkte goed mee. Na één drankje daar, vond ik het wel tijd voor mijn hotelkamer.
Schijnbaar had niet iedereen dat gedacht. De vrijdag in het MECC begon met minder grijze pakken dan de donderdag,
het aantal dames was nog steeds nihil.
's Avonds een IT-er, 's morgens een IT-er? Email mij!
Paard in cadeauverpakking
IJsselstein - 15 april 2013 - Over ruim twee weken worden Willem Alexander en Maxima koning en
koningin. In sommige plaatsen roept dat een wat vreemde reactie op. IJsselstein is er ��n van.
Enige tijd terug las ik dat
een Afrikaans land een staatshoofd een kameel cadeau gedaan had. Het leek mij typisch een cadeau voor
een bananenrepubliek. Een konijn cadeau geven voor een verjaardag kan nog een goede grap zijn. In
andere omstandigheden dieren cadeau doen, lijkt mij een wat primitieve gewoonte. Groot was dan ook mijn
verbazing toen bleek dat ook de gemeente IJsselstein deze gewoonte blijkt te hebben. Met het aanvaarden
van het koningsschap, wordt Willem Alexander ook baron van IJsselstein. Ik heb geen idee wat dat inhoudt,
maar voor de gemeente is het reden belastinggeld uit te geven aan een paard. Tijdens het bezoek van Willem
Alexander en Maxima op 30 mei, wordt dit cadeau gedaan. Het volgende staat daarover op de website van de
gemeente IJsselstein: "Volgens traditie wordt de Baron van IJsselstein bij zijn bezoek aan onze stad een
paard aangeboden. Deze traditie zal ook tijdens dit bezoek worden voortgezet."
Zelf zou ik niet weten wat ik met een paard moet. Paardenbiefstuk staat volgens de verpakkingen nooit
mijn menu, paard rijden kan ik ook niet. Of dit anders is bij Willem Alexander en Maxima, zou ik eigenlijk
niet weten. Het verschil is waarschijnlijk wel dat hun tuin groot genoeg is om een paard te houden, maar
of ze dat leuk vinden? Bovenal lijkt het mij een geldverspillende, primitieve gewoonte om een paard cadeau
te geven. Paarden horen in de wei. Dat ze ook op maneges rondlopen en hier en daar verdwijnen bij de
paardenslager, kan ik me ook wat bij voorstellen. Een paard in cadeauverpakking lijkt me echter van
dezelfde orde als een paard in de gang. Dat kan niemand serieus nemen. Ik roep de burgemeester dan ook
bij deze op om het paard cadeau te geven namens de voltallige gemeenteraad, maar nadrukkelijk niet namens
de bevolking van IJsselstein. Onze nieuwe koning kan zijn volk dan in ieder geval serieus blijven nemen.
Neem jij paarden weggevende politici wel serieus? Email mij!
1 april
IJsselstein - 1 april 2013 - Gisteren was het tweede paasdag en 1 april. Door deze combinatie waren
er misschien wat minder 1 april grappen dan anders, maar ze waren er wel.
Met
een goede 1 april grap worden mensen op een leuke manier voor de gek gehouden. Aanvankelijk niet
herkenbaar als grap, zonder aanziens des persoons, getimed op 1 april en uiteraard met humor zijn de
ingredienten van een goede 1 april grap. Dit jaar vond ik de grap van een politieagent uit midden
Nederland het meest sterk. Hij had aangekondigd dat tweede paasdag de A2 afgezet zou worden voor opnames
van Top Gear. Het programma zou een poging gaan doen het snelheidsrecord op de openbare weg te verbreken.
Helaas konden zijn landelijke collega's de grap niet waarderen, waardoor al voor 1 april bekend werd
gemaakt dat het een grap betrof. Mischien dat de landelijke agenten naar Specsavers wilde. Dit bedrijf
had autoruiten op sterkte in de aanbieding, zodat in de auto de bril af kon. Het is ook mogelijk dat ze
een overnachting wilden boeken op Paleis Soestdijk. Ook dat was vanaf gisteren mogelijk. De kans dat ze
zich druk maakten over Vaticaanstad was wat kleiner. Het nieuwsbericht dat Vaticaanstad uit de euro
zou stappen, was te doorzichtig om waar te kunnen zijn.
De serieuze 1 april grappen kwamen dit jaar van de weergoden. Een flauw paaszonnetje brak weliswaar
door, maar warm werd het nergens. Hier en daar verscheen de kerstman, gezien de temperatuur dacht hij
dat het zijn feest was. Hij kwam een bibberende paashaas tegen. Zelfs de wintervacht was niet bestand
tegen de snijdende kou. De aankondiging van een schaatstocht door ijsclub "Hard gaat ie" uit Landsmeer
leek dan ook zeer geloofwaardig. Dat was het uiteraard niet. De enkeling die toch kwam opdagen, hoefde
de ijzers niet onder te binden. Hij werd toegelachen en kreeg een gouden paasei mee naar huis. Het is
te hopen dat de weergoden snel van voorkeur veranderen, zodat we echt van het voorjaar kunnen genieten.
Lachen om 1 april grappen doen we volgend jaar wel weer, hopelijk dan in een stralende zon.
Wat vind jij een goede 1 april grap? Email mij!
Pasen
IJsselstein - 28 maart 2013 - Terwijl de weergoden nog in kerststemming zijn, is Pasen in aantocht.
Komend weekend zou het voorjaar weer moeten beginnen.
Pasen is volgens
de Christenen het feest van de wederopstanding van Jezus Christus. Zoals bij veel christelijke feestdagen,
is het feest echter ouder dan het geloof. Er zijn verschillende theorie�n over de oorsprong van het feest.
De leukste vind ik persoonlijk de theorie dat Pasen ontstaan is als een feest ter ere van de godin van de
vruchtbaarheid. De symbolen van deze godin waren de haas en het ei, wat het bestaan van de paashaas zou
verklaren. Volgens de theorie werd met grote orgie�n gevierd dat de zon terugkwam en de natuur ontwaakte
uit de winterse dood. Een mooier feest zullen weinig mannen zich voor kunnen stellen. Het is ook wel heel
wat anders dan het massale bezoek aan de meubelboulevard, wat tegenwoordig voor veel mensen het hoogtepunt
van Pasen schijnt te zijn.
Pasen is echter vooral het begin van het voorjaar. De pretparken en andere 's zomerse attracties openen
hun deuren weer, de verschillende paaspopfestivals openen het festivalseizoen en in het oosten van het land
wordt het voorjaar verwelkomd met paasvuren. Ook het campingseizoen begint weer. De afgelopen week waren de
eerste caravans weer op de wegen te zien, morgen zullen de seizoenplaatsen weer in gebruik genomen worden.
Ook ik doe daar aan mee. Evenals voorgaande jaren, gaat mijn caravan naar camping De Geuldert in Plasmolen.
Na een halfjaar afwezigheid, is het altijd goed om met eigen ogen te constateren dat er eigenlijk niets
veranderd is. Ik ben benieuwd of dat morgen ook zo is, ijs en weder dienende.
Verwacht jij de kerstman met Pasen? Email mij!
Pizza
IJsselstein - 20 maart 2013 - Meestal neem ik de moeite om 's avonds een goede maaltijd te bereiden.
Vanavond deed ik het eens anders, ik had gekozen voor een diepvriespizza.
Het was de Big American
Pollo van dr Oetker geworden, afgelopen week in de aanbieding bij de Albert Heijn. Eerder had ik
weleens het huismerk van Albert Heijn genomen. Dat was geen culinaire topper, maar toch goed te eten.
Anders was dat bij de Big American. De bodem was niet van karton, maar wel heel dik. Op het moment
dat ik de pizza uit de doos haalde, verraste de vulling me. Enkele stukjes kip leken er inderdaad
op te zitten, daarnaast op het eerste gezicht ondefinieerbaare rode bestanddelen. Nadat de pizza een
kwartier later uit de oven kwam, bleek het curry te zijn. Daar smaakte de pizza ook naar. De bodem
maakte het machtig, de curry bepaalde de smaak. Enkele stukjes kip en een paar snippers groente waren
nog wel te zien, maar nergens te proeven. Bijna ging ik verlangen naar patat, wat ik gewoonlijk eet
als ik eens curry proef. Enkele happen later had ik echter nergens meer zin in. De dikke bodem
had mijn maag gevuld, mijn smaakpappillen waren na drie happen curry klaar met eten. Dat was ik niet
met drinken, de nasmaak was dorst. Waarschijnlijk zat de curry stiekem door het zout. Morgen gaan de
pannen weer op het vuur. Aanbieding of niet, dr Oetker mag voortaan in de vriezer blijven.
Eet jij ook weleens makkelijk? Email mij!
Financieel advies
IJsselstein - 19 maart 2013 - Ik had wat vragen over mijn financi�le mogelijkheden en heb getracht
daar antwoord op te krijgen. De wondere wereld van financieel advies bleek op een bijzondere manier te
werken.
Als eerste
had ik een mail gestuurd naar mijn verzekeringsmaatschappij. Het antwoord kwam snel, de door mij gevraagde
berekening kon binnen tien werkdagen aangeleverd worden. Twee aanvullende mails en ongeveer twintig
werkdagen later vond ik de berekening in mijn brievenbus. Hier had ik wat aanvullende vragen over, waarvoor
in een begeleidende brief werd verwezen naar een financieel adviseur. Een mail naar de adviseur leverde een
reactie op waarbij in gebrekkig Nederlands werd uitgelegd dat mijn vragen ingewikkeld waren en beantwoording
geld kost. Op mijn wedervragen hoeveel uur het zou kosten en wat het uurtarief zou zijn, werd in wederom
gebrekkig Nederlands geantwoord dat het minimaal een uur � �129,- excl. btw zou worden. Dat daagde me uit
zelf de papieren in te duiken en Excel op te starten. Na een half uur dacht ik eruit te zijn. Vervolgens
bleek bleek mijn verzekeringsmaatschappij telefonisch wel snel vragen te kunnen beantwoorden, in een kort
gesprek met een aardige dame werd me bevestigd dat ik de goede berekening gemaakt had.
Dat leek snel verdiend. De Nederlandse wetgeving kennende, verwachtte ik echter ook nog wat fiscale
consequenties. De site van de belatsingdienst maakte me wijzer, maar werd net zo concreet over tarieven
als de financieel adviseur. Gelukkig is daar de belastingtelefoon: "U bent verbonden met de belastingtelefoon.
Indien u vragen heeft over zorgtoeslag, kindertoeslag of andere toeslagen, kies 1. Heeft u vragen over, ..."
Keuze vier was voor mij, waarna het spel zich nog tweemaal herhaalde met keuze drie en twee. De monotone,
langzame mannenstem vervolgde: "De wachttijd bedraagt twee tot zes minuten." Enkele minuten later klonk
er dan toch een vlotte vrouwenstem, ze was het wachten waard geweest. Mijn laatste vragen kon ze exact
beantwoorden. Ik heb nog de moeite genomen de financieel adviseur te bellen om uit te leggen dat ik geen
blanco cheques geef voor een onduidelijk aantal uren en €129,- excl. btw per uur te duur vind. Zowaar wist
hij me in correct Nederlands uit te leggen dat hij zo veel geld vraagt omdat hij advies geeft. Gelukkig
hadden de dames aan de telefoon dat inmiddels ook al gedaan, geheel gratis en voor niets.
Geef jij je geld wel graag aan overbodige adviseurs? Email mij!
"Vaarwel, misschien tot ziens"
IJsselstein - 16 maart 2013 - Zo een 49 jaar terug begon Boudewijn de Groot met optreden. Momenteel
tourt hij voor de laatste keer een volledig seizoen door Nederland en Vlaanderen. Gisteren was ik erbij,
in de stadsschouwburg van Nijmegen.
Zelf schrijft
Boudewijn de Groot er het volgende over: "We komen op, we gaan zitten en we beginnen te spelen. Zo simpel
is het altijd geweest en zo zal het ook deze keer weer zijn. Wat nieuw, veel oud (omdat het de laatste
grote tour is), een paar persoonlijke favorieten en successen uit de voorstellingen van de afgelopen
vijftien jaar. De band is weer in de kleine bezetting (piano, keyboards, gitaar, viool, bas). Misschien
wat weemoed hier en daar, omdat dit het laatste volledige seizoen zal zijn dat ik door Nederland en
Vlaanderen tour. Maar ook met frisse moed vooruit kijkend naar wat er wellicht nog gaat komen. Muziek
zal er altijd zijn, zingen zal ik blijven doen tot het niet meer kan. Dus vaarwel, maar we zien elkaar
hopelijk nog wel eens terug, u en ik."
Het was voor de eerste keer dat ik de stadsschouwburg Nijmegen bezocht. De zaal leende zich perfect
voor het intieme optreden wat Boudewijn de Groot samen met Ernst Jansz, Jan Hendriks, Monique Lansdorp,
Ake Danielson en Bert Embrechts gaf. Door de halfronde opstelling van de stoelen in de zaal, ontstaat een
soort huiskamersfeer waarin opgetreden wordt. Zoals Boudewijn de Groot ook zelf schrijft, ze kwamen op,
gingen zitten en begonnen te spelen. En dat deden ze geweldig. Muziek uit de afgelopen vijftig jaar passeerde
de revue, met zowel bekende nummers als "Avond" als minder bekend, deels nieuw werk. Voor de pauze werd veel
teruggeblikt op de periode met Lennart Nijgh, met veel muziek van zijn hand. Na de pauze volgde eerst een
klein optreden met enkel gitaarspel, door Jan Hendriks en Boudewijn de Groot samen. Later volgde o.a. nog
een serie nummers over Indonesi�, met persoonlijke verhalen en nummers van zowel Boudewijn de Groot als Ernst
Jansz. Enkele nummers werden in een speciale versie gespeeld, waarbij met name Ake Danielson indruk maakte
met zijn virtuoze spel op de meest bijzondere instrumenten. Het einde was feest, Het land van Maas en Waal
werd luidkeels gezongen in de gehele zaal. Nagenietende in de foyer, bedacht ik dat met deze tour een stuk
Nederlandse muziekgeschiedenis wordt afgesloten. Zoals hij zelf in één van zijn laatste nummers zong: het
was een mooie tijd, het was een waanzinnig feest!
Hoop jij Boudewijn de Groot ook nog eens te zien? Email mij!
Nederlandse Postduiven Omroep
IJsselstein - 13 maart 2013 - Gisteren werden de nieuwste plannen van de Publieke Omroep bekend. De
huidige namen van de radio- en televisiezenders gaan verdwijnen, het wordt allemaal NPO.
Nederland
1 zal NPO 1 gaan heten, Radio 1 wordt NPO Radio 1 en Uitzendinggemist.nl wordt NPO.nl. IJzersterke merken
worden hiermee overboord gezet, maar volgens de directie van de publieke omroep is het noodzakelijk. Met
één sterke naam op radio, tv en internet wil de NPO online beter tegenwicht kunnen bieden aan internationale
mediamerken als Youtube, Google en Apple. Door met één naam te werken, verwacht de publieke omroep dat de
link tussen de zenders en websites beter gelegd wordt. Zo denkt men dat het publiek nu niet begrijpt dat
op uitzendinggemist.nl uitzendingen van Nederland 1, 2 en 3 staan. Met eenzelfde naam zou dat opgelost zijn.
Gisteren werd de wijziging bekend gemaakt, wat onmiddelijk kritische reacties opleverde. Zowel bij de
aangesloten omroepen als in de politiek werden kritische vragen gesteld over nut en noodzaak van deze geld
verslindende operatie in tijden van bezuinigingen.
Het lijkt vooral een oplossing voor een niet bestaand probleem, misschien een teken dat er nog niet
genoeg bezuinigd wordt. Nederland 1 is de best bekeken zender van Nederland, uitzendinggemist.nl ��n van
de populairste websites. In het geval dat mensen de link tussen zender en site niet begrijpen, is nog
steeds de vraag wat dan het probleem is. De concurrentie heeft in ieder geval geen enkele moeite met
meerdere namen. Youtube als onderdeel van Google functioneert prima, dat Veronica en Net 5 onderdeel
zijn van SBS zal ook niet iedere kijker weten. Minder hits of kijkers levert het niet op. Wel lijkt het
besluit een gelukslot voor de Nederlandse duivenmelkers. NPO staat immers van oorsprong voor Nederlandse
Postduiven Organisatie. De domeinnaam NPO.nl is voor honderdduizend euro verkocht aan de publieke omroep.
Daarmee is in ieder geval nog één organisatie beter geworden van deze wijziging. Of in naam van de postduiven
toch nog meer kijkers, luisteraars en bezoekers gelokt gaan worden, zal de toekomst leren.
Vind jij NPO.nl ook een mooie naam voor postduiven? Email mij!
Witte fietsen
IJsselstein - 3 maart 2013 - Vanmiddag was ik in het Kroller Moller museum. De witte fiets is het meest
praktische vervoermiddel om er te komen.
Het idee voor
witte fietsen stamt uit 1965. De provo's hadden bedacht dat het ideaal zou zijn als Amsterdam vol zou staan met
fietsen die iedereen in de stad kon pakken en achterlaten. Het zou mensen de auto uit lokken, een zegen voor
de luchtverontreiniging in de stad. De eerste fiets werd gepresenteerd op het Spui, het was een zogenaamde
weesfiets die ter plekke wit werd geschilderd. De politie nam de fiets onmiddelijk in beslag, waarmee het
initiatief weer over was. Enkele jaren later waren enkele provo's in de gemeenteraad gekozen en werd het plan
nogmaals gepresenteerd. De andere partijen gingen niet mee, weer strandde het plan. Vele jaren later, in 2000,
werd het alsnog in aangepaste vorm ingevoerd. Met een chipknip konden de fietsen uit automatische stallingen
gehaald worden. De fietsen werden echter massaal gestolen, waardoor ook dit plan na enkele maanden een vroege
dood sterfde.
Anders is dat op De Hoge Veluwe. Midden in dit nationale park ligt het Kroller Moller Museum, een populaire
bestemming voor toeristen en liefhebbers van kunst. Om er te komen, zal echter eerst het nationale park betreden
moeten worden. Meer dan een stuk omheind Veluwe is het niet, een soort Veluwse variant van de tolweg. Er moet
entree betaald worden om het park te betreden. Het verschil wordt gemaakt door de witte fietsen. Het is mogelijk
om te voet of met de auto het park te betreden, maar het meest aanlokkelijk is de witte fiets. Zowel bij iedere
ingang van het park als bij het Kroller Moller Museum staan witte fietsen die ieder die het wil gratis kan pakken.
Een fietstochtje door de bossen wordt daarmee wel heel aantrekkelijk. Als fervent wandelaar was ik afgelopen zondag
van de entree richting museum gelopen, om daar de schilderijen en beeldende kunst te bewonderen. Terug heb ook ik
me laten verleiden tot een witte fiets. Rustig fietste ik terug van het museum naar de rand van het park, om voor
de slagboom de fiets weer in het rek te zetten. Velen deden het met mij, binnen de hekken van het park lijkt
daarmee het Amsterdamse ideaal uit de jaren '60 alsnog gerealiseerd.
Fiets jij ook weleens op een witte fiets? Email mij!
Basta Berlusconi
IJsselstein - 24 februari 2013 - Vandaag en morgen zijn er verkiezingen in Itali�. Oud-premier Silvio
Berlusconi doet ook weer mee en volgens de peilingen maakt zijn partij goede kans de verkiezingen te winnen.
Silvio Berlusconi is geboren in september 1936. Al in zijn jeugd bleek het geen domme jongen, hij
studeerde cum laude af in rechten. Zijn voorliefde voor een leven in de schijnwerpers zat er echter ook
al jong in, hij ging als entertainer op cruiseschepen werken. Op 25-jarige leeftijd richt hij Fininvest
op. Aanvankelijk richtte hij zich daarmee op bouwprojecten, maar door de aanleg van kabel-tv komt ook de
mediawereld op zijn pad. Diverse televisiezenders worden onderdeel van de holdingmaatschappij. Later
volgen ook voetbalclub AC Milan, uitgeverij Mondadori en Medusa Film, Italiaans grootste filmproducent.
Berlusconi bezit daarmee de belangrijkste opinie beinvloedende bedrijven van Italie. Dat komt niet slecht
uit als hij politieke ambities krijgt, in 1993 richt hij de politieke partij Forza Italia op. De partij
staat voor vrijheid, familiewaarden en ondernemerschap. Het wil het land Italie leiden als een bedrijf.
Deze boodschap slaat aan, een jaar later is Berlusconi premier. Dat zou nog geen jaar duren, maar in 2001
maakt hij zijn comeback. Met een korte tussenpauze tussen 2006 en 2008, zou hij premier blijven tot 2011.
Ondanks deze indrukwekkende carriere, staat Berlusconi vooral bekend om zijn omgang met vrouwen. Niet
alle vrouwen kunnen zijn goedkeuring krijgen, over de Duitse bondskanselier zei hij het volgende: "Merkel
heeft een onneukbare dikke kont." Zijn voorkeur gaat meer uit naar jong vrouwelijk schoon. Zo organiseerde
hij als premier de inmiddels wereldberoemde bunga bunga feestjes. Volgens hemzelf waren het dansfeestjes,
anderen hielden het op orgies. Veelvuldig komt hij in het nieuws met Ruby, een Marokkaans meisje dat beweerde
als minderjarige sex te hebben gehad met Berlusconi. In 2009 was zijn vrouw Veronica Lario het zat. Ze scheidde
van Berlusconi en kreeg van de rechter 36 miljoen euro per jaar alimentatie toegewezen. Terwijl de scheiding
nog niet uitgesproken was, verloofde Berlusconi zich met de bijna 50 jaar jongere Francesca Pascale, trouw
bezoekster van zijn bunga bunga feestjes. In een interview zei hij er het volgende over: "Ze heet Francesca
en ze is een prachtig meisje. Mooi van buiten, maar nog mooier van binnen." Hoewel het hem in Itali� weinig
stemmen zal kosten, mag het geen wonder heten dat deze man zich niet populair gemaakt heeft bij feministische
vrouwenbewegingen. Vandaag protesteerden ze in het stemlokaal waar Berlusconi zijn stem uitbracht. Ze deden
dat topless, met de tekst "Basta Berlusconi" op hun naakte bovenlichamen. Hoewel ze snel werden afgevoerd door
de aanwezige politie, zal Berlusconi er ongetwijfeld van genoten hebben. Ik ben benieuwd of hij binnenkort als
premier van Italië de Duitse bondskanselier weer een hand mag schudden.
Wil jij ook naar een bunga bunga feestje? Email mij!
Tweedehands handel
IJsselstein - 22 februari 2013 - Tweedehands autohandelaren hebben niet overal een goed imago. Vandaag
sprak ik er één die wel heel erg zijn best deed dat imago te bevestigen.
Op internet had ik een
leuke tweedehands auto gezien. De auto was wat jonger dan mijn huidige auto, voorzien van alle luxe, rijdend op
het goedkopere diesel en de kilometerstand was vrij laag. Rekenend met de prijzen die de diverse internetsites
voor mijn eigen auto aangeven, leek er niet te veel geld bij te moeten. Vanmorgen besloot ik daarom te gaan
kijken. De auto zag er netjes uit, enig minpunt was een kras op de voorruit. Op mijn vraag wat daarmee ging
gebeuren, kreeg ik de wedervraag hoe ik verzekerd was. De handelaar dacht het wel te kunnen repareren op kosten
van mijn verzekering. De auto werd er verder niet minder mooi van, dus ik wilde toch maar een offerte voor inruil
laten opstellen. Hierin bleek de verkoopprijs excl. btw zo een duizend euro hoger dan op internet. De inruilprijs
voor mijn huidige auto was uiteraard enkele duizenden euro's lager dan redelijk, waarmee het verschil vijfduizend
euro meer werd dan ik in gedachten had. Nadat ik de conclusie had getrokken dat we dat niet eens gingen worden,
bleek de verkoper nog hoop te hebben. Hij had nog een aanbod voor deels uitgestelde betaling, waarbij het eerste
bedrag mijn bod was. Na hem uitgelegd te hebben dat de prijs van de auto daarmee niet verandert, was er nog wel
een andere auto in de aanbieding. Fantsoenshalve liep ik nog even mee, zelden heb ik zo een afgetrapte auto gezien.
Drie jaar ouder dan mijn huidige auto, kilometerstand het dubbele, dat leek de verkoper wel een geschikte deal voor
de prijs die ik in gedachten had. Ik vond het definitief tijd om te gaan en heb hem vriendelijk bedankt voor de
bewezen diensten.
Weet jij nog een leuke diesel te koop? Email mij!
Partij van de Arbeidsverboden?
IJsselstein - 20 februari 2013 - Donderdag reist PvdA Tweede Kamerlid Myrthe Hilkens af naar Zweden. Ze
gaat daar het prostitutiebeleid bekijken. De kern van dit beleid is een verbod op het bezoeken van prostituees,
wat de PvdA ook overweegt. Het lijkt mij zowel principieel als pragmatisch de verkeerde weg.
Het was het eerste kabinet Kok
wat prostitutie in Nederland legaliseerde, als onderdeel van een serie maatregelen die genomen werden in het eerste
naoorlogse kabinet zonder christelijke partij. Plat gezegd vond de paarse coalitie destijds dat wie wil neuken
voor geld, dat gewoon moet mogen. Myrthe Hilkens is het niet eens met haar partijgenoten van destijds: "Omdat
er daar een paar van zijn moet ik zeker vergeten dat er een heel bataljon vrouwen is dat in het ergste geval
tot abortus wordt gedwongen? Of wordt getatoueerd door de pooier, zodat iedereen ziet dat dat stuk vlees hem
toebehoort?" Uitgangspunt van het liberalisme is zo veel mogelijk vrijheid van het individu, zolang hij de
vrijheid van anderen niet beperkt. Dat uitgangspunt was de kern van het beleid van de paarse kabinetten. Vrijheid
van handelen, vrije beroepskeuze, bescherming van minderheden en zo weinig mogelijk verbieden zijn principi�le
keuzes die daar uit voortvloeien. Schijnbaar worden deze principes door de huidige PvdA niet meer gehuldigd.
Pragmatisch gezien, behoort prostitutiebeleid zich te richten op het voorkomen van misstanden. Eenieder zal het
erover eens zijn dat gedwongen prostitutie en bijbehorende ellende voorkomen moet worden. De vraag is nu of een
verbod daar aan gaat bijdragen. Als er één ding valt te leren van landen waar prostitutie verboden is, is dat het
met een verbod niet voorkomen wordt. Meer dan papieren werkelijkheid is het nergens, het oudste beroep ter wereld
wordt overal uitgeoefend. Het effect van verbieden is dat het verder gecriminaliseerd wordt. Daglicht en prostitutie
zijn al geen gelukkige combinatie. Als het ook wettelijk het daglicht niet meer kan verdragen, zullen uitsluitend
criminelen zich nog met prostitutie kunnen inlaten. De kans op misstanden wordt daar zeker niet minder mee, wat nog
wordt versterkt doordat het uit zicht zal moeten gebeuren. Bovendien wordt regulering vele malen moeilijker. Criminelen
hebben immers weinig te maken met wet- en regelgeving omtrent vergunningen, arbeidsomstandigheden en preventie van
ziektes. Wellicht dat deze zaken nu ook niet goed geregeld zijn, maar wettelijk zijn er mogelijkheden voor handhaving.
Inzetten op deze handhaving en daarmee voorkomen van misstanden, zou de PvdA sieren. Deze mogelijkheden wegnemen door
een verbod, kan volgens mij alleen bedacht worden door een dame van gebrek aan plezier.
Vind jij verbieden ook geen oplossing? Email mij!
Een onsje paard
IJsselstein - 16 februari 2013 - Afgelopen week werd Europa opgeschrikt door een schandaal met paardenvlees.
De effecten zijn heel bijzonder.
Ruim een week geleden
werd bekend dat Britse en Franse supermarkten artikelen verkochten waarbij rundvlees op de verpakking stond, maar
in werkelijkheid paardenvlees in het voedsel zat. De in West Europa immer populaire Roemenen leken aanvankelijk
schuldig, maar later bleek het toch wat anders te liggen. Waar in het traject een paard een koe wordt, is nog
steeds niet helemaal duidelijk. Wel is inmiddels bekend dat het vele malen meer voorkomt dan aanvankelijk gedacht.
Ook bij Nederlandse supermarkten bleek paardenvlees verkocht te worden als rundvlees. Het meest hilarisch was de
ontdekking bij steakhouse Piet de Leeuw in Amsterdam. Zijn biefstukken bleken ook van paard te zijn. Dat mag
gewoon, biefstuk staat voor mager spiervlees van de bil. Dat hoeft niet van rund te zijn, kan ook van bijvoorbeeld
een hert, struisvogel of paard zijn. Hij wilde als kleinzoon van een paardenslager graag geheim houden dat zijn
biefstukken afkomstig zijn van paarden: "Het is toch een edel dier, zo een paard." Uiteraard kwam ook zijn geheim
deze week aan het licht. Na aanvankelijke ontkenning aan het begin van de week, maakte hij aan het einde van de
week als geen ander reclame voor paardenvlees.
In de media doet het schandaal het goed, kranten staan er vol mee. De consument lijkt het wat minder te
deren. Vrijwel niemand heeft het paardenvlees terug gebracht naar de supermarkt, ondanks dat kopers dan hun
geld terug zouden krijgen. In een peiling van de onvermijdelijke Maurice de Hond bleek dat 81% van de Nederlanders
ook geen enkel probleem heeft met een lekker stukje paard op het bord. Dat blijkt deze week ook uit de verkoop
van paardenvlees. Deze was nog nooit zo hoog, de paardenslagers maakten overuren. Een betere reclame dan dit
schandaal hadden ze zich waarschijnlijk niet kunnen wensen. Ondertussen gaat de EU strenger controleren op
aanwezigheid van paard in het rundvlees. Ik ben benieuwd of daarbij ook nog katten, honden en slangen gevonden
gaan worden, ook deze dieren schijnen goedkoop en erg smaakvol te zijn.
Wil jij weten wat je eet? Email mij!
Kwibus, al 25 jaar een plaatje
IJsselstein - 10 februari 2013 - Theaterstichting Kwibus bestaat 19 februari a.s. 25 jaar. Het was een
goede reden om voor de eerste keer met Kwibus met de IJsselsteinse carnavalsoptocht mee te doen.
Kwibus is 25 jaar geleden ontstaan na een griezelfeest. E�n van de bezoekers van het feest noemde de
organisatoren "rare kwibussen". De naam Kwibus komt daar vandaan. Na organisatie van het volgende feest,
het spacefeest, is de theaterstichting Kwibus opgericht. Bij dat feest speelde toneel al een grote rol,
later is de stichting zich helemaal op toneel en aanverwante theatervoorstellingen gaan richten. Een vaste
lokatie was er niet, er werd overal en nergens gespeeld. Begin jaren '90 was een oude koeienschuur in de
Noord IJsseldijk de vaste speellokatie, met grime tussen de melkinstallatie. Ook buitenlokaties, oude
scholen, het voormalige wooninfocentrum in Zenderpark en een vroegere autogarage bleken prachtige decors
voor schitterende stukken. In 2009 is een oud loodgietersbedrijf verbouwd tot theater Pantalone. Daarmee
heeft Kwibus een eigen theater gekregen nabij het centrum van IJsselstein, met nog meer mogelijkheden dan
de jaren daarvoor.
"Kwibus, al 25 jaar een plaatje", was het thema van de deelname aan de optocht. We liepen met kostuums
welke de afgelopen 25 jaar gebruikt zijn in de 84 stukken die Kwibus op de planken heeft gebracht. Op ieder
kostuum stond uit welk stuk en welk jaar het kostuum kwam. Een fotolijst en de huisfotograaf liepen ook mee.
Het massaal aanwezige publiek werd zo omlijst op de gevoelige plaat vastgelegd. Mensen reageerden enthousiast,
zowel op het 25-jarig bestaan van Kwibus als op het maken van de foto's. De resultaten zijn te bewonderen op
facebook . Rond drie uur
werd op de Plaats de rare kwibus gepasseerd die zich met carnaval stadsheer noemt. Even later was de optocht
ten einde. Het succes werd nog even gevierd in een warm theater Pantalone, waarmee een einde kwam aan een
geslaagde eerste viering van 25 jaar Kwibus.
Was jij ook bij de IJsselsteinse optocht? Email mij!
Afscheid van de vorst
IJsselstein - 28 januari 2013 - Gisteren op de voorpagina van De Volkskrant: "Afscheid van de vorst."
Een betere voorspelling had de krant niet kunnen doen.
Het artikel ging natuurlijk over koning winter die gisteren werd weggejaagd door een paar forse
regenbuien. Vandaag pas werd bekend dat koningin Beatrix op 30 april a.s. plaats gaat maken voor
Willem Alexander. De als "Prins Pils" bekend staande kroonprins mag dan koning worden, zijn vrouw
koningin. Nu bij de laatste kabinetsformatie de laatste invloed van het koningshuis naar het rijk der
fabelen is verwezen, mogen zij als koning Willem IV en koningin Maxima het tweehonderd jarig bestaan
van de Nederlandse monarchie gaan vieren. Zijn moeder zal het rustig aankijken, waarschijnlijk vanuit
kasteel Drakesteyn in Lage Vuursche. Het is de afgelopen jaren verbouwd, zodat ze er ongestoord van haar
oude dag kan gaan genieten. Na 33 jaar als koningin lijkt het haar gegund.
Het praktische gevolg is dat we vrij gaan krijgen op 27 april i.p.v. 30 april. Het eerste jaar, 2014,
is dat buitengewoon ongunstig. Het valt dan op zondag. Een vrije maandag zou leuk zijn, maar het kan
natuurlijk ook een feestje op zaterdag worden. Verder zal er weinig veranderen in Nederland, meer dan
een ceremoni�le functie is staatshoofd immers niet meer. Toch haalt het aftreden van koninging Beatrix
ook de voorpagina's van de buitenlandse kranten. Dat geldt voor de landen om ons heen, maar ook
bijvoorbeeld CNN bracht het als "breaking news". Het unieke karakter van een koningshuis zal de reden
zijn. Het blijft natuurlijk bijzonder dat een zich modern noemend land als Nederland nog erfelijke
opvolging van het staatshoofd kent. Kastelen, tronen, paleizen, prinsen en prinsessen horen immers meer
bij een sprookje dan bij serieuze zaken als het regeren van een land. Ik ben benieuwd of het Willem
Alexander gaat lukken dat sprookje in stand te houden.
Weg met de koningin, lang leve de koning? Email mij!
Ommetje Ommen
IJsselstein - 27 januari 2013 - Afgelopen weekend was ik in Ommen, gelegen in het Vechtdal in
Overijssel.
Ommen is een reeds
lang bestaand plaatsje, al in 1248 ontving het stadsrechten. De plaatsnaam komt echter al eerder voor
in de boeken, zo rond 1133. Het is ontstaan op een rivierduin langs de Vecht, wat nu nog te zien is bij
het kerkplein. Dit ligt net wat hoger dan de omliggende straten en wijken. De op het kerkplein staande
kerk is gesticht in 1150, maar daarna meerdere keren verwoest en weer opgebouwd. De laatste grote brand
was in 1624, uit dat jaar stamt het grootste deel van het huidige gebouw. Alleen de toren is aanzienlijk
jonger, deze stamt uit 1857. De overige centrumbebouwing is nog jonger, het is voornamelijk afkomstig uit
de vorige eeuw. In de directe omgeving zijn wel meer historische gebouwen te vinden, voornamelijk kastelen
en landhuizen. Het vormt tegenwoordig het decor van een gebied waar landbouw en toerisme de belangrijkste
bronnen van inkomsten zijn. Met name het aantal campings is groot, waarvan er veel ook boerderijcampings
zijn.
Toch leek het in het centrum van Ommen minder te gaan. Of het crisis, leegloop of toeval was, werd me
niet duidelijk. Meerdere winkelpanden stonden te huur en enkele andere winkels hielden opheffingsuitverkoop.
Gelukkig waren er nog genoeg over, evenals voor het toerisme onmisbare horecagelegenheden. Net als afgelopen
jaren verbleef ik in hotel Paping, gelegen naast het station. Hier was weinig te merken van terugloop. Er
heerste een gezellig drukte, zowel 's middags in de bij het hotel horende sauna als 's avonds aan het diner.
In de omgeving was het heerlijk rustig, perfect voor een mooie wandeling richting het nabijgelegen Dalfsen.
Daarmee is een ommetje Ommen een aanrader voor iedereen die er eens een weekendje tussenuit wil. En als
voldoende mensen dat doen, komt het met het winkelbestand ongetwijfeld ook weer goed.
Ga jij er ook weleens een weekend tussenuit? Email mij!
Huis Doorn
IJsselstein - 20 januari 2013 - De geschiedenis kent soms vreemde wendingen. In Huis Doorn wordt
zo een hele bijzondere geschiedenis levend gehouden.
Huis Doorn stamt uit de
veertiende eeuw, maar dankt zijn bekendheid aan de vorige eeuw. Aan het einde van de eerste wereldoorlog
verbleef de Duitse keizer Wilhelm II in het Belgische Spa, destijds het hoofdkwartier van het Duitse
leger. Op het moment dat in Berlijn de republiek wordt uitgeroepen, beseft de keizer dat hij niet meer
terug kan naar Duitsland. Hij kiest ervoor te vertrekken naar het neutrale Nederland, waar hij asiel
krijgt van de Nederlandse regering. Samen met zijn vrouw trekt hij in bij bekenden in Amerongen. Daar
blijft hij niet lang, hij koopt het nabijgelegen te koop staande Huis Doorn. Daar zou hij de rest van
zijn leven verblijven. Sterker nog, zijn lichaam ligt nog steeds in het kleine mausuleum op het landgoed.
Conform zijn laatste wens ligt hij daar tot de monarchie in Duitsland hersteld wordt, voor eeuwig dus.
Vandaag was ik in Huis Doorn. Na de aanschaf van de buitenplaats, heeft de voormalige keizer het van
alle gemakken laten voorzien. Zo is er koud en warm stromend water en centrale verwarming, een ongekende
luxe in de jaren '20 van de vorige eeuw. De inrichting is echter klassiek, afkomstig uit vroeger tijden.
Deze heeft de keizer over laten komen uit zijn paleizen in Berlijn en Potsdam. Schitterende meubels,
schilderijen en zilver maken het mogelijk op stand te blijven leven. Dat doet hij dan ook. Hij laat zich
op zijn eigen landgoed behandelen als een vorst, dagelijks speelt zich een hofprotocol in zakformaat af.
Buiten het landgoed is er niets van te merken. Zo mag de keizer buiten de poort niet in uniform lopen.
Omwille van de relatie van Nederland met de vroegere vijanden van de keizer, zijn de contacten met andere
vorstenhuizen ook beperkt. Op zijn eigen landgoed mocht hij echter keizer blijven spelen, als ware het een
museum van het voormalige Duitse Rijk. Een museum is het huis nog steeds, met volop aandacht voor het
leven van de Duitse keizer. Iedereen met enige interesse in deze opmerkelijke geschiedenis, kan ik aanraden
het te bezoeken.
Wil jij ook leven als een vorst? Email mij!
Social media
IJsselstein - 16 januari 2013 - Oproepen via social media kunnen goed fout gaan, bleek vorig jaar in
het Groningse Haren. Leuke effecten zijn er echter ook, bleek op eBay en in Breda.
Op eBay trok een
advertentie voor een jurk wel heel erg veel aandacht. De jurk stond aanvankelijk te koop voor 15,99 pond,
maar al heel snel was er 130 keer geboden. De prijs was opgelopen tot 153.000 pond, omgerekend 184.000
euro. Het bleek dat de jurk gefotografeerd was naast een spiegel waar de dame die de jurk aanbood in te
zien was. De dame droeg enkel een zwarte b.h., wat iemand op Twitter vermeldde. Snel daarna was de
populariteit daar. De advertentie werd door eBay verwijderd, maar schijnbaar vond de dame de aandacht wel
leuk. Ze plaatste de advertentie snel weer, met een ietwat duidelijker foto van haarzelf waar net wat
minder te zien was. Helaas voor haar kwamen daarna alleen nog maar realistische biedingen.
Afgelopen maandag bedacht iemand in Breda dat een sneeuwballengevecht leuk zou zijn. De oproep werd op
Facebook gezet, wat al snel twaalfhonderd aanmeldingen opleverde. Dat was heel wat meer dan verwacht. In de
loop van de dag beperkte de geschrokken organisatoren de toegang tot de site tot genodigden. Gevreesd werd
voor een tweede Project X. Het bleek een stuk gemoedelijker te verlopen. Zo een vijfhonderd mensen kwamen
opdagen om elkaar vrolijk te bekogelen. Gezellig bleef het. Koek en zopie werd volop verkocht, hier en daar
werd iemand ingezeept, ondertussen vlogen de sneeuwballen alle kanten op. Na een uurtje of twee werd Twitter
ingezet om het zinvolle geweld te be�indigen. Dat werkte, het bleef daarna nog lang gezellig in de omliggende
kroegen.
Beleef jij ook lol aan social media? Email mij!
De duurzame plofkip
IJsselstein - 13 januari 2013 - Aad Dijkhuizen, bestuursvoorzitter van de Wageningen University, heeft
een collumn over duurzaamheid geschreven op de site van Nevedi, de Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie.
Deze doet nogal wat kippenveren opwaaien.
De stelling van Aad
Dijkhuizen is de volgende: "De Nederlandse veehouderij is de meest productieve en daarmee de schoonste
ter wereld. Die moet je niet af willen breken. De landbouw moet wereldwijd juist hoogproductiever en
intensiever worden, anders sturen we aan op een tekort aan voedsel." Vervolgens legt hij uit dat met
biologische veehouderij meer ruimte en meer grondstoffen nodig zijn om tot eenzelfde produktie van
vlees te komen dan in de intensieve veehouderij gerealiseerd wordt. Ook het aantal ziektes is minder
in de intensieve veehouderij. Cijfermatig scoort intensieve veehouderij dan ook beter in de Life
Cycle Analyses, een duurzaamheidsonderzoek van Wageningen UR waarbij de hele keten van grondstof tot
het bord van de consument wordt geanalyseerd en doorgerekend.
Wat in deze collumn gebeurt, is appels en peren op één hoop gooien. Duurzaamheid kent meerdere
aspecten, welke niet één op één vergelijkbaar zijn. Menselijk welzijn is er één, milieuzorg een ander.
Door de veehouderij te intensiveren, nemen produktiviteit en hygiene toe. CO2-uitstoot neemt daarmee
af, het is dus goed voor het milieu. Ook voor mensen is het goed, er wordt immers veel voedsel op een
hygienische manier geproduceerd. Daarmee scoort intensieve veehouderij dus heel goed in de academische
berekeningen. Een ander aspect is dierenwelzijn. Dat is lastig meetbaar, een kip kan immers geen
wetenschappelijk verantwoord MBTO invullen. Dat komt dus niet terug in de cijfers, maar zal met gezond
verstand bekeken moeten worden. Daar is niet heel veel van nodig om te kunnen bedenken dat ook dieren
gelukkiger worden van een leven waarbij ze naar behoefte kunnen eten en bewegen, en misschien zelfs
ziek kunnen worden. Natuurlijk zal de veehouderij wereldwijd voldoende moeten gaan produceren om de
wereldbevolking te kunnen voeden. De uitdaging daarbij is om te komen tot methoden die meetbaar voldoende
produktief zijn, maar ook aantoonbaar rekening houden met dierenwelzijn. Dat de bestuursvoorzitter van
de Wageningen University deze uitdaging vereenvoudigt tot enkele momenteel meetbare elementen, belooft
weinig goeds voor een diervriendelijker toekomst.
Vind jij de plofkip ook duurzaam? Email mij!
Plas en poep
IJsselstein - 12 januari 2013 - Duurzaamheid is hot, milieuzorg is daarmee uit de geitewollen sokken
gehaald. Er lijkt zelfs een trend gaande om onze sanitaire behoeften in een goed milieu uit te voeren.
In Amerika is The
Fertile Earth Foundation actief op dit vlak. Deze stichting wil compostering bevorderen en het belang van
mest onder de aandacht brengen. Om deze reden heeft het voor 2013 een kalender uitgebracht met het thema
'dames en mest'. De modellen zijn ingesmeerd met verschillende soorten poep. Doelen van de kalender zijn
het taboe rond poep opheffen, compostgebruik aanmoedigen en duidelijk maken hoe ontzettend nuttig poep is.
Het idee voor de bijzondere kalender ontstond tijdens een workshop 'vruchtbare aarde'. Directrice Sobel
van de stichting licht toe: "We poepen iedere dag, maar de manier waarop we met onze uitwerpselen omgaan
en het verwerken ervan is fout. We zouden onze poep makkelijk als mest kunnen gebruiken." De kalender ligt
18 januari in de Amerikaanse winkels.
In het Nederlandse Aa en Hunze is 2013 uitgeroepen tot jaar van de duurzaamheid. Een plan is opgesteld om
allerlei goede resultaten te halen op de gebieden 'people, planet en profit'. GroenLinks wethouder Wassink
heeft om die reden de inwoners opgeroepen voortaan de ochtendplas onder de douche te doen. Bij douchen wordt
gemiddeld 40 liter water gebruikt, bij doortrekken van het toilet 36 liter. Door dagelijks de eerste plas
onder de douche te doen, wordt per persoon 13.140 liter water per jaar bespaart. Bijkomende voordelen zijn
dat het tijd bespaart en urine goed is tegen voetschimmel. Daarmee lijkt het dus een uitermate duurzaam idee.
Of dat ook zo voelt als de urine over de voeten spoelt, kan iedereen zelf uitproberen. Ondertussen kijk
ik zelf liever naar de scheurkalender op het toilet.
Krijg jij ook de schijt van gezeik? Email mij!
Balkenende norm
IJsselstein - 11 januari 2013 - Op 1 januari is de Wet Normering Topinkomens (WNT) ingegaan, die bepaalt
dat bestuurders in de publieke sector maximaal 130% van het salaris van de minister president mogen verdienen.
Komend jaar is dat €228.599, excl. onkostenvergoedingen en pensioen. Andere werknemers in de publieke sector
mogen wel meer verdienen, maar daarvoor geldt de plicht tot openbaarmaking.
Mij lijkt
de norm niet meer dan fatsoenlijk. Dat mensen met unieke talenten en grote verantwoordelijkheden veel mogen
verdienen, lijkt me terecht. Overal zit echter een grens aan, ook aan publieke middelen die redelijkerwijs aan
��n persoon besteed kunnen worden. Een bedrag van ruim twee ton lijkt mij daarvoor niet onredelijk. In 2011
gold voor 2.651 werknemers in de publieke sector dat de norm overschreden werd. De redenen die daarvoor
opgegeven worden, zijn divers. Zo wordt in de zorg gesteld dat voor sommige functies geconcurreerd moet worden
met medisch specialisten in maatschappen. Dat betreft mensen die zich inkopen in een maatschap, met eigen geld
werken en ondernemersrisico lopen. Dat de ambtelijke arbeidsvoorwaarden wel wat gunstiger zijn, wordt voor het
gemak vergeten. Bij de VARA verdienen enkele presentatoren vele malen meer. Volgens de VARA betreft het
marktconforme salarissen. Dat zulke exhorbitante salarissen bij andere omroepen niet worden betaald, doet daar
volgens de socialistische omroep niets aan af. Het laatste argument wat veel gebruikt wordt, is dat goede
bestuurders niet voor minder komen. Om die reden betaalde woningbouwcorporatie Vestia 447.000 euro per jaar en
onderwijskoepel Amarantis 396.602 euro. Inmiddels is duidelijk welke kwaliteiten daarvoor geleverd zijn.
Het probleem voor de veelverdieners zou natuurlijk opgelost zijn als de Nederlandse premier een wat rianter
salaris zou krijgen. Om de marktconformiteit daarvan te beoordelen, kan gekeken worden naar andere landen. Hoewel
sommige veelverdieners graag naar Belgi� vertrekken, zijn onze zuiderburen dan geen goed voorbeeld. Elio di Rupo
mag slechts 137.000 euro per jaar op zijn rekening bijschrijven. Kenia is wellicht een beter voorbeeld. Raila Odinga,
minister-president, verdient naar verhouding het best. Met 327.000 euro krijgt hij jaarlijks 240 keer het bnp per
hoofd van de bevolking. Het lijkt me een lichtend voorbeeld voor Nederlandse bestuurders in de publieke sector.
Vladimir Poetin en Hu Jintao zullen dat niet zijn, met 88.000 en 7.648 euro per jaar. Barack Obama heeft een
jaarsalaris van 300.000 euro. Dat lijkt redelijk in lijn met het Nederlandse salaris, de directeur van Ahold
verdient immers ook meer dan een bedrijfsleider van een buurtsuper. Toch lijkt het voor Barack Obama lucratiever
om bij de VARA te gaan werken. Als presentator kan hij daar meer verdienen dan hijzelf, Vladimir Poetin en Hu
Jintao samen. De wereld draait door, marktconform of niet.
Heb jij wel een marktconform salaris? Email mij!
Woorden
IJsselstein - 1 januari 2013 - Het vuurwerk is de lucht in, komende ochtend plonzen enkele duizenden
waaghalzen in het koude water. Het feest was weer geweldig, daar zijn geen woorden voor. Waar wel woorden
voor zijn, wordt ieder jaar een keuze uit gemaakt. Dat woord wordt dan woord van het jaar.
Verkiezingen van het woord van het jaar zijn er meerdere. Van Dale kiest er altijd
twee, één voor Nederland en i.s.m. de VRT één voor onze zuiderburen. Vaak zeggen deze woorden wat over
de aktualiteit van het voorgaande jaar. Zo was het in 2001 MKZ-crisis, in 2003 SARS en in 2007 Bokitoproof.
Wat we in 2008 en 2009 allemaal uitgehaald hebben, weet ik niet meer. Aan Van Dale's woorden van het jaar
te zien was het weinig fraais, want dat waren achtereenvolgens Swaffelen en Ontvrienden. De volgorde klinkt
wel logisch, andersom had vreemder geweest. We hoeven ons echter niet te schamen, in 2010 was Tentsletje
het woord van het jaar in Vlaanderen. In 2011 was het daar Stoeproken, bij ons Tuigdorp. Ook deze woorden
getuigen niet van veel beschaving.
Voor 2012 heeft Van Dale voor Nederland het woord Project X-feest gekozen. Er zijn echter meer verkiezingen.
Zo heeft het Instituut voor Nederlandse Lexicologie Pandapunten tot mooiste woord van 2012 gekozen. Ik kon
dit begrip niet, maar het blijken punten te zijn voor een week zonder sex. De link met panda's is dat deze
dieren met uitsterven worden bedreigd en mensen dat ook doen zonder sex. Het Genootschap Onze Taal is dit
jaar zo actief geweest een Top 10 op te stellen. De Pandapunt is hier op nummer drie gekomen, in de lijst
staan verder woorden als Bangalijst, Nivilleringsfeestje en Appen. Variatie zit er dus zeker in, hoewel het
wel allemaal modewoorden met een knipoog lijken. Op nummer één is geëindigd Plofkip. Deze is uit de mode,
erg smakelijk klinkt het ook niet. Smakelijk was het afgelopen jaar wel bij de Belgen, die hebben Frietchinees
als woord van het jaar. De vraag is natuurlijk of deze volgend jaar wel in de mode blijft, mijn goede voornemen
is in ieder geval om er een keer een patatje oorlog te gaan halen.
Wat is jouw goede voornemen? Email mij!
Mijn meningen en belevenissen uit 2022 zijn te vinden in het log archief 2022
Mijn meningen en belevenissen uit 2021 zijn te vinden in het log archief 2021
Mijn meningen en belevenissen uit 2020 zijn te vinden in het log archief 2020
Mijn meningen en belevenissen uit 2019 zijn te vinden in het log archief 2019
Mijn meningen en belevenissen uit 2018 zijn te vinden in het log archief 2018
Mijn meningen en belevenissen uit 2017 zijn te vinden in het log archief 2017
Mijn meningen en belevenissen uit 2016 zijn te vinden in het log archief 2016
Mijn meningen en belevenissen uit 2015 zijn te vinden in het log archief 2015
Mijn meningen en belevenissen uit 2014 zijn te vinden in het log archief 2014
Mijn meningen en belevenissen uit 2012 zijn te vinden in het log archief 2012
Mijn meningen en belevenissen uit 2011 zijn te vinden in het log archief 2011
Mijn meningen en belevenissen uit 2010 zijn te vinden in het log archief 2010
Mijn meningen en belevenissen uit 2009 zijn te vinden in het log archief 2009
Mijn meningen en belevenissen uit 2008 zijn te vinden in het log archief 2008
Mijn meningen en belevenissen uit 2007 zijn te vinden in het log archief 2007
Mijn meningen en belevenissen uit 2006 zijn te vinden in het log archief 2006
© EVS.NU