Op deze pagina staan mijn meningen en belevenissen uit 2021. Bijdragen uit dit jaar vind je in het aktuele
log.
Dag 2021
IJsselstein - 31 december 2021 - "Nooit was een jaar zo welkom als 2021, het jaar waarin het woord samen
hopelijk weer een andere betekenis krijgt dan alleen thuis blijven" schreef ik in mijn laatste stukje van
2020. Het heeft niet zo moeten zijn. Wie niet zo goed met tegenslagen kon omgaan, heeft in 2021 een spoedcursus
in praktijk kunnen volgen.
Nadat begin
2021 de maatregelen steeds extremere vormen aannamen, werd het afgelopen voorjaar meer relaxed. Langzaam gingen
de winkels en horecagelegenheden weer open, hoewel het met beperkte openingstijden bleef. De vaccinatiecampagne
tegen corona kreeg langzaam vorm, maar rond de zomer hadden verreweg de meeste mensen wel een vacinatie gehad.
De 's zomerse blunder van Hugo de Jonge werd Dansen met Janssen, waarbij jongeren direct na het halen van een
vaccin uit konden in de aloude nachtclubs. Aangezien vaccins enige tijd nodig hebben voor deze werken, werd dit
een voorspelbaar fiasco. Deze fiasco's konden nog even doorgaan. In maart waren er verkiezingen. Degenen die op
een snelle formatie gehoopt hadden, kregen nog een teleurstelling te verwerken, Waarschijnlijk staat het volgende
kabinet de tweede week van 2022 op het bordes. Nieuw elan wordt er geroepen door de dames en heren politici. We
zullen zien wat de oude dames en heren in Den Haag daaronder verstaan. Het is wel te hopen dat het in ieder geval
het coronabeleid nieuw elan krijgt. In het najaar bleken de vaccins toch niet te leiden tot de gehoopte groepsimmuniteit.
Boostercampagnes waren nodig. Na het loslaten van maatregelen in de nazomer, werden al snel daarna weer de
coronamaatregelen uit de kast gehald. Het nieuwe jaar gaan we in met een preventieve lockdown. Dat is zoiets als
met zekerheid schade berokkenen aan winkels, horeca, schoolgaande jongeren en overige Nederlanders, omdat een nieuwe
variant van het coronavirus misschien de intensive cares in ziekenhuizen weer doet vollopen met ongevccineerden, ouderen
met obesitas of andere ernstige ziekten en een enkeling met buitengewoon veel pech. De enige die daar vrolijk van worden,
zijn Duitse en Belgische winkeliers en rstauranthouders in de grensstreek. Nederland stond de afgelopen week massaal in
de file om daar te kunnen winkelen en eten. De Nederlandse regering riep op niet te gaan, de Belgische spoorwegen verlengde
de treinen.
Gelukkig is geluk in het leven niet volledig afhankelijk van overheidsbeleid. Alleen thuis blijven brengt mij weinig
geluk, maar er waren in het jaar voldoende mogelijkheden om er toch nog op uit te trekken. In de zomer was ik in Ommen,
in het najaar volgden nog Westerbork, Texel en Valkenburg. Daarnaast was in de weekenden mijn eigen chalet in Plasmolen
weer een heerlijke bestemming om te ontspannen. Wandelen kan altijd, zeker in de mooie omgeving in Noord Limburg. Wel
is het fijn als tussendoor van een lekkere kop koffie of fijne lunch genoten kan worden. Hopelijk lukt dat snel weer, gaat
Nederland leren leven met coronoa. Verdwijnen zal het voorlopig niet, dus het enig alternatief lijken aanpassingen welke
bij normale contacten de kans op besmetting minimaliseren. Te denken valt aan het (verplicht) goed faciliteren van afstand,
wat bewezen werkt. Ook inzetten op goede ventilatie zou veel helpen. Verplicht een CO2 meter om de luchtkwaliteit te monitoren,
hoeft echt geen overbodige luxe te blijven. Zo is er ongetwijfeld nog wel meer te bedenken wat normale contacten en communicatie
mogelijk maakt zonder besmettingshaarden te creëren. Daarnaast is het vergroten van de ziekenhuiscapaciteit natuurlijk broodnodig,
al dan niet flexibel. We gaan zien of 2022 dit gaat brengen, of dat we van lockdown naar lockdown blijven gaan. Eerst wordt het
vanavond genieten van oliebollen en na middernacht de champagne, met ongetwijfeld verboden vuurwerkknallen op de achtergrond. Ik
wens iedereen een fijne jaarwisseling en veel geluk samen in 2022!
Wat verwacht jij van 2022? Email mij!
Kerst en de keten van coronamaatregelen
IJsselstein - 25 december 2021 - Het is kerst 2021, bijna het einde van het jaar. Het jaar stond weer
volledig in het teken van corona. Vanuit mijn vakgebied procesmanagement blijf ik met verbazing kijken
naar de manier waarop bestuurders in Den Haag het probleem trachten aan te pakken.
Procesmanagement
gaat niet over inhoud. Het gaat over ketens, de samenwerking in die ketens en de vraag of (activiteiten in)
die ketens het goede resultaat opleveren, zonder verspilling in de keten. Het frappante is dat als processen
op orde zijn, het meestal ook wel goed komt met de inhoud. Bijvoorbeeld supermarkten hebben de relevantie van
dit vakgebied goed gezien. De veranderingen in afrekenen gaan zelden over de inhoud, het blijft betalen voor
gekochte goederen. Zelf scannen bij het boodschappen pakken, vervolgens zelf afrekenen of afrekenen bij een
caissière, of zelf scannen en afrekenen voor de uitgang zijn allemaal procesvarianten op het klassieke scannen
door en afrekenen bij een caissière. Al deze varianten hebben vervolgens effect op menselijk gedrag, kosten,
doorlooptijden en verspilling. Bij supermarkten leidt dit denken in processen overduidelijk tot lagere kosten
en hogere klanttevredenheid, win-win dus.
Zo is het ook interessant om te kijken naar het proces waarbij de Nederlandse politiek tot coronabeleid komt.
Er is in basis een oorzaak en een gevolg, een virus wat tot ziekenhuisopnames leidt. Dat is een probleem, want
de ziekenhuizen hebben daardoor onvoldoende capaciteit voor het totaal aantal ziekenhuisopnames. Om dat gevolg
weg te nemen, worden maatregelen genomen. Deze hebben effecten, die ook weer gevolgen hebben. Een voorbeeld van
een maatregel is het beperken van het aantal bezoekers thuis. Het effect is minder contacten tussen mensen, het
gewenste gevolg daarvan minder virusoverdracht. Achtereenvolgens is het proces dus:
1. Oorzaak
2. Gevolg
3. Maatregel
4. Effecten
5. Gevolgen
Om tot maatregelen te komen, laat het kabinet zich adviseren door het Outbreak Management Team (OMT). Daarin zitten
veel microbiologen. Zij kunnen de oorzaak heel goed duiden, dat is hun vakgebied. Daarnaast zitten er enkele medisch
managers uit de zorg, die wat kunnen zeggen over het gevolg. Samen geven deze mensen advies over maatregelen aan het
kabinet, die deze al dan niet overneemt. Deze maatregelen hebben vervolgens allerlei effecten. Deze zijn er op het gedrag
van het virus, maar ook op menselijk groepsgedrag, organisatiegedrag, individueel gedrag en andere aspecten in de natuur.
Dat worden ook wel neveneffecten genoemd. Wat het complex maakt, is dat de verschillende (neven)effecten ook weer effect
op elkaar hebben. De relatie tussen maatregel en effect is niet één op één. Het is dus van belang de effecten van maatregelen
goed te duiden vanuit verschillende invalshoeken. Alleen dan kunnen goed gewogen maatregelen met zicht op alle effecten en
neveneffecten gekozen worden.
Zoals gezegd, het OMT bestaat uit
voornamelijk microbiologen plus enkele medisch managers. Groepsgedrag wordt echter bestudeerd door sociologen en economen,
organisatiegedrag door bedrijfskundigen, individueel gedrag door psychologen, de natuur door biologen. Al deze vakgebieden
zijn nodig om het gehele effect van maatregelen te duiden. Kennis van de oorzaak van het probleem is zeker nodig, maar tevens
onvoldoende. Anders gezegd, een team met vrijwel uitsluitend microbiologen kan onmogelijk in staat worden geacht tot goed
afgewogen maatregelen te komen.
Ondertussen acteert het kabinet al bijna twee jaar op basis van advies van het OMT. De sociologie, economie, bedrijfskunde,
psychologie en biologie blijven keer op keer onderbelicht in de afwegingen. Het lijkt mij dus hoog tijd voor opfrissen van het
OMT met mensen uit deze disciplines, zodat alle effecten en gevolgen gewogen kunnen worden voor maatregelen genomen worden.
Het geeft geen zekerheid dat het leidt tot betere beheersing van het virus, daarvoor is de inhoud ook nog van belang. Een
besluitvormingsproces waarbij meer invalshoeken worden meegenomen, zal wel met zekerheid leiden tot beter afgewogen beleid,
met meer balans tussen effecten en neveneffecten. Net als in de supermarkt, kan dat eigenlijk alleen maar win-win opleveren.
Het is te hopen dat de nieuwe Minister van Volksgezondheid dit ook inziet.
Vind jij ook wat van besluitvormingsprocessen in Nederland? Email mij!
Weekend in IJsselstein
IJsselstein - 20 december 2021 - Voor het eerst sinds lange tijd was ik afgelopen weekend
weer in IJsselstein en omstreken. Het was een bijzonder weekend.
Zaterdag
besloot ik overdag naar Utrecht te gaan. Met de dreiging van de inmiddels afgekondigde lockdown,
leek het mij en goed idee om nog één keer de gezelligheid van een grote stad op te zoeken. Daarin
was ik niet cde enige, het was gezellig druk. De auto parkeerde ik in de garage onder station
Vaartse Rijn, nabij de Twijnstraat. Via deze straat liep ik richting Oudegracht. Terwijl de
eetgelegenheden op populaire lokaties als het Wed en de Vismarkt overvol zaten, was beneden
aan de werven nog ruimte genoeg, Ik nam een pannenkoek bij een in één van de werfkelders
gehuisveste pannenkoekenhuis. De sfeer was relaxed, het eten smaakte goed. Daarna liep ik via
Nobelstraat, Voorstraat, Potterstraat, Vredenburg en Janskerkhof terug richting Twijnstraat.
Bij winkels als De Bijenkorf stond een rij voor de deur, met beveiligers die de mensen gedoseerd
binnen lieten. Bij verreweg de meeste winkels was het gezellig druk, er was geen sprake van rijen
of overmatige drukte. Gezellig was het wel, de vele verschillende mensen in de stad.
Zondag bleef ik in IJsselstein. Bij theater Pantalone werden buiten oliebollen uitgedeeld als
dank voor de inzet van de vrijwilligers afgelopen jaar. Met chocomel en gluhwein erbij werd het
erg gezellig, koninklijk gezellig in de frisse buitenlucht zou ik het wilen noemen. Ik was er
via een flinke omweg naartoe gelopen. Tot mijn verrassing was de Utrechtsestraat in de oude
binnenstad "unlocked", de modewinkels, bloemenzaak, parfurmerie en drogisterij hadden de deuren
geopend. Ook op een sportveld op IJsselveld werd nog volop aan de gezondheid gewerkt, door een
groep o.l.v. een enthousiaste trainer. Ik zag ook dat op IJsselveld weer grootschalig gerenoveerd
werd, ditmaal ook de flat waar mijn eerste eigen woning zich bevond. Het blijft toch een plek
met mooie herinneringen, fijn dat deze goed onderhouden wordt. Toen ik op huis aan liep, viel
de schemer weer in. De lichtjes van de grootste kerstbooom verlichtte IJsselstein weer, een mooi
lichtpunt in de stad waar het licht zelfs in deze donkere dagen nooit echt uitgaat.
Zie jij ook nog lichtpunten in deze donkere dagen? Email mij!
Coronacrisis op herhaling
IJsselstein - 15 november 2021 - Het is november 2021. Ruim anderhalf jaar na de eerste golf
coronabesmettingen, zijn er weer maatregelen die mensen raken. Het roept flink veel discussie op,
en terecht.
Anderhalf
jaar geleden wist niemand wat te doen. Dat in de eerste maanden achteraf veel niet
goed is gegaan, valt niemand kwalijk te nemen. Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en ligt
dat anders. Hoewel er volop gevaccineerd is en het aantal ziekenhuisopnames dientengevolge vele
malen lager is dan in 2020, dreigen de ziekenhuizen toch weer het aanbod van patiënten niet aan
te kunnen. Als afgelopen anderhalf jaar iets verzuimd is, is het anticiperen op capaciteit.
Ondanks dat klip en klaar is dat personeelsproblemen niet in zo een korte tijd volledig op te
lossen zijn, is niets doen wel het andere uiterste. Op deze wijze wordt het ook nooit opgelost.
Sterker nog, door alle lasten bij de huidige verpleegkundigen neer te leggen, worden de lasten
voor deze mensen onevenredig groot. Dat leidt begrijperlijkerwijs tot verzuim, wat het
capaciteitsprobleem alleen maar vergroot.
Zolang de zorg niet de vereiste capaciteit heeft, zal de instroom van patiënten beperkt moeten
worden. Gebeurt dat niet, zullen mensen met een zeer acute zorgbehoefte niet meer allemaal geholpen
kunnen worden. Dat kan door minder urgente ingrepen uit te stellen en door te trachten het aantal
zieke mensen te minimaliseren. Dat laatste kan op korte termijn alleen met infectieziekten als corona,
andere ziekten zijn immers alleen tegen te houden door aanpassing van gedrag op lange termijn. Daarmee
is er zeker onderbouwing voor coronamaatregelen, deze zijn nodig om de instroom te beperken. Bijzonder
is dan wel dat in september goed werkende maatregelen als anderhalve meter afstand en geen handen
schudden, worden ingewisseld voor een QR-code als toegangsbewijs in de horeca. Deze QR-code is ooit
ontwikkeld om evenementen veilig te kunnen organiseren, waarbij risico op besmetting tijdens het
evenement geminimaliseerd wordt. Dit zal zeker werken, maar het is heel wat anders dan besmettingen
in de gehele samenleving voorkomen. Deze vinden immers veelal plaats op scholen, in huiselijke kring
en op het werk. Dat zijn allemaal plaatsen waar QR-codes niet gebruikt worden. De illusie dat de
QR-code een najaarsgolf kan voorkomen, lijkt mij daarmee op z'n minst naïef te noemen. Dit mag
leken wellicht overkomen, maar met een adviserend Outbreak Management Team vol deskundigen had dit
niet mogen gebeuren.
Afgelopen zaterdag zijn er weer maatregelen aangekondigd, waarvan een deel direct ingaat. Eén
maatregel is het advies om thuis te werken,m tenzij het echt niet anders kan. Met de werkomgeving als
belangrijke bron van besmetting, zal dit zeker helpen. Ook de anderhalve meter is terug. Hoewel
het de vraag is in hoeverre mensen zich daar nog aan gaan houden, is het natuurlijk wel een bewezen
werkende maatregel. Horeca en winkels moeten om acht uur sluiten. Hoe dit het aantal besmettingen
substantieel kan verminderen, is me een raadsel. Naar de winkel gaan mensen toch wel, de maatregel
leidt alleen maar tot meer drukte tijdens openingstijd. In de horeca geldt grotendeels hetzelfde,
mensen gaan gewoon wat eerder eten of 's middags naar de kroeg. Darnaast zou in de horeca de QR-code
zijn werk moeten doen. Zeker nu theaters en bioscopen wel open mogen blijven, met veel meer mensen
veel dichter bij elkaar, is het mij een raadsel waarom de horeca om acht uur dicht moet. Willekeur
lijkt hier het enige argument. Contactberoepen moeten er om zes uur mee stoppen, wat in praktijk
betekent dat de kapper 's avonds niet meer mag knippen. Hoe het aantal besmettingen af gaat nemen
doordat mensen overdag i.p.v. 's avonds naar de kapper gaan, lijkt mij ook onnavolgbare logica.
Mogelijk dat uiteindelijk een enkele besmetting voorkomen gaat worden doordat minder mensen gaan,
maar veel verschil zal het nimmer maken.
De felste discussie
gaat echter niet over de huidige maatregelen, maar over de door het kabinet gewenste maatregelen.
Het wetsvoorstel wordt om de toegang met QR-codes enerszijds uit te breiden, waarbij ook in winkels,
onderwijsinstellingen en werkomgeving een QR-code nodig is. Anderzijds wil het kabinet het verkrijgen
van een QR-code beperken tot mensen die genezen of gevaccineerd zijn, de zogenaamde 2G methodiek.
Een test die aantoont dat een ongevaccineerde niet besmettelijk is, voldoet dan niet meer. Dat
betekent in praktijk dat ongevaccineerden de toegang tot een groot deel van de samenleving ontnomen
wordt. Ongevacineerden vormen echter nogal een diverse groep. Een deel is te laks om zich te laten
vaccineren, of wil het niet om uiteenlopende drogredenen. Er zijn echter ook andere redenen. Zo
laten gereformeerden zich zelden vaccineren vanwege hun religieuze overtuiging. Mensen toegang
ontzeggen wegens religieuze overtuiging, lijkt mij een hellend vlak wat niemand moet willen. Het
verbaast me zeer dat juist de liberale partijen hier sterk voorstander van zijn. Een andere groep
betreft mensen die om medische redenen geen vaccinatie kunnen krijgen. Niet naar café, restaurant,
theater of bioscoop mogen omdat je geen vaccinatie kan verdragen, lijkt mij wel heel cru. Dan heb
ik het nog niet over toegang tot school of werkplek. Het staat nog ter discussie waar men de 2G
wil laten gelden en waar de huidige 3G methodiek blijft of gaat gelden. Mij lijkt de 3G methode
accceptabel ongemak om risico op besmetting bij evenementen of eventueel horecabezoek te
minimaliseren, maar beter lijkt het mij om het daar ook bij te houden. Ongevaccineerden daadwerkelijk
uitsluiten, is een weg die mij ethisch onverantwoord lijkt. Uiteindelijk gaan mensen altijd zelf
over hun eigen lichaam en is uitsluiten van mensen wegens religieuze overtuiging en/of medische
gesteldheid ethisch ook niet uit te leggen.
Al met al is Nederland met het coronabeleid in een situatie beland waar niemand vrolijk van
wordt. Het in september inwisselen van werkende maatregelen als anderhalve meter afstand, handhygiëne,
ventilatie en thuis werken voor een QR-code in horeca en culturele instellingen, heeft het aantal
besmettingen vele malen minder geremd dan wenselijk was. De huidige maatregelen zijn een optelsom
van duidelijk werkende maatregelen en onnavolgbare willekeur. Hierdoor is nimmer meer te achterhalen
wat effect gehad heeft, wat sturing op maatregelen in de toekomst nog complexer maakt. De discussie
die is opgeroepen met andere omgang met QR-codes, zorgt voorlopig alleen nog maar voor tweedeling
en felle discussies. Ondertussen mogen weer dezelfde zorgmedewerkers de klappen in de zorg opvangen,
zonder dat er ook maar één maatregel is genomen die tot structurele verbetering van de zorgcapaciteit
gaat leiden. Een fraaie optelsom is anders.
Waar wil jij je QR-code laten zien? Email mij!
Valkenburg
IJsselstein - 7 november 2021 - Afgelopen zomer wilde ik een paar daagjes naar Valkenburg. Dat
viel letterlijk in het water. Afgelopen weekend ging ik alsnog.
Na Amsterdam is
Valkenburg de meest toeristische plaats van Nederland, wist een Engelsman mij gisterenavond te vertellen.
Ik heb geen idee of het klopt, maar het klinkt aannemelijk. Het is er in ieder geval altijd gezellig
druk met toeristen. De Engelsman had er tweeëneenhalf jaar gewoond en kwam er nog regelmatig terug,
vertelde hij in een gezellig café. Ook ik kom er regelmatig, het is een leuke plaats voor een korte
vakantie in Nederland. Vrijdag ben ik de omgeving in gegaan, eerst naar Maastricht en daarna naar
Gulpen. Winkelen ging toen nog met een open blik, wat het wel zo aangenaam maakte. Zaterdag heb ik
een heerlijk stuk gewandeld. Van Valkenburg ging mijn tocht naar Bemelen, een prima dorp voor een
stop met Limburse vlaai. Van Bemelen liep ik richting Cadier en Keer, om vlak daarvoor af te slaan
naar Berg. Lopend werd me zeer duidelijk waarom dat dorp Berg heet, het was een stevige klim. De
daling ging vervolgens richting Houthem, om vanaf daar weer terug te lopen naar Valkenburg. Zondag
ben ik bijgekomen in Thermae 2000, het thermaalbad op de Cauberg. Het is er altijd heerlijk ontspannen,
zeker na een dag actief wandelen.
Het vele water was verdwenen, maar de gevolgen waren nog goed zichtbaar. Langs het nu weer kleine
riviertje De Geul waren twee soorten zaken: pas opgeknapt of gesloten vanwege waterschade. Ontbijten
deed ik dit weekend bij lunchroom De Bongerd, aan het Walramplein. Dat was begin oktober weer open gegaan
en helemal opgeknapt. Even verderop zit het bekende hotel annex lunchroom De Botterweck, dat was nog gesloten.
Het zag er kaal en nat uit, de mergel wil slecht drogen. Ook de zaken rondom De Botterweck waren nog dicht,
het hele einde van de Grotestraat richting Geul was nog dicht. Enkele hotels waren ook nog gesloten, een
aantal ook deels. Het doet beseffen wat enkele dagen regen aan natuurgeweld kan veroorzaken. Tegelijkertijd
was het Valkenburg als altijd, de komende kerstmarkten waren ook alweer zichtbaar. "Sinterklaas kennen we
hier niet meer", hoorde ik. Volgende week gaan de kerstmarkten in de grotten open en wordt het weer echt
druk in Valkenburg. Deze week werd er al opgebouwd, winkels en restaurants hadden de kerstversiering vaak al
hangen. Het scheen er daardoor deze week wat rustiger te zijn, hoewel ik het zeker zaterdag toch flink druk
vond. In ieder geval was het weer heerlijk om een lang weekend te zijn, na de drukke kerst zal ik er vast
weer eens zijn.
Waar ga jij je weekendjes weg? Email mij!
Texel
IJsselstein - 11 oktober 2021 - Soms is het heerlijk een weekje elders te zijn. Afgelopen week was
ik een midweek naar Landal Beach Park De Koog op Texel. Het was een heerlijk ontspannen week.
Texel is het
meest zuidelijk gelegen Waddeneiland. Waar het bereiken van de andere waddeneilanden veel tijd op een
boot vanaf Friesland kost, is Texel bereikbaar met een veerboot vanaf Den Helder. Binnen twintig minuten
is de oversteek gemaakt, wat velen doen. Groot verschil is ook dat naar Texel de meeste mensen de auto
meenemen, terwijl op de andere eilanden een auto weinig nut heeft. Texel is aanzienlijk groter. Zo deed
ik het ook, waarbij ik op de heenweg geluk had met de aansluiting. Ik reed om 13.58 uur de boot op welke
om 14.00 uur vertrok. Twintig minuten later reed ik het eiland op, richting De Koog. Het bungalowpark
bleek op loopafstand van het gezellige centrum te liggen. De bungalow die ik trof was luxe te noemen,
met en gezelige kachel in de woonkamer en heerlijk bubbelbad in de badkamer. Direct achter de bungalow
graasden schapen, wat het gevoel van Texel deed versterken.
De dinsdag heb ik Ecomare bezocht. Het is een zeehondenopvangcentrum, gelukkig was het niet heel
druk met zeehonden. Wel was het reuze interessant om te zien hoe het opvangcentrum werkt en natuurlijk
aandoenlijk om de opgevangen zeehonden te zien. De woensdag heb ik besteed aan een rondje eiland. Ik ben
begonnen bij de vuurtoren op de noordpunt, met uitzicht op Vlieland. Vervolgens ben ik via De Cocksdorp,
Oosterend en Oudeschild naar Den Burg gereden. Het laatstegenoemde is het grootste dorp van het eiland,
hier zijn ook voorzieningen als een bioscoop en grotere winkels als C&A. Oudeschild sprak mij het meest
aan, het is en mooi idyllisch havendorpje. De donderdag heb ik bij één van de vele fietsverhuurders een
fiets gehuurd en ben ik naar Den Hoorn gefietst. Koffie dronk ik er bij een theater annex lunchroom,
een gezellige en ongedwongen gelegenheid. En kat kwam even aandacht vragen, om even later languit op
tafel te liggen: "Hij is aan komen lopen, komt sindsdien regelmatig en voelt zich steeds meer thuis. Hij
ziet er goed doorvoed uit, dus het zal wel goed gaan." Hoewel voor en kat, vond ik het een mooi voorbeeld
van de ongedwongen gastvrijheid. Deze trof ik ook in De Koog, de badplaats bij het bungalowpark waar ik
de avonden vertoefde. QR codes leek geen Texelaar ooit van gehoord te hebben. Alleen de Chinees waar ik
donderdagavond at, vroeg daarom. Gezellig en gastvrij was het overal, zowel in de winkels als in de cafés
en restaurants. Op vrijdagmorgen nam ik de boot weer terug, met in mijn bagage het goede voornemen zeker
nog eens terug te komen.
Waar heb jij herfstvakantie? Email mij!
Qrankzinnig?
IJsselstein - 29 september 2021 - Al enkele dagen staan demonstranten op het Utrechtse Vredenburg te
protesteren tegen de sluiting van restaurant Waku Waku. Het restaurant is gesloten omdat het weigert QR-codes
van gasten te controleren. Het is een verhaal met veel kanten.
In Nederland
komen regels tot stand binnen de spelregels van de Nederlandse democratie. Op het momoment dat gekozen
parlementariërs een wet aannemen, is het idee dat Nederlanders zich daaraan houden. Tot zo ver is de casus
eenvoudig, restaurant Waku Waku heeft zich aan deze regels te houden. De gemeente Utrecht heeft vervolgens het
restaurant gesloten, als middel om de regel te handhaven. Dan wordt het ingewikkelder. Een gemeente moet
regels handhaven, maar maakt daar keuzes in. Niet alles kan immers gehandhaafd worden en de handhaving moet in
verhouding staan tot de overtreding. Is de overtreding zo ernstig dat deze direct gehandhaafd moest worden?
Staat volledige sluiting van het restaurant in verhouding tot de ernst van de overtreding? Deze vragen zijn
complexer. Iedereen zal het eens zijn dat inbeslagname van een auto voor een snelheidsovertreding van vijf
kilometer per uur niet proportionel is, net als dat iedereen in dat geval een waarschuwing of boete terecht
zal vinden. In de casus van de QR code, is dat een stuk minder duidelijk. Morgen mag een rechter zich hierover
buigen. Bij een min of meer vergelijkbare casus in Nijmegen heeft de rechter gemeente en uitbater gedwongen
aan tafel gezet, waarna er alsnog een oplossing kwam. Dat gebeurde omdat de rechter allerminst duidelijk maakte
welk oordeel hij uiteindelijk zou vellen, waardoor een oplossing in onderling overleg voor zowel gemeente als
uitbater de beste optie was.
Wat hieronder ligt, is draagvlak en logica. Het coronabeleid van de Nederlandse overheid lijkt weinig ratio te
hebben. Hoewel er wel naar zo min mogelijk beperkingen gestreefd lijkt te worden, zijn de maatregelen zelden
herleidbaar naar resultaten. Beleving lijkt belangrijker dan data in de totstandkoming van beleid. Ook worden
de lasten niet evenredig verdeeld. Deze elementen komen samen bij deze maatregel. De overheid zegt het te doen
om besmettingen te voorkomen, de horeca voelt zich misbruikt als dwangmiddel om het aantal vaccinaties te
verhogen. Publiek geheim is dat het laatste de keiharde waarheid is, waarbij het ook nog eens de vraag is of
niet gevaccineerden op deze wijze wel gemotiveerd worden. "Pesten met testen", noemde de SP het beleid. Ook in
het parlement was het draagvlak minimaal. Er was een nipte meerderheid met partijpolitieke motivatie. Daar
komt bij dat juist de horeca het afgelopen anderhalf jaar al heel veel maatregelen heeft moeten slikken, terwijl
branches als luchtvaart keer op keer het voordeel van de twijfel krijgen. Hoezeer een regel ook een regel is, deze
optelsom voelt niet goed. Dat gaat dan met name om restaurants, die na een lange periode van sluiting alweer enkele
maanden open zijn zonder besmettingen te veroorzaken. Een als versoepeling aangekondigde maatregel die enkel tot
kostenverhoging leidt, kan dan niet op applaus rekenen. Logischer was geweest als restaurants open gebleven waren op
dezelfde wijze en de QR codes waren ingezet om discotheken, nachtclubs, theaters en evenementen met veel publiek binnen
weer te openen. Dan was er daadwerkelijk een stap gezet met perspectief, met logica welke uit te leggen is, met
meetbaar resultaat. Het is niet zo geweest, protesten en rechtszaken zijn het eveneens democratische gevolg. Ik ben
benieuwd welke uitkomsten die gaan krijgen.
Waar gebruik jij je QR-code? Email mij!
Alternatieve Airborne
IJsselstein - 19 september 2021 - Vorige week ging de Airborne wandeltocht bij Oosterbeek niet door. In
plaats daarvan was het mogelijk ergens in september een alternatieve route te lopen in een zelfgekozen
omgeving. Afgelopen zaterdag heb ik deze gelopen.
De gewoonlijke
Airborne tocht begint en eindigt bij het Airborne museum in Oosterbeek, nabij Arnhem. De route komt langs
de militaire begraafplaarts bij Oosterbeek, als eerbetoon aan de slachtoffers van operatie Market Garden in
de Tweede Wereldoorlog. Bij deze slag wisten de Duitsers najaar 1944 de opmars van de geallieerden te stoppen
voor de grote rivieren, waardoor de bevrijding van noordelijk Nederland pas na de winter van 1945 mogelijk
werd. Ik koos ervoor mijn eigen alternatieve route te lopen in de omgeving van Mook, Molenhoek en Groesbeek.
Mijn start was bij de militaire begraafplaats in Mook, het verste en hoogst gelegen punt de militaire
begraafplaats in Groesbeek. Onderweg passeerde ik het bevrijdingsmuseum en een monument ter nagedachtenis van
een parachutistenlanding in september 1944. Behalve dat het een ontzettend mooie wandeltocht met schitterende
uitzichtpunten was, gaf het ook te denken over de gescheidenis van Europa.
In Groesbeek ben ik wat langer over de begrafplaats gelopen. Bij één steen zaten vlinders, een schitterend
gezicht. Het symboliseerde voor mij dat het leven altijd doorgaat en altijd weer mooie kanten krijgt, hoe erg
het ook wordt. Even verderop zag ik het graf van Silvester Kennedy, gestorven op negentienjarige leeftijd. De
volgende tekst stond op de grafsteen: "Dear Silvester, You are not forgotten by the ones who loved you so."
Eenvoudig, aangrijpend en indrukwekkend tegelijk, vond ik deze tekst. De jongen is als tiener naar Europa
gekomen en heeft daarmee bijgedragen aan de overwinning van een afschuwelijk regime, maar heeft daardoor zelf
de twintig levensjaren niet mogen bereiken. Welke idealen hij had, wat zijn dromen waren, waarom hij besloot
als militair naar Europa te komen, we zullen het nooit weten. We weten wel dat hij niet vergeten wordt door zijn
geliefden. Laten wij nimmer vergeten hoe belangrijk zijn bijdrage voor de wereld is geweest.
Wat leer jij van de geschiedenis? Email mij!
Haagse sores
IJsselstein - 7 september 2021 - Vakanties zijn weer voorbij, scholen en universiteiten hebben de
deuren weer geopend en bedrijven produceren weer volop. Alleen in Den Haag lijkt het leven stil te staan.
Op 17 maart jl.
zijn we naar de stembus geweest. De uitslag was bizar, zeventien partijen waren gekozen in de Tweede Kamer.
Inmiddels zijn het er achttien en bij terugkomst van Pieter Ontzigt zullen het er negentien worden. Totale
verplintering van het politieke landschap kleurt de Tweede Kamer. Dertig zetels zijn terecht gekomen bij
populistisch rechts, verdeeld over zes partijen. De VVD is de grootste partij geworden met vierendertig
zetels, bar weinig voor een partij met een zittende premier. Tweede partij is D66 met vierentwintig zetels.
Een meerderheidskabinet van de twee of drie grootste partijen is daarmee niet mogelijk. Na de verkiezingen
werden daarom twee informateurs aangewezen om te onderzoeken wat wel mogelijk was. Dat duo had geen succes.
Het volgende duo was binnen een week weer vertrokken, daarna mocht de oude Herman Tjeenk Willink het proberen.
Hij vroeg zichzelf toen al af waarom en dat doet de rest van het land nog steeds. Behalve mooie woorden
leverde hij echter niets, waarna Mariëtte Hamer de opdracht kreeg. Ze is enkele maanden bezig geweest. heeft
veel gesprekken gevoerd, om vandaag in de Tweede Kamer te concluderen dat een meerderheidskabinet niet tot de
mogelijkheden behoort. Inhoudelijk zijn de verschillende tussen de zes partijen rond het midden nihil, maar
de profilering is te belangrijk om tot elkaar te komen. Het lukt geen van de partijleiders over de eigen schaduw
heen te stappen. De verwachting is nu dat politieke puinruimer Johan Remkes wordt aangewezen als volgende
informatieur, in een poging tot een minderheidskabinet te komen. Steun in de Tweede Kamer zal dan per maatregel
gezocht moeten worden, dus bij het eerste impopulaire idee mogen we waarschijnlijk weer naar het stemhokje. Het
geeft in ieder geval de kans om eens op goede politici te stemmen, hoewel het waarschijnlijk enkel leidt tot nog
meer populisme en versplintering,
Onderussen regeert het demissionaire kabinet, of wat daar van over is, door alsof er niets gebeurd is. Ieder
belangrijk beleidsterrein wordt ontweken, maar dat is na vier jaar niks nieuws. Hugo de Jonge gaat door met zijn
coronabeleid. Afgelopen zomer was het even afwezig, hoewel het nog gelukt is de evenementenbranche verder in het
nauw te werken. Dat het nergens voor nodig was, is afgelopen weekend zichtbaar geworden in Zandvoort. Het nieuwe
plan is om in navolging van Frankrijk een coronapas verplicht te stellen bij bezoek aan horeca of musea. Het aantal
besmettingen daar geeft geen aanleiding, deze zijn er vrijwel niet in horeca of musea. Het argument is dat meer
mensen zich dan laten vaccineren, wat de enige echt goed werkende remedie is tegen een pandemie. De hoop bestaat
schijnbaar dat meer chagrijn in de samenleving de niet gevaccinerden overtuigt en daarom wil Hugo de Jonge zeventien
miljoen Nederlanders en zwaar getroffen branches pesten met een verplichte pas. Het niveau is duidelijk, de man past
inderdaad goed op de school waar hij vandaan komt. Het is wel de vraag welke kant van de lessenaar het beste past.
Kijkend naar data, zijn er twee grote groepen niet gevaccineeerden. Dat zijn moslims en streng gereformeerden. Een
coronapas verplicht stellen in kerk en moskee zou dus beter helpen dan een coronapas in de horeca, maar dat durft de
CDA politicus natuurlijk niet de benoemen. Het is dit beleid wat mensen zat worden en op termijn gaat leiden tot nog
meer stemmen op partijen die wel kunnen benoemen, maar niet kunnen regeren. Misschien dat Johan Remkes als erkend
puinruimer daar eerst eens aandacht aan moet besteden, dan is er nog enige hoop voor Nederland.
Vind jij het ook hoog tijd voor een regering die benoemt en bestuurt? Email mij!
Barzaken
IJsselstein - 5 september 2021 - Na zo een anderhalf jaar niet achter de bar gestan te hebben, kon het
vandaag weer. We hadden Open Dag in theater Pantalone. Daarna gunde ik mezelf een diner bij café De Stee.
Op de dag dat
een groot deel van cultureel Nederland actie voert onder de noemer "Vol gas voor cultuur", hadden we in
theater Pantalone open dag. Dit is een goede gewoonte bij aanvang van het theaterseizoen, welke alleen
vorig jaar niet door is gegaan vanwege corona. Dat geldt voor vrijwel alle optredens welke gepland waren
of nog gepland moesten worden, vrijwel niets is doorgegaan. Nu de pandemie in Nederland min of meer op zijn
einde lijkt te lopen, is er goede hoop dat het theater komend jaar weer wat vaker open kan. In oktober
staan al voorstellingen gepland. 'Mijn man en bloedjeuk' is een toneelstuk voor volwassenen, 'Kwakkerdekwak'
een toneelstuk voor kinderen. Daarnaast hebben o.a. bands zich weer gemeld. Op de open dag van vandaag waren
er verschillende workshops, konden bezoekers gegrimeerd worden en liep er een speurtocht door het theater.
Voor de bezoeker met lekkere trek werden wafels gebakken. Uiteraard was de bar ook open, waar ik het tweede
helft van de open dag achter te vinden was. Het was heerlijk om weer eens drank te pakken en te tappen, leuke
gesprekken te voeren en te zien welk publiek het theater allemaal trekt.
Waar ik ook al ruim een jaar niet geweest was, is café De Stee. Heel wat avonden en lang geleden ook wel
nachten heb ik er doorgebracht, de laatste jaren ga ik er nog regelmatig en hapje eten. Ook dit kon niet
ten tijde van stringente coronamaatregelen en de laatste zomermaanden was het er nog niet van gekomen. Redelijk
nieuw is het teras aan de achterzijde, in een rij met nieuwe terrasen. De parkeerplaats in de oude binnenstad
van IJsselsrtein is daarmee min of meer een gezellig plein geworden. Om er echt een gezellig plein van te maken,
zou het eigenlijk autovrij moeten worden. Desalniettemin zat ik heerlijk op het terras, genietend van de zon,
de drank en het heerlijke eten. Bij het personeel zag ik weinig bekenden meer, eigenaar Theo stond zelf in
de keuken. Vertrekkend personeel en iets te onervaren nieuwe medewerkers is momenteel een veelvoorkomend
probleem in de horeca en daar leek ook De Stee wat last van te hebben. Desalniettemin is het de Stee gelukt
een goede menukaart te handhaven en een buitengewoon smakelijke maaltijd te serveren, als vanouds. Het was een
mooie afsluiting van een dag ouderwets genieten.
Kom jij ook weer in je normale doen? Email mij!
Regels zijn regels
IJsselstein - 30 augustus 2021 - Corona, Kabul, de formatie, nieuws is vaak zo groot dat het eigenlijk niet
meer raakt. Afgelopen weekend waren twee zussen uit Enschede in het nieuws. Hun verhal raakte me.
Fabiënne en Valerie
Vlak zijn zussen van achttien en negentien jaar jong. Hun ouders zijn gescheiden en na de scheiding zijn de
zussen bij hun moeder blijven wonen. Van lange duur was dat niet. Moeder kreeg kanker en is afgelopen jaar
in december weeënvijftigjarige leeftijd overleden. De zussen zijn blijven wonen in het huis wat de moeder huurde,
hebben de betaling van de huur en andere vaste lasten zelfstandig kunnen organiseren. Dat was echter niet conform
de regels van de woningbouwvereniging. Ergens heeft deze woningbouwvereniging een regel genoteerd dat huurders van
betreffende woning minimaal drieëntwintig jaar oud moeten zijn. De moeder is echter vier jaar voor de oudste die
leeftijd bereikte overleden, dus woensdag a.s. was gepland om de zussen op straat te zetten. Wat er ook gebeurt,
de regels worden nageleefd. Zaterdag platste het reguonale dagblad Tubantia een artikel over deze situatie in de
krant en daarna ging het snel. Het artikel kreeg landelijk aandacht, iets te betrokken inwoners van Enschede staken
auto's van de woningbouwcorporatie in de brand, "regels zijn regels" werd op op het gebouw geklad. De zussen
reageerden in de media: vandalisme keurden ze af, maar spullen pakken deden ze ook nog niet. Een wethouder trok
zich het lot aan en is met het bestuur van de woningbouwcorporatie in gesprek gegaan. Uitkomst is dat de zussen
voorlopig mogen blijven. Er komt een gesprek met zussen, wethouder en directie van de woningbouwcorporatie om tot
een oplossing te komen.
Deze zussen hebben het slim aangepakt. Op het juiste moment hebben ze de publiciteit gezocht en de steun gekregen
die ze verdienden. Geen redelijk nadenkend men bedenkt immers dat in zo een situatie de kinderen van de overledene
het huis moeten verlaten. Toch komt het zo en tachtig keer per jaar voor in Nederland. Het zijn situaties waarbij
de publiciteit niet gezocht wordt en de jongvolwassenen niet in staat zijn een woningbouwcorporatie op andere
gedachten te brengen. Regels zijn regels, is dan ce argumentatie. Hoewel mij niet duideijk is waarom een volwassene
onder de drieëntwintig een bepaald huis niet mag huren, zal de regel ongetwijfeld met goede reden zijn ingesteld.
Op dat moment zal niemand bedacht hebben dat de moeder van Fabiënne en Valerie ging overlijden en de zusen dus het
huis uit moesten. Daar zal de regel niet voor bedoeld zijn. Toch is er in de geheel woningbouwcorporatie niemand op
het idee gekomen dat de regel niet voor deze situatie was bedacht en dus beter niet toegepast kon worden. Daarvoor
was een telefoongesprek met een wethouder nodig, die na het lezen van de krant terecht zijn politieke voelsprieten
en invloed kon laten gelden. Regels zijn regels, dus meisjes van achttien en negentien zet je op straat als hun
moeder is overleden. Dat zaken gereguleerd moeten worden, zal iedereen begrijpen. Dat mensen in een organisatie
regels zo strak toepassen, is een ander verhaal. Hopelijk hebben de zussen nog een paar jaar woongenot, en denken
de werknemers van de woningbouwcorporatie nog even goed na als ze naar het kladwerk op het kantoorgebouw kijken.
Zijn regels voor jou ook belangrijker dan redelijkheid? Email mij!
Kermis in Arnhem
IJsselstein - 6 juli 2021 - Nu het weer kan en mag, is in Arnhem de zomerkermis los gebarsten. Ik was er
afgelopen zaterdag.
De zomerkermis
is in Arnhem Zuid, op het parkeerterrein van het Gelredome. Ik besloot de auto bij het nabijgelegen winkelcentrum
Kronenburg te parkeren om daar eerst een hapje te lunchen. Het enige buitenterras was bij lunchroom Entree. Via
het reastaurant zelf was het verder afgezette terras bereikbaar, ik nam plaats. De serveerster zei gedag en vertrok.
Geruime tijd later kwamen twee oudere dames binnen. Een serveerster liep mee, nam de bestelling van de dames op en
liep weer weg, overige mensen op het terras verbijsterd achter latend. Gelukkig kwam redelijk snel daarna een
collega de andere bestelingen opnemen, uiteraard in onnavolgbare volgorde. Ik bestelde koffie en vroeg de kaart.
Zowaar kwam de koffie redelijk snel, ruim voor de oudere dames de koffie kregen. De kaart ontbrak. Deze kwam
later alsnog, maar ik had mijn keuze gemaakt. Binnen rekende ik mijn koffie af: "Kan ik afrekenen?" Na het
bevestigende antwoord, liep betreffende serveerster weg. Ik sommeerde een andere medewerkster af te rekenen. Even
later nam ik een heerlijk broodje bij LaPlace, met vlotte en vriendelijjke bediening in op een terras in het
winkelcentrum.
Aangekomen bij de kermis, bleek toegangsregistratie verplicht. Er was een ingewikkelde methode met qr-code en
eigen telefoon, maar het kon ook door snel een ouderwets briefje in te vullen. Dat deed ik, waarna ik het
kermisterrein op kon. Zo een tachtig attracties en eettentjes stonden er, het was een gezellige drukte. Bij de
grijparmen pinde ik wat kleingeld, wat ik achterliet bij dezelfde attractie. Helaas bleef het daarbij, ik had
geen geluk deze keer. Bij de andere attracties beperkte ik me tot mensen kijken, de mooiste attractie van iedere
kermis. Met name de attracties waarbij mensen op allerlei wijzen door elkaar geschud worden leveren altijd hilarische
gezichtsuitdrukkingen op. Bij één van de eettentjes nam ik nog een drankje, genietend van de zon en de kermisgeluiden.
Het is heerlijk dat het weer kan, genieten van lachende mensen op een gezellige kermis. Hopelijk volgen er deze zomer
nog velen, en vinden we dat volgend jaar weer heel gewoon.
Was jij ook al op de kermis? Email mij!
De laatste halte
IJsselstein - 30 juni 2021 - Vanavond is de laatste avond dat getippeld wordt aan de Europalaan in Utrecht.
De zone moet wijken voor een nieuwbouwwijk. Na vijfendertig jaar komt een einde aan wat ooit een goede opvang was.
De tippelzone
is in de jaren '80 bedacht door de Utrechtse jeugd- en zedenpolitie. Daar werd gezien dat prostituees steeds jonger
werden, mishandeld werden door klanten en opgejaagd door de politie. Een aangifte van een prostituee werd zelden
serieus genomen, wat de situatie verergerde. Vanuit de jeugd- en zedenpolitie werd daarom het idee gelancerd een
gedoogzone te creëren waar tippelen was toegestaan en hulpverlening aanwezig was voor de veelal verslaafde dames.
Zo geschiedde. Aanvankelijk werd er ruimte gecreëerd op het Moreelsepark, maar al snel ontstond de baan op de
Europalaan. In een bus konden de dames op adem komen, op een rustige plek konden de zaken gedaan worden en de
politie kwam als het nodig was om de dames te beschermen. De bedrijven op het bedrijventerrein waren er al snel
blij mee. Geen inbreker bedacht nog om 's avonds in dat drukke gebied zijn slag te slaan, ook in dat opzicht nam
de sociale veiligheid toe. Het initiatief kreeg dus al snel navolging in andere steden. Inmiddels zijn we
vijfendertig jaar verder en is Utrecht één van de laatste gemeenten waar de tippelzone sluit. Wat destijds als
sociaal veilig werd gezien, wordt tegenwoordig door de politiek als sociaal onwenselijke overlast beleefd.
De jaren '80 was een periode waarin anders tegen sexualiteit werd aangekeken dan nu. Bovenstukjes van bikini's
waren overbodige attributen en op mijn middelbare school waren alle soorten relaties heel normaal. We keken niet
echt op van een relatie tussen een docent en leerling. Hoewel prostitutie pas door de paarse kabinetten in de jaren
'90 formeel gelegaliseerd zou worden, was prostitutie ook een normaal onderdeel van het Nederlandse leven. In die
cultuur was het uitermate gewenst om ook de onderkant van de samenleving een veilige haven te bieden om zich te
prostitueren. Ook in de jaren '90 werd er nog zo over gedacht. Ik kwam te werken bij een bedrijf aan de Europalaan.
De portier vermaakte zich kostelijk met camera's die op de afwerkplekken gericht konden worden, wij hadden een normaal
contact met passerende dames. Standaard flauwe grap was "hé buurman" roepen naar langs rijdende heren, dat gaf altijd
een hilarische schrikreactie. De laatste jaren is de blik op prostitutie veranderd. Velen zien het weer als onwenselijke
bedrijfstak, ook politici van progressievere partijen spreken zich weer uit tegen prostitutie. Hoewel straatprostitutie
me voor niemand een aanlokkelijk perspectief lijkt, is het wel de vraag of met de huidige tijdgeest sociaal het beste
gebeurt. De zones verdwijnen, de prostitutie zelf zal dat niet doen. Het zal zich verplaatsen naar illegale en/of onzichtbare
locaties, waar dames en bezoekers enkel elkaar de veiligheid kunnen geven. Heeft één van de twee andere plannen, is
de veiligheid ver te zoeken. Daar lijkt de huidige politiek weinig boodschap aan te hebben. Ongetwijfeld zullen de
nieuwbouwplannen op de Europalaan goed zijn om allerlei andere problemen in de stad op te lossen, maar de echte
onderkant van de samenleving zal met weemoed terug denken aan de goede bedoelingen van de jaren '80.
Wat is jouw ervaring op de Europalaan? Email mij!
Zomer in Zeeland
IJsselstein - 28 juni 2021 - Gewoonlijk verblijf ik de weekenden in Noord Limburg, afgelopen weekend was ik
in Zeeland. Het was leuk de Zeeuwse kust met karakterastieke dorpjes weer eens te beleven.
Zaterdagmorgen was ik in Goes,
gelegen op Zuid Beveland. Ik weet niet of het de gewone sfeer of de verdwenen mondkapjesplicht was, maar de
stad lachte me toe. Er was markt, in de winkels was het gezellig druk en de koffie op het terras smaakte me
uitstekend. Na de winkels gezien te hebben, was ik later die dag in andere dorpen. Op Noord Beveland was ik
eerst in Wissenkerke, een rustig dorpje op het midden van het eiland. Eén van de weinig voorzieningen in het
centrum was een hotel-café-restaurant, waar toast met mosselen een prima Zeeuwse lunch bleek te zijn. Later
die middag was ik in Kortgene, een toeristisch dorp aan de nordzijde van het Veerse meer. Het was toeristischer,
bleek uit de aanwezigheid van jachthavens en campings. 's Avonds was ik in Wolphaertsdijk, een klein dorp op
Zuid Beveland. De lokale vishandel fungeerde tevens als café-restaurant. Het was er uitermate gezellig, de
kabeljauw smaakte uitstekend. De vislucht bij binnenkomst leek niet direct aangenaam voor een café-restaurant,
maar aan de achterzijde met bar en tafels was daar niks van te merken.
Overnachten deed ik bij hotel Smits in Wemeldinge, ten westen van Goes, aan de Oosterschelde. Het is een
rustig dorp en ik kon er prima slapen, hoewel ik het hotel zelf niet zou aanbevelen. Het ontbijt kon echt beter
en de receptie was ook niet op orde. Zo wilde men bij vertrek nog een overnachting die ik vooraf betaald had
afrekenen, waarna de receptionist verbaasd keek toen ik zei geen moeite te doen print screens van de betaling
te mailen. Wel een aanrader was Gasterij Schoudee, naast camping Linda in Wemeldinge. De ontvangst was hartelijk
en gastvrij, de kaart bood zowel alledaagse als verrassende drank die prima smaakte. Zondag ben ik terug gereden
via de andere eilanden. Mijn eerste tussenstop was bij Fritureluur, bij het strand op Schouwen Duiveland. De
tweede was in Ouddorp, een toeristisch dorp op het Zuid Hollandse Goeree Overflakkee. Vooral op Schouwen
Duiveland was het druk met toeristen, waaronder veel Duitsers. Het is ook het meest toeristische eiland, met
plaatsen als Zierikzee, Burgh-Haamstede en Renesse. In Ouddorp was het niet heel druk, de winkels waren ook
niet geopend. Wel was het zonnig, gezellig op de terrassen en mooi in de duinen. Aan zee was het eb, dus er
was heel veel strand. Het was een mooie afsluiting van een een weekend Zeeuwse eilanden.
Wanneer ga jij terug naar de kust? Email mij!
Rokjesdag in Amersfoort
IJsselstein - 20 juni 2021 - Wijlen Martin Bril kon er prachtig over schrijven en bedacht het fenomeen
rokjesdag. Op middelbare school Het Element in Amersfoort vinden ze dat knap ingewikkeld. Simpelweg genieten
van het moois de zomer te bieden heeft, wordt daar niet gewaardeerd.
Met het oplopen van de temperatuur
neemt gewoonlijk de hoeveelheid kleding af. Erg comfortabel is het immers niet om met dertig graden warm gekleed
rond te lopen. Het lerarencorps van midelbare school Het Elemenent vindt dat maar lastig, de directeur schreef
een brief aan de ouders: 'Dit houdt in: géén blote buiken en alleen broeken of rokjes met een lengte waarbij
er geen ongepaste opmerkingen over gemaakt kunnen worden’. Het maakte mij nieuwsgierig naar deze school en op
de website kwam ik de volgende tekst tegen, als één van de vijf pijlers van de school: 'We respecteren elkaar:
We spreken elkaar niet aan op uiterlijk of seksuele voorkeur. We zijn aardig voor elkaar. Kortom, we accepteren
elkaar zoals iedereen is en wil zijn.' Hoe dit te rijmen valt met de oproep uitsluitend zeer bedekkende kleding
te dragen, is mij een raadsel. Kledingkeuze is immers een deel van dat uiterlijk, van wie we zijn en sterker nog,
van wie we willen zijn.
Het lijkt misschien onschuldig, een school die kledingvoorschriften stelt. Na affaires in geloofsgemeenschappen
en bewegingen als Metoo, lijkt het mij echter uitermate kwalijk dat een school op deze wijze de leerlingen wil
opvoeden. Het gaat hier duidelijk niet om leerlingen die bloot rondlopen, het gaat om zichtbare navels, schouders en
benen. Daar zouden leraren ongemakkelijk van worden en de directeur maakt de meisjes die het dragen in een brief
verantwoordelijk voor ongepaste opmerkingen. Een 's zomers stukje meer bloot kan zeker mooi zijn, ook van een tiener.
Het kan zelfs verleidelijk zijn, maar nooit ongemakkelijk of provocerend. Dat ligt dan toch echt aan de docent(e). Des
te kwalijker is dat leerlingen in de pubertijd moeten leren omgaan met verleidingen. De hele wereld staat bol van
verleidingen. Een flirt is het leuke gevolg, die het leven aangenaam maakt. Intimidatie of veroordeling is het
tegengestelde, het kwalijke gevolg. De lijn daartussen kan filterdun zijn en het is juist aan middelbare scholen om
pubers daarmee om te leren gaan, zodat zij als volwassenen begrijpen dat een naveltrui, korte rok of spaghettiband
geen uitnodigingen voor intimidatie zijn. Genieten met de ogen mag, maar daar hoort het bij te blijven. Een flirt kan
op het goede moment, een ongepaste opmerking nooit. Dát zijn de boodschappen die leerlingen moeten leren. Zolang scholen
de leerlingen echter leren dat 's zomerse kleding aanleiding is voor ongepaste opmerkingen, zal rokjesdag nooit meer het
feest worden zoals wijlen Martin Bril zo prachtig beschreef.
Vind jij rokjesdag ook enkel mooi? Email mij!
Open!
IJsselstein - 13 juni 2021 - Het heeft lang geduurd, maar het is zo ver. De horeca is week (grotendeels)
open. Het is weer genieten.
Afgelopen weekend heb ik een mooie
terrassentocht gedaan. Vrijdagmorgen begon deze bij Aard in Gennep, met koffie en vlaai: "De vlaai is van bakker
Aarts. We helpen elkaar hier, alles is lokaal." Ik vond het een mooie duurzame start, en het smaakte prima. De
lunch deed ik bij Plein 1, een restaurant wat vorig jaar is geopend in Plasmolen. Ik zat achter op het terras,
bestelde een lunchplank vis. Naast me kwam de hond van de zaak liggen. Op wat snurken na, was het een rustig beest.
Later die middag was ik in Nijmegen, bij Panaché in de Molenstraat. Vrijwel nergens is het leuker mensen kijken dan
daar, waar het winkelend publiek de stsd in komt. De ice tea deed het goed met het warme weer. Gemene deler tussen
al deze terrassen was dat het er heerlijk relaxed was. Het mooie weer hielp mee, maar dat deed de vriendelijke,
ontspannen bediening zonder de stess van coronamaatregelen ook.
Zaterdagmiddag liep ik langs het terras van De Geuldert, waar een bekende zat. We praten wat bij over het afgelopen
jaar en filosofeerden wat over de zomervakantie, zoals dat hoort bij een spontane ontmoeting in de horeca. Die avond
had ik het diner gereserveerd bij restaurant De Diepen, aan de Duitse grens bij Milsbeek. Het is een familierestaurant
met traditionele kaart. Ik had een gebraden halve haan, met patat en salade. Wel was het het eerste terras waar enige
coronamaatregelen zichtbaar waren. De gewoonlijk vrolijk lachende serveersters liepen er met mondkapje: "Dat moet van
de baas." Bijzonder was wel dat de baas er zelf zonder tussendoor liep. Het eten smaakte er zeker niet minder om en het
was heerlijk vertoeven op het terras, maar de nasmaak was toch anders dan vrijdag. De latere zaterdagavond was voor een
originaal café, bruin van interieur, De Malle Jan in Plasmolen, buurman van Plein 1. Hier was alles weer relaxed en
ontspannen, tegenwoordig ook wel het oude normaal genoemd. Druk was het ook, vooral met late eters. Eén van de gasten had
de dame achter de bar lange tijd niet gezien en kwam even een pratje maken. Daar had de bardame duidelijk weinig tijd voor,
wat ze non verbaal overduidelijk communiceerde. Deze boodschap kwam niet aan, het verhaal moest verteld worden. Uiteindelijk
draaide de bardame zich richting andere kant van de bar, dat maakte de boodschap wel duidelijk. Mensen, ze maken de horeca,
het is weer genieten.
Geniet jij ook weer van mensen? Email mij!
Zomertijd
IJsselstein - 29 maart 2021 - Afgelopen weekend is de zomertijd weer ingegaan. Tot eind oktober staat de klok
een uur later. Het is een restant van de oliecrisis, zoals bij veel voortdurende crisismaatregelen met minder nut
dan neveneffect.
De zomertijd werd
voor het eerst ingevoerd tijdens de oorlogen. In de Eerste Wereldoorlog voerde de Duitsers de zomertijd in, om deze
na de Eerste Wereldoorlog weer af te schaffen. Gedurende de Tweede Oorlog gebeurde hetzelfde. Omdat Nederland in die
tijd Duits gebied was en dus ook de Duitse tijd moest aanhouden, was dat toen ook in Nederland. In 1945 werd de
zomertijd weer afgeschaft, zowel in Nederland als in Duitsland. Dat veranderde gedurende de oliecrisis in de jaren
'70. In 1974 voerden Spanje en Abanië de zomertijd in, de jaren daarna volgden andere Europese landen. In Nederland
kwam de zomertijd weer terug in 1977. Sindsdien is deze niet meer weggeweest, alleen de periode is verlengd. De
eerste jaren eindigde deze eind september. Sinds 1996 eindigt de zomertijd eind oktober. Dat betekent dat Nederland
van eind maart tot eind oktober anderhalf uur voorloopt op de biologische klok. Als gevolg van de tijdzone, is dat in
wintertijd een half uur.
Het argument voor de zomertijd is energiebesparing. In oorlogstijd wilde de Duitsers kolen besparen, in de oliecrisis
ging het uiteraard om olie (en gas). De gedachte is dat als het 's avonds een uur langer licht is, de lampen een uur
minder branden. Dat bespaart dan energie. In de winter heeft dat geen enkele zin, want dan zou dat uur er 's morgens bij
komen. Het hele verhaal is gebaseerd op aannames. Het is nooit bewezen en in praktijk is de energiebesparing nihil. Wel
zijn er andere effecten. Er zijn twijfels of er een nadelig effect is op de verkeersveiligheid. Door de wisseling van
tijd, zitten mensen slaperiger achter het stuur. Dat zou meer ongelukken opleveren, hoewel het causale verband hierin
ook nooit bewezen is. Een ander effect is het effect op gezondheid. Voorstanders van de zomertijd pleiten dat meer
avondlicht meer sportactiviteiten oplevert, maar meer serieuze twijfel is er over het bioritme van mensen. Twee keer
per jaar van tijd wisselen, verstoort ook twee keer per jaar slaapritme. Dit leidt tot diverse gezondheidsklachten. In
2019 heeft het RIVM hier een metastudie naar gedaan en op basis van zestig wetenschappelijke studies kan de conclusie
getrokken worden dat de tijdwisseling leidt tot nadelige gezondheidseffecten. Voor het Europees Parlement was het
nadelige effect op gezondheid reden in maart 2019 een wetsvoorstel aan te nemen om de zomertijd af te schaffen. In het
wetsvoorstel stond dat dit jaar voor het laatst de klok een uur verzet zou worden. De Europese Raad moet dit nu regelen,
maar is er nog niet aan begonnen. Het kan daarom niet anders dat er uitstel komt, zoals vaker met goede ideeën die
ambtelijke molens door moeten. Ik ben benieuwd wanneer het wordt. Na één dag ben ik het alweer zat een uur eerder op te
staan, van mij mag dat de laatste keer geweest zijn.
Wordt jij ook moe van de zomertijd? Email mij!
Nooit meer een verjaardagsfeest?
IJsselstein - 2 maart 2021 - Afgelopen weekend vierde Corona zijn eerste verjaardag in Nederland. Dat betekent
ook dat Nederland een jaar lang te maken heeft met coronabeleid. Feestelijk is anders.
De eerste weken was nog
niet geheel duidelijk wat de impact van het coronavirus ging zijn. Beelden uit China waren bekend, verhalen uit Italië
ook, maar slechts weinigen konden zich er wat bij voorstellen. Voorzichtig gingen we afstand houden, onwennig stopten we
met het schudden van handen. Ondertussen vierden we vrolijk carnaval, in de polonaise door de kroeg. Zelf liep ik de Zandvoort
Light Walk, met een leuke afdronk in een gezellig café. Half maart werd duidelijk dat het toch wat serieuzer genomen
moest worden dan een leuke carnavalsact. De premier hield een toespraak, de horeca ging verplicht dicht, winkels sloten
zelf en de ziekenhuizen stroomden vol. De eerste golf was daar. Gelukkig werden minder mensen ziek dan verwacht op basis
van aantallen in China den Italíë, maar het waren toch nog forse aantallen patiënten. In die tijd ontstond ook het
coronabeleid. In de paniek en met de beste beoelongen werd een wirwar van regels opgesteld waar na enkele weken helemaal
niemand meer wat van begreep. Gedurende de maand mei kwam hier langzaam meer logica in, om in juni verreweg de meeste
regels los te laten. Alleen afstand houden bleef erin. Handen schudden deed alleen nog een enkele waaghals, die gewoonte
was snel verdwenen.
In de zomer kozen veel mensen er voor vakantie te vieren in Nederland. Maatregelen waren divers in vele landen, wat
vakanties in het buitenland onzeker en vaak ook onaangenaam maakte. Een minderheid koos er voor om toch op vakantie te
gaan, aangevoerd door coronaminister Hugo de Jonge die een paar weekjes naar Frankrijk vertrok. Later zei OMT voorzitter
Jaap van Dissel dat de vakanties in het buitenland waarschijnlijk het begin van de tweede golf hebben veroorzaakt. Of
dat echt zo is, valt gezien de tussenliggende periode te betwijfelen. Wel zal iedereen begrijpen dat virussen door
Europa heen slepen de virusbestrijding niet helpt. Achteraf is dan ook de vraag waarom er niet meer ingezet is op
beperking van reizen. Dat is achteraf natuurlijk een hele makkelijke vraag, maar deskundigen in gremia als het OMT zijn
er nou juist om dat soort ontwikkelingen vooraf te signaleren en agenderen.
Verder waren beleidsmakers in de zomer druk met ontwikkeling van de conrona-app. Zo een app had bij eerdere pandemieën
in Azië geholpen en zou ook hier het virus kunnen bestijden. Bij ontwikkeling van de app waren er discussies over de
veiligheid van data, daarna is de app nooit echt een succes geworden. De app wordt redelijk gebruikt, maar veel te weinig
om echt een goede signalering van besmettingen te kunnen geven.
Na de zomer barstte de dscussie los over mondkapjes. Deskundigen in Nederland waren het eens dat deze geen bijdrage
gaan leveren aan virusbestrijding. De reden is dat goed werkende mondkapjes schaarse produkten zijn die beschikbaar moeten
blijven voor de zorg. Het was al moeilijk genoeg voldoende beschikbaar te hebben in allen ziekenhuizen, laat staan in
verpleeg- en verozrgingshuizen. De mondkapjes die verkrijgbaar zijn bij drogist, supermarkt en internetshop zijn meestal
niet gecerificiceerd en van onvoldoende kwaliteit. Virussen gaan er doorheen, bacteriën vinden het heerlijke nesten.
Ondanks dat deze in omliggende landen volop gebruikt werden, leveren deze dus enkel schijnveiligheid op. Desalniettemin
wilde een meerderheid in de Tweede Kamer, beïnvloed door lobbyclubs als het RedTeam, dat ook in Nederland mondkapjes
verplicht werken. In oktober kwam er een zogenaamd dwingend advies, wat per december een verplichting werd. Tegelijkertijd
werden vliegtuigen vol Nederland in gelaten, zolang er maar mondkapjes gedragen werden. Ook op middelbare scholen werd het
mondkapje als ei van Columbus gezien en werden deze verplicht gesteld in gangen. Verder zaten de klassen lekker vol, hier en
dar met een raam open. Als snel nam het aantal besmettingen toe. Wederom werd de horeca gesloten, ditmaal zonder merkbaar
effect. De tweede golf was daar. Hoewel aanzienlijk minder dan in maart en april, lagen er weer aardig wat mensen in het
ziekenhuis.
In de afloop van de tweede golf ontstond een vreemde tegenstelling. Het aantal ziekenhuisopnames nam weer langzaam af,
het aantal besmettingen ook. Weliswaar was het geen heel stabiel beeld, maar een afname was het. Het beleid deed echter het
tegengestelde. Er ontstond onrust over mutaties van het virus. In het streven naar steeds minder besmettingen, werden de
maatregelen in Nederland meer en meer. Niet alleen horecagelegenheden moesten dicht, ook niet essentieële winkels moesten
de deuren sluiten. Contactberoepen werden niet meer toegestaan. Het werd verboden meer dan één persoon per dag op bezoek
te krijgen. Als klap op de vuurpijl kwam er een avondklok bij. Deze werd vanaf de eerste avond onmiddelijk streng gehandhaafd,
met forse aantallen boetes. Hiermee was voor veel mensen een grens overschreden. De nevenschade, zoals sociale uitsluitijng,
psychische problemen en andere ziektes, nemen immers navenant toe met het strenger worden van de maatregelen. Protesten kwamen,
rellen braken uit. De eerste weken was er in diverse steden behoorlijke schade. Inmiddels is het bijna traditie dat mensen op
zondag komen protesteren op het Museumplein, om daarna verdreven te worden door de Mobiele Eenheid. Komende week komen er
daarom weer enkele versoepelingen van maatregelen. Zo kunnen de meeste mensen met contactberoepen weer aan de slag en is iets
van winkelen op afspraak mogelijk. Enig verband met cijfers is niet zichtbaar. Het aantal ziekenhuisopnames is redelijk stabiel
en het aantal besmettingen wisselend. Het lijkt geen reden voor de extreem strenge maatregelen, maar normaliter ook geen reden
voor een grote beleidswijzging. Logica, en daarmee draagvlak, neemt daardoor meer en meer af.
Dé
oplossing voor deze situatie moet vaccinatie zijn. Eind december kwam het eerste vaccin beschikbaaar, inmiddels zijn er meer.
Enkele landen, waaronder Groot Brittannië en Israël, waren snel in staat te vaccineren. Daar zijn nu ook afnames van aantal
ziekhuisopnames te zien dus het lijkt inderdaad de oplossing voor deze crisis. In Nederland kwam het vaccineren langzaam op
gang en was er veel discussie over de volgorde van vaccineren. Inmiddels is zijn de mensen die werkzaam zijn in de coronazorg
gevaccineerd en langzaam worden ouderen ingeënt. De alleroudsten van Nederland zijn aan de beurt geweest, nu volgen de net iets
minder ouderen. Dat is althans de verwachting, het beleid wisselt nog steeds per dag. Discussie ontstaat ook over ethische
dilemma's. Moeten gevaccineerden meer vrijheid krijgen dan niet gevacineerden? Krijgen mensen zonder vaccinatie een reisbeperking?
Kan vaccinatie uberhaupt verplicht gesteld worden? Politieke patijen denken er verschillend over. Zoals in het gehele coronabeleid,
gaan ook over dit onderwerp scheidslijnen soms dwars door partijen heen. Uiteindelijk zal het een compromis tussen volksgezondheid
en zelfbeschikking moeten worden.
Een misschien minder belangrijke, maar tegelijkertijd wel trieste rode draad in de gehele crisis is het gedrag van het smaldeel
van het CDA in het kabinet. Hugo de Jonge ging van de zomer naar Frankrijk. Dat was binnen de regels, maar en goed voorbeeld is
anders. Enkele weken terug werd hij in een gesloten winkel gefotografeerd zonder mondkapje, waarmee hij zijn eigen regel overtrad.
Hetzelfde deed Wopke Hoekstra. Deze postte een campagnefoto op Twitter, schaatsend in het Thialf stadion. Sporten is gezond en het
CDA maakte het mogelijk, was de boodschap. Het pijnlijke was dat het kabinet op dat moment in al zijn wijsheid besloten had binnen
sporten te verbieden. Het meest bizar was Ferd Grapperhaus, waar we de term "grapperhausje" aan over gehouden hebben. Na in de fase
met een onduidelijke wirwar van regels mensen die zich niet aan coronaregels houden aso's te noemen, ging hij trouwen. Op zijn
bruiloftsfeest waren coronaregels een onbelangrijke bijzaak die er niet toe deden, waarbij hij zelf het voorbeeld gaf door na het
ja-woord zijn kersverse schoonmoeder nog even te knuffelen. Het heeft allemaal vrijwel geen impact op het verloop van de pandemie,
maar de geloofwaardigheid van het kabinet wordt er ook zeker niet beter van.
Hoe verder? Dat is de grote vraag. De huidige lockdown met strenge maatregelen heeft zijn langste tijd gehad, daarvoor neemt
draagvlak te veel af. Vaccinatie van ieder geval ouderen gaat de druk op de zorg wegnemen, dan is de crisis feitelijk voorbij.
Een punt zal dan wel zijn dat er dan nog besmettingen zijn. Deze zullen nog verder afnemen als ook jongeren gevaccineerd zijn, maar
waarschijnlijk nooit meer helemaal verdwijnen. Daar zullen we mee moeten leren leven. In een overgangsperiode zal dat nog kunnen
met basismaatregelen als afstand houden, zeker in binnenruimtes. Dat is vervelend in theaters en sportzalen, maar verder goed leefbaar.
Op lange termijn zal ook het culturele leven weer los barsten en zal enig risico geaccepteerd moeten worden. Dat is echter niet
de actuele vraag. Dat is hoe we van de huidige lockdown, parallel aan het vaccinatieprogramma, binnen aanvaardbare termijn weer
tot een leefbare samenleving komen. Twee aspecten spelen daarin mee. Naast het inhoudelijke aspect, is dat de wijze waarop maatregelen
tot stand komen. Momenteel worden deze besloten door een aantal ministers en fractievoorzitters uit de Tweede Kamer, geadviseerd
door een OMT met medici. Dit leidt tot volledige focus op corona. Zoals in het laboratorium letterlijk gebeurt, wordt de problematiek
ook figuurlijk door een microscoop bekeken. Dat betekent ongetwijfeld dat er goed zicht is op de effecten van corona, maar het
nadeel van een micsoscoop is dat niks buiten het zicht van de microscoop gezien wordt. Sociale, maatschappelijke en economische
gevolgen worden daardoor vrijwel niet meegenomen in de aanpak. Met de duur van deze crisis, nemen die gevolgen echter meer en meer
toe. De roep om een breder samengesteld OMT, met naast medici ook agogen, wordt daarom luider en luider. Een volgend kabinet zal
hier ongetwijfeld gehoor aan geven.
De inhoudelijke kant zijn waarschijnlijk zeventien miljoen meningen over. In mijn optiek zijn basismaatregelen het meest essentieel,
zoals afstand houden, handen wassen, hoesten en niezen in de elleboog. Eigenlijk is iedereen het daar wel over eens, een enkele
extremist daar gelaten. Deze zullen we voorlopig dus moeten behouden. Dit vraagt wat van inrichting van horecagelegenheden, winkels en
werkplekken, maar is zeker haalbaar. Gebeurt dat goed, neemt de economische nevenschade enorm af. Net zo essentieel is beperking van
grote groepen in kleine ruimtes. In de loop van het jaar is duidelijk geworden dat ventilatie essentieel is, dus zo veel mogelijk
buiten doen is verstandig. Voor onderwijs zal het betekenen dat het voorlopig wel deels online zal blijven. Zolang dat niet voltijd
is, zal het zeker te doen zijn. Tegelijkertijd betekent het dat terrassen en evenementen buiten weer tot de mogelijkheden behoren, al dan niet
binnen bepaalde kaders. Minder leuk, maar minstens zo verstandig, lijkt inperking van internationale reizen. Daarmee is het vorig jaar
zomer mis gegaan, maar gesloten grenzen en/of quarantaine voor inkomende reizigers zijn de gemene deler van landen die corona zonder
vaccinatie hebben weggewerkt. Maategelen als beperking van bezoek, de mondkapjesplicht en een avondklok leiden deels tot schijnveiligheid
met averechts effect, misschien enigszins tot bewustwording, maar hebben toch voornamelijk een symbolische waarde. In theorie beperken
deze maatregelen contacten, waardoor ieder risico op overdracht voorkomen wordt. De kans op minder dan anderhalve meter afstand is immers
nul als mensen elkaar helemaal niet ontmoeten. In praktijk is de vraag in hoeverre werkelijk contacten voorkomen worden, en op anderhalve meter
wordt je net zo min besmet als op anderhalve kilometer. Het zijn echter juist deze maatregelen die leiden tot sociale problematiek. Een
glimlach, een onverwacht bezoek, een avondwandeling: het kan allemaal niet zoveel kwaad, maar het is het kleine geluk wat mensen keihard
nodig hebben. Hier slaat de balans in mijn optiek dan ook totaal de verkeerde kant op. Hopelijk kunnen we snel weer genieten van dat
kleine geluk in het leven, om vervolgens middels vaccinatie langzaam richting echte uitgang van deze crisis te gaan.
Verlang jij ook zo naar de glimlach van de cassière op koopavond? Email mij!
Sneeuwpret
IJsselstein - 14 februari 2021 - Echt winter is het niet vaak meer in Nederland, maar afgelopen week was het er
dan toch. Met 's nachts veertien graden vorst en een flink pak sneeuw, was het een weekend vol sneeuwpret.
Exact een week geleden vielen de
eerste sneeuwvlokken en het waren er gelijk flink veel. Zaterdagavond zag de wereld er nog gekleurd uit, zondagmorgen
was het een witte vlakte met een fors pak sneeuw. Wegen waren slecht te berijden, wat ook nog doorwerkte op maandag.
Openbaar vervoer viel uit, mensen konden hun werk niet bereiken. Dinsdag waren wegen en sporen weer begaanbaar en
namen de problemen af. Sneeuw kwam er weinig meer bij, graden vorst des te meer. De elfstedenkoorts kwam alweer op.
Dat was wat overdreven, maar wel ontstonden mooie schaatsbanen. Sloten, vaarten, singels, grachten en meren veranderden
in mooie ijsvloeren die vanaf vrijdag voldoende stevig waren om de ijzers onder te binden. Dat gebeurde dan ook massaal.
Nederland trok er gezond op uit, de koude buitenlucht in. Zaterdag was de mooiste dag, met heerlijke zonneschijn,
prachtige sneeuwlandschappen en mooie ijsvloeren. Vandaag zet de dooi in, wat schaatsen op de grote meren alweer riskant
maakt. Op kleinere plassen, sloten en grachten is het nog wel heerlijk schaatsen, met wederom heerlijke zonneschijn.
Ik besloot zaterdag de schaatsen te laten, maar de snowboots aan te trekken voor een mooie wandeling. Mijn eerste
etappe was de Jansberg. Het daar ontspringende beekje was deels nog stromend, deels bevroren. Prachtig was het uitzicht
op de besneeuwde bomen en velden in de omgeving. Het wandelen over de smalle paden was af en toe uitkijken, maar samen
met de andere wandelaars zeker wel te doen. Beneden aan de Jansberg werd geschaatst op de lokale vijver, wat de nodige
gezelligheid opleverde. Even verderop in het dorp voorzag de lokale horeca in poffertjes, warme chocomel, erwtensoep en
soortgelijke winterkost. De logica bij de poffertjeskraam van De Pannekoekenbakker was er één van deze tijd: "Het bankje
links is van de VVV. Deze is gesloten, dus daar mag u zitten. De bankjes rechts zijn van ons. Als daar iemand zit terwijl
een BOA passeert, moeten we dicht." Staand bij de kraam was wel zo gezellig, dus het maakte niet uit. Ik liep verder langs
de Mookerplas. Deze met de Maas verbonden zandafgraving was deels bevroren, deels open. Langs de kant was goed zichtbaar
dat het waterpijl weer daalt, er was een strook zand zichtbaar tussen sneeuw en ijs. Komisch waren de palmbomen, welke bij
de strandtent in de sneeuw stonden. Prachtig was het zicht op ijs en water, met daarbij de besneeuwde bomen en op de
achtergrond de besneeuwde bergen. Na hiervan genoten te hebben, zakte de zon en ging ik weer huiswaarts. De warme chocomel
smaakte me goed, ondertussen nagenietend van een mooie dag winterweer.
Hoe heb jij genoten van een week winter? Email mij!
De weg naar niet, of wel
IJsselstein - 9 februari 2021 - "It giet niet oan", zei de voorzitter van vereniging De Friese Elf Steden vandaag.
Gisteren kwam dezelfde boodschap over de Nijmeegse Vierdaagse. Duidelijk is de beslissing zeker, begrijpelijk minder.
De vierdaagse is ruim een eeuw geleden
begonnen als militaire oefening en in de afgelopen eeuw uitgegroeid tot een internationaal evenement met een kleine
vijftigduizend wandelaars vanuit de gehele wereld. Er lopen nog altijd militaire peletons mee, maar het overgrote
deel van de wandelaars betreft tegenwoordig burgers. Sinds 1925 is Nijmegen de vaste start- en finishlokatie, wat
de stad allure en naamsbekendheid geeft. Het is niet alleen de vierdaagse wandeltocht die het evenement maakt, ook
de bijbehorende vierdaagsefeesten en de feesten rondom de doortochten in omliggende dorpen maken het evenement tot
wat het is. Een klein aantal keren is de vierdaagse niet doorgegaan. In de Tweede Wereldoorlog kon er niet gewandeld
worden, in 2006 werd de vierdaagse na één dag gestaakt. De reden was dat de eerste dag wandelaars waren overleden aan
de gevolgen van het wandelen in de destijds zinderende hitte. Vorig jaar ging de vierdaagse niet door i.v.m. corona,
het vereiste afstand houden kon niet gerealiseerd worden. Afgelopen week maakte de organisatie bekend dat ook komend
jaar om die reden de vierdaagse niet doorgaat. Het zou wederom niet mogelijk zijn om afstand te houden, terwijl de
verwachting van de organisatie is dat dit nog steeds nodig is: "We zouden dan best nog al die wandelaars veilig en wel
over het parcours kunnen laten lopen. Maar de Vierdaagse trekt natuurlijk massa’s mensen. In Elst, Wijchen, Groesbeek
en op de Via Gladiola kilometers lang mensen op afstand houden, dat kan eenvoudig niet. Om geen valse hoop te wekken
zeggen we nu al duidelijk: dan houdt het gewoon op."
Op het besuit komt veel kritiek. In De Gelderlander noemt hoogleraar Klinische Psychologie Jan Derksen van de Radboud
Universiteit de beslissing van de Vierdaagse zeer onverstandig: "Je ontneemt mensen een stip aan de horizon. Dit besluit
is veel te rigide en te vroeg genomen. Het hoort bij het leven om je aan te passen aan omstandigheden. De Vierdaagse heeft
dat jarenlang niet hoeven te doen, maar nu wordt enige vorm van creativiteit en flexibiliteit gevraagd. In plaats daarvan
kiest de organisatie ervoor om de hakken in het zand te steken. Waarom niet toch een Vierdaagse in aangepaste vorm?
We zijn druk bezig met vaccineren, dus de kans dat we in de zomer weer veel meer kunnen is groot." De organisatie van de
aanverwante vierdaagsefeesten voert een ander beleid. De organisatie zegt daarover het volgende bij Omroep Gelderland:
"Wij denken, ook met wat we nu weten, dat we echt met een scenario kunnen komen. Maar we zijn nu bezig met een schaalbaar
model, een soort menukaart met kleine activiteiten." Er zijn drie scenario's in de maak. Het eerste is voluit feesten in
de stad, als vanouds. Het tweede scenario is een kleiner feest op afstand, met verspreid kleinere optredens in een groter
gebied. Dat is het meest waarschijnlijke scenario, het schaalbare model. Het doemscenario is online feesten, maar dat is
nog altijd beter dan helemaal niets. De definitieve keuze voor het scenario wordt gemaakt in mei, als er zicht is op de
ontwikkeling van het virus en de bijbehorende maatregelen, Deze aanpak gaat uit van wat wel kan, i.p.v. nu al voor te sorteren
op wat mogelijk niet kan. Het geeft in ieder geval hoop op een mooi feest, laten we hopen dat het ook zonder wandelaars lukt
er een mooi feest van te maken.
Hoop jij ook op een mooie wandeling over de vierdaagsefeesten? Email mij!
Als The Golden Earring...
IJsselstein - 8 februari 2021 - Als The Golden Earring op het podium staat, staat er zestig jaar Nederlandse
rockhistorie. Afgelopen week werd bekend dat de ziekte ALS van George Kooijmans een einde heeft gebracht aan deze
rockhistorie.
In 1961 richtte de Haagse
buurjongens George Kooijmans en Rinus Gerritsen een bandje op, na enige tijd kreeg het de naam Golden Earrings.
In de jaren zestig werden enkele hits gescoord en wisselde de band een aantal keer van samenstelling. Eind
jaren '60 verandert de sound van de band. Het wordt meer rock, de naam wordt Golden Earring. Zanger Barry Hay
past er perfect bij en komt in 1967 de band versterken. In 1970 haakte drummer Cesar Zuiderwijk aan en daarna
zijn deze vier mannen altijd bij elkaar gebleven. De grote hit van de jaren '70 was Radar Love, een wereldwijde
nummer één hit welke uitgegroeid tot een klassieker. Touren door o.a. Amerika volgden. Na deze touren nam het
succes af en begin jaren '80 overwoog de band te stoppen. George Kooijmans had al een nummer geschreven om solo
uit te brengen, Twilight Zone. De band besloot het toch te proberen en de tweede jeugd van de band was een feit,
weer had de band een internationale hit te pakken. Later in de jaren '80 en '90 werden albums met wisseldende
succesen opgenomen, waarbij in de jaren '90 de band succes had met akoestische nummers en de ballad Going to the
run. Ondertussen werd de live reputatie sterker en sterker. In 1986 besloot de band live te spelen op het
Scheveningse strand, wat 185.000 bezoekers naar het strand trok. Vanaf de jaren '90 maakte de band ook furore in
de theaters. Kenmerkend voor de concerten zijn de drumsolo's van drummer Cesar Zuiderwijk, zonder twijfel de
beste drummer die Nederland rijk is. De afgelopen twintig jaar hebben de leden verschillende soloprojecten gedaan,
maar is de band altijd blijven optreden. Geen zaal zo groot en geen festival zo populair, of The Golden Earring
heeft er succes gehad. Op 16 november 2019 stond de band nog voor een vol Ahoy. Het was het laatste optreden voor
de coronacrisis. Het was geen afscheidsconcert, het is het nu wel geworden.
The Golden Earring is ouder dan ik, ik ken de wereld niet zonder de muziek van The Golden Earring. In mijn
eerste auto had ik een cassettebandje van The Golden Earring. Eindeloos heb ik deze gedraaid, op weg van en naar
festivals waar The Golden Earring nooit stond. Die podia waren destijds te klein voor deze band. De eerste keer dat
ik de band live zag, was in De Vereeniging in Nijmegen. Kotsmisselijk was ik ik die middag in het Mercure hotel,
vlakbij De Vereeniging. Ik besloot toch te gaan, bij de eerste klanken verdween mijn misselijkheid als sneeuw voor
de zon. Alsof de muziek een genezende werking had, maakte ik één van van mijn beste concerten ooit mee. Natuurlijk
maakte de drumsolo van Cesar Zuiderwijk een verpletterende indruk, maar ook ontdekte ik dat de muziek live nog beter
was dan op het cassettebandje van mijn herinneringen. Enkele jaren later zag ik ze nogmaals op Appelpop, in een
overvolle tent. Het was een totaal andere sfeer, met een concert wat wederom ijzersterk was. Wat mij betreft was het
niet mijn laatste concert geweest. Helaas beëindigt de verschrikkelijke, ongeneeslijke spierziekte ALS de carrière
van George Kooijmans en daarmee ook van The Golden Earring. Het verhaal van zestig jaar Nederlandse rockhistorie zet
een punt, gelukkig blijft de muziek onsterfelijk.
Ben jij ook fan van The Golden Earring? Email mij!
Hoog water
IJsselstein - 31 januari 2021 - Terwijl vrijwel heel Nederland het water figuurlijk aan de lippen staat,
neemt ook letterlijk het waterpeil in de grote rivieren toe. Ik zag het vandaag in Nijmegen.
Het Nederlandse rivierenlandschap
vind ik misschien wel het mooiste ter wereld. Opgegroeid aan de overs van De Lek, met roeiboot en surfplank,
heeft de liefde voor de grote rivieren me nooit meer verlaten. Het meest machtig vind ik De Waal, breder en
daarmee imposanter dan alle andere rivieren. Natuurlijk kunnen de rivieren ellende brengen, zoals bij de
grote oversptromingen in 1995. Het is natuurgeweld waar op dat moment geen mens tegen bestand is. De
strijd tegen het water levert echter ook prachtige plaatjes op. Dijken zijn er in heel Nederland. Bij
Nijmegen is er voor gekozen een nevengeul te graven, waardoor het water meer ruimte krijgt. Tegenover
de oude binnenstad zijn nu twee versies van De Waal, de oorspronkelijke en De Spiegelwaal. De laatste is
feitelijk een kanaal. Het water snijdt daarmee een bocht af. Het is ontwikkeld tot een recreatief gebied
waar mensen op trappen langs het water kunnen zitten, in het water kunnen kanoën en natuurlijk langs het
water kunnen wandelen. Op dagen als vandaag voorkomt het dat de Waalkade aan de overzijde overstroomt, op
dagen met nog hoger water voorkomt het samen met deuren langs de kade dat het water de stad instroomt.
Wandelen langs die Waal was vandaag coronavermaak nummer één, waar ook ik aan meegedaan heb. Het was
een gezellige drukte op de paden langs Waal en Spiegelwaal, waarbij we allen genoten van het mooie winterweer.
Ik had de auto geparkeerd in een garage nabij de Waalbrug, om na een heerlijke warme chocomel van restaurant
't Hoogstraatje de oversteek te wagen. Vanaf de brug was het uitzicht op het hoge water schitterend. De kade
liep niet over, alleen enkele lage delen stonden onder water. Aan de kruinen van de bomen was wel goed te zien
hoe hoog het water stond. Na de Waalbrug nam ik de volgende brug, de Spiegelwaal over. Na aan de ovezijde van
het uitzicht op mensen en water genoten te hebben, liep ik verder om de eerstvolgende brug over de Spiegelwaal
weer terug te nemen. Wat vroeger land langs De Waal was, is nu een eiland. Vanaf het eiland kon ik de fietsbrug
weer nemen richting stad, de Waal over. Vanaf daar heb ik de Waal gelaten, om door de toch nog gezellig drukke
binnenstad terug te lopen richting auto. Twee uurtjes genieten van één van de mooiste punten van het Nederlands
rivierenlandschap zat erop, heerlijk ontspannend in het mooie winterweer.
Waar heb jij vandaan van genoten? Email mij!
Nederland uit balans
IJsselstein - 29 januari 2021 - De eerste maand van 2021 is bijna voorbij. Veelbelovend was het niet.
Waar we vorig jaar vol goede moed
aan het jaar begonnen, eindigde het redelijk dramatisch. De hoop van eenieder zal zijn dat het dit jaar
andersom is. Veelbelovend was januari echter niet. De coronacijfers lopen weliswaar langzaam terug, de prognoses
en daarmee de maatregelen doen dat zeker niet. Er wordt gevreesd voor een derde golf, wat leidt tot maatregel op
maatregel. Scholen, winkels en horeca zijn dicht, er zijn beperkingen in het aantal bezoekers en last but not
least is er vanaf negen uur 's avonds een avondklok ingevoerd. Hoewel laatstgenoemde in de winter in praktijk
het minst grote probleem is, roept deze vanwege de vrijheidsbeperking wel de meeste weerstand op. De eerste
avond kenmerkte zich door massale en zeer stringente handhaving, de dag en avonden erna door rellen in veel
steden en dorpen in Nederland. Ondertussen zien we overal reclame dat vaccinatie de uitweg is, maar wil het niet
vlotten met vaccineren. Enkele kleine, zeer kritische beroepsgroepen zijn gevaccineerd, evenals de eerste negentig
plussers. Terwijl in andere landen massaal ouderen en kwetsbaren gevaccineerd worden, lukt dat in Nederland nog
steeds niet.
De discussie blijft wat al die maatregelen voor effect hebben. Er zijn enkele basisregels waarvan iedereen
ziet en begrijpt dat deze zinnig en nog steeds nodig zijn. Deze staan ook eigenlijk nergens meer ter discussie.
Het gaat dan om afstand houden, handen wassen en voorkomen van grote groepen mensen in kleine, slecht geventileerde
ruimtes. In landen waar maatregelen hebben geleid tot vrijwel verdwijnen van Corona, is beperking van internationale
reizen de gemene deler. Meer en meer landen beginnen daarom nu beperkingen op te leggen, ook in Nederland komen
langzaam meer beperkingen van internationale (vlieg)reizen. Hoe internationaler de samenleving, hoe complexer
dit uiteraard is. De weerstand zit in de vertaling van effectieve maatregelen naar opgelegde maatregelen. Afstand
houden in een volle schoolklas lukt niet. Tot eind 2020 waren scholen toch open, nu zijn deze allemaal
gesloten. Het zijn dit soort uitersten die discussie oproepen. De horeca kan ruimte bieden aan ontspanning op
afstand, maar bij sluiting van de horeca is daar helemaal geen besmetting mogelijk. Er wordt gekozen voor het
laatste, waarbij het de vraag is of de besmetting van mensen bij elkaar thuis per saldo meer of minder is dan
deze in de horeca zou zijn. Bij een avondklok is iedereen op tijd thuis, dus in theorie kan men dan niemand
elders besmetten. Of dit echt zo is, is natuurlijk de vraag. Mensen kunnen immers ook een uurtje eerder bij elkaar
op bezoek. Dan gaat het nog niet over een plicht op het dragen van niet medische mondkapjes in publieke ruimtes. Deze
maatregel sluit aan op geen enkele basisregel. Zo zijn er eindeloos veel discussies mogelijk, waarbij het uiteindelijk
gaat om balans. Het is de balans tussen voorkomen van besmettingen en ziekenhuisopnames, tegenover maatschappelijke
impact op economie en psychisch welbevinden. Momenteel is de focus volledig op preventieve maatregelen, uit angst voor
een derde golf. Focus is echter het tegengestelde van balans. Het is die focus die maakt wat Nederland nu is, een land
uit balans. Hopelijk komt deze snel weer terug.
Verlang jij ook naar focus op vaccinatie? Email mij!
Het nieuwe jaar tegemoet
IJsselstein - 3 januari 2021 - Het is 3 janauri, het eerste weekend van 2021 zit er weer op. Ik had weer een
rustig weekend.
Zaterdag was ik weer eens
naar de Nijmeegse binnenstad. De parkeergarage was vrijwel leeg, een unicum voor een zaterdagmiddag. In de stad
zelf was het nog redelijk gevuld. Zoals altijd op zaterdag was er markt, welke nu deels doorging. Wagens en kramen
met etenswaren stonden er, evenals een wagen met dierbenodigdheden en een kraam die voor drogisterij moest doorgaan.
Er lagen vooral desinfectiemiddelen en mondkapjes, voor beiden zag ik weinig belangstelling. Horecagelegenheden
deden massaal aan afhalen, wat ik ook deed. Bij de snackbar in de Lange Hezelstraat liet ik me een patatje smaken,
even verderop bij Bagels en Beans een warme chocomel. Het bankje bij de bushalte fungeerde voor mij als terras.
Even later liep ik het Kronenburg Park door. Bij de kinderboerderij stond een bordje "niet voeren", exact daar
kwam een vriendelijke oude vrouw de hertjes voeren. Ze werd herkend. Toen ze aan kwam lopen, liepen de hertjes
haar kant al op.
Vandaag zocht ik het dichterbij, met een wandeling om de Mookerplas. Gelukkig is deze niet meer afgesloten, het
is er heerlijk wandelen. Een bootje met visspullen kwam aan varen, de vangst zal binnen geweest zijn. Strandtent
Dushi was gesloten, restaurant De Loopplank bij de haven was open voor afhalen. Druk was het er niet. Meer mensen
waren op het plein in Plasmolen. Plein 1 en De Malle Jan waren ook open voor afhalen. Na vorige week een warme
chocomel bij Plein 1 gehaald te hebben, haalde ik nu de tweede warme chocomel van het weekend bij De Malle Jan.
Ik sprak de eigenaar, hij klonk realistisch: "Dit doen we om bezig te zijn, anders is het zo stil. Het zal wel
maart worden voor we weer open kunnen. We hebben geen klagen, afgelopen zomer was het buitengewoon druk. We zaten
iedere avond vol, terwijl dat normaal alleen in het weekend is. Hopelijk hebben we dat volgend jaar weer, dan komt
het zeker goed." Ik zegde toe weer een drankje te komen doen als het kan en liep verder, het nieuwe jaar tegemoet.
Hoe ga jij het nieuwe jaar tegemoet? Email mij!
Gelukkig Nieuwjaar
IJsselstein - 1 januari 2021 - Een datum is ook maar een getal, toch geeft een nieuw jaar hoop. Na het wereldwijd
ronduit ellendige 2020 is deze dag er één van hoop en verlangen. Gelukkig nieuwjaar!
Voor komend jaar staat er veel op
het programma. Mijn goede voornemen is de horeca goed sponsoren, hopelijk is dat weer mogelijk vanaf 19 januari a.s.
Ongetwijfeld verandert de Nederlandse wereld dan niet ineens, zeker niet met de rijkelijke late daadwerkelijke start van
het vaccinatieprogramma op 18 januari. Het zou wel billijk zijn nu in ieder geval de horeca de kans te geven. Gepland
staat al een vakantie naar Frankrijk aan het eind van de zomer, deze is verschoven van vorig jaar. Het is te hopen dat dit
jaar wel massaal en probleemloos vakantie gevierd kan worden. Ook verheug ik me weer op theater. Na maandenlang niet meer
achter de bar gestaan te hebben, lijkt het me heerlijk weer een stel uitverkochte zalen te hebben in Pantalone. Voorlopig
staat er nog weinig gepland, het zou mooi zijn als er vanaf september weer een vol seizoen komt. Professioneel zal de eerste
maanden nog wel in het teken staan van beschermingsmiddelen, maar staat er ook een organisatiewijziging voor de deur. Eerste
kwartaal willen we duidelijk hebben hoe de afdeling georganiseerd gaat worden in de komende jaren. Het is verandering waar
ik wel weer aan toe ben, met mooie kansen voor nog betere ziekenhuislogistiek.
Ook in groter verband staat ons voldoende te wachten. Eén van de grote vragen is hoe het Groot Brittannië zal vergaan, na
het verlaten van de Europese Unie. Voor Nederland zou het leuk zijn als toeristen de boot nog weten te vinden, ondanks dat sommige
groeperingen in Amsterdam daar anders over denken. Nog wat verder overzee maakt Donald Trump komende maand plaats voor Joe Biden. Op het
wereldtoneel zal dat zeker verschil maken. Op 19 maart a.s. zijn er verkiezingen in Nederland. Ik verwacht maximale verplintering,
de afgelopen jaren hebben niet bijgedragen aan eenheid. Nooit hebben zo veel partijen meegedaan als komend jaar, waarschijnlijk
komen er heel veel kleine partijen in het parlement. Hoe zich dat gaat vertalen naar coalitievorming, wordt de vraag na 19 maart.
Hopelijk gaat het toch nog lukken een kabinet te vormen met visie, wat zich uit in effectieve daadkracht op korte termijn en
vooruitstrevend verschil op lange termijn. Eén van de grote vragen is ook of het daarmee mogelijk gaat worden komende zomer weer
festivals en evenementen te organiseren. Mij lijkt het heerlijk om weer eens een georganiseerde wandeltocht te lopen en eind juli
weer ongegeneerd te feesten op de Nijmeegse Vierdaagsefeesten. Nog een paar maanden, zan zullen we weten hoe realistisch dat verlangen
is.
Wat zijn jouw plannen voor 2021? Email mij!
Mijn meningen en belevenissen uit 2022 zijn te vinden in het log archief 2022
Mijn meningen en belevenissen uit 2020 zijn te vinden in het log archief 2020
Mijn meningen en belevenissen uit 2019 zijn te vinden in het log archief 2019
Mijn meningen en belevenissen uit 2018 zijn te vinden in het log archief 2018
Mijn meningen en belevenissen uit 2017 zijn te vinden in het log archief 2017
Mijn meningen en belevenissen uit 2016 zijn te vinden in het log archief 2016
Mijn meningen en belevenissen uit 2015 zijn te vinden in het log archief 2015
Mijn meningen en belevenissen uit 2014 zijn te vinden in het log archief 2014
Mijn meningen en belevenissen uit 2013 zijn te vinden in het log archief 2013
Mijn meningen en belevenissen uit 2012 zijn te vinden in het log archief 2012
Mijn meningen en belevenissen uit 2011 zijn te vinden in het log archief 2011
Mijn meningen en belevenissen uit 2010 zijn te vinden in het log archief 2010
Mijn meningen en belevenissen uit 2009 zijn te vinden in het log archief 2009
Mijn meningen en belevenissen uit 2008 zijn te vinden in het log archief 2008
Mijn meningen en belevenissen uit 2007 zijn te vinden in het log archief 2007
Mijn meningen en belevenissen uit 2006 zijn te vinden in het log archief 2006
© EVS.NU